ECLI:NL:OGEAC:2019:327

• Datum uitspraak: 11 november 2019
• Publicatiedatum: 14 mei 2020
• Zaaknummer: CUR201901319
• Instantie: Gerecht in eerste aanleg van Curaçao
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: S.M. Christaan
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vordering tot schadevergoeding wegens onrechtmatige daad in het kader van een levensverzekering

In deze zaak, die werd behandeld door het Gerecht in Eerste Aanleg van Curaçao, heeft eiser, wonende in Curaçao, een vordering ingesteld tegen gedaagde, eveneens wonende in Curaçao, wegens onrechtmatige daad. De zaak betreft een geschil dat voortvloeit uit een echtscheidingsprocedure waarbij gedaagde de ex-vrouw van eiser als advocaat heeft bijgestaan. Eiser stelt dat gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld door een belangrijke passage uit een faxbrief van de verzekeringsmaatschappij Fatum weg te laten, waardoor hij schade heeft geleden in de vorm van een gemiste uitkering van NAf 11.499,09. De mondelinge behandeling vond plaats op 19 augustus 2019, waarbij beide partijen hun standpunten uiteenzetten.

De feiten van de zaak zijn als volgt: gedaagde heeft in de echtscheidingsprocedure een faxbrief van Fatum ingebracht, waarin werd aangegeven dat de ex-vrouw van eiser aanspraak kon maken op de helft van een levensverzekering. Eiser heeft echter aangetoond dat de faxbrief die door gedaagde is overgelegd niet overeenkomt met de originele faxbrief, omdat een passage ontbrak waarin werd vermeld dat de ex-vrouw afstand had gedaan van haar rechten op de levensverzekering. Eiser heeft vervolgens aangifte gedaan van valsheid in geschrifte tegen een medewerker van gedaagde en een klacht ingediend bij de Raad van Toezicht, die deze klacht gegrond verklaarde.

Het Gerecht heeft geoordeeld dat eiser zelf toestemming heeft gegeven voor de uitkering aan zijn ex-vrouw, ondanks zijn kennis van de weglating van de passage. Dit leidde tot de conclusie dat er geen causaal verband was tussen de vermeende onrechtmatige daad van gedaagde en de schade die eiser stelt te hebben geleden. Het Gerecht heeft de vordering van eiser afgewezen en hem veroordeeld in de proceskosten, die aan de zijde van gedaagde tot op heden op nihil zijn begroot. Het vonnis is uitgesproken op 11 november 2019.

Uitspraak

GERECHT IN EERSTE AANLEG VAN CURAÇAO

Zaaknummer: CUR201901319

Vonnis d.d. 11 november 2019

inzake

[EISER],

wonende in Curaçao,

eiser,

procederende in persoon,

tegen

[GEDAAGDE],

wonende in Curaçao,

gedaagde,

procederende in persoon.

Partijen zullen hierna [eiser] en [gedaagde] worden genoemd.

1. Het procesverloop

1.1.

Het procesverloop blijkt uit:

• het inleidend verzoekschrift met producties, op 15 april 2019 ter griffie ingediend;
• de conclusie van antwoord d.d. 17 juni 2019;
• de mondelinge behandeling op 19 augustus 2019.

1.2.

De mondelinge behandeling heeft op 19 augustus 2019 plaatsgevonden in aanwezigheid van partijen in persoon. Ter gelegenheid van de mondelinge behandeling hebben partijen hun wederzijdse standpunten (nader) uiteengezet.

1.3.

Vonnis is bepaald op heden.

2. De feiten

2.1.

De volgende feiten zullen in dit geding als tussen partijen vaststaand worden aangemerkt. Deze feiten blijken uit overgelegde stukken en/of volgen uit stellingen van partijen voor zover deze door de ene partij zijn aangevoerd en door de andere partij zijn erkend of niet dan wel onvoldoende gemotiveerd zijn betwist.

2.2. [

gedaagde] heeft de ex-vrouw van [eiser] (mw. [naam]-[naam 1] ) als advocaat bijgestaan in een echtscheidingsprocedure bij het Gerecht in Eerste Aanleg tussen de ex-vrouw en [eiser].

2.3.

In de procedure tussen [eiser] en zijn ex-vrouw heeft [gedaagde] een faxbrief van Fatum d.d. 14 september 2011 in het geding gebracht. In die brief informeert Fatum [gedaagde] desgevraagd dat de ex-vrouw van [eiser] aanspraak kan maken op de helft van een levensverzekering van [eiser], zijnde het bedrag van NAf 11.441,09. Dit bedrag is op 23 juni 2017 door Fatum aan de ex-vrouw van [eiser] uitbetaald.

2.4.

