ECLI:NL:RBAMS:2017:1968

• Datum uitspraak: 13 maart 2017
• Publicatiedatum: 30 maart 2017
• Zaaknummer: KG ZA 17-32
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: M. van Walraven
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Auteursrechtelijke geschil over het Groot Surinaams Kookboek tussen Stichting Kankantrie en voormalig distributeur

In deze zaak heeft de Rechtbank Amsterdam op 13 maart 2017 uitspraak gedaan in een kort geding tussen Stichting Kankantrie en een voormalig distributeur van het Groot Surinaams Kookboek. Stichting Kankantrie, eiseres, vorderde dat de gedaagde, die onder de naam [uitgeverij] opereert, zou stoppen met het op de markt brengen van een vernieuwde versie van het kookboek, omdat dit inbreuk zou maken op de auteursrechten van Stichting Kankantrie. De rechtbank oordeelde dat Stichting Kankantrie inderdaad de auteursrechten op het kookboek bezit, en dat de gedaagde inbreuk maakt door een herziene versie van het kookboek aan te bieden zonder toestemming. De voorzieningenrechter heeft de gedaagde bevolen om de inbreuk te staken en gestaakt te houden, en om binnen een bepaalde termijn een opgave te doen van het aantal verkochte exemplaren van de inbreukmakende versie. Tevens is de gedaagde veroordeeld tot betaling van proceskosten en dwangsommen bij overtreding van de bevelen. In reconventie heeft de gedaagde een vordering ingesteld voor betaling van een bedrag van € 57.919,81, maar de rechtbank verklaarde zich onbevoegd om van dit geschil kennis te nemen, omdat de overeenkomst tussen partijen een arbitrageclausule bevatte.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK AMSTERDAM

Afdeling privaatrecht, voorzieningenrechter civiel

zaaknummer / rolnummer: C/13/621909 / KG ZA 17-32 MW/MV

Vonnis in kort geding van 13 maart 2017

in de zaak van

de stichting

STICHTING KANKANTRIE ,

gevestigd te Rotterdam,

eiseres in conventie bij dagvaarding van 25 januari 2017,

gedaagde in reconventie,

advocaat mr. M. Weij te Amsterdam,

tegen

[gedaagde] ,

handelend onder de naam [uitgeverij] ,

wonende te [woonplaats] ,

gedaagde in conventie,

eiseres in reconventie,

advocaat mr. E. Doornbos.

1. De procedure

Ter terechtzitting van 9 februari 2017 heeft eiseres, hierna ook Stichting Kankantrie, gesteld en gevorderd overeenkomstig de in kopie aan dit vonnis gehechte dagvaarding. Gedaagde, hierna ook [gedaagde] , is niet verschenen en tegen haar is verstek verleend. Vervolgens is vonnis bepaald op 16 februari 2017. Bij brief van 9 februari 2017 van de raadsman van [gedaagde] is het verstek gezuiverd, waarna de voortzetting van de behandeling is bepaald op 27 februari 2017. [gedaagde] heeft toen verweer gevoerd met conclusie tot weigering van de gevraagde voorzieningen en een eis in reconventie ingesteld. Stichting Kankantrie heeft hiertegen verweer gevoerd.
Beide partijen hebben producties en pleitnota’s in het geding gebracht.
Ter zitting van 27 februari 2017 waren – voor zover van belang – aanwezig namens Stichting Kankantrie [naam 1] , [naam 2] en [naam 3] met mr. Weij en aan de zijde van gedaagde [gedaagde] met mr. Doornbos.
Na verder debat hebben partijen verzocht vonnis te wijzen.

2. De feiten

2.1.

