ECLI:NL:GHDHA:2023:2927

• Datum uitspraak: 27 november 2023
• Publicatiedatum: 4 september 2024
• Zaaknummer: 22-002238-21
• Instantie: Gerechtshof Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: A.L. Frenkel; M. Koole; F.W. Pieters
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vernietiging vonnis en bevestiging van straf in belastingfraudezaak

In deze zaak heeft het Gerechtshof Den Haag op 27 november 2023 uitspraak gedaan in hoger beroep tegen een vonnis van de rechtbank Rotterdam. De verdachte was in eerste aanleg vrijgesproken van het onder 1 tenlastegelegde, maar veroordeeld tot een gevangenisstraf van 8 maanden voor het onder 2 tenlastegelegde, met een voorwaardelijk deel van 4 maanden. De verdachte heeft hoger beroep ingesteld, maar het hof verklaart de verdachte niet-ontvankelijk in het hoger beroep voor zover dit gericht is tegen de vrijspraak van het onder 1 tenlastegelegde, conform artikel 404 van het Wetboek van Strafvordering. Het hof heeft de vordering van de advocaat-generaal, die vroeg om vernietiging van het vonnis en oplegging van een taakstraf, in overweging genomen. Het hof oordeelt dat de eerste rechter op juiste gronden heeft geoordeeld en bevestigt de bewezenverklaring. Echter, het hof vernietigt de opgelegde gevangenisstraf en legt in plaats daarvan een taakstraf op van 240 uren, waarvan 100 uren voorwaardelijk met een proeftijd van 1 jaar. De verdachte heeft samen met anderen onjuiste aangiften omzetbelasting ingediend, wat heeft geleid tot belastingfraude. Het hof houdt rekening met de ernst van de feiten, de persoonlijke omstandigheden van de verdachte en de ouderdom van de zaak.

Uitspraak

Rolnummer: 22-002238-21

Parketnummer: 10-996673-17

Datum uitspraak: 27 november 2023

TEGENSPRAAK

Gerechtshof Den Haag

meervoudige kamer voor strafzaken

Arrest

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank Rotterdam van 13 juli 2021 in de strafzaak tegen de verdachte:

[verdachte],

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1977,

adres: [woonadres] [woonplaats].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van dit hof.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

Procesgang

In eerste aanleg is de verdachte van het onder 1 tenlastegelegde vrijgesproken en ter zake van het onder 2 tenlastegelegde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 8 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 4 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Namens de verdachte is tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.

Ontvankelijkheid van de verdachte in het hoger beroep

De verdachte is door de rechtbank vrijgesproken van het onder 1 tenlastegelegde. Het hoger beroep is door de verdachte onbeperkt ingesteld en is derhalve mede gericht tegen de in eerste aanleg gegeven beslissing tot vrijspraak. Gelet op hetgeen is bepaald in artikel 404, vijfde lid, van het Wetboek van Strafvordering staat voor de verdachte tegen deze beslissing geen hoger beroep open. Het hof zal de verdachte daarom niet-ontvankelijk verklaren in het ingestelde hoger beroep, voor zover dat is gericht tegen de vrijspraak van het onder 1 tenlastegelegde.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is – met inachtneming van het voorgaande - tenlastegelegd dat:

2.

hij,

op één of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode 1 mei 2013 tot en met 1 juni 2016 te Den Haag en/of Oosterbeek en/of Nieuwegein, in ieder geval in Nederland, tezamen en vereniging met (een) ander of anderen, althans alleen,

meermalen, althans eenmaal,

(telkens) opzettelijk (een) bij de Belastingwet voorziene aangifte(n), als bedoeld in de Algemene Wet inzake rijksbelastingen, te weten (een) aangifte(n) voor de omzetbelasting (ten name van de [bedrijf 1] en/of [bedrijf 2] en/of [bedrijf 3] (tezamen Fiscale eenheid [bedrijf 3], [bedrijf 1], c.s. vormende)) over de maand(en)

-juni 2013 (DOC-051) en/of november 2013 (DOC-056) en/of december 2013 (DOC-057) en/of

-januari 2014 (DOC-058) en/of februari 2014 (AMB-002, p. 17) en/of juni 2014 (DOC-062) en/of

