ECLI:NL:HR:2016:3431

• Datum uitspraak: 20 december 2016
• Publicatiedatum: 8 maart 2017
• Zaaknummer: 16/02566
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Artikel 80a RO-zaken
• Rechters: W.A.M. van Schendel; Y. Buruma; V. van den Brink
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkheid van het cassatieberoep in strafzaak met medische omstandigheden

In deze zaak heeft de Hoge Raad op 20 december 2016 uitspraak gedaan in een cassatieberoep tegen een arrest van het Gerechtshof Den Haag van 25 september 2015. De verdachte, geboren in 1977, had beroep in cassatie ingesteld, vertegenwoordigd door advocaat R. Tetteroo. De Hoge Raad oordeelde dat de klachten die door de verdachte naar voren waren gebracht geen behandeling in cassatie rechtvaardigden. Dit was het geval omdat de partij die het cassatieberoep had ingesteld klaarblijkelijk onvoldoende belang had bij het beroep, of omdat de klachten niet tot cassatie konden leiden. De Hoge Raad verklaarde het beroep derhalve niet-ontvankelijk, op basis van artikel 80a van de Wet op de rechterlijke organisatie, en na gehoord te hebben de Procureur-Generaal.

De zaak betrof een strafzaak waarin de verdachte had aangevoerd dat het Gerechtshof onvoldoende rekening had gehouden met zijn medische situatie, die hem detentieongeschikt zou maken. De verdediging had tijdens de zitting op 11 september 2015 verschillende medische stukken overgelegd, waaronder een brief van de huisarts. De verdediging stelde dat het Gerechtshof in zijn arrest geen rekening had gehouden met deze omstandigheden, en dat de strafmotivering onvoldoende met redenen was omkleed. De Hoge Raad oordeelde echter dat deze klachten niet voldoende waren om het cassatieberoep te rechtvaardigen, en verklaarde het beroep niet-ontvankelijk.

Uitspraak

20 december 2016

Strafkamer

nr. S 16/02566

SSA

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof Den Haag van 25 september 2015, nummer 22/000392-14, in de strafzaak tegen:

[verdachte] , geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1977.

1. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft R. Tetteroo, advocaat te Schiedam, een schriftuur ingediend. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

2. Beoordeling van de ontvankelijkheid van het beroep

De Hoge Raad is van oordeel dat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen omdat de partij die het cassatieberoep heeft ingesteld klaarblijkelijk onvoldoende belang heeft bij het cassatieberoep dan wel omdat de klachten klaarblijkelijk niet tot cassatie kunnen leiden.

De Hoge Raad zal daarom – gezien art. 80a van de Wet op de rechterlijke organisatie en gehoord de Procureur-Generaal – het beroep niet-ontvankelijk verklaren.

3. Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep in cassatie niet-ontvankelijk.

Dit arrest is gewezen door de vice-president W.A.M. van Schendel als voorzitter, en de raadsheren Y. Buruma en V. van den Brink, in bijzijn van de waarnemend griffier S.P.J. Lugtenburg, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van
20 december 2016 .

SCHRIFTUUR: houdende middelen van cassatie in de zaak van:

[verdachte], verzoeker tot cassatie van een hem betreffend arrest van het gerechtshof te Den Haag d.d. 25 september 2015.

Middel 1

Het recht is geschonden en/of vormen zijn verzuimd waarvan niet naleving nietigheid medebrengt.

In het bijzonder is artikel 359 Wetboek van Strafvordering geschonden aangezien het gerechtshof het gevoerde strafmaatverweer onvoldoende met redenen bekleed heeft verworpen.

Toelichting:

De zaak van verzoeker is ter zitting d.d. 11 september 2015 behandeld. Namens de verdediging zijn ten aanzien van de bewezenverklaring en de stafbaarheid geen verweren gevoerd. Door de verdediging zijn wel strafmaatverweren gevoerd. De verweren staan kort en zakelijk omschreven in het proces-verbaal van de terechtzitting.

Door de verdediging is tevens ter zitting een aantal stukken overgelegd. Het betroffen medische stukken. Onder andere een brief van de huisarts die aangaf dat verzoeker niet detentiegeschikt was. Tevens is, zoals ook uit het proces-verbaal van de zitting blijkt, aangevoerd dat cliënt, gelet op zijn medische situatie, niet in een normale PI kon verblijven en al geruime tijd in het Justitieel Centrum voor Somantische zorg verbleef. Ter zitting is aangegeven dat verzoeker detentieongeschikt en in ieder geval niet in een "normale" PI kon verblijven".

Verzoeker stelt dat het gerechtshof in het geheel geen rekening heeft gehouden met voornoemde omstandigheden, althans uit het arrest en de strafmotivering blijkt niet dat met de aangevoerde omstandigheden rekening is gehouden.

In de strafmotivering worden de door verzoeker genoemde omstandigheden in het geheel niet benoemd. Het gerechtshof heeft immers in het arrest met geen enkel woord gerept over de medische gesteldheid van verzoeker en de gevoerde verweren. Verzoeker stelt dat het bezigen van de term "alles overwegende" zoals het hof op pagina 4 derde alinea heeft gedaan, niet gezien kan worden als een met redenen omkleedde verwijzing naar de namens verzoeker gevoerde verweren.

Verzoeker stelt dat derhalve de strafmotivering onvoldoende met redenen is omkleed.

Dat

Op vorenstaande gronden het u Edelhoogachtbaar College moge behagen, gemelde uitspraak te vernietigen met een zodanige uitspraak als uw Edelhoogachtbaar College noodzakelijk voorkomt