[gedaagde] houdt zich bezig met de distributie en het uitgeven van boeken. Op 11 maart 2009 heeft zij een distributieovereenkomst gesloten met Stichting Kankantrie. In deze overeenkomst is onder meer opgenomen dat Stichting Kankantrie zich toelegt op de productie en verkoop van het Groot Surinaams Kookboek (door Stichting Kankantrie in de dagvaarding ook “Oorspronkelijke versie” genoemd) en dat zij [gedaagde] wenst aan te wijzen als exclusieve distributeur/wederverkoper van dit kookboek. In artikel 1 is de doelstelling van de overeenkomst opgenomen, te weten dat [gedaagde] zich naar beste kunnen zal inspannen om voldoende kookboeken te verkopen. Artikel 3 bepaalt dat [gedaagde] zich verbindt binnen dertig dagen na het einde van ieder kwartaal te rapporteren hoeveel kookboeken gedurende die periode zijn verkocht. In artikel 6 is opgenomen dat Stichting Kankantrie [gedaagde] het exclusieve recht geeft op om op eigen naam en voor eigen rekening en risico het kookboek te verkopen. In artikel 7 heeft Stichting Kankantrie zich verbonden de verkoop van het kookboek niet aan derden over te dragen zonder voorafgaande schriftelijke overeenstemming met [gedaagde] . In artikel 9 lid 4 is opgenomen dat betaling door [gedaagde] aan Stichting Kankantrie moet plaatsvinden binnen dertig dagen na verkoop van de kookboeken. In artikel 12 is onder meer opgenomen dat alle geschillen die mochten ontstaan naar aanleiding van de onderhavige overeenkomst zullen worden beslecht overeenkomstig het arbitragereglement van de Kamer van Koophandel in welk gebied de distributeur ( [gedaagde] ) is gevestigd.

2.2.

De recepten in het kookboek zijn opgesteld door [naam 4] en [naam 5] , respectievelijk voormalig directrice en lerares van de Eerste Surinaamse Huidhoud- en Industrieschool. Hun namen staan op de omslag van het kookboek vermeld. In het kookboek is op pagina 4 opgenomen:
Copyright © 1976; Stichting Kankantrie, Rotterdam; Onderwijspers (OTO), Utrecht, Holland. Op pagina 3 is opgenomen:
Stichting Kankantrie te Rotterdam/Paramaribo Stichting Eerste Surinaamse Huishoud- en Industrieschool te Paramaribo in samenwerking met Onderwijspers (OTO) te Utrecht

2.3.

Bij brief van 27 juni 2015 heeft [gedaagde] Stichting Kankantrie gesommeerd de verkoop van het kookboek via andere verkoopkanalen te staken. [gedaagde] heeft hierbij gewezen op artikel 7 van de distributieovereenkomst.

2.4.

Bij brief van 21 juli 2015 heeft Stichting Kankantrie [gedaagde] in gebreke gesteld omdat zij haar inspanningsverplichting van artikel 1 van de distributieovereenkomst zou hebben verzaakt. Om die reden was incidentele verkoop van het kookboek via andere verkoopkanalen uit nood geboren, aldus Stichting Kankantrie. Ook heeft [gedaagde] volgens de brief van 21 juli 2015 een betalingsachterstand laten ontstaan van € 7.467,25. Zij is gesommeerd dit bedrag te voldoen.

2.5.

Bij brief van 6 juni 2016 heeft Stichting Kankantrie de onder 2.1 genoemde overeenkomst ontbonden. De redenen hiervoor zijn onder meer dat [gedaagde] zich volgens Stichting Kankantrie niet heeft gehouden aan haar verplichtingen zoals opgenomen in de artikelen 1, 3 en 9 lid 4 van de overeenkomst. [gedaagde] zou zich onvoldoende hebben ingespannen om kookboeken te verkopen, zou niet tijdig hebben gerapporteerd hoeveel kookboeken zijn verkocht en zij zou al sinds december 2012 geen betalingen meer hebben verricht aan Stichting Kankantrie.

2.6.

