ECLI:NL:GHARN:2010:BL5277

Gerechtshof Arnhem

Datum uitspraak
5 februari 2010
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
24-001520-07
Instantie
Gerechtshof Arnhem
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Hoger beroep
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkverklaring van het openbaar ministerie wegens schending van procesorde

In deze zaak heeft het Gerechtshof Arnhem op 5 februari 2010 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de politierechter in de rechtbank Zwolle-Lelystad. De verdachte was eerder vrijgesproken van diefstal in vereniging, maar het openbaar ministerie ging in hoger beroep. Tijdens het proces werd het hof geconfronteerd met herhaalde mededelingen van het openbaar ministerie dat het oproepen van een getuige feitelijk niet mogelijk was. Het hof oordeelde dat deze mededelingen niet op waarheid berustten en dat het openbaar ministerie zowel de verdediging als het hof onjuist had geïnformeerd. Dit leidde tot een ernstige schending van de beginselen van een behoorlijke procesorde. Het hof benadrukte het belang van vertrouwen in de juistheid van mededelingen van het openbaar ministerie gedurende het strafproces. Gelet op de ernst van de zaak, besloot het hof dat er geen andere sanctie op zijn plaats was dan de niet-ontvankelijkverklaring van het openbaar ministerie in de vervolging. Het hof vernietigde het vonnis waarvan beroep en verklaarde het openbaar ministerie niet-ontvankelijk in de vervolging.

