ECLI:NL:OGEAA:2017:226

• Datum uitspraak: 16 maart 2017
• Publicatiedatum: 4 april 2017
• Zaaknummer: 87 van 2017
• Instantie: Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: P.A.H. Lemaire
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Veroordeling voor medeplegen van vervoer en aanwezig hebben van cocaïne

In deze strafzaak heeft het Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba op 16 maart 2017 uitspraak gedaan tegen een verdachte die beschuldigd werd van het medeplegen van het vervoer en het aanwezig hebben van een aanzienlijke hoeveelheid cocaïne, namelijk 26.762,6 gram. Ondanks dat er geen cocaïne in de koffer van de verdachte werd aangetroffen, werd zij toch veroordeeld op basis van verklaringen van medeverdachten en de omstandigheden rondom de zaak. De verdachte was samen met haar partner al eerder in het vizier van de autoriteiten gekomen door een eerdere aanhouding van haar partner op verdenking van het in bezit hebben van een vals paspoort. Het gerecht oordeelde dat er voldoende bewijs was voor een nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en haar medeverdachten, wat leidde tot de conclusie dat de verdachte als medepleger van het strafbare feit kon worden aangemerkt.

Tijdens de rechtszitting op 23 februari 2017 heeft de officier van justitie een gevangenisstraf van vijf jaar geëist, terwijl de verdediging pleitte voor vrijspraak. De verdachte had verklaard niet op de hoogte te zijn van de drugshandel en dat zij naar Aruba was gekomen om haar vriendin te helpen. Het gerecht heeft echter vastgesteld dat de verdachte wel degelijk betrokken was bij de drugshandel en dat haar rol in de samenwerking met de medeverdachten niet te verwaarlozen was. De verdachte werd uiteindelijk veroordeeld tot een gevangenisstraf van viereneenhalf jaar, waarbij het gerecht rekening hield met de ernst van de feiten en de omstandigheden waaronder deze waren gepleegd. Tevens werd het inbeslaggenomen geldbedrag verbeurd verklaard.

Uitspraak

GERECHT IN EERSTE AANLEG VAN ARUBA

S T R A F V O N N I S

in de zaak tegen de verdachte:

[verdachte],

geboren op [geboortedatum] 1969 te [geboorteplaats],

wonende in [woonplaats], thans alhier gedetineerd.

1. Onderzoek van de zaak

Het onderzoek ter openbare terechtzitting heeft plaatsgevonden op 23 februari 2017. De verdachte is verschenen, bijgestaan door haar raadsvrouw, mr. G.F. Croes.

De officier van justitie, mr. E.D. Schwengle, heeft ter terechtzitting gevorderd de verdachte ter zake van het aan haar tenlastegelegde feit (indien tezamen en in vereniging met anderen bewezen wordt verklaard) primair te veroordelen tot een gevangenisstraf voor de duur van vijf jaren, met aftrek van voorarrest, subsidiair verdachte ter zake van het aan haar tenlastegelegde feit vrij te spreken.

De raadsvrouw heeft het woord tot verdediging gevoerd.

2. Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd:

Dat zij op 1 november 2016 in Aruba, tezamen en in vereniging met anderen of een ander, althans alleen, al dan niet opzettelijk een hoeveelheid (ruwe) cocaïne (van ongeveer 26.762,6 gram), zijnde (ruwe) cocaïne een stof als bedoeld in artikel 1, eerste lid van de Landsverordening verdovende middelen, althans enig zout van cocaïne en/of enige bereiding van (ruwe) cocaïne en/of haar zouten als vorenbedoeld, heeft uitgevoerd en/of heeft verstrekt en/of heeft vervoerd en/of in bezit heeft gehad en/of aanwezig heeft gehad;

(artikel 3 lid 1 van de Landsverordening verdovende middelen juncto artikel 1:123 van het Wetboek van Strafrecht)

3. Voorvragen

Geldigheid van de dagvaarding

Bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de dagvaarding aan alle wettelijke vereisten voldoet en dus geldig is.

Bevoegdheid van het gerecht

Krachtens de wettelijke bepalingen is het gerecht bevoegd van het tenlastegelegde kennis te nemen.