In 2016 heeft [gedaagde] onder de naam [uitgeverij] - Rotterdam de “
Geheel herziene editie met 150 nieuwe recepten ” van het Groot Surinaams Kookboek uitgebracht. Op de omslag van het boek is de naam Diana [gedaagde] vermeld. Op pagina 3 van het boek is opgenomen:
Volledig herzien en rijkelijk aangevuld door [gedaagde] In het voorwoord, geschreven door [gedaagde] , is onder meer het volgende opgenomen:
Het Groot Surinaams Kookboek
staat nu al bijna 40 jaar terecht bekend als het enige, echte (leer)boek van de Surinaamse keuken. Deze nieuwe druk is de volledig herziene versie hiervan, aangepast aan de moderne tijd en aangevuld met 150 recepten. Hierbij hebben wij de vertrouwde opmaak en stijl zoveel mogelijk gehandhaafd. (…) Op de pagina’s 6 tot en met 8 is een Ten geleide opgenomen. Hierin is opgenomen dat de Nederlandse uitgever (bedoeld is OTO) aan [uitgeverij] toestemming heeft verleend voor de herziene uitgave.
In de dagvaarding is het door [gedaagde] in 2016 uitgebrachte kookboek aangeduid als de “Inbreukmakende versie”. Verder is in de dagvaarding opgenomen dat [gedaagde] thans eenzelfde exemplaar als de “Oorspronkelijke versie” op de markt brengt, maar dan met een andere streepjescode, in de dagvaarding aangeduid als “Versie Streepjescode”.

2.7.

Op 30 december 2016 heeft [gedaagde] Stichting Kankantrie een factuur gestuurd waarin zij over de jaren 2009-2015 aanspraak maakt op betaling van
€ 57.919,81 zijnde de “verkoopcommissie” op basis van artikel 7 van de distributieovereenkomst.

3. 3. Het geschil in conventie3.1.Stichting Kankantrie vordert – kort gezegd – het volgende:I. a. [gedaagde] te bevelen met onmiddellijke ingang na betekening van dit vonnis de inbreuk op de auteursrechten van Stichting Kankantrie te staken en gestaakt te houden, in het bijzonder door het niet meer (doen) vervaardigen en/of (doen) aanbieden van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie;b. (al dan niet subsidiair) [gedaagde] te bevelen het onrechtmatig handelen jegens Stichting Kankantrie te staken en gestaakt te houden;II. [gedaagde] te bevelen binnen veertien dagen na betekening van dit vonnis aan de advocaat van Stichting Kankantrie een door een registeraccountant gecontroleerde en goedgekeurde opgave te overleggen van:a. het totaal aantal exemplaren van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie dat [gedaagde] heeft laten drukken en/of anderszins heeft vervaardigd of doen vervaardigen zowel door haarzelf als door derden;b. het totaal aantal exemplaren van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie dat [gedaagde] heeft verkocht en die door [gedaagde] werden aangeboden zowel in de fysieke winkels (via onder meer Slauerhoff en Het Alphabet Antiquariaat) als op het internet (via onder meer de websites die onder II sub b van het petitum van de dagvaarding zijn opgenomen);c. de inkoopprijs en de verkoopprijs die [gedaagde] heeft betaald c.q. ontvangen voor de producten onder b;d. de totale bruto en netto winst die [gedaagde] heeft genoten als gevolg van de verhandeling van de producten genoemd onder b;

e. kopieën van alle facturen, orders, afleverbonnen, transportdocumenten en overige documenten die betrekking hebben op het afdrukken dan wel de in- en verkoop van de producten genoemd onder a en b;

f. de volledige namen, adressen, telefoonnummers en e-mailadressen van de partijen (niet zijnde consumenten) die de producten onder a en b aan of namens [gedaagde] hebben geleverd;

g. de volledige namen, adressen, telefoonnummers en e-mailadressen van de partijen (niet zijnde consumenten) die de producten onder a en b aan of namens [gedaagde] hebben afgenomen;

III. [gedaagde] te bevelen om binnen veertien dagen na betekening van dit vonnis
a. alle exemplaren van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie terug te (doen) halen bij haar afnemers, niet zijnde particulieren, en deze binnen dezelfde termijn aan Stichting Kankantrie af te leveren, dit ter vernietiging op kosten van [gedaagde] , zonder dat Stichting Kankantrie daarvoor een vergoeding is verschuldigd;

b. alle websites, brochures en/of andere promotiematerialen waarop of waarmee de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie op de markt werden of worden aangeboden en/of waarin afbeeldingen van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie zijn opgenomen te vernietigen of anderszins niet-beschikbaar te (doen) maken en te (doen) houden;
IV. een en ander op straffe van dwangsommen;
V. [gedaagde] te veroordelen in de kosten van dit geding en in de nakosten, waarbij de advocaatkosten op grond van artikel 1019h Rv worden begroot op € 13.132,81, te vermeerderen met de wettelijke rente over deze bedragen,
VI. de termijn als bedoeld in artikel 1019i Rv te bepalen op zes maanden na de datum van dit vonnis.

