Uitspraak
18 november 2005
Eerste Kamer
Nr. C04/175HR
JMH
Hoge Raad der Nederlanden
Arrest
in de zaak van:
1. [Eiser 1] en
2. [Eiseres 2],
beiden wonende te [woonplaats], Bondsrepubliek Duitsland,
EISERS tot cassatie,
incidenteel verweerders,
advocaat: mr. R.Ch. Rombach,
t e g e n
[Verweerder],
wonende te [woonplaats],
VERWEERDER in cassatie,
incidenteel eiser,
advocaat: mr. R.S. Meijer.
1. Het geding in feitelijke instanties
Eisers tot cassatie - verder te noemen: [eiser] c.s. - hebben bij exploot van 17 oktober 2001 verweerder in cassatie - verder te noemen: [verweerder] - gedagvaard voor de rechtbank te Arnhem en na vermeerdering van eis bij conclusie van repliek gevorderd bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, [verweerder] te veroordelen om aan [eiser] c.s. te betalen een groot aantal bedragen zoals vermeld in het petitum van de dagvaarding en de conclusie van repliek en voorts verdere nieuwe schadeposten, nader op te maken bij staat en te vereffenen als naar de wet, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf de dag van de opeisbaarheid tot aan de dag der algehele voldoening.
[Verweerder] heeft de vorderingen bestreden.
De rechtbank heeft bij vonnis van 19 september 2002 [verweerder] veroordeeld tot betaling aan [eiser] c.s. van de bedragen € 149,18 (ƒ 328,75) voor inschrijving vonnis met wettelijke rente vanaf 23 december 1999, € 1.588,23 (ƒ 3.500,--) voor kosten procedure kantonrechter met de wettelijke rente vanaf 27 november 1999 en € 20.828,51 (ƒ 45.900,--) wegens renteverlies over de koopsom met de wettelijke rente vanaf 1 juli 2000, dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad verklaard, aan deze veroordeling de voorwaarde verbonden dat [eiser] c.s. zekerheid moeten stellen ter hoogte van de betreffende bedragen in het geval zij de veroordeling ten uitvoer willen leggen voordat deze uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan, en het meer of anders gevorderde afgewezen.
Tegen dit vonnis hebben [eiser] c.s. hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof te Arnhem. Daarbij hebben zij hun eis vermeerderd met twee bedragen ter zake van advocaatkosten. [Verweerder] heeft incidenteel hoger beroep ingesteld en zich verzet tegen de vermeerdering van eis.
Het hof heeft bij rolbeschikking van 6 mei 2003 het verzet van [verweerder] tegen de vermeerdering van eis ongegrond verklaard en de zaak naar de rol verwezen voor voortprocederen.
Bij arrest van 2 maart 2004 heeft het hof in het principaal en incidenteel appel het vonnis van de rechtbank van 19 september 2002 met uitzondering van de proceskostenveroordeling vernietigd, dit vonnis in zoverre bekrachtigd, en, voor het overige opnieuw rechtdoende, [verweerder] veroordeeld tot voldoening aan [eiser] c.s. van € 149,18 (ƒ 328,75) met de wettelijke rente daarover vanaf 23 december 1999, € 20.828,51 (ƒ 45.900,--) met de wettelijke rente daarover vanaf 1 juli 2000, € 5.754,39 (ƒ 12.681,--) met de wettelijke rente daarover vanaf 1 oktober 2001, alles verminderd met € 2.184,02 toegerekend per 1 oktober 2001, en verminderd met € 4.129,40 (ƒ 9.100,--) toegerekend per 1 juli 1993 en verminderd met € 13.875,69 (ƒ 30.578,--) toegerekend per 1 maart 1993, aan deze veroordeling de voorwaarde verbonden dat [eiser] c.s. zekerheid moeten stellen ter hoogte van het saldo in het geval zij de veroordeling ten uitvoer willen leggen voordat dit arrest in kracht van gewijsde is gegaan, en het meer of anders gevorderde afgewezen.
Het arrest van het hof is aan dit arrest gehecht.
2. Het geding in cassatie
Tegen het arrest van het hof hebben [eiser] c.s. beroep in cassatie ingesteld. [Verweerder] heeft incidenteel cassatieberoep ingesteld. De cassatiedagvaarding en de conclusie van antwoord tevens houdende het incidenteel beroep zijn aan dit arrest gehecht en maken daarvan deel uit.
[Verweerder] heeft geconcludeerd tot verwerping van het principale beroep; [eiser] c.s. hebben zich in het incidenteel beroep gaaf en onvoorwaardelijk gerefereerd aan het oordeel van de Hoge Raad.
De zaak is voor [eiser] c.s. toegelicht door hun advocaat en [verweerder] heeft de zaak namens zijn advocaat doen toelichten door mr. A. Knigge, advocaat te Amsterdam.
De conclusie van de Advocaat-Generaal J. Spier strekt tot verwerping van het principale beroep met - voor zover de daarin geformuleerde klachten al voldoen aan de eisen van art. 407 lid 2 Rv. - toepassing van art. 81 RO en met veroordeling van [eiser] c.s. in de kosten, en tot verwerping van het incidentele beroep met veroordeling van [verweerder] in de aan de zijde van [eiser] c.s. gevallen kosten ten belope van € 100,-- voor salaris.
3. Beoordeling van de middelen in het principale en in het incidentele beroep
De in de middelen aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.
4. Beslissing
De Hoge Raad:
in het principale beroep:
verwerpt het beroep;
veroordeelt [eiser] c.s. in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [verweerder] begroot op € 1.159,34 aan verschotten en € 2.200,-- voor salaris;
in het incidentele beroep:
verwerpt het beroep;
veroordeelt [verweerder] in de kosten van het geding in cassatie, tot op deze uitspraak aan de zijde van [eiser] c.s. begroot op € 68,07 aan verschotten en € 800,-- voor salaris.
Dit arrest is gewezen door de vice-president J.B. Fleers als voorzitter en de raadsheren H.A.M. Aaftink, O. de Savornin Lohman, P.C. Kop en E.J. Numann, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer E.J. Numann op 18 november 2005.