Uitspraak
College van Beroep voor het bedrijfsleven
AWB 11/548 27 februari 2013
20150 Wet tuchtrechtspraak accountants
Uitspraak op het hoger beroep van:
A, te X, appellant van een uitspraak van de accountantskamer van 17 juni 2011, met nummer 11/153 Wtra AK.
1. Het procesverloop in hoger beroep
Appellant heeft bij brief van 13 juli 2011, bij het College binnengekomen op 14 juli 2011, hoger beroep ingesteld tegen bovenvermelde uitspraak van de accountantskamer, gegeven op een klacht, op 26 januari 2011 door de voorzitter van het Koninklijk Nederlands Instituut van Registeraccountants (NIVRA, hierna ook: klager), ingediend tegen appellant.
De accountantskamer heeft bij brief van 26 juli 2011 de stukken doen toekomen aan de griffier van het College.
Bij brief van 4 augustus 2011 heeft klager een reactie op het hoger beroepschrift ingediend.
Op 28 augustus 2012 heeft het onderzoek ter zitting plaatsgehad. Appellant is in persoon verschenen. Namens klager is verschenen mr. Th.V.E. Bouma, advocaat te Amsterdam.
2. De uitspraak van de accountantskamer
Bij de bestreden uitspraak heeft de accountantskamer de klacht gegrond verklaard en appellant de maatregel van berisping opgelegd en een geldboete ten bedrage van € 6.000,-.
Ter zake van de formulering van de klacht door de accountantskamer, de beoordeling van deze klacht en de daarbij in aanmerking genomen feiten en omstandigheden wordt verwezen naar de inhoud van de bestreden uitspraak van de accountantskamer, die in afschrift aan deze uitspraak is gehecht en als hier ingelast wordt beschouwd.
3. De beoordeling van het hoger beroep
3.1 Ingevolge de Nadere voorschriften permanente educatie (hierna: NVPE) dienen de (actieve) leden van het NIVRA per drie aaneengesloten kalenderjaren minimaal 120 permanente educatie (PE)-punten én per kalenderjaar minimaal 20 PE-punten te behalen. Het bestuur van het NIVRA kan op grond van bijzondere omstandigheden geheel of gedeeltelijk ontheffing verlenen van deze verplichting.
3.2 De klacht die is ingediend tegen appellant, zoals deze is weergegeven door de accountantskamer en door appellant niet wordt bestreden, houdt in dat appellant:
a. géén, althans minder dan 120 PE-punten heeft behaald in de driejaarscyclus 2007-2009 en dat, voor zover alsnog mocht blijken dat hij wel PE-punten heeft behaald ten aanzien van de kalenderjaren 2007, 2008 en 2009 en de driejaarscyclus 2007-2009, hij niet heeft voldaan aan zijn registratieverplichting;
b. in het geheel niet heeft gereageerd op herhaalde aanmaningen van het NIVRA inzake de op de betrokkene rustende PE-verplichtingen voor de driejaarscyclus 2007-2009.
3.3 Appellant heeft niet gereageerd op de klacht en is, met voorafgaande kennisgeving, niet verschenen op de zitting bij de accountantskamer. In het hoger beroepschrift voert hij aan dat hij wegens zwaarwegende persoonlijke omstandigheden niet heeft voldaan aan de PE-verplichtingen.
Appellant heeft in dit verband voorts er op gewezen dat hij reeds bij brief van 8 oktober 2008 het NIVRA op de hoogte heeft gebracht van zijn persoonlijke omstandigheden en tevens heeft medegedeeld dat hij niet meer als registeraccountant functioneert.
3.4 In de reactie op het hoger beroepschrift is door klager aangevoerd dat hij pas met de brief van 19 juni 2011van de echtgenote van appellant aan het NIVRA kennis heeft genomen van de brief van appellant van 8 oktober 2008, maar dat hij, indien hij op de hoogte was geweest van de genoemde feiten en omstandigheden, zeer waarschijnlijk geen tuchtklacht had ingediend dan wel deze zeer waarschijnlijk alsnog had ingetrokken. Volgens klager is het voorstelbaar dat de werkzaamheden van appellant in de periode van 2008 tot en met 2009 zodanig beperkt van aard en omvang waren dat hij feitelijk gezien van het toepassingsbereik van de NVPE zou zijn uitgezonderd, dan wel dat er aanleiding was geweest om appellant vanwege de uiteengezette bijzondere omstandigheden een (volledige) ontheffing te verlenen.
3.5 Het College stelt voorop dat klager de bevoegdheid toekomt bij overtreding van de NVPE in een bepaalde periode door een lid van het NIVRA, een tuchtklacht in te dienen.
3.6 Het College is evenwel van oordeel dat, gelet op de in hoger beroep door appellant naar voren gebrachte bijzondere omstandigheden en in aanmerking nemende het nadere standpunt van de voorzitter van het NIVRA daaromtrent, appellant redelijkerwijs niet kan worden verweten dat hij niet heeft voldaan aan de PE-verplichtingen in de betreffende periode en niet heeft gereageerd op aanmaningen van klager. De uitspraak van de accountantskamer kan om die reden niet in stand blijven.
3.7 Het hoger beroep is gegrond. De uitspraak van de accountantskamer dient te worden vernietigd. Het College zal met toepassing van artikel 43 van de Wet tuchtrechtspraak accountants, in samenhang met artikel 40 van de Wet tuchtrechtspraak bedrijfsorganisatie 2004, de zaak zelf afdoen en verklaart de klacht ongegrond.
3.8 Na te melden beslissing op het hoger beroep berust op artikel 43, eerste lid, Wet tuchtrechtspraak accountants, en artikel 40 van de Wet tuchtrechtspraak bedrijfsorganisatie 2004.
4. De beslissing
Het College
- verklaart het hoger beroep gegrond;
- vernietigt de bestreden tuchtuitspraak;
- verklaart de klacht ongegrond.
Aldus gewezen door mr. W.A.J. van Lierop, mr. H.A.B. van Dorst-Tatomir en mr. P.M. van der Zanden, in tegenwoordigheid van mr. M.A. Voskamp als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 27 februari 2013.
w.g. W.A.J. van Lierop w.g. M.A. Voskamp