Ontvankelijkheid van de officier van justitie

Bij het onderzoek ter terechtzitting zijn geen feiten of omstandigheden gebleken die aan de ontvankelijkheid van de officier van justitie in de weg staan.

Redenen voor schorsing van de vervolging

Bij het onderzoek ter terechtzitting zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging gebleken.

4. Bewijsbeslissingen

Bewezenverklaring

Het gerecht heeft uit het onderzoek op de terechtzitting door de inhoud van wettige bewijsmiddelen de overtuiging bekomen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat het bewezen acht:

Dat zij op 1 november 2016 in Aruba, tezamen en in vereniging met anderen
of een ander, althans alleen, al dan niet opzettelijk een hoeveelheid (ruwe) cocaïne (van ongeveer 26.762,6 gram), zijnde (ruwe) cocaïne een stof als bedoeld in artikel 1, eerste lid van de Landsverordening verdovende middelen
, althans enig zout van cocaïne en/of enige bereiding van (ruwe) cocaïne en/of haar zouten als vorenbedoeld ,
heeft uitgevoerd en/of heeft verstrekt en/of heeft vervoerd en
/of in bezit heeft gehad en/of aanwezig heeft gehad.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, zoals doorgestreept in de tekst, is niet bewezen, zodat de verdachte hiervan zal worden vrijgesproken.

5. Bewijsmiddelen

De overtuiging dat de verdachte het bewezenverklaarde heeft begaan, is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de wettige bewijsmiddelen zijn vervat.

De bewijsmiddelen zullen in geval van hoger beroep in een aan dit vonnis te hechten bijlage worden opgenomen.

Bewijsoverwegingen

Medeplegen

De verdediging heeft ter terechtzitting gepleit om verdachte van het aan haar tenlastegelegde feit vrij te spreken, omdat er geen sprake zou zijn van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en de medeverdachten die met verdovende middelen in hun koffers zijn aangetroffen. De verdediging heeft daartoe – zakelijk weergegeven – aangevoerd dat verdachte naar Aruba is gekomen op verzoek van haar vriendin [naam vriendin]. [naam vriendin] zou verdachte hebben gevraagd om haar te helpen een som geld vanuit [reisroute 1] mee te nemen. In ruil daarvoor zou [naam vriendin] het vliegticket van [reisroute 2] en het verblijf in Aruba, van zowel verdachte als die van haar partner [naam partner] betalen. De verdediging heeft voorts aangevoerd dat verdachte niet naar Aruba is gekomen met de intentie om drugs te smokkelen. Verdachte heeft de medeverdachten pas in Aruba leren kennen en wist niet dat zij verdovende middelen zouden vervoeren. Dat er derhalve sprake zou zijn van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachten gericht op de totstandkoming van het delict, waaraan verdachte tevens een wezenlijke bijdrage zou hebben geleverd, is volgens de verdediging niet het geval. Het gerecht overweegt als volgt.

Voor medeplegen van een strafbaar feit is vereist dat sprake is van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen de betrokken personen, gericht op de totstandkoming van het delict. Daarnaast moet de van medeplegen verdachte persoon aan de totstandkoming van het delict een wezenlijke bijdrage hebben geleverd. Daarbij is niet doorslaggevend dat de van medeplegen verdachte persoon ook een daadwerkelijke uitvoerder is geweest of alle handelingen van het strafbare feit zelf moet hebben verricht; ook een andere rol kan leiden tot de conclusie dat de verdachte een wezenlijke bijdrage aan de voltooiing van het delict heeft geleverd.

Uit de gebezigde bewijsmiddelen, waaronder het proces-verbaal van de sectie douane recherche en informatie, de verklaringen van de verdachte, de medeverdachten [naam medeverdachte 1], [naam partner], [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 3], alsmede de chatgesprekken tussen de medeverdachte [naam medeverdachte 4] en ene [naam 1], blijkt het volgende.

