Uitspraak
GERECHTSHOF DEN HAAG
Afdeling Civiel recht
Uitspraak : 19 maart 2014
Zaaknummer : 200.138.697/01
Rekestnummer rechtbank : 13-2048
Zaaknummer rechtbank : C/09/448525
[de moeder],
wonende te [woonplaats 1],
verzoekster in hoger beroep,
hierna te noemen: de moeder,
advocaat mr. A. Dijkstra-Schellekens te Waddinxveen,
tegen
de Stichting Bureau Jeugdzorg te Den Haag,
verweerster in hoger beroep,
hierna te noemen: Jeugdzorg.
Als belanghebbenden zijn aangemerkt:
- [de pleegouders],
wonende te [woonplaats 2],
hierna te noemen: de pleegouders.
Als informanten zijn aangemerkt:
[de gedragswetenschapper], hierna te noemen: de gedragswetenschapper;
[de pleegzorgwerker], hierna te noemen: de pleegzorgwerker.
In verband met het bepaalde in artikel 810 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering is in de procedure gekend:
de raad voor de kinderbescherming te Den Haag,
hierna te noemen: de raad.
PROCESVERLOOP IN HOGER BEROEP
De moeder is op 11 december 2013 in hoger beroep gekomen van een beschikking van
12 september 2013 van de kinderrechter in de rechtbank Den Haag.
Jeugdzorg heeft op 31 januari 2014 een verweerschrift ingediend.
Bij het hof zijn voorts de volgende stukken ingekomen:
van de zijde van de moeder:
op 14 februari 2014 een brief van diezelfde datum, met als bijlage een V-formulier met bijlagen;
van de zijde van Jeugdzorg:
op 24 februari 2014 een faxbericht van diezelfde datum.
De raad heeft bij brief van 14 januari 2014 aan het hof laten weten niet ter zitting te zullen verschijnen.
De zaak is op 26 februari 2014 mondeling behandeld.
Ter zitting waren aanwezig:
de moeder, bijgestaan door haar advocaat en haar begeleidster[naam begeleidster];
mevrouw M.A.Y. Fierstra en mevrouw C. de Ruiter namens Jeugdzorg;
de gedragswetenschapper;
de pleegzorgwerker.
De pleegouders zijn, hoewel daartoe behoorlijk opgeroepen, niet verschenen.
De advocaat van de moeder en Jeugdzorg hebben ter zitting pleitnotities overgelegd.
PROCESVERLOOP IN EERSTE AANLEG EN VASTSTAANDE FEITEN
Voor het procesverloop en de beslissing in eerste aanleg verwijst het hof naar de bestreden beschikking.
Bij die beschikking is -voor zover in hoger beroep in geschil en uitvoerbaar bij voorraad- de aan Jeugdzorg verleende machtiging de minderjarige gedurende dag en nacht uit huis te plaatsen verlengd van 13 september 2013 tot 13 september 2014, zijnde de duur van de ondertoezichtstelling, zulks ter effectuering van het indicatiebesluit van 2 augustus 2013.
Het hof gaat uit van de door de kinderrechter vastgestelde feiten, voor zover daartegen in hoger beroep niet is opgekomen. Vast staat dat de moeder alleen het gezag heeft over de na te noemen minderjarige.
BEOORDELING VAN HET HOGER BEROEP
1.
In geschil is de verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing over de periode van 13 september 2013 tot 13 september 2014 van [de minderjarige], geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats], hierna te noemen: de minderjarige.
2.
De moeder verzoekt het hof om, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, de bestreden beschikking te vernietigen en opnieuw rechtdoende, het verzoek tot verlenging van de machtiging tot uithuisplaatsing van de minderjarige alsnog af te wijzen.
3.
Jeugdzorg verweert zich daartegen en verzoekt het hof de bestreden beschikking te bekrachtigen en mitsdien het verzoek in hoger beroep, strekkende tot vernietiging van de bestreden beschikking, af te wijzen.
4.
De moeder voert het volgende aan. Waar de gronden voor de uithuisplaatsing van de minderjarige bij aanvang waren gelegen in de situatie van de moeder, zijn de gronden sinds 2013 verschoven naar de hechtingsproblematiek van de minderjarige. De moeder heeft vanaf de aanvang van de uithuisplaatsing aan meerdere onderzoeken meegewerkt om te bewijzen dat zij in staat is om voor de minderjarige te zorgen, maar in de loop der tijd is de minderjarige zich gaan hechten aan de pleegouders. Het is voor de moeder onacceptabel dat nu wordt geconcludeerd dat terugplaatsing van de minderjarige schadelijk zou zijn voor de minderjarige, omdat zij gehecht is in het pleeggezin. De moeder is bovendien van mening dat de zorgen ten aanzien van de hechting van de minderjarige te sterk zijn aangezet en voert aan dat deze zorgen slechts gebaseerd zijn op ongefundeerde stellingen van de pleegouders. Uit geen enkel onderzoek of observatiemoment blijkt immers dat de minderjarige kampt met angsten of een slaapstoornis, als gevolg van een onveilige hechting. De moeder stelt dan ook dat de opvoeding en verzorging van de minderjarige niet meer van haar vragen als opvoeder dan enkel basisvaardigheden. Niet gebleken is dat de moeder niet over deze basisvaardigheden beschikt, dan wel dat zij zich deze vaardigheden niet eigen kan maken. Hiertoe voert de moeder aan dat de terugplaatsing van de andere twee kinderen ook niet tot problemen heeft geleid en dat de contactmomenten met de minderjarige zonder problemen verlopen.
5.