-januari 2015 (DOC-069) en/of februari 2015 (DOC-070) en/of maart 2015 (DOC-071) en/of

-januari 2016 (DOC-079) en/of februari 2016 (AMB-002, p. 71) en/of maart 2016 (DOC-080),

onjuist en/of onvolledig heeft/hebben gedaan,

immers heeft/hebben hij en/of zijn mededader(s) opzettelijk op het/de bij de Inspecteur der Belastingen of de Belastingdienst ingeleverde en/of aan de Inspecteur der Belastingen of de Belastingdienst toegezonden (elektronische) aangiftebiljet(ten) omzetbelasting over de genoemde tijdvak(ken) (telkens) onjuiste bedragen, althans (telkens) een te laag bedrag aan per saldo verschuldigde omzetbelasting opgegeven, zulks terwijl daarvan (telkens) het gevolg zou kunnen zijn dat te weinig belasting zou kunnen worden geheven en/of terwijl dat/die feit(en) er toe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven.

Vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd en dat de verdachte ter zake van het onder 2 tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 240 uren subsidiair 120 dagen hechtenis, met aftrek van voorarrest, waarvan 100 uren subsidiair 50 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Het vonnis waarvan beroep

Het hof is van oordeel dat de eerste rechter op juiste gronden heeft geoordeeld en op juiste wijze heeft beslist omtrent de bewezenverklaring. Het hof verenigt zich daarmee. De bewezenverklaring wordt gedekt door de door de rechtbank gebezigde bewijsmiddelen. Het hof heeft geen reden om aan de juistheid en de betrouwbaarheid van die bewijsmiddelen te twijfelen.

Het hof stelt vast dat de verdachte, in het geval het hof navolging geeft aan de in verband met de in hoger beroep tussen het Openbaar Ministerie en de namens de verdachte gemaakte procesafspraken, zijn grieven tegen de bewezenverklaring in eerste aanleg niet handhaaft en dat de in eerste aanleg namens hem gevoerde verweren om die reden bewust niet worden herhaald. Zoals uit het hiernavolgende zal blijken, geeft het hof navolging aan de gemaakte procesafspraken.

Gelet hierop zal het hof het vonnis waarvan beroep, met overneming van de gronden bevestigen, behalve voor wat betreft de opgelegde gevangenisstraf. Het vonnis zal op dat onderdeel worden vernietigd en in zoverre zal opnieuw recht worden gedaan.

Procesafspraken en strafmotivering

De procesafspraken

Op 21 november 2023 heeft de advocaat-generaal het hof op de hoogte gebracht van tussen het OM en de verdachte tot stand gekomen en op schrift gestelde procesafspraken. Deze procesafspraken zijn ter terechtzitting op 27 november 2023 door partijen ondertekend en maken onderdeel uit van het dossier.

De procesafspraken luiden als volgt:

Er kan een bewezenverklaring volgen van het onder 2 tenlastegelegde, conform de bewezenverklaring van de rechtbank.

Het Openbaar Ministerie zal ter zitting als strafafdoening eisen: een taakstraf voor de duur van 240 uur, waarvan 100 uur voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaar.

De verdediging zal geen onderzoekswensen indienen.

Het toetsingskader van de Hoge Raad: waarborging van het recht op een eerlijk proces in de zin van artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM)

De Hoge Raad heeft in het arrest van 27 september 2022 (ECLI:NL:HR:2022:1252) overwogen dat de rechter alleen acht kan slaan op een door het Openbaar Ministerie en de verdediging opgesteld afdoeningsvoorstel (ook: de procesafspraak) als gewaarborgd is dat wordt voldaan aan de eisen die artikel 6 van het EVRM stelt. Deze waarborg is in het bijzonder van belang omdat in de regel mede van een afdoeningsvoorstel deel uitmaakt de afspraak dat de verdachte afziet van de uitoefening van bepaalde aan hem toekomende verdedigingsrechten.

