ECLI:NL:HR:2025:1221

• Datum uitspraak: 9 september 2025
• Publicatiedatum: 29 augustus 2025
• Zaaknummer: 23/03064
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Beschikking
• Rechters: M.J. Borgers; A.L.J. van Strien; M. Kuijer
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Cassatieberoep inzake niet-ontvankelijkverklaring van beklag over inbeslaggenomen voorwerpen

In deze zaak gaat het om een cassatieberoep tegen een beschikking van de rechtbank Noord-Holland, waarin de klager niet-ontvankelijk werd verklaard in zijn beklag over de teruggave van inbeslaggenomen voorwerpen. De klager had een klaagschrift ingediend met betrekking tot verschillende documenten, waaronder creditcards en identiteitsbewijzen, die in beslag waren genomen op verdenking van het voorhanden hebben van valse reisdocumenten. De rechtbank oordeelde dat het beslag op deze documenten was beëindigd omdat ze waren teruggegeven aan de afgevende instanties. De Hoge Raad beoordeelt de ontvankelijkheid van het cassatieberoep en komt tot de conclusie dat de klager niet-ontvankelijk is verklaard voor de voorwerpen met nummers 12 en 38, omdat hij afstand had gedaan van het voorwerp met nummer 12 en het voorwerp met nummer 38 al was teruggegeven. Echter, de Hoge Raad vernietigt de beschikking van de rechtbank voor de andere voorwerpen en wijst de zaak terug naar de rechtbank voor herbeoordeling. De uitspraak benadrukt de noodzaak van kennisgeving aan de klager bij teruggave van inbeslaggenomen voorwerpen aan derden, zoals vereist door de wet.

Uitspraak

HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

STRAFKAMER

Nummer 23/03064 B

Datum 9 september 2025

BESCHIKKING

op het beroep in cassatie tegen een beschikking van de rechtbank Noord-Holland van 17 juli 2023, nummer RK 23/010534, op een klaagschrift als bedoeld in artikel 552a van het Wetboek van Strafvordering, ingediend

door

[klager] ,

geboren in [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1974,

hierna: de klager.

1. Procesverloop in cassatie

Het beroep is ingesteld door de klager. Namens deze heeft de advocaat L. Stolk-Hogeterp bij schriftuur een cassatiemiddel voorgesteld.

De advocaat-generaal P.M. Frielink heeft geconcludeerd tot (i) niet-ontvankelijkverklaring van de klager in het cassatieberoep voor zover dat mede betrekking heeft op de in beslag genomen voorwerpen met de volgnummers 1-7, 12, 17-19, 21, 29-31, 33, 38-41 en 43; en tot (ii) vernietiging van de bestreden beschikking, maar uitsluitend wat betreft de beslissing tot niet-ontvankelijkverklaring van de klager in het beklag voor zover dat betrekking heeft op de in beslag genomen voorwerpen met de volgnummers 8-11, 13-16, 20, 22-28, 32, 34-37 en 42, en terugwijzing van de zaak naar de rechtbank Noord-Holland teneinde op het bestaande beklag opnieuw te worden beoordeeld en afgedaan.

2. Beoordeling van de ontvankelijkheid van het beroep

2.1

Namens de klager is bij de rechtbank een klaagschrift als bedoeld in artikel 552a van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) ingediend dat strekt tot teruggave aan de klager van onder hem inbeslaggenomen voorwerpen. In haar beschikking heeft de rechtbank met betrekking tot de inbeslaggenomen voorwerpen met de nummers 8 tot en met 16, 20, 22 tot en met 28, 32, 34 tot en met 38 en 42 – waaronder creditcards, rijbewijzen en een identiteitskaart – de klager niet-ontvankelijk verklaard in het beklag. De rechtbank heeft daartoe overwogen:

“De rechtbank stelt vast dat het beslag gelegd op grond van artikel 94 Sv op bovengenoemde documenten reeds is beëindigd omdat alle documenten zijn teruggegeven aan de afgevende instanties blijkens de mededeling op pagina 64 van het (digitale) dossier. De rechtbank zal de klager niet-ontvankelijk verklaren in zijn beklag.”

Het cassatieberoep is uitsluitend gericht tegen deze beslissing tot niet-ontvankelijkverklaring in het beklag.

2.2.1

Wat betreft het voorwerp met nummer 12 is van belang dat gelet op een afschrift van een afstandsverklaring van 2 februari 2023, dat zich bij de stukken bevindt, de klager schriftelijk afstand heeft gedaan van dat voorwerp. Dat betekent dat de klager in zoverre niet kan worden aangemerkt als belanghebbende in de zin van artikel 552a lid 1 Sv.

2.2.2

Wat betreft het voorwerp met nummer 38 moet op grond van een afschrift van de kennisgeving van inbeslagneming van 10 februari 2023, dat zich bij de stukken bevindt, worden aangenomen dat dit voorwerp is teruggegeven aan de klager. Dit betekent dat het beslag op dit voorwerp al was beëindigd op het moment van de beslissing op het klaagschrift (vgl. artikel 134 lid 2, aanhef en onder a, Sv).

2.3

Het vorenstaande brengt met zich dat de Hoge Raad het cassatieberoep van de klager niet in behandeling kan nemen voor zover dat ziet op de beslissing van de rechtbank in relatie tot de voorwerpen met de nummers 12 en 38.

3. Beoordeling van het cassatiemiddel voor zover het beroep ontvankelijk is

3.1

Het cassatiemiddel klaagt over de niet-ontvankelijkverklaring van de klager in het beklag en voert daartoe in de kern aan dat de rechtbank eraan is voorbijgegaan dat door de officier van justitie inbeslaggenomen voorwerpen zijn teruggeven aan een ander dan de klager, tevens de beslagene, zonder dat toepassing is gegeven aan artikel 116 lid 3 Sv.

3.2

Het cassatiemiddel is terecht voorgesteld. De redenen daarvoor staan vermeld in de conclusie van de advocaat-generaal onder 3.8-3.9 en 3.11-3.13.

4. Beslissing

De Hoge Raad:

- verklaart de klager niet-ontvankelijk voor zover het cassatieberoep betrekking heeft op de voorwerpen met de nummers 12 en 38;

- vernietigt de beschikking van de rechtbank, maar uitsluitend wat betreft de beslissing tot niet-ontvankelijkverklaring van de klager in het beklag voor zover dat betrekking heeft op de inbeslaggenomen voorwerpen met de nummers 8-11, 13-16, 20, 22-28, 32, 34-37 en 42;

- wijst de zaak terug naar de rechtbank Noord-Holland, opdat de zaak ten aanzien daarvan opnieuw wordt behandeld en afgedaan.

Deze beschikking is gegeven door de vice-president M.J. Borgers als voorzitter, en de raadsheren A.L.J. van Strien en M. Kuijer, in bijzijn van de waarnemend griffier E. Schnetz, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van
9 september 2025 .