Uitspraak
Gerechtshof Arnhem
negende enkelvoudige belastingkamer
nummer: 04/262
Proces-verbaal mondelinge uitspraak
Belanghebbende : [X]
te : [Z]
verweerder : de Inspecteur van de Belastingdienst/[P] (hierna: de Inspecteur)
aangevallen beslissing : uitspraak op bezwaar
betreft : aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2002
nummer : [01.H26]
mondelinge behandeling : op 12 november 2004 te Zutphen
waarbij verschenen : belanghebbende, vergezeld van zijn echtgenote alsmede [de Inspecteur]
gronden:
1. Aan belanghebbende is met dagtekening 4 november 2003 een aanslag inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen 2002 opgelegd.
Bij het vaststellen van de aanslag heeft de Inspecteur de bij de aangifte opgevoerde buitengewone uitgaven wegens ziekte met een bedrag van € 1.087,- verlaagd. Genoemd bedrag ziet op de bij de aankoop van een nieuwe personenauto in rekening gebrachte meerkosten ter zake van een automatische transmissie (hierna: automaat). De totale aankoopkosten (inclusief automaat) van deze in 2002 aangeschafte personenauto bedragen € 26.695,-.
Tussen partijen is in geschil, of de Inspecteur terecht op dit onderdeel van de aangifte is afgeweken.
2. Artikel 6.17 van de Wet bepaalt ten aanzien van de in aanmerking te nemen buitengewone uitgaven wegens ziekte, invaliditeit en bevalling (voor zover hier van belang):
1. Als uitgaven wegens ziekte, invaliditeit en bevalling worden aangemerkt de daarmee verband houdende:
a. uitgaven voor genees-, heel- en verloskundige hulp met inbegrip van farmaceutische en andere hulpmiddelen en vervoer;
(…)
2. Als hulpmiddel wordt mede aangemerkt een middel dat de belastingplichtige in staat stelt tot het verrichten van een normale lichaamsfunctie waartoe hij zonder dat middel niet in staat zou zijn. (…)
3. Onder het verrichten van een normale lichaamsfunctie dient in dit verband mede te worden verstaan, het zich verplaatsen over grotere afstanden.
4. Tussen partijen staat vast dat belanghebbende, als gevolg van zijn ziekte en zijn invaliditeit, voor het zich per auto verplaatsen over grotere afstanden is aangewezen op een personenauto die voorzien is van een automaat. Vanwege de bewegingsbeperkingen van zijn zowel linkerarm als zijn beide benen is - zoals ook door de behandelend revalidatiearts is bevestigd - het voor belanghebbende niet langer mogelijk om te rijden in een handgeschakelde personenauto.
Echter, anders dan belanghebbende meent zijn de voor een dergelijke automaat gemaakte meerkosten niet aan te merken als een hulpmiddel in de zin van artikel 6.17, eerste lid, onderdeel a, dan wel tweede lid, van de Wet inkomstenbelasting 2001. De op bestelling van belanghebbende in de geleverde personenauto aangebrachte automaat is weliswaar aan te merken als een hulpmiddel zonder welke belanghebbende niet zelfstandig auto kan rijden, maar een auto met automaat behoort tot de normale gebruiksvoorwerpen die eveneens door gezonde personen worden gebezigd. In dit kader heeft de Inspecteur opgemerkt, daarin door belanghebbende niet bestreden, dat nagenoeg ieder type personenauto leverbaar is in een ‘automaat-uitvoering’.
Alsdan is er geen sprake van een voor belanghebbende vanwege zijn bewegingsbeperkin-gen speciaal aangepaste personenauto, maar van een door belanghebbende (in verband met zijn bewegingsbeperkingen) gemaakte keuze voor een bepaalde uitvoering van de personenauto.
5. Het Hof merkt voorts op dat gesteld noch gebleken is dat de door belanghebbende in het onderhavige jaar gemaakte kosten van vervoer, anders dan die ter verkrijging van geneeskundige hulp, uitgaan boven de uitgaven van iemand die niet ziek of invalide is, doch wat inkomen, vermogen en gezin betreft in dezelfde omstandigheden verkeert.
Belanghebbende heeft ter zitting, in reactie op vragen van het Hof naar aanleiding van een uiteenzetting op dit punt in het verweerschrift van de Inspecteur, medegedeeld deze stelling ook niet te hebben willen innemen.
6. Hetgeen overigens nog door belanghebbende is aangevoerd, kan niet tot een ander oordeel leiden. Het beroep is ongegrond.
proceskosten:
Het Hof acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.
beslissing:
Het Hof verklaart het beroep ongegrond.
Aldus gedaan op 26 november 2004 te Arnhem door dr mr Van Amsterdam, lid van de negende enkelvoudige belastingkamer, en op die datum in het openbaar uitgesproken in tegenwoordig-heid van mr Gankema als griffier.
Waarvan opgemaakt dit proces-verbaal.
De griffier, Het lid van voormelde kamer,
(J.J. Gankema) (A.M. van Amsterdam)
Afschriften aangetekend per post verzonden op: 1 december 2004
Tegen deze mondelinge uitspraak is geen beroep in cassatie mogelijk; dat kan alleen tegen een schriftelijke uitspraak van het gerechtshof. Ieder van de partijen kan binnen vier weken na de verzenddatum van dit proces-verbaal het gerechtshof verzoeken de mondelinge uitspraak te vervangen door een schriftelijke. De vervanging van een mondelinge uitspraak door een schriftelijke strekt ertoe de mondelinge uitspraak in een andere vorm vast te leggen. Bij de vervanging van een mondelinge uitspraak mag het gerechtshof de gedane uitspraak niet aan een heroverweging onderwerpen.
De partij die om een vervangende schriftelijke uitspraak verzoekt is hiervoor griffierecht verschuldigd en krijgt daarover bericht van de griffier. Het griffierecht dat de belanghebbende betaalt ter verkrijging van een schriftelijke uitspraak, komt in mindering op het griffierecht dat de griffier van de Hoge Raad zal heffen als de belanghebbende beroep in cassatie instelt.