Jeugdzorg stelt dat de hechtingsontwikkeling van de minderjarige een continuering van de huidige pleegzorgplaatsing noodzakelijk maakt, hetgeen in het onderzoeksrapport van [datum 1] nader is onderbouwd. Het gedrag van de minderjarige, waarbij zij angst, sterke controle behoefte en klampend gedrag laat zien, kan beschouwd worden als een sterke aanwijzing dat de hechtingsontwikkeling bij de minderjarige niet optimaal is verlopen. De minderjarige verblijft sinds tweeënhalf jaar in het huidige pleeggezin en heeft in die periode een gehechtheidsrelatie opgebouwd met haar pleegouders. Een verandering van opvoeder zou een opzettelijke doorbreking van haar al kwetsbare hechtingsontwikkeling betekenen. Hierbij merkt Jeugdzorg op dat de veilige hechting van de minderjarige aan moeder, niet vergeleken kan worden met haar verbondenheid en gehechtheid aan pleegmoeder. Hoewel de moeder voor de minderjarige een vertrouwd persoon is, bij wie zij zeker ook voldoende veiligheid ervaart, is pleegmoeder de opvoeder die sinds ruim tweeënhalf jaar de dagelijkse zorg voor de minderjarige heeft, waardoor deze relatie een heel ander karakter heeft. Voorts stelt Jeugdzorg dat de verzorging en opvoeding van de minderjarige wel degelijk extra aandacht en vaardigheden vraagt van de moeder. Van de opvoeder wordt verwacht dat zij de soms heel subtiele signalen van de minderjarige leert duiden en daar adequaat op in kan spelen. Het feit dat dit (onvoldoende) onderkend wordt door moeder is een van de zorgen van Jeugdzorg. Jeugdzorg is van mening dat moeder haar eigen mogelijkheden overschat.
6.
De gedragswetenschapper heeft ter zitting verklaard dat hij het verzoek van Jeugdzorg ondersteunt. Hij deelt de zorg van Jeugdzorg dat een thuisplaatsing op dit moment schade zal toebrengen aan de gehechtheidsontwikkeling van de minderjarige.
7.
Het hof overweegt als volgt. Een machtiging tot uithuisplaatsing kan slechts worden verlengd indien de gronden daarvoor, zoals vermeld in artikel 1:261 lid 1 BW, nog bestaan. Het hof zal derhalve onderzoeken of de uithuisplaatsing nog steeds noodzakelijk is in het belang van de verzorging en opvoeding van de minderjarigen of tot onderzoek van de geestelijke of lichamelijke gesteldheid.
8.
Het hof is op basis van de overgelegde stukken en het verhandelde ter zitting van oordeel dat de kinderrechter op goede gronden heeft geoordeeld en beslist zoals deze heeft gedaan. Het hof neemt de gronden over en maakt deze tot de zijne. Hoewel de minderjarige zich thans goed ontwikkelt binnen het huidige pleeggezin en niet is gebleken van zorgen omtrent de verzorging en opvoeding van de andere twee kinderen van moeder, die inmiddels zijn thuisgeplaatst, kan het niet in het belang van de minderjarige worden geacht om op dit moment over te gaan tot thuisplaatsing van de minderjarige bij de moeder. Gelet op de jonge leeftijd van de minderjarige en de lange periode die zij binnen het gezin van de pleegouders verblijft, is het in het belang van de minderjarige noodzakelijk dat haar verblijf bij pleegouders wordt gecontinueerd. De minderjarige ziet haar pleegouders immers als primaire opvoeders en zij is op een goede manier aan hen gehecht. Terugplaatsing van de minderjarige bij haar moeder, draagt in dit geval een te groot risico in zich dat de veilige hechting teniet wordt gedaan, hetgeen negatieve gevolgen zal hebben voor haar verdere ontwikkeling.
9.
Het voorgaande wordt bevestigd in onder andere het rapport van Horizon pleegzorg van april 2013 en het rapport van [naam] van 23 juli 2013, waarnaar door beide partijen ter zitting is verwezen. Deze rapportages acht het hof relevant, omdat ze een recent beeld geven ten aanzien van de ontwikkeling van de minderjarige en de hechtingsrelatie tussen de moeder en de minderjarige. Ter zitting is gebleken dat de moeder abusievelijk heeft nagelaten voornoemde rapportages, die behoren tot het procesdossier in eerste aanleg, te overleggen.
Inzage van deze stukken tijdens de schorsing van de zitting heeft voor het hof inzichtelijk gemaakt dat er op dit moment geen sprake is van een zodanige hechtingsrelatie tussen de moeder en de minderjarige, dat een terugplaatsing mogelijk is zonder ernstige risico’s voor de ontwikkeling van de minderjarige. Reeds hierom is het noodzakelijk in het belang van de verzorging en opvoeding van de minderjarige dat de uithuisplaatsing wordt verlengd.
10.
Uit het voorgaande volgt dat de uithuisplaatsing van de minderjarige gedurende dag en nacht noodzakelijk is in het belang van haar verzorging en opvoeding. Daarmee wordt nog altijd voldaan aan de wettelijke gronden voor de uithuisplaatsing. De bestreden beschikking dient dan ook te worden bekrachtigd.
11.
Dit leidt tot de volgende beslissing.
BESLISSING OP HET HOGER BEROEP
Het hof:
bekrachtigt de bestreden beschikking voor zover aan het oordeel van het hof onderworpen.
Deze beschikking is gegeven door mrs. Lückers, Van Leuven, Fockema Andreae-Hartsuiker, bijgestaan door mr. Schapendonk als griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 19 maart 2014.