ECLI:NL:GHARL:2025:4597

• Datum uitspraak: 23 juli 2025
• Publicatiedatum: 24 juli 2025
• Zaaknummer: 21-003207-24
• Instantie: Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht; Strafprocesrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A.J. Smit; G. Mintjes; C.H. Zuur
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Hoger beroep tegen vonnis van de rechtbank Overijssel inzake diefstal met braak en geweld

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden op 23 juli 2025 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de rechtbank Overijssel. De verdachte is veroordeeld tot een gevangenisstraf van dertig maanden, waarvan acht maanden voorwaardelijk, voor het medeplegen van diefstal met braak, vergezeld van geweld tegen personen. De rechtbank had de verdachte eerder veroordeeld tot een gevangenisstraf van 36 maanden, waarvan zes maanden voorwaardelijk, maar het hof heeft dit vonnis vernietigd en een andere bewijsbeslissing en strafoplegging vastgesteld. Het hof sprak de verdachte vrij van een woninginbraak, omdat er onvoldoende bewijs was dat hij deze had gepleegd. De verdachte had zich samen met anderen schuldig gemaakt aan een gewapende overval op een winkel, waarbij sieraden werden gestolen. Het hof heeft de ernst van de feiten en de impact op de slachtoffers in overweging genomen bij het bepalen van de straf. De vorderingen van de benadeelde partijen zijn integraal toegewezen, met schadevergoeding voor zowel materiële als immateriële schade. Het hof heeft bijzondere voorwaarden verbonden aan de voorwaardelijke straf, waaronder meldplicht bij de reclassering en deelname aan een behandeltraject.

Uitspraak

Afdeling strafrecht

Parketnummer: 21-003207-24

Uitspraak d.d.: 23 juli 2025

TEGENSPRAAK

Verkort arrest van de meervoudige kamer voor strafzaken van het gerechtshof

Arnhem-Leeuwarden, zittingsplaats Zwolle , gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de rechtbank Overijssel, zittingsplaats Zwolle , van 16 juli 2024 in de in eerste aanleg gevoegde strafzaken, parketnummers 08-301733-23 en 08-023653-24, tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedag] 1998,

wonende te [adres 1] ,

thans verblijvende in P.I. [locatie] .

Het hoger beroep

De verdachte heeft tegen het hiervoor genoemde vonnis hoger beroep ingesteld.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van het hof van 9 juli 2025 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422 van het Wetboek van Strafvordering, het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal. Deze vordering is na voorlezing aan het hof overgelegd.

Het hof heeft verder kennisgenomen van wat de verdachte en zijn raadsman,

mr. E.G.S. Roethof, advocaat te Amsterdam, naar voren hebben gebracht.

Het vonnis waarvan beroep

De rechtbank heeft verdachte ter zake van – kort gezegd – een gewapende overval en een woninginbraak veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 36 maanden, waarvan zes maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van drie jaren en met aftrek van het voorarrest.

Aan het voorwaardelijk strafdeel heeft de rechtbank als bijzondere voorwaarden verbonden een meldplicht bij de reclassering, deelname aan een gedragsinterventie, ambulante behandeling en een contactverbod ten aanzien van [benadeelde 1] en [slachtoffer 1] .

Verder heeft de rechtbank de vordering van de benadeelde partij [benadeelde 1] (parketnummer 08-301733-23) toegewezen tot een bedrag van € 1.521,96, vermeerderd met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. De vordering van de benadeelde partij [benadeelde 2] (parketnummer 08-301733-23) is toegewezen tot een bedrag van € 15.049,07, vermeerderd met de wettelijke rente en met de oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

Het hof zal het vonnis waarvan beroep vernietigen, omdat het tot een andere bewijsbeslissing en strafoplegging komt en zal daarom opnieuw recht doen.

