ECLI:NL:HR:2002:AE9396

• Datum uitspraak: 29 november 2002
• Publicatiedatum: 4 april 2013
• Zaaknummer: C01/303HR
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: A.E.M. van der Putt-Lauwers; D.H. Beukenhorst; O. de Savornin Lohman; A. Hammerstein
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Ontslag en vergoeding bij kennelijk onredelijk ontslag

In deze zaak gaat het om een geschil over de kennelijkheid van een ontslag en de daaruit voortvloeiende schadevergoeding. Verweerder, die door eisers tot cassatie was ontslagen, heeft de eisers gedagvaard voor de Kantonrechter te Amsterdam. Hij vorderde onder andere dat het ontslag kennelijk onredelijk verklaard zou worden, en dat eisers hem een schadevergoeding zouden betalen van ƒ 145.000,-- bruto, vermeerderd met wettelijke rente. De Kantonrechter heeft de vordering op 21 oktober 1999 afgewezen. Verweerder ging in hoger beroep bij de Rechtbank te Amsterdam, die op 4 juli 2001 het vonnis van de Kantonrechter vernietigde en eisers veroordeelde tot betaling van ƒ 75.000,-- bruto, vermeerderd met wettelijke rente. Eisers hebben vervolgens cassatie ingesteld tegen dit vonnis. De Hoge Raad heeft de zaak behandeld en de conclusie van de Advocaat-Generaal J.L.R.A. Huydecoper, die tot verwerping van het beroep strekte, in overweging genomen. De Hoge Raad heeft het beroep verworpen en eisers in de kosten van het geding in cassatie veroordeeld. De uitspraak van de Hoge Raad is op 29 november 2002 gedaan en is openbaar uitgesproken door raadsheer A. Hammerstein.

Uitspraak

29 november 2002

Eerste Kamer

Nr. C01/303HR

JMH

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

in de zaak van:

1. [Eiseres 1], gevestigd te [vestigingsplaats],

2. [Eiser 2], wonende te [woonplaats],

3. [Eiseres 3], wonende te [woonplaats],

EISERS tot cassatie,

advocaat: mr. E. Grabandt,

t e g e n

[Verweerder], wonende te [woonplaats],

VERWEERDER in cassatie,

advocaat: mr. E. van Staden ten Brink.

1. Het geding in feitelijke instanties

Verweerder in cassatie - verder te noemen: [verweerder] - heeft bij exploit van 6 november 1998 eisers tot cassatie - verder te noemen: [eiser] c.s. - gedagvaard voor de Kantonrechter te Amsterdam en gevorderd bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

1. het aan [verweerder] gegeven ontslag kennelijk onredelijk te verklaren omdat gelet op de in de dagvaarding vermelde omstandigheden alsmede het feit dat voor hem door [eiser] c.s. geen enkele financiële voorziening is getroffen, de gevolgen van het ontslag voor [verweerder] te ernstig zijn in vergelijking met het belang van [eiser] c.s. bij ontslag;

2. [eiser] c.s. te veroordelen om aan [verweerder] te voldoen bij wege van vergoeding als bedoeld in artikel 7:681 BW een bedrag van ƒ 145.000,-- bruto, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 8 oktober 1998 tot aan de dag der algehele voldoening.

[Eiser] c.s. hebben de vordering bestreden.

De Kantonrechter heeft bij vonnis van 21 oktober 1999 de vordering afgewezen.

Tegen dit vonnis heeft [verweerder] hoger beroep ingesteld bij de Rechtbank te Amsterdam.

Bij vonnis van 4 juli 2001 heeft de Rechtbank voormeld vonnis van de Kantonrechter vernietigd en opnieuw rechtdoende [eiser] c.s. veroordeeld om aan [verweerder] een vergoeding van ƒ 75.000,-- bruto te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 8 oktober 1998 tot de voldoening, en het meer of anders gevorderde afgewezen.

Het vonnis van de Rechtbank is aan dit arrest gehecht.

2. Het geding in cassatie

Tegen het vonnis van de Rechtbank hebben [eiser] c.s. beroep in cassatie ingesteld. De cassatiedagvaarding is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

[Verweerder] heeft geconcludeerd tot verwerping van het beroep.

De zaak is voor partijen toegelicht door hun advocaten.

De conclusie van de Advocaat-Generaal J.L.R.A. Huydecoper strekt tot verwerping van het beroep.

3. Beoordeling van het middel

De in het middel aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien artikel 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Beslissing

De Hoge Raad:

verwerpt het beroep;

veroordeelt [eiser] c.s. in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerder] begroot op € 942,14 aan verschotten en € 1.365,-- voor salaris.

Dit arrest is gewezen door de raadsheren A.E.M. van der Putt-Lauwers, als voorzitter, D.H. Beukenhorst en O. de Savornin Lohman, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer A. Hammerstein op 29 november 2002.