ECLI:NL:HR:2002:AE2251

• Datum uitspraak: 3 mei 2002
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: 36889
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: L. Monné; P.J. van Amersfoort; C.J.J. van Maanen
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van de bevoegdheid van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Dronten inzake de Wet waardering onroerende zaken

In deze zaak gaat het om een beroep in cassatie van belanghebbende X tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 16 januari 2001, betreffende de beschikking op grond van de Wet waardering onroerende zaken (Wet WOZ). De zaak betreft de vaststelling van de waarde van de onroerende zaak aan de a-straat 1 te Q voor het tijdvak van 1 januari 1997 tot en met 31 december 2000, welke was vastgesteld op f 234.000. Na bezwaar van belanghebbende heeft het hoofd van de afdeling Financiën van de gemeente Dronten de beschikking gehandhaafd, waarna belanghebbende in beroep ging bij het Hof. Het Hof bevestigde de uitspraak van de gemeente, waarop belanghebbende cassatie heeft ingesteld.

De Hoge Raad beoordeelt in deze uitspraak de middelen van belanghebbende, die zich richten tegen het oordeel van het Hof dat het hoofd van de afdeling Financiën op 20 februari 1998 bevoegd was om namens het college van burgemeester en wethouders uitspraak te doen op het bezwaar van belanghebbende. De Hoge Raad verwijst naar artikel 30, lid 4, van de Wet WOZ, waarin staat dat het college bevoegd is om gemeenteambtenaren aan te wijzen die in zijn plaats kunnen treden. Het Hof heeft vastgesteld dat een dergelijke aanwijzing heeft plaatsgevonden bij het besluit van 22 juli 1997, en de Hoge Raad oordeelt dat deze uitleg niet onbegrijpelijk is.

De overige middelen van belanghebbende falen eveneens, en de Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten. Uiteindelijk verklaart de Hoge Raad het beroep ongegrond, en dit arrest is openbaar uitgesproken op 3 mei 2002.

Uitspraak

Nr. 36.889

3 mei 2002

TVW

gewezen op het beroep in cassatie van X te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Arnhem van 16 januari 2001, nr. 98/01369, betreffende na te melden beschikking op grond van de Wet waardering onroerende zaken (hierna: Wet WOZ).

1. Beschikking, bezwaar en geding voor het Hof

Ten aanzien van belanghebbende is bij beschikking de waarde van de onroerende zaak a-straat 1 te Q voor het tijdvak 1 januari 1997 tot en met 31 december 2000 vastgesteld op f 234.000.

Na door belanghebbende tegen die beschikking gemaakt bezwaar heeft het hoofd van de afdeling Financiën van de gemeente Dronten namens het college van burgemeester en wethouders de beschikking gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft de uitspraak bevestigd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

2. Geding in cassatie

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Dronten heeft een verweerschrift ingediend.

3. Beoordeling van de middelen

3.1. Het eerste en tweede middel bestrijden 's Hofs oordeel dat het hoofd van de afdeling Financiën van de gemeente Dronten op 20 februari 1998 bevoegd was om namens burgemeester en wethouders van die gemeente uitspraak te doen op het bezwaar van belanghebbende.

Artikel 30, lid 4, Wet WOZ bepaalde dat het college van burgemeester en wethouders met betrekking tot de uitvoering van die wet en de regelingen ingevolge die wet een of meer gemeenteambtenaren kon aanwijzen die in zijn plaats treden. 's Hofs oordeel dat met betrekking tot de aan burgemeester en wethouders toekomende bevoegdheid om op bezwaarschriften tegen beschikkingen op grond van de Wet WOZ te beslissen, een zodanige aanwijzing door het college heeft plaatsgevonden bij zijn besluit van 22 juli 1997, berust op de aan het Hof voorbehouden uitleg van dat besluit. Die uitleg is niet onbegrijpelijk, ook niet in het licht van de omstandigheid dat in de bijlage bij dat besluit de mandatering van de bevoegdheid tot het beslissen op bezwaarschriften is opgenomen onder een kopje "Belastingverordeningen". De middelen falen derhalve.

3.2. De overige middelen kunnen evenmin tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien artikel 81 van de Wet op de rechterlijke organisatie, geen nadere motivering, nu die middelen niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Proceskosten

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

5. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de raadsheer L. Monné als voorzitter, en de raadsheren P.J. van Amersfoort en C.J.J. van Maanen, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 3 mei 2002.