De tenlastelegging

Aan verdachte is – na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in eerste aanleg – tenlastegelegd dat:

Zaak met parketnummer 08-301733-23:

hij op of omstreeks 14 november 2023 te [plaats 1] , althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, een of meerdere sieraden en/of juwelen, in elk geval enig goed, die geheel of ten dele aan [benadeelde 2] en/of [benadeelde 1] en/of [slachtoffer 1] , in elk geval aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde(n) heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen; en zich de toegang tot de plaats van het misdrijf hebben verschaft en/of die weg te nemen goederen onder hun bereik hebben gebracht door middel van braak en/of verbreking, welke diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen [benadeelde 1] en/of [slachtoffer 1] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, door

- met mondkapjes, althans deels gelaatsbedekkende kleding, op het hoofd en/of met capuchons op het hoofd/hoodies aan naar [benadeelde 2] te gaan en/of met een hamer/moker een raam/vitrine van [benadeelde 2] stuk te slaan en/of

- die [benadeelde 1] te duwen op/tegen het lichaam waardoor die [benadeelde 1] ten val kwam en/of

- door een hamer/moker naar, althans in de richting van, die [benadeelde 1] en/of [slachtoffer 1] te gooien;

Zaak met parketnummer 08-023653-24 (gevoegd):

hij op of omstreeks 18 februari 2021 te [plaats 2] , tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, een kluis (met inhoud) en/of een of meerdere goederen naar hun, verdachtes, gading, in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan [slachtoffer 2] , in elk geval aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde(n) heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl verdachte en/of zijn mededader(s) zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft/hebben verschaft en/of dat/die weg te nemen goed(eren) onder zijn/hun bereik heeft/hebben gebracht door middel van braak en/of verbreking en/of inklimming;

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Vrijspraak van het onder parketnummer 08-023653-23 tenlastegelegde

Het hof is van oordeel dat niet wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte het in parketnummer 08-023653-23 tenlastegelegde heeft begaan, zodat hij daarvan dient te worden vrijgesproken. Daartoe overweegt het hof in het bijzonder als volgt.

Op grond van het dossier kan weliswaar worden vastgesteld dat verdachte buiten de woning aanwezig is geweest, maar daaruit kan nog niet zonder meer worden geconcludeerd dat verdachte de inbraak moet hebben (mede)gepleegd. Het enkele bloedspoor aan de buitenzijde van de woning biedt daarvoor onvoldoende bewijs. Hoewel dit bloedspoor lijkt te duiden op enige betrokkenheid van verdachte bij het ten laste gelegde feit, kan niet worden vastgesteld welke betrokkenheid dit is geweest. Evenmin kan met voldoende mate van zekerheid worden uitgesloten dat verdachte, zoals eerst door hem ter zitting van het hof is verklaard, uit nieuwgierigheid bij de vernielde ruit van de woning heeft gekeken waarbij hij zich heeft verwond. Het hof spreekt verdachte daarom vrij van het onder parketnummer 08-023653-23 tenlastegelegde.

Overwegingen met betrekking tot het bewijs van het onder parketnummer 08-301733-23 tenlastegelegde

Standpunt advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft zich op het standpunt gesteld dat – conform het vonnis van de rechtbank – wettig en overtuigend kan worden bewezen dat de verdachte het in parketnummer 08-301733-23 tenlastegelegde heeft begaan.

Standpunt verdediging

Ten aanzien van het in parketnummer 08-301733-23 tenlastegelegde heeft de raadsman aangevoerd dat enkel sprake is van bedreiging met geweld tegen personen – en niet van geweld – omdat verdachte slechts zijn handen leeg zou hebben willen maken op het moment dat hij de buit binnen had. Verdachte wilde de hamer in de richting van [benadeelde 2] gooien en niet in de richting van [benadeelde 1] en [slachtoffer 1] . Verdachte reageerde op het handelen van [benadeelde 1] , hij kwam er tussen. Er is twijfel of zij niet is gevallen in plaats van geduwd.