Het hof overweegt hieromtrent in de onderhavige zaak als volgt. Ter terechtzitting heeft het hof de procesafspraken met de aanwezige verdachte en zijn raadsman besproken en zich ervan vergewist dat partijen elkaar over en weer voldoende en duidelijke informatie hebben verstrekt en ten aanzien van hetgeen daarmee is beoogd. De verdachte heeft voldoende gelegenheid gehad om weloverwogen tot een ondubbelzinnige beslissing te komen en heeft, bijgestaan door zijn raadsman, zich rekenschap kunnen geven van de inhoud, de strekking en de rechtsgevolgen van de procesafspraken. De verdachte heeft ter zitting in hoger beroep desgevraagd aangegeven zich te kunnen vinden in de gemaakte procesafspraken en is, naar het hof heeft vastgesteld, vrijwillig tot deze beslissing gekomen. In deze zaak zijn geen slachtoffers of benadeelde partijen.

Gelet op het voorgaande is het hof van oordeel dat het acht kan slaan op de voorliggende procesafspraken.

Strafmotivering

Het hof heeft de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en op grond van de persoon en de persoonlijke omstandigheden van de verdachte, zoals daarvan is gebleken uit het onderzoek ter terechtzitting.

Daarbij heeft het hof in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen. De verdachte heeft samen met een ander onjuiste aangiften omzetbelasting ingediend. Daarmee heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan belastingfraude. Door zijn handelen werd de Belastingdienst (en daarmee de samenleving) voor een groot bedrag benadeeld. Evenwel is niet gebleken dat de verdachte persoonlijk financieel voordeel heeft gehad bij de fraude.

Gelet op de artikelen 348 en 350 van het Wetboek van Strafvordering is de door het hof vervolgens te beantwoorden vraag of de procesafspraken voor wat betreft de op te leggen straf in redelijke verhouding staan tot de ernst van de zaak zoals die is gebleken uit de processtukken en het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep.

Het hof overweegt hieromtrent als volgt. Het hof houdt in de eerste plaats rekening met de ouderdom van de bewezenverklaarde feiten, die zijn gepleegd in een periode tussen 2013 en 2016, en de omstandigheid dat de verdachte een flink aantal jaren in onzekerheid heeft verkeerd over de uiteindelijke afdoening van deze strafzaak. Tevens betrekt het hof bij zijn oordeel, hetgeen de verdachte omtrent zijn persoonlijke omstandigheden ter terechtzitting in hoger beroep naar voren heeft gebracht.

Het hof is - alles afwegende en in overeenstemming met de procesafspraken - van oordeel dat een taakstraf van

240 uren, waarvan 100 uren voorwaardelijk een passende en geboden reactie vormt. Gelet op de ouderdom van de zaak en de omstandigheid dat de verdachte blijkens een hem betreffend uittreksel Justitiële Documentatie d.d.

13 november 2023 niet eerder is veroordeeld voor het plegen van strafbare feiten, zal het hof de hieraan te verbinden proeftijd beperken tot 1 jaar.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op artikel 69 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen en de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 47 en 57 van het Wetboek van Strafrecht, zoals zij rechtens gelden dan wel golden.

BESLISSING

Het hof:

Verklaart de verdachte niet-ontvankelijk in het hoger beroep, voor zover gericht tegen de beslissing ter zake van het onder 1 tenlastegelegde.

Vernietigt het vonnis waarvan beroep ten aanzien van de opgelegde gevangenisstraf en doet in zoverre opnieuw recht.

Veroordeelt de verdachte tot een
taakstraf voor de duur van
240 (tweehonderdveertig) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door
120 (honderdtwintig) dagen hechtenis .

Bepaalt dat een gedeelte van de taakstraf, groot
100 (honderd) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door
50 (vijftig) dagen hechtenis, niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter anders mocht gelasten omdat de verdachte zich voor het einde van de proeftijd van
1 (één) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van twee uren taakstraf per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Bevestigt het vonnis waarvan beroep voor het overige.

Dit arrest is gewezen door mr. A.L. Frenkel,

mr. M. Koole en mr. F.W. Pieters, in bijzijn van de griffier mr. J.C.A. Verhoef.

Het is uitgesproken op de openbare terechtzitting van het hof van 27 november 2023.

De griffier is buiten staat dit arrest te ondertekenen.