Anders dan verdachte heeft verklaard was het niet haar vriendin [naam vriendin], maar de medeverdachte [naam medeverdachte 1] die in opdracht van een ander, zowel het vliegticket van verdachte als de vliegtickets van de medeverdachten [naam partner] en [naam medeverdachte 2] heeft gekocht. Verder blijkt dat verdachte op 18 oktober 2016 met dezelfde vlucht als die van de medeverdachten vanuit [reisroute 3] is gevlogen. Bij het uitlezen van de telefoon van verdachte is er een uitdraai gevonden met de namen van personen die tot de groep behoorden en die dezelfde vlucht als verdachte zouden nemen. De verdachten verbleven allen in hetzelfde appartementencomplex, waarbij verdachte en haar partner hun appartement deelden met de medeverdachte [naam medeverdachte 4] en haar kinderen, en werden allemaal gedurende hun verblijf verzorgd door ene [naam 2], die geregeld eten en geld voor hen kwam brengen en hun meenam om boodschappen te doen en voor die boodschappen betaalde. Uit foto’s die zich in het dossier bevinden, blijkt dat de medeverdachten elkaar ook kenden en gedurende hun verblijf in Aruba met elkaar optrokken. Op 30 oktober 2016 vond er gesprek plaats met [naam 2], waar volgens [naam medeverdachte 2] en [naam medeverdachte 1], alle verdachten aanwezig waren, met uitzondering van de medeverdachte [naam medeverdachte 5]. Tijdens dat gesprek werd verdachten medegedeeld dat zij enkele koffers met verdovende middelen naar Londen moesten brengen als betaling van de onkosten die waren gemaakt voor hun vliegtickets en verblijf. Verdachten zijn vervolgens op 1 november 2016 voor dezelfde vlucht met bestemming Londen ingecheckt. Zij stonden als groep geregistreerd en beschikten allen over hetzelfde witte laserprinter papier met daarin hetzelfde geldbedrag, zijnde US$ 34,25 voor een enkel persoon en US$ 68,50 voor 2 personen. Bij controle door de douane, zijn bij vier medeverdachten drugs in hun koffers aangetroffen.

Gelet op het bovenstaande, in onderlinge samenhang beschouwd, is het gerecht van oordeel dat is komen vast te staan dat tussen de verdachte en haar mededaders sprake is geweest van een dermate nauwe en bewuste samenwerking gericht op de totstandkoming van het delict, dat de verdachte als medepleger van het strafbare feit kan worden aangemerkt. Er blijkt nergens uit dat verdachte zich van de groep heeft gedistantieerd. Dat er geen drugs in de koffer van verdachte is aangetroffen, is niet aan de handelswijze van verdachte te danken, maar heeft zeer waarschijnlijk te maken met het feit dat haar partner [naam partner] bij aankomst op het vliegveld van Aruba op 18 oktober 2016 door de immigratie was aangehouden op verdenking van het in het bezit zijn van een vals paspoort. [naam partner] werd hierna naar de politiewacht te [plaatsnaam] overgebracht en werd de volgende dag in vrijheid gesteld. [naam partner] en verdachte lagen derhalve al in het vizier van de autoriteiten en zouden gelet daarop geen risico willen nemen door zelf verdovende middelen in hun koffer mee te nemen. [naam medeverdachte 3] heeft hierover verklaard dat verdachte hem heeft verteld dat [naam partner] was aangehouden en dat zij erg nerveus was geworden toen de autoriteiten haar koffer hadden gecontroleerd. Zij had toen besloten om zonder verdovende middelen vanuit Aruba terug te keren. De overige medeverdachten hadden twee dagen na dat gesprek aan [naam 2] gezegd dat zij geen verdovende middelen meer wilden smokkelen. [naam 2] had echter meegedeeld dat er veel kosten waren gemaakt met betrekking tot de verdachten en dat zij derhalve verplicht waren om de verdovende middelen te smokkelen. De verdovende middelen die verdachte en haar partner [naam partner] hadden moeten vervoeren, zijn naar het gerecht aanneemt over de overige medeverdachten verdeeld. Dit blijkt onder meer uit de verklaringen van [naam medeverdachte 4] en [naam medeverdachte 3]. [naam medeverdachte 4] heeft onder meer verklaard dat met haar was afgesproken dat zij 2 kilo cocaïne zou vervoeren. In haar koffer is echter bijna 9 kilo cocaïne aangetroffen. [naam medeverdachte 3] heeft verklaard dat hij 1 kilo cocaïne vanuit Aruba moest smokkelen, terwijl er in de twee koffers die door hem waren ingecheckt ruim 10,3 kilo cocaïne is aangetroffen.

