ECLI:NL:HR:2002:AD6257

• Datum uitspraak: 8 januari 2002
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 03930/00
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: W.J.M. Davids; F.H. Koster; G.J.M. Corstens; A.J.A. van Dorst; W.A.M. van Schendel
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vernietiging van een uitspraak van het Gerechtshof te 's-Gravenhage inzake valsheid in geschrift en verzwijging van gegevens

Op 8 januari 2002 heeft de Hoge Raad der Nederlanden uitspraak gedaan in een cassatiezaak tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage, dat op 18 september 2000 was gewezen. De zaak betreft de verdachte, geboren in 1944, die was veroordeeld voor valsheid in geschrift en het verzwijgen van gegevens met het oog op het verkrijgen van hogere bijstand. Het Gerechtshof had de verdachte, met vernietiging van een eerder vonnis van de Politierechter, veroordeeld tot het verrichten van 80 uren onbetaalde arbeid in plaats van 6 weken gevangenisstraf. De verdachte heeft beroep in cassatie ingesteld, vertegenwoordigd door haar advocaat mr. G.Th.J. Bos.

De Advocaat-Generaal Machielse heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad de bestreden uitspraak zou moeten vernietigen en de zaak zou moeten verwijzen naar een aangrenzend Hof voor herbehandeling. De Hoge Raad heeft de pleitnotities van de raadsman in hoger beroep in overweging genomen, waarin werd betoogd dat de verdachte geen opzet had om zichzelf of een ander te bevoordelen en dat er sprake was van verschoonbare dwaling door tegenstrijdige informatie van ambtenaren.

De Hoge Raad heeft geoordeeld dat het Gerechtshof niet op de juiste wijze heeft geoordeeld over het verweer van de verdachte, aangezien het Hof niet met redenen omkleed heeft beslist op een verweer dat op straffe van nietigheid een gemotiveerde beslissing vereiste. Hierdoor kon de bestreden uitspraak niet in stand blijven. De Hoge Raad heeft de zaak vervolgens verwezen naar het Gerechtshof te Amsterdam voor herbehandeling.

Uitspraak

8 januari 2002

Strafkamer

nr. 03930/00

AS/SM

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te 's-Gravenhage van 18 september 2000, nummer 22/001627-99, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1944, wonende te [woonplaats].

1. De bestreden uitspraak

Het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een vonnis van de Politierechter in de Arrondissementsrechtbank te 's-Gravenhage van 7 januari 1999 - de verdachte ter zake van feit 1. "valsheid in geschrift, meermalen gepleegd" en feit 2. "in strijd met de waarheid enig gegeven verzwijgen met het oogmerk om aldus voor zichzelf bijstand of hogere bijstand te verkrijgen danwel te behouden" veroordeeld tot het verrichten van onbetaalde arbeid ten algemenen nutte voor de duur van

80 uren, in plaats van 6 weken gevangenisstraf.

2. Geding in cassatie

2.1. Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. G.Th.J. Bos, advocaat te Leiden, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Machielse heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad de bestreden uitspraak zal vernietigen en de zaak zal verwijzen naar een aangrenzend Hof opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw zal worden berecht en afgedaan.

2.2. De Hoge Raad heeft kennis genomen van het schriftelijk commentaar van de raadsman op de conclusie van de Advocaat-Generaal.

3. Ambtshalve beoordeling van de bestreden uitspraak

3.1. Blijkens de aan het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep gehechte pleitnotities heeft de raadsman van verdachte aldaar onder meer aangevoerd:

"[verdachte] heeft op het inlichtingenformulier van de Sociale Dienst de alternatieven kostgangers, onderhuurders, dan wel overige huurders niet aangekruist, zulks op advies van de bedrijfsmaatschappelijk medewerker;

(...)

[verdachte] is van mening dat zij op geen enkele wijze de opzet heeft gehad zichzelf of een ander wederrechtelijk te bevoordelen ten koste van de gemeenschap;

zij is van mening dat er hoogstens gesproken zou kunnen worden over verschoonbare dwaling welke veroorzaakt werd door verschillende, elkaar tegensprekende, ambtenaren van de gemeente Leiden."

3.2. Aldus is een verweer gevoerd waarop het Hof op straffe van nietigheid uitdrukkelijk een met redenen omklede beslissing had moeten geven.

3.3. Aangezien zodanige beslissing in 's Hofs arrest niet voorkomt, is de bestreden uitspraak niet naar de eis der wet met redenen omkleed.

4. Slotsom

Hetgeen hiervoor onder 3 is overwogen brengt mee dat de bestreden uitspraak niet in stand kan blijven, de middelen geen bespreking behoeven en als volgt moet worden beslist.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

Vernietigt de bestreden uitspraak;

Verwijst de zaak naar het Gerechtshof te Amsterdam opdat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan.

Dit arrest is gewezen door de vice-president W.J.M. Davids als voorzitter, en de raadsheren F.H. Koster, G.J.M. Corstens, A.J.A. van Dorst en W.A.M. van Schendel, in bijzijn van de griffier S.P. Bakker, en uitgesproken op 8 januari 2002.