Uitspraak
03/575 AW, 03/578 AW0, 03/579 AW, 03/581 AW , 03/772 AW en 03/773 AW
U I T S P R A A K
in de gedingen tussen:
[appellant 1] te [woonplaats 1] en 5 anderen, appellanten,
en
het dagelijks bestuur van de Gemeenschappelijke Regeling Openbare Gezondheidszorg West-Brabant, gedaagde.
I. ONTSTAAN EN LOOP VAN DE GEDINGEN
Appellanten hebben op de daartoe bij aanvullend beroepschrift aangevoerde gronden hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Breda van 9 december 2002, nrs. 02/40 AW en 02/282 t/m 299 AW, waarnaar hierbij wordt verwezen.
Gedaagde heeft een verweerschrift ingediend.
De gedingen zijn gevoegd behandeld ter zitting van 24 november 2004, waar appellant [appellant 2] in persoon is verschenen. Hij is bijgestaan en de andere appellanten hebben zich laten vertegenwoordigen door mr. J.A.J. Hooymayers, advocaat te Breda en
L. de Jongh, personeelsmanagement- en organisatieadviseur. Gedaagde heeft zich laten vertegenwoordigen door J.P.M. Dekkers, werkzaam bij de GGD West-Brabant en door ing. N.A. Becht, functiewaarderingsdeskundige.
II. MOTIVERING
1. Voor een uitgebreidere weergave van de hier van belang zijnde feiten en omstandigheden wordt verwezen naar de aangevallen uitspraak. De Raad volstaat met het volgende.
1.1. Appellanten waren ten tijde hier van belang allen werkzaam als ambulancechauffeur bij de GGD West-Brabant, die deel uitmaakt van de Gemeenschappelijke Regeling Openbare Gezondheidszorg West-Brabant (GROGZ). In 2000-2001 is een organisatie-brede functiewaardering uitgevoerd op basis van het Functiewaarderingssysteem GROGZ. Bij gelijkluidende besluiten van 20 april 2001 heeft gedaagde aan ieder van appellanten meegedeeld dat de functie van ambulancechauffeur per 1 januari 2000 is gewaardeerd met een totaalscore van III-8, hetgeen conform de conversietabel resulteert in salarisniveau 6. Na gemaakt bezwaar zijn deze besluiten gehandhaafd bij besluiten van 28 november 2001.
2. De rechtbank heeft de onder meer door appellanten ingestelde beroepen bij de aangevallen uitspraak ongegrond verklaard.
3. Uitsluitend in geding is de toegekende score van 1 punt op het gezichtspunt applicatie-kennis. Appellanten zijn van mening dat uitgegaan dient te worden van een benodigde aanvullende kennis van meer dan 600 uren, hetgeen zou leiden tot een score van 2 punten op genoemd gezichtspunt en daarmee tot indeling in een hoger salarisniveau.
4. De Raad stelt voorop dat het feit dat appellanten inmiddels volgens de CAO Ambulancezorg bezoldigd worden naar schaal 7 voor deze gedingen niet van betekenis is. Hij overweegt voorts als volgt.
4.1. De functie van appellanten is ingedeeld in hoofdgroep III, uitgaande van een
werk- en denkniveau op MBO-niveau. Blijkens de functiebeschrijving van ambulancechauffeur wordt - voorzover hier van belang - naast een afgeronde opleiding op MBO-niveau in de gezondheidszorg een rijbewijs B-E en C vereist, alsmede een SOSA opleiding ambulancechauffeur. Deze laatste opleiding is een deeltijdopleiding van 2 jaar, bestaande uit een theorie- en een praktijkgedeelte. Het theoriegedeelte bestaat uit 22 studiedagen in het eerste en 16 dagen in het tweede jaar. Daarnaast is rekening gehouden met 15 zelfstudie-uren per studiedag. Gedaagde heeft aldus voor deze opleiding het praktijkdeel niet meegeteld en in totaal 570 studiebelastingsuren in aanmerking genomen. Voor het behalen van de rijbewijzen is geen studiebelasting geteld.
4.2. Volgens het toepasselijke functiewaarderingssysteem wordt voor het gezichtspunt applicatiekennis een score van 1 punt gegeven indien de functie in het algemeen kan worden vervuld na het afronden van de bij de hoofdgroep passende beroepsopleiding en de daarbij behorende basis ervaringsjaren en een voor de functie gerichte aanvullende school- en/of praktijkopleiding van maximaal 1 jaar. In de toelichting is bij dit gezichts-punt opgemerkt dat alleen die aspecten mogen worden meegenomen, waarvan mag worden verwacht dat deze in de beroepsopleiding niet of nauwelijks zijn behandeld. Uitsluitend de kennisvermeerdering die nodig is voor de functie mag worden gehonoreerd. Eén jaar extra opleiding komt overeen met 40 studieweken en 600 studiebelastingsuren.
4.3. De Raad onderschrijft het standpunt van gedaagde dat in dit systeem geen ruimte bestaat om rekening te houden met de studiebelasting die voortvloeit uit het behalen van de rijbewijzen B-E en C. Met gedaagde moet immers worden vastgesteld dat deze rijbewijzen niet kunnen worden gezien als aanvulling op het MBO niveau waarop de functie van appellanten is ingedeeld.
4.4. De Raad kan zich eveneens vinden in het door appellanten overigens niet betwiste standpunt van gedaagde dat de SOSA-opleiding voor ambulancechauffeur niet in zijn geheel als aanvullend op het MBO-niveau kan worden gezien. Er vindt een gedeeltelijke overlapping plaats. Gelet hierop kan naar het oordeel van de Raad niet worden staande gehouden dat een waardering waarbij rekening is gehouden met een studiebelasting van niet meer dan 570 uren zich niet verdraagt met het systeem, dan wel niet redelijk is.
4.5. De Raad acht de waardering van de functie ambulancechauffeur dan ook niet onhoudbaar, zodat de aangevallen uitspraak wordt bevestigd, voorzover deze door appellanten is aangevochten. De Raad acht tot slot geen termen aanwezig toepassing te geven aan artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht inzake vergoeding van proceskosten.
III. BESLISSING
De Centrale Raad van Beroep:
Recht doende:
Bevestigt de aangevallen uitspraak voorzover aangevochten.
Aldus gegeven door mr. H.A.A.G. Vermeulen als voorzitter en mr. K. Zeilemaker en mr. D.A.C. Slump als leden, in tegenwoordigheid van mr. P.J.W. Loots als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 6 januari 2005.
(get.) H.A.A.G. Vermeulen.
(get.) P.J.W. Loots.
HD
3.01