6. Kwalificatie en strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde levert op:

Medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met artikel 3, eerste lid, onder B en C van de Landsverordening verdovende middelen,

strafbaar gesteld bij artikel 11 van deze Landsverordening jo artikel 1:123 van het Wetboek van Strafrecht.

Het bewezenverklaarde is strafbaar, nu geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die de strafbaarheid ervan opheffen of uitsluiten.

7. Strafbaarheid van de verdachte

De verdachte is strafbaar nu geen feiten of omstandigheden aannemelijk zijn geworden die haar strafbaarheid opheffen of uitsluiten.

8. Oplegging van straf of maatregel

Gelet op de aard en de ernst van het bewezen en strafbaar verklaarde, op de omstandigheden waaronder de verdachte zich daaraan schuldig heeft gemaakt en op de persoon van de verdachte, zoals van één en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, acht het gerecht na te noemen beslissing passend. Daarbij wordt in het bijzonder het volgende in aanmerking genomen.

Verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan het vervoer en het aanwezig hebben van een aanzienlijke hoeveelheid cocaïne, bedoelt om van [reisroute 3] te vervoeren. Cocaïne is een voor de gezondheid van personen schadelijke stof. Met betrekking tot de hoeveelheid cocaïne overweegt het gerecht dat dit een aanzienlijke hoeveelheid betreft, welke hoeveelheid van dien aard was dat deze bestemd moet zijn geweest voor de verdere verspreiding en handel. De verspreiding van en handel in cocaïne gaat gepaard met vele andere vormen van criminaliteit, waaronder de door gebruikers gepleegde strafbare feiten ter financiering van hun behoefte aan deze stof. Met de handel in verdovende middelen wordt veel geld verdiend. Kennelijk heeft verdachte zich laten leiden door het oogmerk van financieel gewin ten koste van anderen. Bovendien heeft verdachte door haar strafbare gedragingen een bijdrage geleverd aan de instandhouding van het internationale drugscircuit. Oplegging van een vrijheidsontnemende straf is op zich geïndiceerd.

Ten voordele van verdachte geldt dat zij niet eerder met politie en/of justitie in aanraking is geweest voor een soortgelijk feit.

Alles afwegende kan niet worden volstaan met een andere of lichtere straf dan gevangenisstraf van na te melden duur. Deze straf is gebaseerd op hetgeen het gerecht pleegt op te leggen bij deze hoeveelheden verdovende middelen en wijkt daarmee enigszins af van de eis van de officier van justitie.

9. Inbeslaggenomen voorwerpen

Verbeurdverklaring

Het inbeslaggenomen geldbedrag, waarvan ter terechtzitting is gebleken dat die aan verdachte toebehoort, zal verbeurd worden verklaard.

10. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf en maatregel zijn mede gegrond op de artikelen 1:13, 1:62, 1:67, 1:68 en 1:224 van het Wetboek van Strafrecht.

11. Beslissing

Het gerecht:

verklaart bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde feit zoals hierboven bewezen geacht heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan de verdachte meer of anders is tenlastegelegd en spreekt verdachte daarvan vrij;

verklaart het bewezenverklaarde strafbaar en de verdachte hiervoor strafbaar;

kwalificeert het bewezenverklaarde als hierboven omschreven;

veroordeelt de verdachte tot een
gevangenisstraf voor de duur van
viereneenhalf (4½) jaren ;

bepaalt dat de tijd die door de veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht;

verklaart verbeurd de in rubriek 9 genoemde voorwerp.

Dit vonnis is gewezen door de rechter mr. P.A.H. Lemaire en uitgesproken ter openbare terechtzitting van dit gerecht op 16 maart 2017, in tegenwoordigheid van de griffier.