ECLI:NL:GHSGR:2012:BY4706

• Datum uitspraak: 12 september 2012
• Publicatiedatum: 5 april 2013
• Zaaknummer: 200.109.385/01
• Instantie: Gerechtshof 's-Gravenhage
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Personen- en familierecht
• Procedures: Hoger beroep
• Rechters: M. Lückers; A. Husson; J. Kamminga
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkheid hoger beroep in kinderontvoeringszaak

In deze zaak gaat het om de niet-ontvankelijkheid van een hoger beroep dat is ingesteld door de vader van een minderjarige, die betrokken is bij een internationale kinderontvoeringskwestie. De vader had op 5 juli 2012 hoger beroep ingesteld tegen een beschikking van de rechtbank 's-Gravenhage van 22 juni 2012, waarin de centrale autoriteit had besloten het verzoek van de vader tot teruggeleiding van de minderjarige niet in behandeling te nemen. De centrale autoriteit, belast met de uitvoering van het Haags Kinderontvoeringsverdrag, had geoordeeld dat het verzoek niet voldeed aan de eisen van het verdrag, omdat de moeder zonder toestemming van de vader met de minderjarige naar het buitenland was vertrokken.

Tijdens de mondelinge behandeling op 16 augustus 2012 was de vader aanwezig, bijgestaan door zijn advocaat, maar de centrale autoriteit was niet verschenen. Het hof heeft vastgesteld dat er geen gronden zijn die het hoger beroep ontvankelijk maken, zoals het onterecht toepassen of niet toepassen van een artikel door de rechter, of essentieel vormverzuim. De mededeling van de griffier dat hoger beroep open zou staan, kan de vader geen rechten ontlenen, zoals blijkt uit eerdere jurisprudentie.

Het hof heeft uiteindelijk geoordeeld dat de vader niet-ontvankelijk is in zijn hoger beroep, omdat tegen de beschikking van de rechtbank geen hogere voorziening openstaat, behoudens cassatie in het belang der wet. De beslissing is genomen op 12 september 2012 door de rechters M. Lückers, A. Husson en J. Kamminga, met griffier Hogendoorn.

Uitspraak

GERECHTSHOF ’s-GRAVENHAGE

Sector Civiel recht

Uitspraak : 12 september 2012

Zaaknummer : 200.109.385/01

Rekestnummer rechtbank : FA RK 12-3759

[verzoeker],

wonende te [woonplaats]

verzoeker in hoger beroep,

hierna te noemen: de vader,

advocaat mr. G.A.S. Maduro te Rotterdam,

tegen

de Directie Control Bedrijfsvoering en Juridische Zaken, afdeling Juridische en Internationale Zaken, van het Ministerie van Veiligheid en Justitie, belast met de taak van centrale autoriteit als bedoeld in artikel 4 van de Wet van 2 mei 1990, Stb. 202, tot uitvoering van onder meer het op 25 oktober 1980 te ’s-Gravenhage tot stand gekomen Verdrag inzake de burgerrechtelijke aspecten van internationale ontvoering van kinderen (hierna: HKOV),

gevestigd te ’s-Gravenhage,

verweerster in hoger beroep,

hierna te noemen: de centrale autoriteit.

PROCESVERLOOP IN HOGER BEROEP

De vader is op 5 juli 2012 in hoger beroep gekomen van een beschikking van 22 juni 2012 van de rechtbank ‘s-Gravenhage.

Op 16 augustus 2012 is de ontvankelijkheid van het verzoek in hoger beroep mondeling behandeld. Ter zitting was aanwezig:

- de vader, bijgestaan door zijn advocaat.

De centrale autoriteit is, hoewel daartoe behoorlijk opgeroepen, niet verschenen.

PROCESVERLOOP IN EERSTE AANLEG EN VASTSTAANDE FEITEN

Voor het procesverloop en de beslissing in eerste aanleg verwijst het hof naar de bestreden beschikking.

Bij beschikking van 27 april 2012 heeft de centrale autoriteit beslist het verzoek van de vader tot teruggeleiding van de minderjarige [minderjarige], geboren op [geboortedatum] 2003 te [geboorteplaats] (verder: de minderjarige), niet in behandeling te nemen. De centrale autoriteit baseerde dit daarop dat de vader had gesteld dat de moeder was belast met het eenhoofdig gezag, dat zij in mei 2011 met de minderjarige naar het buitenland is vertrokken zonder toestemming van de vader en dat de vader door de rechtbank Rotterdam op 25 augustus 2011 eveneens met het gezag is belast, zodat het verzoek van de vader niet aan de eisen van het HKOV voldoet.

Bij bestreden beschikking is het verzoek van de vader - strekkende tot vernietiging van de beschikking van de centrale autoriteit van 27 april 2012 en het nemen van een met reden omklede beschikking die in haar plaats treedt, onder meer inhoudende het verzoek tot teruggeleiding van de minderjarige naar de Amerikaanse of Canadese centrale autoriteit door te sturen - ongegrond verklaard.

DE ONTVANKELIJKEID VAN HET HOGER BEROEP

1. De vader heeft beroep ingesteld tegen een beschikking als bedoeld in artikel 6, tweede lid, van de Wet van 2 mei 1990, Stb. 202, tot uitvoering van onder meer het HKOV (hierna: Uitvoeringswet). Uit de laatste volzin van artikel 6, tweede lid, Uitvoeringswet blijkt dat tegen de beschikking van de rechtbank geen hogere voorziening openstaat behoudens cassatie in het belang der wet.

2. De vader voert aan dat hij een brief van de rechtbank heeft ontvangen, waarin wordt gesteld dat tegen de bestreden beschikking, voor zover daarin definitief is beslist, hoger beroep openstaat bij dit hof.

3. Tegen de op grond van artikel 6, tweede lid, Uitvoeringswet gegeven beschikkingen staan geen hogere voorzieningen open, behoudens cassatie in het belang der wet (artikel 6, tweede lid, laatste volzin, Uitvoeringswet). Uit vaste jurisprudentie (HR 29 maart 1985, LJN AG4989; NJ 1986/242 (Enka/Dupont) en HR 30 juni 2000, LJN AA6342; NJ 2000/674) blijkt dat een appelverbod kan worden doorbroken indien gesteld wordt dat:

- de rechter een artikel ten onrechte heeft toegepast;

- de rechter een artikel ten onrechte niet heeft toegepast;

- de rechter buiten het toepassingsgebied is getreden;

- er sprake is van essentieel vormverzuim.

Gesteld noch gebleken is dat sprake is van een van deze gronden. De mededeling van de griffier dat tegen de bestreden beschikking hoger beroep open zou staan bij dit hof doet hier niet aan af. Immers, aan de mededelingen van de griffie over hoger beroep kan de vader geen rechten ontlenen, zo blijkt uit vaste jurisprudentie, waaronder de beschikking van 8 oktober 2008 van dit hof (LJN: BG0019).

4. Mitsdien wordt als volgt beslist.

BESLISSING OP HET HOGER BEROEP

Het hof:

verklaart de vader niet-ontvankelijk in zijn hoger beroep.

Deze beschikking is gegeven door mrs. Lückers, Husson en Kamminga, bijgestaan door Hogendoorn als griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 12 september 2012.