ECLI:NL:RBAMS:2006:AY4146

Rechtbank Amsterdam

Datum uitspraak
6 juli 2006
Publicatiedatum
5 april 2013
Zaaknummer
13/993016-06
Instantie
Rechtbank Amsterdam
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Strafrecht
Procedures
  • Eerste aanleg - meervoudig
Rechters
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Belastingfraude door schaduwboekhouding in tandheelkundige praktijk

In deze strafzaak heeft de Rechtbank Amsterdam op 6 juli 2006 uitspraak gedaan tegen een verdachte die gedurende een langere periode een schaduwboekhouding heeft gevoerd in zijn eenmanszaak, een tandheelkundige kliniek. De verdachte heeft een groot aantal patiënten contant laten afrekenen, maar deze inkomsten niet opgegeven aan de belastingdienst. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte opzettelijk onjuiste en onvolledige aangiften voor de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen heeft gedaan over de jaren 1999 en 2000. Dit leidde tot een te lage winst uit onderneming en een te laag persoonlijk inkomen, waardoor te weinig belasting werd geheven.

De rechtbank heeft de bewijsvoering grondig gewogen en kwam tot de conclusie dat het bewezen geachte feit strafbaar is. De verdachte is niet in staat gebleken om een rechtvaardigingsgrond aan te voeren die zijn handelen zou kunnen rechtvaardigen. De rechtbank heeft de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder het is begaan in overweging genomen bij het bepalen van de strafmaat.

De officier van justitie had een werkstraf van 60 uren en een geldboete van € 25.000,- geëist, met vervangende hechtenis bij gebreke van betaling. De rechtbank heeft deze straffen opgelegd, waarbij ook een vervangende hechtenis van 30 dagen is opgelegd voor het geval de werkstraf niet naar behoren wordt verricht. De rechtbank heeft de verdachte veroordeeld tot een geldboete van € 25.000,- en een taakstraf van 60 uren, met de verplichting om aanwijzingen van de reclassering op te volgen. De rechtbank rekent het de verdachte zwaar aan dat hij de gemeenschap financieel heeft benadeeld voor een aanzienlijk bedrag, uitsluitend voor zijn eigen gewin.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM
Parketnummer: 13/993016-06
Datum uitspraak: 6 juli 2006
op tegenspraak
VERKORT VONNIS
van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen
[verdachte],
geboren te [geboorteplaats]) op [geboortedatum] 1947,
ingeschreven in de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens op het [adres]
De rechtbank heeft beraadslaagd naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 22 juni 2006.
1. Telastelegging
Aan verdachte is telastegelegd hetgeen staat omschreven in de dagvaarding, waarvan een kopie als bijlage aan dit vonnis is gehecht. De in die dagvaarding vermelde telastelegging geldt als hier ingevoegd.
2. Voorvragen
3. Waardering van het bewijs
De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte
op 19 december 2000 en op 13 februari 2002 te Amsterdam, opzettelijk bij de belastingdienst voorziene aangiften als bedoeld in de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten aangiften voor de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen over het jaar 1999 en het jaar 2000 ten name van hem, verdachte, telkens onjuist en onvolledig heeft gedaan, immers heeft hij toen en daar opzettelijk op de bij de belastingdienst te Amsterdam ingeleverde aangiftebiljetten inkomstenbelasting en premie volksverzekering over het jaar 1999 en het jaar 2000 een te lage winst uit onderneming en een te laag persoonlijk inkomen opgegeven, terwijl die feiten er toe strekten dat te weinig belasting werd geheven.
4. Het bewijs
De rechtbank grondt haar beslissing dat verdachte het bewezen geachte heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat.
5. De strafbaarheid van het feit
Het bewezen geachte feit is volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.
6. De strafbaarheid van verdachte
Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.
7. Motivering van de straffen en maatregelen
De officier van justitie heeft bij requisitoir gevorderd dat verdachte ter zake van het door hem bewezengeachte feit zal worden veroordeeld tot een werkstraf voor de duur van 60 uren, met bevel, voor het geval dat de veroordeelde de werkstraf niet naar behoren heeft verricht, dat vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van 30 dagen en een geldboete ter hoogte van € 25.000,-, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door hechtenis voor de duur van 260 dagen.
De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon en de draagkracht van verdachte, zoals van een en ander ter terechtzitting is gebleken.
Verdachte heeft gedurende een langere periode een schaduwboekhouding gevoerd in zijn eenmanszaak. Een groot aantal patiënten van zijn tandheelkundige kliniek heeft contant afgerekend en vervolgens heeft verdachte deze inkomsten niet opgegeven aan de belasting.
De rechtbank rekent het verdachte zwaar aan dat hij door het plegen van voornoemd feit relatief de gemeenschap voor een groot bedrag financieel heeft benadeeld. Zijn handelen is daarbij uitsluitend gericht geweest op eigen persoonlijk gewin.
Op grond van het vorenstaande acht de rechtbank een taakstraf in de vorm van een werkstraf van na te melden duur passend en geboden. De rechtbank is voorts van oordeel dat gezien de aard van het bewezengeachte misdrijf daarnaast een aanmerkelijke geldboete op haar plaats is. De rechtbank acht daartoe voldoende draagkracht bij verdachte aanwezig.
8. Toepasselijke wettelijke voorschriften
De op te leggen straffen zijn gegrond op de artikelen 22c, 22d, 23, 24c en 57 van het Wetboek van Strafrecht en op het artikel 69 (oud) van de Algemene wet inzake rijksbelastingen.
De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.
9. Beslissing
Verklaart bewezen dat verdachte het telastegelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 3 is aangegeven.
Verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte meer of anders is telastegelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.
Het bewezenverklaarde levert op:
Opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist en onvolledig doen, terwijl het feit ertoe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, meermalen gepleegd.
Verklaart het bewezene strafbaar.
Verklaart [verdachte], daarvoor strafbaar.
Veroordeelt verdachte tot een geldboete ter hoogte van € 25.000,- (vijfentwintigduizend euro), bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door hechtenis voor de tijd van 260 dagen.
Veroordeelt verdachte tot een taakstraf bestaande uit een werkstraf voor de duur van 60 (zestig) uren, met bevel, voor het geval dat de veroordeelde de taakstraf niet naar behoren heeft verricht, dat vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van 30 (dertig) dagen.
Beveelt dat verdachte de aanwijzingen en opdrachten opvolgt die hem in het kader van de tenuitvoerlegging van de taakstraf door of namens de reclassering worden gegeven.
Dit vonnis is gewezen door
mr. W.M. van den Bergh, voorzitter,
mrs. J.M. van Hall en G. Demmink, rechters,
in tegenwoordigheid van mr. J.M. de Ruijter, griffier,
en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 6 juli 2006.