De door [gedaagde] in de procedure overgelegde faxbrief van Fatum stemt niet overeen met de faxbrief die Fatum op 14 september 2011 aan mr. [gedaagde] heeft gestuurd. In de door [gedaagde] overgelegde faxbrief ontbreekt de volgende passage:

“Voor de goede orde delen wij u mede dat wij een verklaring in het dossier hebben waarbij mw. [naam]-[naam 1] afstand doet van haar rechten die voortvloeien uit deze polis. Echter hebben wij geen kopie identiteitsbewijs waarbij wij de handtekening kunnen verifiëren.”

2.5. [

eiser] heeft op 16 december 2011 aangifte wegens valsheid in geschrifte gedaan tegen de medewerker, de heer E. [naam 2], die werkzaam is op het kantoor van [gedaagde] en die de alinea heeft verwijderd. Voorts heeft [eiser] op 28 maart 2018 een klacht ingediend tegen [gedaagde]. Bij beslissing van 25 januari 2019 heeft de Raad van Toezicht de klacht gegrond verklaard en een maatregel van berisping aan [gedaagde] opgelegd.

3. Het geschil

3.1. [

eiser] vordert, bij vonnis uitvoerbaar bij voorraad, veroordeling van [gedaagde] tot betaling van het bedrag van NAf 11.499,09, met veroordeling van [gedaagde] in de proceskosten.

3.2. [

eiser] legt aan zijn vordering ten grondslag dat [gedaagde] onrechtmatig jegens hem heeft gehandeld door een passage uit de brief van Fatum weg te laten. Daardoor heeft hij het bedrag van NAf 11.499,09 aan verzekeringsuitkering door Fatum misgelopen, en dus schade geleden, aldus [eiser].

3.3. [

gedaagde] heeft gemotiveerd verweer gevoerd en geconcludeerd tot niet-ontvankelijkheid dan wel afwijzing van de vordering.

3.4.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

4. De beoordeling

4.1.

Tussen partijen staat vast dat door of namens [gedaagde] voornoemde passage uit de faxbrief van Fatum is weggelaten. [eiser] stelt dat hij er daardoor niet mee bekend was dat zijn ex-vrouw geen recht had op de uitkering uit hoofde van de levensverzekering. Ter comparitie heeft [eiser] aangegeven dat hij om verdere discussie over de boedelverdeling te vermijden, uit welwillendheid, heeft besloten om de verzekeringsuitkering van Fatum aan zijn ex-vrouw te laten uitkeren. Vervolgens heeft [eiser] aan Fatum opdracht gegeven om, ondanks de afstandsverklaring, het bedrag van NAf 11.441,09 aan zijn ex-vrouw uit te betalen.

4.2.

Het Gerecht oordeelt als volgt. Ter zitting is komen vast te staan dat [eiser] uit welwillendheid zelf toestemming aan Fatum heeft gegeven om het bedrag van

NAf 11.441,09 aan zijn ex-vrouw te laten uitkeren. Hij heeft dat gedaan jaren nadat hij er mee bekend was dat er een passage uit de faxbrief van Fatum was weggelaten. Voorts is ter zitting gebleken dat [eiser] ermee bekend was dat zijn ex-vrouw een verklaring had getekend waarmee ze afstand had gedaan van haar rechten op de levensverzekering. [eiser] had haar zelf een daartoe strekkend afstandsformulier laten ondertekenen. Dat leidt ertoe dat de gestelde onrechtmatige handeling door [gedaagde], te weten het weglaten van de passage uit de faxbrief van Fatum, niet in causaal verband staat met de uitkering van de levensverzekering aan de ex-vrouw van [eiser]. Tenslotte heeft [eiser] tijdens de mondelinge behandeling ook aangegeven dat hij zijn verplichting tot betaling van alimentatie aan zijn ex-vrouw heeft verrekend met de uitkering aan haar uit hoofde van de levensverzekering. Dat leidt er toe dat er evenmin sprake van schade zoals door [eiser] gesteld. Daarmee is niet voldaan aan de wettelijke vereisten voor schadevergoeding wegens onrechtmatig handelen en ligt de vordering voor afwijzing gereed. Gelet hierop behoeven de door [gedaagde] aangevoerde verweren derhalve geen bespreking meer.

4.3. [

eiser] zal als de in het ongelijk te stellen partij in de proceskosten worden veroordeeld. Deze kosten worden aan de zijde van [gedaagde] tot op heden begroot op nihil.

5. De beslissing

Het Gerecht:

5.1.

wijst de vordering af;

5.2.

veroordeelt [eiser] in de proceskosten, aan de zijde van [gedaagde] tot op heden begroot op Nihil;

Dit vonnis is gewezen door mr. S.M. Christaan, rechter, en op 11 november 2019 uitgesproken ter openbare terechtzitting in aanwezigheid van de griffier.