3.2.

Stichting Kankantrie stelt hiertoe – samengevat weergegeven – dat het kookboek een auteursrechtelijk beschermd werk is. Op basis van in 1976 gemaakte afspraken beschikt Stichting Kankantrie over de auteursrechten voor Nederland op het kookboek (de “Oorspronkelijke versie”). Stichting Kankantrie heeft het kookboek ook al sinds 1976 in Nederland uitgegeven. Een andere partij beschikt over de auteursrechten voor Suriname (maar daar gaat het in dit kort geding niet over). Dat Stichting Kankantrie over de auteursrechten beschikt, blijkt uit het kookboek zelf (zie 2.2 van dit vonnis). Uiteraard was [gedaagde] , als distributeur van het kookboek, hiervan op de hoogte. Enkele maanden nadat Stichting Kankantrie de overeenkomst met [gedaagde] had ontbonden (die ontbinding is tussen partijen niet in geschil), ontdekte zij dat [gedaagde] (onder meer op de website bol.com) exact hetzelfde kookboek aanbood met een andere streepjescode (de “Versie Streepjescode”). Deze versie wordt tweedehands en zonder toestemming van Stichting Kankantrie aangeboden. Ook biedt [gedaagde] zonder toestemming van Stichting Kankantrie op een groot aantal websites een herziene versie aan van het kookboek (de “Inbreukmakende versie”), met een aantal toegevoegde recepten en andere foto’s. Deze versie wijkt amper af van de oorspronkelijke versie (zelfs de spelfouten zijn overgenomen), dus met beide versies die [gedaagde] thans op de markt brengt, pleegt zij – nu de distributieovereenkomst is ontbonden – auteursrechtinbreuk. Subsidiair stelt Stichting Kankantrie zich op het standpunt dat sprake is van slaafse nabootsing. [gedaagde] schept nodeloos verwarring bij afnemers en consumenten. Als gevolg van het handelen van [gedaagde] lijdt Stichting Kankantrie schade en zij heeft dan ook een spoedeisend belang bij toewijzing van haar vorderingen.
Op 9 februari 2017 heeft Stichting Kankantrie een specificatie van haar advocaatkosten in het geding gebracht waaruit volgt dat die kosten op dat moment
€ 10.407,81 bedroegen. Omdat [gedaagde] het verstek heeft gezuiverd en er een tweede zitting is bepaald, heeft Stichting Kankantrie nadien nog voor € 2.725,- aan advocaatkosten gemaakt. Op grond van artikel 1019h Rv vordert zij het totaal van deze twee bedragen.

3.3.