Oordeel hof

Het hof is van oordeel dat het namens verdachte gevoerde verweer strekkende tot vrijspraak van het in parketnummer 08-301733-23 tenlastegelegde wordt weersproken door de gebezigde bewijsmiddelen, zoals deze later in de eventueel op te maken aanvulling op dit arrest zullen worden opgenomen. Het hof heeft geen reden om aan de juistheid en betrouwbaarheid van de inhoud van die bewijsmiddelen te twijfelen. Daarbij overweegt het hof in het bijzonder het volgende.

Aangeefster heeft verklaard dat ze is geduwd door de persoon die achter op de scooter zat en dat zij daardoor ten val is gekomen. Verdachte heeft verklaard dat hij degene was die achterop de scooter zat. Verder heeft het hof ter terechtzitting de camerabeelden bekeken en daarop waargenomen dat er na 5 minuten en 24 seconden contact is tussen verdachte en aangeefster, dat verdachte daarbij kracht uitoefent op aangeefster en dat zij vervolgens ten val komt. Na het bekijken van deze beelden heeft verdachte ter terechtzitting in hoger beroep verklaard dat hij aangeefster heeft geduwd.

Het hof heeft ter zitting ook op de afgespeelde camerabeelden waargenomen dat verdachte de hamer waarmee hij met kracht enkele malen de vitrineruit heeft kapotgeslagen om de buit te kunnen wegnemen, richting aangeefster gooit als zij uit [benadeelde 2] komt rennen met een kruk, op de voet gevolgd door haar man. Aangeefster slaat vervolgens met die kruk naar de bestuurder van de scooter. Vervolgens rent verdachte op aangeefster af en geeft haar een duw.

Uit het dossier en het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep, waaronder de verklaring van verdachte na het bekijken van de camerabeelden, blijkt dat verdachte nadat hij aangeefster heeft geduwd en zij ten val komt, achterop de scooter springt en dat beide verdachten er vervolgens vandoor gaan met de buit.

Gelet op het voorgaande concludeert het hof dat aangeefster door een duw van verdachte ten val is gekomen, en dat ook door het geven van die duw, de diefstal werd vergezeld en gevolgd van geweld.

Het hof acht in de zaak met parketnummer 08-301733-23 het tenlastegelegde wettig en overtuigend bewezen.

Bewezenverklaring

Door wettige bewijsmiddelen, zoals deze later in de eventueel op te maken aanvulling op dit arrest zullen worden opgenomen, waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt, acht het hof wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

Zaak met parketnummer 08-301733-23:

hij op
of omstreeks 14 november 2023 te [plaats 1] ,
althans in Nederland, tezamen en in vereniging met
een of meer anderen,
althans alleen, een of meerdere sieraden
en/of juwelen, in elk geval enig goed, die
geheel of ten dele aan [benadeelde 2] en/of [benadeelde 1] en/of [slachtoffer 1] ,
in elk geval aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader(s) toebehoorde
( n
) heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen; en zich de toegang tot de plaats van het misdrijf hebben verschaft en
/of die weg te nemen goederen onder hun bereik hebben gebracht door middel van braak
en/of verbreking , welke diefstal werd
voorafgegaan, vergezeld en
/of gevolgd van geweld
en/of bedreiging met geweld tegen [benadeelde 1] en
/of [slachtoffer 1] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal
voor te bereiden, gemakkelijk te maken en
/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en
/of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, door

- met
mondkapjes, althans deels gelaatsbedekkende kleding, op het hoofd en
/of met capuchons op het hoofd/hoodies aan naar [benadeelde 2] te gaan en/of met een hamer/moker een raam/vitrine van [benadeelde 2] stuk te slaan en
/of

- die [benadeelde 1] te duwen
op/ tegen het lichaam waardoor die [benadeelde 1] ten val kwam en
/of

- door een hamer/moker
naar, althans in de richting van
, die [benadeelde 1] en
/of [slachtoffer 1] te gooien.

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 bewezenverklaarde levert op:

diefstal, vergezeld en gevolgd van geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken en bij betrapping op heter daad, aan zichzelf of andere deelnemers van het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen en terwijl de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak.

Strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar aangezien geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.

Oplegging van straf en/of maatregel

Standpunt advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat verdachte voor beide tenlastegelegde feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 36 maanden, waarvan twaalf maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van drie jaren en met aftrek van het voorarrest. Daarnaast heeft de advocaat-generaal gevorderd aan het voorwaardelijke strafdeel als bijzondere voorwaarden te verbinden een meldplicht bij de reclassering, een contactverbod met [benadeelde 1] en [slachtoffer 1] , ambulante behandeling, meewerken aan een intakegesprek bij Exodus en begeleid wonen en middelencontrole.

Standpunt verdediging

De raadsman heeft verzocht verdachte bij een veroordeling een gevangenisstraf voor de duur van twee jaren op te leggen. Daarbij heeft de raadsman erop gewezen dat verdachte een licht verstandelijke beperking heeft, zijn rol beperkt is gebleven tot die van een eenvoudige uitvoerder en dat de buit ook niet bij hem terecht is gekomen. Verder heeft de raadsman aangevoerd dat verdachte nog relatief jong is en dat hij nog niet eerder in aanraking is gekomen met justitie voor gewelds- of vermogensdelicten. Tot slot heeft de raadsman naar voren gebracht dat verdachte aan zichzelf wil gaan werken en openstaat voor een behandeltraject bij Exodus.

Oordeel hof

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en het hof heeft gelet op de persoon van de verdachte. Daarbij is het volgende in bijzonder in beschouwing genomen.

Verdachte heeft zich samen met anderen op klaarlichte dag schuldig gemaakt aan een gezamenlijk voorbereide diefstal, vergezeld en gevolgd door geweld, van sieraden van [benadeelde 2] in [plaats 1] . Met zijn handelen heeft verdachte er blijk van gegeven geen oog te hebben voor de eigendommen van een ander. Hij heeft kennelijk alleen oog gehad voor zijn eigen financieel gewin en niet voor de gevolgen van zijn handelen voor de slachtoffers. Voorts kunnen slachtoffers van een overval van een winkel daarvan nog lang nadelige gevolgen ondervinden, omdat zij zich in een voor hen vertrouwde werkomgeving niet langer veilig kunnen wanen. Het hof rekent dit verdachte aan.

Het hof heeft bij de bepaling van de strafmodaliteit en strafmaat tot uitgangspunt genomen de straffen die in soortgelijke zaken gewoonlijk worden opgelegd, zoals neergelegd in de door het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS) vastgestelde oriëntatiepunten voor de straftoemeting. De uiterlijke verschijningsvorm van het in deze zaak bewezenverklaarde feit heeft de kenmerken van een overval op een winkel, waarbij fysiek geweld tegen personen voor de afgifte van de goederen door de verdachten wellicht niet was beoogd maar geweld tegen de zichtbare aanwezigen in de winkel, die het gewelddadig wegnemen van hun sierraden wilden voorkomen, wel voorzienbaar was gelet op het tijdstip van die overval. In de oriëntatiepunten wordt voor de straf voor een overval op een winkel onderscheid gemaakt tussen het toepassen van “licht geweld/bedreiging” (2 jaar) en “ander geweld” (3 jaar). Het hof stelt vast dat door de verdachte na het wegnemen van de sierraden een duw is gegeven waardoor [benadeelde 1] letsel heeft opgelopen en dat er met een hamer is gegooid in de richting van de beide eigenaren van de winkel. Voorts houdt het hof rekening met de grote gewelddadige impact van de wijze van het vernielen van de winkelpui midden op de dag in het zicht van de eigenaren en de aanwezigen op straat die hier ongewild getuige van zijn geweest. Het hof acht daarom in dit geval in beginsel een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van dertig maanden passend en geboden.

Voorts heeft het hof gelet op het uittreksel uit de justitiële documentatie van 5 juni 2025. Hieruit volgt dat verdachte nog niet eerder onherroepelijk is veroordeeld voor soortgelijke strafbare feiten.

