Hoge Raad
Op 16 november 2012 heeft de Hoge Raad in de zaak met ECLI:NL:HR:2012:BY3361 uitspraak gedaan. Het betreft een cassatieprocedure waarin X, wonende te Z, in cassatie ging tegen een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep. Deze uitspraak, gedateerd op 20 augustus 2012, had betrekking op het verzet van belanghebbende tegen een eerdere uitspraak van de Centrale Raad over een besluit dat was genomen op basis van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering. De Hoge Raad heeft het beroep in cassatie niet-ontvankelijk verklaard, wat betekent dat de Hoge Raad niet ingaat op de inhoudelijke bezwaren van X tegen de eerdere uitspraak. De beslissing van de Hoge Raad is van belang voor de rechtspraktijk, omdat het de grenzen van de cassatieprocedure en de ontvankelijkheid van beroepen in cassatie verduidelijkt. De uitspraak benadrukt dat niet alle beroepen in cassatie automatisch worden behandeld, en dat er strikte eisen zijn waaraan voldaan moet worden om ontvankelijk te zijn. Deze uitspraak heeft implicaties voor toekomstige zaken waarin partijen in cassatie willen gaan tegen uitspraken van lagere rechters.