Uitspraak

Parketnummer: 24-001520-07
Parketnummer eerste aanleg: 07-600280-06
Arrest van 5 februari 2010 van het gerechtshof te Arnhem, nevenzittingsplaats Leeuwarden, meervoudige strafkamer, op het hoger beroep tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Zwolle-Lelystad van 5 juni 2007 in de strafzaak tegen:
[verdachte],
geboren op [1980] te [geboorteplaats],
wonende te [woonplaats], [adres],
ter terechtzitting van 5 maart 2009 wel, maar ter terechtzitting van 5 februari 2010 niet verschenen. Wel verschenen is mr. S.J. Jansen, advocaat te Amsterdam, als raadsman van verdachte.
Het vonnis waarvan beroep
De politierechter in de rechtbank Zwolle-Lelystad heeft de verdachte bij het vonnis vrijgesproken van het ten laste gelegde.
Gebruik van het rechtsmiddel
De officier van justitie is op de voorgeschreven wijze en tijdig in hoger beroep gekomen. Hij heeft dit hoger beroep aan verdachte doen betekenen.
Het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep
Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen in hoger beroep, alsmede het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.
De ontvankelijkheid van het openbaar ministerie in de vervolging
Aan verdachte en medeverdachte [medeverdachte] is - na wijziging van de tenlastelegging in hoger beroep - ten laste gelegd dat zij zich op 6 december 2005 hebben schuldig gemaakt aan diefstal in vereniging in/uit een personenauto, althans medeplichtigheid aan diefstal in/uit een personenauto, althans (het medeplegen van) vernieling van de ruit van een personenauto.
Beide verdachten zijn op 6 december 2005 aangehouden op/in de nabijheid van de [adres] te [plaats], alwaar de ruit van een personenauto (Volkswagen Golf) was vernield. De aanhoudingen vonden plaats naar aanleiding van een bij de politie binnengekomen melding van een persoon die in genoemde straat een aantal personen had gezien die veel aandacht hadden voor een aldaar geparkeerd staande Volkswagen Golf.
De raadsman van medeverdachte [medeverdachte] heeft op vier verschillende momenten gedurende het strafproces gemotiveerd het verzoek gedaan om de melder - wiens personalia niet uit het dossier bleken - als getuige op te roepen. Het eerste verzoek werd gedaan op 2 mei 2007 en was gericht tot de officier van justitie. Toen dit verzoek werd afgewezen, heeft de raadsman het verzoek herhaald op de zitting van de politierechter d.d. 22 mei 2007, alwaar het verzoek wederom werd afgewezen. Bij vonnis van 5 juni 2007 heeft de politierechter verdachte en diens medeverdachte vrijgesproken van het ten laste gelegde. De officier van justitie is op 18 juni 2007 van deze vonnissen in hoger beroep gegaan. Bij brief van 19 september 2007 heeft de raadsman voor de derde maal verzocht de melder als getuige op te roepen; ditmaal was het verzoek gericht tot de advocaat-generaal. Nadat deze in februari 2009 negatief op het verzoek had beslist, heeft de raadsman het verzoek voor de vierde en laatste maal gedaan ter zitting van het hof d.d. 5 maart 2009, alwaar de raadsman van verdachte zich bij dit verzoek heeft aangesloten. Het hof heeft het verzoek vervolgens in beide zaken toegewezen.
Het eerste verzoek van de raadsman werd door de officier van justitie (primair) afgewezen omdat het wegens het ontbreken van persoonsgegevens feitelijk onmogelijk was om de melder als getuige op te roepen. Blijkens de verklaring van deze raadsman ter terechtzitting van het hof d.d. 5 februari 2010 is de officier van justitie ter zitting van de politierechter bij dit standpunt gebleven. De politierechter heeft het verzoek afgewezen. In de fase van het hoger beroep heeft de advocaat-generaal in reactie op het (derde) verzoek van de raadsman geschreven dat het niet mogelijk was de melder als getuige op te roepen nu de persoonsgegevens ontbraken. Ter zitting van het hof d.d.
5 maart 2009 heeft de advocaat-generaal zich op het standpunt gesteld dat het verzoek van de raadslieden diende te worden afgewezen omdat het onmogelijk was de persoons-gegevens van de melder te achterhalen.
Naar aanleiding van de beslissing van het hof d.d. 5 maart 2009 is een proces-verbaal van bevindingen d.d. 28 april 2009 aan het dossier toegevoegd, opgemaakt door buitengewoon opsporingsambtenaar van politie Flevoland [verbalisant]. Uit dit proces-verbaal blijkt dat de verbalisant op 28 april 2009 omstreeks 15:13 uur een onderzoek heeft ingesteld naar de identiteit van de melder. Zij heeft bij de meldkamer van de regio Flevoland een uitdraai opgevraagd van de bij de aangifte behorende melding. Gelet op de sluitingsdatum van het proces-verbaal heeft de verbalisant deze uitdraai dezelfde dag nog ontvangen. Op deze uitdraai werden de naam, het telefoonnummer en het adres van de melder vermeld. De melder is vervolgens als getuige opgeroepen tegen de zitting van het hof d.d. 5 februari 2010.
Aldus is gebleken dat de personalia van de melder in ??n middag achterhaald konden worden. Dit brengt met zich dat de herhaalde mededelingen van de kant van het openbaar ministerie dat het oproepen van de getuige feitelijk niet mogelijk was, niet op waarheid berustten. Het hof acht het van het grootste belang dat vertrouwd kan worden op de juistheid van mededelingen die gedurende het strafproces door het openbaar ministerie gedaan worden. Dit vertrouwen is door het openbaar ministerie in de onder-havige zaak beschaamd. Zowel de verdediging als het hof zijn door het openbaar ministerie onjuist ge?nformeerd. Dit levert een ernstige schending op van de beginselen van een behoorlijke procesorde, waarop naar het oordeel van het hof, mede gelet op de ernst van de zaak, geen andere sanctie past dan de niet-ontvankelijkverklaring van het openbaar ministerie.
De uitspraak
HET HOF,
RECHT DOENDE OP HET HOGER BEROEP:
vernietigt het vonnis, waarvan beroep, en opnieuw recht doende:
verklaart het openbaar ministerie niet-ontvankelijk in de vervolging.
Dit arrest is aldus gewezen door mr. O. Anjewierden, voorzitter, mr. S. Zwerwer en mr. H.K. Elzinga, in tegenwoordigheid van mr. E. Hoekstra als griffier, zijnde mr. H.K. Elzinga buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.