3.1Cabane c.s. hebben aan hun verzoek ten grondslag gelegd dat er gegronde redenen zijn voor twijfel aan een juist beleid en een juiste gang van zaken van Cabane c.s. en dat de toestand van Cabane c.s. nodig maakt dat onmiddellijke voorzieningen worden getroffen. Als toelichting hebben Cabane c.s. – samengevat – het volgende naar voren gebracht.
a. [belanghebbende 1] en – meer op de achtergrond – [belanghebbende 4] ondermijnen en belemmeren voortdurend, met name sinds eind 2022, het functioneren van [A] als bestuurder van Leolux, hoewel zij geen enkele formele rol of positie meer in de Leolux-groep hebben. Zij schakelen daarbij ook andere familieleden in.
b. Bij Cabane, en daardoor ook bij Leolux, is in feite een onmogelijke governance gecreëerd waarbinnen het tegendeel is bereikt van wat was beoogd. Hoewel de STAK-structuur bedoeld was om de rol van [belanghebbende 1] en [belanghebbende 4] tot het hoogst noodzakelijke minimum terug te dringen en een controlerende invloed bij externe functionarissen (commissarissen) neer te leggen, proberen zij (en weer met name [belanghebbende 1] ) doorlopend en indringend invloed uit te oefenen op het reilen en zeilen van de onderneming van Leolux en de daarbij werkzame personen. Dit bezwaar spitst zich toe op een vijftal aspecten:
[belanghebbende 1] c.s. hebben door middel van een cascade aan brieven, mails en (telefoon)gesprekken in de periode van 4 januari tot 8 februari 2024 de jacht op [A] geopend. Op de algemene vergadering van Leolux van 23 februari 2024 heeft [belanghebbende 1] een coup willen plegen door een vertrouwensvotum te forceren. Het is in strijd met een ordentelijke governance om de positie van een unaniem verkozen bestuurder die bovendien economisch gerechtigd is tot een ruime meerderheid van het kapitaal, blijvend en herhaaldelijk ter discussie te stellen. [belanghebbende 1] c.s. benaderen daartoe rechtstreeks commissarissen, de accountant, leveranciers en andere derden.
In de algemene vergaderingen van Leolux van 5 januari 2024 en 23 februari 2024 hebben [belanghebbende 1] c.s. de directie aangesproken op beweerdelijk tegenvallende resultaten, terwijl die resultaten ten opzichte van de kort daarvoor met hun instemming vastgestelde begroting voor 2024 positief waren en in 2023 nog een ingrijpende reorganisatie succesvol was doorgevoerd. De kritiek op de resultaten was niet gerechtvaardigd omdat er minder maakcapaciteit bij de Leolux-groep was ontstaan als gevolg van de reorganisatie in 2023 en omdat de markt – het consumentengedrag – tegenzat en nog steeds tegenzit.
[belanghebbende 1] c.s. hebben als verschaffers van vreemd vermogen de bedrijfsvoering van Leolux ondergeschikt gemaakt aan hun eigen financiële belangen en/of aan hun wens [A] als bestuurder te “wippen”. [belanghebbende 1] heeft immers in het familieberaad op 8 februari 2024 (ten onrechte) gesteld dat Leolux de lening van € 1 miljoen van Villani eind 2024 moet terugbetalen en tijdens de algemene vergadering van 23 februari 2024 gesproken over een "discutabele lening van Villani". Verder hebben [belanghebbende 1] c.s. het aanvankelijk (in augustus en oktober 2023) door de algemene vergadering omarmde plan tot kapitaalversterking bij Leolux met behulp van een externe investeerder begin 2024 zonder goede grond niet langer gesteund. De verstandige en minutieus voorbereide zoektocht naar kapitaalversterking, die aansluit bij de contractueel vastgelegde KPI's, heeft daardoor ernstige vertraging opgelopen. De noodzaak tot versterking van het eigen vermogen van Leolux bestaat onverminderd. [A] heeft in de maanden januari-maart 2024 weinig anders kunnen doen dan voortdurend over zijn schouder kijken uit vrees voor onverhoedse tegenstand.
De door de commissarissen in hun verklaring van 23 februari 2024 (zie 2.13) genoemde oorzaak van de vertrouwensbreuk met [A] is feitelijk onjuist. De commissarissen maken hem een onterecht verwijt.
De belangrijkste oorzaak van de onrust bij Leolux ligt in de onwerkbare governance van Cabane en de STAK. Op grond van de ingewikkelde regels die de stakeholders eind 2022/begin 2023 met elkaar hebben vastgelegd, dienen belangrijke besluiten van het bestuur van Leolux vooraf te worden voorgelegd aan de algemene vergadering van Leolux. Gegeven de kennelijke tegenstellingen tussen [A] (en zijn persoonlijke holdings Samani en Terrum) enerzijds en Villani anderzijds is daarbij een sleutelrol weggelegd voor Cabane. Het lastige echter is dat de UBO's achter Cabane weer precies in twee helften verdeeld zijn: [A] (via Samani) 50% en [belanghebbende 1] (via Ilyamo en Kleio) 50%. Een STAK is tussengeplaatst om de zeggenschap van de UBO’s nog verder te verkleinen. Ondanks het tussenschakelen van deze drie lagen (Cabane - STAK Cabane - Ilyamo/Kleio) weigert [belanghebbende 1] om deze afstand tot het beleid en de gang van zaken in Leolux daadwerkelijk in acht te nemen. [belanghebbende 2] heeft hem daarin op beslissende momenten ondersteund, met name door de gecompliceerde governance binnen de STAK en Cabane niet in acht te nemen. Kennelijk heeft in de loop van januari en februari 2024 bij [belanghebbende 1] c.s. de mening post gevat dat [belanghebbende 2] bevoegd is Cabane te vertegenwoordigen in de algemene vergadering van Leolux zonder voorafgaand overleg in het bestuur van de STAK. Dat blijkt uit haar standpunt dat het haar vrij zou staan om, zonder afstemming met haar medebestuurder [A] , afspraken met de bank te maken. In het directiereglement Cabane is echter in art. 2.4 uitdrukkelijk bepaald dat de twee bestuurders gezamenlijk verantwoordelijk zijn en dat zij de vennootschap tezamen vertegenwoordigen.