Hoge Raad
In deze zaak heeft de Hoge Raad op 2 november 2012 uitspraak gedaan in een cassatieprocedure. Het beroep in cassatie was ingesteld door X, woonachtig te Z, tegen een eerdere uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 24 juni 2011, met nummer 10/4738 WAZ. Deze uitspraak betrof een verzoek tot herziening van een eerdere beslissing van de Centrale Raad van Beroep van 18 juni 2010, onder nummer 09/2116 WAZ. De kwestie draaide om een besluit van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV) in het kader van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen (WAZ). De Hoge Raad heeft in zijn overwegingen de relevante juridische aspecten van de WAZ en de procedurele stappen die zijn genomen door de betrokken partijen uitvoerig besproken. Uiteindelijk heeft de Hoge Raad het beroep in cassatie ongegrond verklaard, waarmee de eerdere uitspraken van de Centrale Raad van Beroep in stand zijn gebleven. Deze uitspraak heeft belangrijke implicaties voor de rechtspraktijk rondom de herziening van besluiten in het kader van de WAZ, en benadrukt de strikte eisen die aan dergelijke herzieningsverzoeken worden gesteld.