Uitspraak
Afdeling strafrecht
Parketnummer: 21-002578-17
Uitspraak d.d.: 2 november 2020
TEGENSPRAAK
Arrestvan de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, zittingsplaats Leeuwarden, gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Midden-Nederland van 4 mei 2017 met parketnummer 16-015432-17 in de strafzaak tegen
[verdachte] ,
geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1992,
wonende te [woonplaats] , [woonadres] .
Het hoger beroep
De verdachte en de officier van justitie hebben tegen het hiervoor genoemde vonnis hoger beroep ingesteld.
Onderzoek van de zaak
Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 19 oktober 2020 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.
Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal, strekkende tot bewezenverklaring van het onder 1 en 2 tenlastegelegde en veroordeling van de verdachte tot een taakstraf van 50 uren, subsidiair 25 dagen hechtenis en toewijzing van de vordering van de benadeelde partij tot een bedrag van € 201,31 met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.
Het hof heeft voorts kennisgenomen van hetgeen door de verdachte en haar raadsvrouw, mr. R.G.M. Rijkhoff, naar voren is gebracht.
Het vonnis waarvan beroep
De verdachte is bij het hierboven vermelde vonnis ter zake van het onder 1 tenlastegelegde veroordeeld tot een taakstraf van 40 uren, subsidiair 20 dagen hechtenis. Daarnaast is de vordering van de benadeelde partij deels (hoofdelijk) toegewezen tot een bedrag van
€ 201,31, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 28 februari 2016 en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. De verdachte is ter zake van het onder 2 tenlastegelegde vrijgesproken.
Het hof zal het vonnis waarvan beroep vernietigen omdat het tot een andere bewijsbeslissing komt en daarom opnieuw rechtdoen.
De tenlastelegging
Aan de verdachte is - na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in eerste aanleg - tenlastegelegd dat:
1.zij op of omstreeks 28 februari 2016 te [plaats] , althans in het arrondissement Midden-Nederland, openlijk, te weten voor het publiek toegankelijke plaats of in een voor het publiek toegankelijke ruimte, [adres1] , in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [benadeelde partij1] , welk geweld bestond uit
- het één of meerdere malen trekken aan de haren van die [benadeelde partij1] , waardoor die [benadeelde partij1] tegen een muur en/of de grond viel en/of
- het één of meerdere malen duwen tegen het lichaam van die [benadeelde partij1] en/of
- het één of meerdere malen trekken aan het lichaam van die [benadeelde partij1] en/of
- het één of meerdere malen schoppen tegen het been, althans het lichaam van die [benadeelde partij1] ;
2.zij op of omstreeks 28 februari 2016 te Almere, althans in het arrondissement Midden-Nederland, openlijk, te weten op of aan de openbare weg, [adres2] , in elk geval op of aan een openbare weg en/of voor het publiek toegankelijke plaats of in een voor het publiek toegankelijke ruimte, [adres1] , in vereniging geweld heeft gepleegd tegen [benadeelde partij2] , welk geweld bestond uit
- het één of meerdere malen stompen/slaan tegen het lichaam van die [benadeelde partij2] en/of
- het één of meerdere malen duwen/trekken tegen/aan het lichaam van die [benadeelde partij2] en/of
- het één of meerdere malen schoppen/trappen tegen het lichaam van die [benadeelde partij2] en/of
- het geven van een (zogenaamde) kopstoot.
Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.
Vrijspraak
Het hof stelt vast dat het dossier met betrekking tot feit 1 wisselende verklaringen bevat over hetgeen op 28 februari 2016 in [adres1] is voorgevallen. Gelet op de verklaringen, en het verhandelde ter terechtzitting, is het hof van oordeel dat onvoldoende wettig bewijs voorhanden is waaruit blijkt dat verdachte handelingen heeft verricht met het opzet (waaronder het zogenaamde voorwaardelijke opzet) gericht op het plegen van openlijk geweld jegens aangeefster [benadeelde partij1] . Nu naar het oordeel van het hof niet is komen vast te staan dat de verdachte opzet heeft gehad op de tenlastegelegde geweldshandelingen kan het onder 1 ten laste gelegde niet worden bewezen en zal de verdachte daarvan worden vrijgesproken.
Met betrekking tot feit 2 stelt het hof vast dat het dossier onvoldoende bewijs bevat dat verdachte tezamen met medeverdachten [medeverdachte1] en [medeverdachte2] een aandeel heeft gehad in de door de medeverdachten uitgeoefende geweldshandelingen, bestaande uit het duwen en trekken tegen/aan het lichaam van aangever [benadeelde partij2] . Het hof acht het gelet op de geluidsopname van het incident niet onaannemelijk dat verdachte enkel heeft geprobeerd de medeverdachten [medeverdachte1] en [medeverdachte2] te ontzetten. Gelet daarop acht het hof niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte opzet heeft gehad op de tenlastegelegde gewelddadige handelingen, zodat verdachte ook van feit 2 zal worden vrijgesproken.
Vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij1]
De benadeelde partij heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt € 1.249,84, bestaande uit € 749,84 materiële schade en € 500,00 immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep toegewezen tot een bedrag van € 201,31, bestaande uit € 51,31 materiële schade en
€ 150,00 immateriële schade, te vermeerderend met de wettelijke rente vanaf 28 februari 2016 en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep niet opnieuw gevoegd. Het hof heeft in hoger beroep te oordelen over de gevorderde schadevergoeding voor zover deze in eerste aanleg is toegewezen.
De verdachte wordt niet schuldig verklaard ter zake van het onder 1 tenlastegelegde handelen waardoor de gestelde schade zou zijn veroorzaakt. De benadeelde partij kan daarom in haar vordering niet worden ontvangen.
Gelet op het vorenstaande dient de benadeelde partij, als de in het ongelijk gestelde partij, te worden veroordeeld in de kosten van het geding door verdachte gemaakt, tot aan deze uitspraak begroot op nihil.
BESLISSING
Het hof:
Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:
Verklaart niet bewezen dat de verdachte het onder 1 en 2 tenlastegelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.
Vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij1]
Verklaart de benadeelde partij [benadeelde partij1] niet-ontvankelijk in de vordering tot schadevergoeding.
Veroordeelt de benadeelde partij in de door verdachte gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.
Aldus gewezen door
mr. J. Hielkema, voorzitter,
mr. W. Foppen en mr. J.A.A.M. van Veen, raadsheren,
in tegenwoordigheid van mr. A. Dörholt, griffier,
en op 2 november 2020 ter openbare terechtzitting uitgesproken.
Mr. J.A.A.M. van Veen is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.