Uitspraak
TBS P25/152
Beslissing van 11 september 2025
De kamer van het hof als bedoeld in artikel 67 van de Wet op de rechterlijke organisatie heeft te beslissen op het beroep van
[terbeschikkinggestelde],
geboren te [geboorteplaats] ( [geboorteland] ) op [geboortedatum] 1994,
verblijvende in penitentiaire inrichting [PI] ,
verder te noemen de terbeschikkinggestelde.
Het beroep is ingesteld tegen de beslissing van de rechtbank Den Haag van 15 april 2025. Deze beslissing houdt in dat de terbeschikkinggestelde alsnog van overheidswege zal worden verpleegd.
Het hof heeft gelet op de stukken, waaronder:
- het proces-verbaal van het onderzoek in eerste aanleg;
- de beslissing waarvan beroep;
- de akte van 17 april 2025 waarbij de terbeschikkinggestelde beroep heeft ingesteld;
- een e-mailbericht met aanvullende informatie van Verslavingsreclassering GGZ van
26 augustus 2025, met als bijlage het derde voorgangsverslag van 1 juli 2025;
- een e-mailbericht van de raadsvrouw van 26 augustus 2025, met twee bijlagen.
Het hof heeft ter zitting van 28 augustus 2025 gehoord de advocaat-generaal,
mr. I.M. Muller, en de terbeschikkinggestelde, bijgestaan door haar raadsman,
mr. E. van Reydt, advocaat te Amsterdam. Het hof heeft ter zitting als deskundige gehoord
[deskundige] , reclasseringswerker bij Verslavingsreclassering GGZ.
Overwegingen
Het standpunt van deskundige [deskundige]
De deskundige heeft ter zitting bevestigd dat de reclassering geen mogelijkheid meer ziet tot voortzetting van de terbeschikkingstelling met voorwaarden. De verslavingsproblematiek van de terbeschikkinggestelde is niet behandeld. Het probleem is dat als de terbeschikkinggestelde een terugval in alcoholgebruik heeft, het snel escaleert: de terbeschikkinggestelde is dan niet meer begeleidbaar en vormt een gevaar voor zichzelf en voor de hulpverleners. Bij het opleggingsadvies was de reclassering al gematigd positief over de terbeschikkingstelling met voorwaarden, maar de reclassering wilde haar een kans bieden. Een traject binnen de terbeschikkingstelling met voorwaarden is niet haalbaar gebleken.
Het standpunt van de terbeschikkinggestelde
De raadsman heeft primair verzocht de vordering tot het alsnog verplegen van overheidswege van de terbeschikkinggestelde af te wijzen en de terbeschikkinggestelde een laatste kans te geven in de oude situatie. De terugvallen in alcoholgebruik zijn tijdens de oplegging van de terbeschikkingstelling met voorwaarden al ingecalculeerd. Mogelijk is er ook sprake van een oorzakelijke relatie tussen medicatiewisselingen en de terugvallen. De terbeschikkinggestelde is gemotiveerd om abstinent te blijven. Het euthanasietraject is daarbij een sterke externe motivatie.
De raadsman heeft subsidiair verzocht de vordering tot het alsnog verplegen van overheidswege van de terbeschikkinggestelde af te wijzen met aanpassing van de voorwaarden. Een klinische opname kan als voorwaarde worden opgenomen. Dat heeft de terbeschikkinggestelde liever dan omzetting naar de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege.
Het standpunt van het openbaar ministerie
De advocaat-generaal heeft geconcludeerd tot bevestiging van de beslissing van de rechtbank. Als de terbeschikkinggestelde gaat drinken, gaat het mis. Zij heeft al een aantal kansen gehad. Het risico bij voortzetting van de terbeschikkingstelling met voorwaarden is te groot voor zowel de terbeschikkinggestelde zelf als voor de hulpverleners. Verpleging van overheidswege is noodzakelijk.
Het oordeel van het hof
Het hof is van oordeel dat de rechtbank op goede gronden heeft geoordeeld en op de juiste wijze heeft beslist. Daarom zal het hof de beslissing waarvan beroep met overneming van die gronden bevestigen.
Het hof stelt vast dat de terbeschikkinggestelde meermalen de voorwaarden heeft overtreden door alcohol te drinken. Op het moment dat de terbeschikkinggestelde alcohol drinkt, is het recidiverisico en het risico op geweld direct hoog. De terbeschikkinggestelde is dan niet begeleidbaar. Zij vormt dan een gevaar voor zichzelf maar zeker ook voor anderen. Een terbeschikkingstelling met voorwaarden biedt onvoldoende waarborgen voor de veiligheid van anderen en met name voor de veiligheid van hulpverleners.
Het hof realiseert zich dat, gelet op de aard van de problematiek en de behandelgeschiedenis van de terbeschikkinggestelde, de behandelmogelijkheden ook binnen het kader van de terbeschikkingstelling met verpleging van overheidswege mogelijk beperkt zijn, maar gebleken is dat het recidiverisico niet kan worden beteugeld binnen het kader van de terbeschikkingstelling met voorwaarden. Vanuit veiligheidsoverwegingen is het hof van oordeel dat voortzetting van de terbeschikkingstelling met voorwaarden onverantwoord is. De veiligheid van anderen dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen eist dat de terbeschikkinggestelde alsnog van overheidswege wordt verpleegd.
BESLISSING
Het hof:
Bevestigtde beslissing van de rechtbank Den Haag van 15 april 2025 met betrekking tot de terbeschikkinggestelde
[terbeschikkinggestelde].
[terbeschikkinggestelde].
Aldus gedaan door
mr. M. Keppels, voorzitter,
mr. R. Prakke-Nieuwenhuizen en mr. A.B.A.P.M. Ficq, raadsheren,
en dr. W.J. Canton en dr. E.L.M. Klein Haneveld, raden,
in tegenwoordigheid van mr. R. Kaatman, griffier,
en op 11 september 2025 in het openbaar uitgesproken.
De raden zijn buiten staat deze beslissing mede te ondertekenen.