Ook heeft het hof rekening gehouden met de omstandigheid dat verdachte van de tenlastegelegde woninginbraak is vrijgesproken.

Verder heeft het hof rekening gehouden met de zich in het dossier bevindende reclasseringsadviezen. Uit het reclasseringsrapport van 27 juni 2025 volgt dat verdachte makkelijk beïnvloedbaar is en negatieve contacten heeft, waardoor hij snel verkeerde keuzes maakt. Daarnaast heeft verdachte een licht verstandelijke beperking, geen structurele dagbesteding en kan hij risicovolle situaties niet goed inschatten. De reclassering schat het risico op recidive in als hoog en het risico op letsel als gemiddeld-hoog. Het risico dat verdachte zich onttrekt aan voorwaarden kan door de reclassering niet worden ingeschat, omdat verdachte nog nooit reclasseringstoezicht heeft gehad.

Naar het oordeel van het hof kan, gelet op het bovenstaande en in het bijzonder vanwege de ernst van de feiten, niet worden volstaan met een andere of lichtere sanctie dan een straf die een langere deels onvoorwaardelijke vrijheidsbeneming met zich brengt. Het hof ziet in de hierboven beschreven persoonlijke omstandigheden van verdachte aanleiding om een deels voorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen. Het voorwaardelijke strafdeel heeft tot doel verdachte ervan te doordringen geen nieuwe strafbare feiten te plegen en hem de mogelijkheid te geven met hulp van de reclassering zich positief te ontwikkelen.

Alles afwegende acht het hof in dit geval een gevangenisstraf voor de duur van 30 maanden, waarvan acht maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren en met aftrek van het voorarrest, passend en geboden.

Aan het voorwaardelijk strafdeel zal het hof de door de advocaat-generaal gevorderde bijzondere voorwaarden verbinden, behoudens het gevorderde contactverbod ten aanzien van [benadeelde 1] en [slachtoffer 1] . Het hof acht een contactverbod met beide aangevers niet noodzakelijk nu op grond van het dossier niet aannemelijk is geworden dat verdachte voornemens is contact met hen te zoeken.

Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma, als bedoeld in artikel 4 van de Penitentiaire beginselenwet, dan wel de regeling van voorwaardelijke invrijheidstelling, als bedoeld in artikel 6:2:10 van het Wetboek van Strafvordering, aan de orde is.

Vorderingen van de benadeelde partijen

De benadeelde partij [benadeelde 1] heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt € 1.521,96, bestaande uit € 21,96 materiële schade en € 1500,00 immateriële schade. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep toegewezen. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd voor het bedrag van haar oorspronkelijke vordering.

De benadeelde partij [benadeelde 2] heeft zich in eerste aanleg in het strafproces gevoegd met een vordering tot schadevergoeding. Deze bedraagt € 15.049,07 aan materiële schade. De vordering is bij het vonnis waarvan beroep toegewezen. De benadeelde partij heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd voor het bedrag van haar oorspronkelijke vordering.

Standpunt advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft zich op het standpunt gesteld dat de vorderingen van de benadeelde partijen – conform het vonnis van de rechtbank – integraal dienen te worden toegewezen, vermeerderd met de wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

Standpunt verdediging

De verdediging heeft zich gerefereerd aan het oordeel van het hof ten aanzien van de vorderingen van de benadeelde partijen.

Oordeel hof

Materiële schade

Uit het onderzoek ter terechtzitting is het hof voldoende gebleken dat de benadeelde partijen [benadeelde 2] en [benadeelde 1] als gevolg van het bewezenverklaarde handelen van verdachte respectievelijk rechtstreeks € 15.049,07 en € 21,96 schade hebben geleden. De vorderingen zijn voldoende onderbouwd en de verdediging heeft de schade niet betwist. Het hof zal de gevorderde materiële schade daarom integraal en hoofdelijk toewijzen.

