ECLI:NL:HR:2025:1317

• Datum uitspraak: 23 september 2025
• Publicatiedatum: 18 september 2025
• Zaaknummer: 24/01877
• Instantie: Hoge Raad
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Cassatie
• Rechters: V. van den Brink; T. Kooijmans; F. Posthumus
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Doodslag door echtgenote in Thailand om het leven te brengen en lichaam te dumpen

In deze zaak gaat het om een cassatieberoep tegen een arrest van het gerechtshof Den Haag, waarbij de verdachte is beschuldigd van doodslag op zijn echtgenote in Thailand in 2007. De verdachte heeft zijn echtgenote van het leven beroofd en haar lichaam in een beerput naast hun huis gedumpt, waarna hij met hun zoon Thailand heeft verlaten. In eerste aanleg is de verdachte vrijgesproken, maar het hof heeft in hoger beroep geoordeeld dat het slachtoffer door gewelddadig handelen van de verdachte is omgebracht. De Hoge Raad heeft de klachten van de verdachte over de uitspraak van het hof beoordeeld en geconcludeerd dat deze niet kunnen leiden tot vernietiging van de uitspraak. De Hoge Raad heeft vastgesteld dat het hof niet heeft kunnen vaststellen waaruit het gewelddadig handelen van de verdachte precies heeft bestaan, maar dat het oordeel van het hof niet onbegrijpelijk is. De Hoge Raad heeft ook geoordeeld dat de verklaring van de verdachte niet als kennelijk leugenachtig kan worden aangemerkt en dat het hof de verklaring van de verdachte terecht ongeloofwaardig heeft geacht. De Hoge Raad heeft het beroep van de verdachte verworpen, maar heeft opgemerkt dat de redelijke termijn van het proces is overschreden, zonder dat hieraan verdere rechtsgevolgen zijn verbonden.

Uitspraak

HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

STRAFKAMER

Nummer 24/01877

Datum 23 september 2025

ARREST

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het gerechtshof Den Haag van 10 mei 2024, nummer 22-005858-19, in de strafzaak

tegen

[verdachte] ,

geboren in [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1970,

hierna: de verdachte.

1. Procesverloop in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze hebben de advocaten R.J. Baumgardt en M.J. van Berlo bij schriftuur cassatiemiddelen voorgesteld.

De advocaat-generaal D.J.M.W. Paridaens heeft geconcludeerd tot vernietiging van de uitspraak van het hof, maar uitsluitend wat betreft de duur van de opgelegde gevangenisstraf, tot vermindering daarvan naar de gebruikelijke maatstaf en tot verwerping van het beroep voor het overige.

De raadslieden van de verdachte hebben daarop schriftelijk gereageerd.

2. Beoordeling van het eerste cassatiemiddel

De Hoge Raad heeft de klachten over de uitspraak van het hof beoordeeld. De uitkomst hiervan is dat deze klachten niet kunnen leiden tot vernietiging van die uitspraak. De Hoge Raad hoeft niet te motiveren waarom hij tot dit oordeel is gekomen. Bij de beoordeling van deze klachten is het namelijk niet nodig om antwoord te geven op vragen die van belang zijn voor de eenheid of de ontwikkeling van het recht (zie artikel 81 lid 1 van de Wet op de rechterlijke organisatie).

3. Beoordeling van het tweede cassatiemiddel

3.1

Het cassatiemiddel klaagt over (de motivering van) het bewezenverklaarde.

3.2

Het cassatiemiddel leidt niet tot cassatie. De redenen daarvoor staan vermeld in de conclusie van de advocaat-generaal onder 4 en 6.

4. Ambtshalve beoordeling van de uitspraak van het hof

De verdachte bevindt zich in voorlopige hechtenis. De Hoge Raad doet uitspraak nadat meer dan zestien maanden zijn verstreken na het instellen van het cassatieberoep. Dat brengt mee dat de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 lid 1 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden is overschreden. In het licht van de beperkte mate van overschrijding van de redelijke termijn volstaat de Hoge Raad met het oordeel dat de redelijke termijn is overschreden, en is er geen aanleiding om aan dat oordeel enig ander rechtsgevolg te verbinden.

5. Beslissing

De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Dit arrest is gewezen door de vice-president V. van den Brink als voorzitter, en de raadsheren T. Kooijmans en F. Posthumus, in bijzijn van de waarnemend griffier H.J.S. Kea, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van
23 september 2025 .