Uitspraak
06/3520 WAO + 07/6741 WAO
Centrale Raad van Beroep
Enkelvoudige kamer
U I T S P R A A K
op het hoger beroep van:
[Appellante] (hierna: appellante),
tegen de uitspraak van de rechtbank Zwolle-Lelystad van 10 mei 2006, 05/1721 (hierna: aangevallen uitspraak),
in het geding tussen:
appellante
en
de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (hierna: Uwv).
Datum uitspraak: 1 april 2008
I. PROCESVERLOOP
Namens appellante heeft mr. H.S.K. Jap-A-Joe, advocaat te Utrecht, hoger beroep ingesteld.
Het Uwv heeft een verweerschrift ingediend. Tevens heeft het Uwv een nadere arbeidskundige rapportage ingezonden.
Bij besluit van 30 november 2007 heeft het Uwv besloten appellante met ingang van 8 november 2004 een uitkering ingevolge de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO), berekend naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 15 tot 25%, toe te kennen.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 19 februari 2008. Appellante is verschenen, bijgestaan door mr. Jap-A-Joe, voornoemd. Het Uwv heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. M.H.J. van Kuilenburg.
II. OVERWEGINGEN
Bij besluit van 7 september 2004 heeft het Uwv met ingang van 8 november 2004 de WAO-uitkering van appellante ingetrokken.
Bij besluit van 25 augustus 2005, verder: het bestreden besluit, heeft het Uwv het bezwaar van appellante tegen het besluit van 7 september 2004 ongegrond verklaard.
Bij de aangevallen uitspraak is het beroep van appellante tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.
Met het in rubriek I weergegeven besluit van 30 november 2007 is het bestreden besluit in feite ingetrokken.
Nu met het besluit van 30 november 2007 niet geheel aan appellantes beroep wordt tegemoet gekomen, wordt ingevolge de artikelen 6:19, eerste lid en 6:24, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) dit beroep mede geacht te zijn gericht tegen dat besluit.
Voorts volgt uit 's Raads uitspraak van 4 februari 1997, LJN: ZB6628, dat in het onderhavige geval belang bij een beoordeling van het bestreden besluit in principe is komen te vervallen, tenzij van zo'n belang blijkt, bijvoorbeeld omdat verzocht is om het toekennen van een schadevergoeding op grond van artikel 8:73 van de Awb.
In dit geval is geen verzoek om schadevergoeding gedaan, zodat het procesbelang is komen te vervallen. Het hoger beroep moet daarom niet-ontvankelijk worden verklaard.
Met betrekking tot het besluit van 30 november 2007 overweegt de Raad het volgende.
Wat betreft de belastbaarheid van appellante op de datum in geding, 8 november 2004, komt de Raad tot geen andere beschouwingen dan de rechtbank in de aangevallen uitspraak.
In hoger beroep wordt met betrekking tot dit aspect niets nieuws aangevoerd. Ook zijn van de kant van appellante geen medische gegevens overgelegd, die steun zouden kunnen bieden aan haar standpunt.
Aldus uitgaande van de juistheid van de door het Uwv aangenomen beperkingen bij appellante ten aanzien van het verrichten van arbeid is de Raad niet gebleken dat appellante de werkzaamheden behorende bij de door de arbeidsdeskundige W.J.G. Mulder geselecteerde en aan appellante voorgehouden functies niet zou kunnen vervullen.
Aan de hand van die rapportage van arbeidsdeskundige Mulder oordeelt de Raad dat de aanspraken van appellante op de datum in geding met een mate van arbeidsongeschiktheid van 15 tot 25% niet zijn onderschat.
Hieruit volgt dat het beroep voor zover dit geacht moet worden mede te zijn gericht tegen het besluit van 30 november 2007 ongegrond moet worden verklaard.
De Raad acht termen aanwezig om op grond van artikel 8:75 van de Awb het Uwv te veroordelen in de proceskosten van appellante in beroep en in hoger beroep. Deze kosten worden begroot op € 644,- voor verleende rechtsbijstand in beroep en op € 644,- voor verleende rechtsbijstand in hoger beroep, in totaal € 1.288,-. Het Uwv heeft in het besluit van 30 november 2007 aangegeven over te gaan tot vergoeding van de kosten van bezwaar.
III. BESLISSING
De Centrale Raad van Beroep,
Recht doende:
Verklaart het hoger beroep niet-ontvankelijk;
Verklaart het beroep tegen het besluit van 30 november 2007 ongegrond;
Veroordeelt de Raad van bestuur van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen in de proceskosten van appellante in beroep en in hoger beroep tot een bedrag groot € 1.288,-, te betalen door het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen;
Bepaalt dat het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen aan appellante het betaalde griffierecht van € 142,- vergoedt.
Deze uitspraak is gedaan door H. Bolt. De beslissing is, in tegenwoordigheid van M.W.A. Schimmel als griffier, uitgesproken in het openbaar op 1 april 2008.
(get.) H. Bolt.
(get.) M.W.A. Schimmel.
JL