Immateriële schade [benadeelde 1]

Artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) geeft een limitatieve opsomming van de gevallen waarin deze bepaling recht geeft op vergoeding van immateriële schade als gevolg van onrechtmatig handelen, te weten in geval van:

a. oogmerk om zodanige schade toe te brengen;

b. lichamelijk letsel, aantasting in de eer of goede naam of aantasting in de persoon op andere wijze;

c. bepaalde gevallen van aantasting van de nagedachtenis van een overledene.

Van de in artikel 6:106, aanhef en onder b, BW bedoelde aantasting in de persoon ‘op andere wijze’ is sprake in geval van geestelijk letsel of een diepe inbreuk op de persoonlijke levenssfeer, de persoonlijke integriteit of een fundamenteel recht.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de benadeelde partij [benadeelde 1] door het bewezenverklaarde handelen van verdachte schade heeft geleden die binnen meerdere van de hiervoor genoemde categorieën van artikel 6:106 BW valt. Door het bewezenverklaarde feit heeft [benadeelde 1] allereerst lichamelijk letsel opgelopen, te weten blauwe plekken en meer last van haar maag. Daarnaast is het hof van oordeel dat uit hetgeen namens [benadeelde 1] ter terechtzitting in eerste aanleg is verklaard en uit de onderbouwing van de vordering van [benadeelde 1] voldoende is gebleken dat de benadeelde geestelijk letsel heeft opgelopen. Door het bewezenverklaarde heeft ze psychische klachten opgelopen. Ze is angstig, op haar hoede en realiseert zich dat het ook heel anders had kunnen aflopen. Dit alles is ook aan verdachte toe te rekenen. Verdachte is tot vergoeding van die schade gehouden, zodat de vordering hoofdelijk zal worden toegewezen.

Om te bevorderen dat de schade door verdachte wordt vergoed, zal het hof ten aanzien van beide benadeelde partijen de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht opleggen op de hierna te noemen wijze.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 14a, 14b, 14c, 36f, 63 en 312 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze voorschriften zijn toegepast, zoals zij golden ten tijde van het bewezenverklaarde.

BESLISSING

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart niet bewezen dat de verdachte het in de zaak met parketnummer 08-023653-24 tenlastegelegde heeft begaan en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van
30 (dertig) maanden .

Bepaalt dat een gedeelte van de gevangenisstraf, groot
8 (acht) maanden , niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van een proeftijd van
3 (drie) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt of de verdachte gedurende de proeftijd van 3 (drie) jaren ten behoeve van het vaststellen van zijn/haar identiteit geen medewerking heeft verleend aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of geen identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage heeft aangeboden of geen medewerking heeft verleend aan het reclasseringstoezicht, bedoeld in artikel 14c van het Wetboek van Strafrecht, de medewerking aan huisbezoeken en het zich melden bij de reclasseringsinstelling zo vaak en zolang als de reclasseringsinstelling dit noodzakelijk acht daaronder begrepen, dan wel de hierna te noemen bijzondere voorwaarde(n) niet heeft nageleefd.

Stelt als bijzondere voorwaarde dat de veroordeelde zich gedurende de proeftijd meldt bij Reclassering Nederland op het [adres 2] , op de door de reclassering te bepalen tijdstippen, zo vaak en zo lang deze instelling nodig acht.

Stelt als bijzondere voorwaarde dat de veroordeelde meewerkt aan diagnostiek en de daaruit volgende behandeling bij Fivoor of soortgelijke zorgverlener, te bepalen door de reclassering. De behandeling duurt de gehele proeftijd of zoveel korter als de reclassering nodig vindt. Veroordeelde houdt zich aan de huisregels en de aanwijzingen die de zorgverlener geeft voor de behandeling. Het innemen van medicijnen kan onderdeel zijn van de behandeling.

Stelt als bijzondere voorwaarde dat de veroordeelde meewerkt aan een intakegesprek voor begeleid wonen door Exodus en verblijft in een Exodushuis of een andere instelling voor beschermd wonen of maatschappelijke opvang, te bepalen door de reclassering. Het verblijf duurt de gehele proeftijd of zoveel korter als de reclassering nodig vindt. Veroordeelde houdt zich aan de huisregels en het dagprogramma dat de instelling in overleg met de reclassering voor hem heeft opgesteld.

Betrokkene werkt mee aan controle van het gebruik van drugs en alcohol om het middelengebruik te beheersen. De reclassering kan urine onderzoek en ademonderzoek (blaastest) gebruiken voor controle. De reclassering bepaalt hoe vaak de veroordeelde wordt gecontroleerd.

Geeft opdracht aan de reclassering tot het houden van toezicht op de naleving van voormelde bijzondere voorwaarde(n) en de verdachte ten behoeve daarvan te begeleiden.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde gevangenisstraf in mindering zal worden gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 1]

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde 1] ter zake van het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 bewezenverklaarde tot het bedrag van
€ 1.521,96 (duizend vijfhonderdeenentwintig euro en zesennegentig cent) bestaande uit € 21,96 (eenentwintig euro en zesennegentig cent) materiële schade en € 1.500,00 (duizend vijfhonderd euro) immateriële schade , waarvoor de verdachte met de mededader(s) hoofdelijk voor het gehele bedrag aansprakelijk is, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening.

Veroordeelt de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [benadeelde 1] , ter zake van het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 bewezenverklaarde een bedrag te betalen van € 1.521,96 (duizend vijfhonderdeenentwintig euro en zesennegentig cent) bestaande uit € 21,96 (eenentwintig euro en zesennegentig cent) materiële schade en € 1.500,00 (duizend vijfhonderd euro) immateriële schade, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening.

Bepaalt de duur van de gijzeling op ten hoogste 25 (vijfentwintig) dagen. Toepassing van die gijzeling heft de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet op.

Bepaalt dat indien en voor zover de verdachte of zijn mededader(s) aan een van beide betalingsverplichtingen hebben voldaan, de andere vervalt.

Bepaalt de aanvangsdatum van de wettelijke rente voor de materiële en de immateriële schade op 14 november 2023.

Vordering van de benadeelde partij [benadeelde 2]

Wijst toe de vordering tot schadevergoeding van de benadeelde partij [benadeelde 2] ter zake van het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 bewezenverklaarde tot het bedrag van
€ 15.049,07 (vijftienduizend negenenveertig euro en zeven cent) ter zake van materiële schade , waarvoor de verdachte met de mededader(s) hoofdelijk voor het gehele bedrag aansprakelijk is, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening.

Veroordeelt de verdachte in de door de benadeelde partij gemaakte en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten, tot aan de datum van deze uitspraak begroot op nihil.

Legt aan de verdachte de verplichting op om aan de Staat, ten behoeve van het slachtoffer, genaamd [benadeelde 2] , ter zake van het in de zaak met parketnummer 08-301733-23 bewezenverklaarde een bedrag te betalen van € 15.049,07 (vijftienduizend negenenveertig euro en zeven cent) als vergoeding voor materiële schade, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de hierna te noemen aanvangsdatum tot aan de dag der voldoening.

Bepaalt de duur van de gijzeling op ten hoogste 110 (honderdtien) dagen. Toepassing van die gijzeling heft de verplichting tot schadevergoeding aan de Staat ten behoeve van het slachtoffer niet op.

Bepaalt dat indien en voor zover de verdachte of zijn mededader(s) aan een van beide betalingsverplichtingen hebben voldaan, de andere vervalt.

Bepaalt de aanvangsdatum van de wettelijke rente voor de materiële schade op 14 november 2023.

Aldus gewezen door

mr. A.J. Smit, voorzitter,

mr. G. Mintjes en mr. C.H. Zuur, raadsheren,

in tegenwoordigheid van mr. G.J.H. van Vliet, griffier,

en op 23 juli 2025 ter openbare terechtzitting uitgesproken.