[gedaagde] heeft – samengevat weergegeven – het verweer gevoerd dat Stichting Kankantrie voorbij gaat aan het uitgebreide feitencomplex over de ontwikkeling van het kookboek en dat daaruit juist volgt dat niet zij maar [gedaagde] auteursrechthebbende is. Het kookboek is oorspronkelijk samengesteld door medewerkers van de Eerste Surinaamse Huishoud- en Industrieschool. Deze school heeft het kookboek voor het eerst in 1979 rechtmatig uitgebracht in Suriname. Daarvóór, in 1976, hebben de oprichters van Stichting Kankantrie het kookboek meegenomen naar Nederland en het hier, zonder toestemming van de school, in samenwerking met OTO, uitgebracht voor de Nederlandse markt. Toen de school hier achter kwam is er een rel uitgebroken. De school heeft een advocaat in de arm genomen, waarna is afgesproken dat Stichting Kankantrie alleen voor de eerste druk toestemming kreeg om die in Nederland uit te geven. Dit blijkt uit een in het geding gebracht krantenartikel uit 1978. De school, die dus het auteursrecht heeft behouden, heeft vervolgens de vader van [gedaagde] , die in Suriname een uitgeverij exploiteerde, de opdracht gegeven het kookboek daar te drukken. Omdat de school niet in staat was de rekening hiervoor te voldoen, heeft zij (in ruil voor betaling) het auteursrecht overgedragen aan de vader van [gedaagde] , die vervolgens het kookboek vele jaren heeft uitgegeven. Dat hij het auteursrecht bezat, blijkt uit een in het geding gebrachte verklaring van de oom van [gedaagde] . [gedaagde] , die in 2004 een uitgeverij in Nederland is gestart, heeft het auteursrecht van haar vader overgedragen gekregen, hetgeen blijkt uit een in het geding gebrachte brief van haar vader van 30 mei 2006. In 2006 is [gedaagde] getroffen door ernstige gezondheidsklachten, waardoor zij onder meer heeft geleden aan geheugenverlies. Toen zij de distributieovereenkomst met Stichting Kankantrie sloot, was zij vergeten dat zij het auteursrecht van haar vader overgedragen had gekregen. Toen zij het kookboek opnieuw wilde uitgeven, heeft zij contact opgenomen met de rechtsopvolger van OTO (Uitgeverij Thieme Meulenhoff) en deze uitgeverij gaf haar toestemming het kookboek (opnieuw) uit te geven. [gedaagde] heeft de desbetreffende e-mailcorrespondentie in het geding gebracht. Later zijn de puzzelstukjes weer bij [gedaagde] op hun plaats gevallen en werd het haar duidelijk dat Stichting Kankantrie zich jarenlang ten onrechte als auteursrecht-hebbende heeft geafficheerd.
bestrijdt de hoogte van de door Stichting Kankantrie gevorderde advocaatkosten. De door haar gevorderde advocaatkosten blijven onder het bedrag van € 6.000,- (het IE-indicatietarief voor een eenvoudig kort geding).

3.4.

Op de stellingen van partijen wordt hierna – voor zover van belang – nader ingegaan.

4. 4. Het geschil in reconventie

4.1.

[gedaagde] vordert – kort gezegd – betaling door Stichting Kankantrie van het bedrag van € 57.919,81.

4.2.

[gedaagde] stelt hiertoe dat zij schade heeft geleden omdat Stichting Kankantrie de in de distributieovereenkomst opgenomen exclusiviteit heeft geschonden. In 2015 heeft zij per toeval ontdekt dat Stichting Kankantrie het kookboek ook via andere kanalen aan de man bracht. Voor de hoogte van de schade verwijst zij naar de onder 2.7 genoemde factuur.

4.3.

Op de stellingen van partijen wordt hierna – voor zover van belang – nader ingegaan.

5. De beoordeling in conventie

5.1.

Niet ter discussie staat dat het kookboek, dat kan worden aangemerkt als een werk in de zin van de Auteurswet, ooit is samengesteld door medewerkers van de Eerste Surinaamse Huishoud- en Industrieschool. Partijen twisten over de vraag bij wie thans de auteursrechten rusten en wie dus gerechtigd is het kookboek op de markt te brengen. Reeds in de jaren ’70 speelde hierover eveneens een conflict. Dat conflict heeft geleid tot het maken van afspraken, waarin een onderscheid werd gemaakt tussen het op de markt brengen van het kookboek in Nederland en in Suriname. Partijen verschillen van mening over de uitleg van die afspraak. Volgens Stichting Kankantrie verkreeg zij voor onbepaalde tijd het recht het kookboek in Nederland op de markt te brengen en behield de school het recht het kookboek in Suriname op de markt te brengen. Volgens [gedaagde] verkreeg Stichting Kankantrie alleen het recht om de eerste druk in Nederland op de markt te brengen en verkreeg haar vader nadien het recht van de school om het kookboek, waar ook ter wereld, op de markt te brengen. Dit recht zou later door de vader van [gedaagde] aan [gedaagde] zijn overgedragen.

5.2.

De voorzieningenrechter zal Stichting Kankantrie voorshands volgen in de wijze waarop zij de in de jaren ’70 gemaakte afspraak uitlegt. Uitgangspunt hierbij is dat in het kookboek (zie onder 2.2) is opgenomen:
Copyright © 1976; Stichting Kankantrie, Rotterdam; Onderwijspers (OTO), Utrecht, Holland. Weliswaar heeft Stichting Kankantrie geen schriftelijke bewijsstukken in het geding gebracht waaruit blijkt dat zij sinds de jaren ’70 over het auteursrecht beschikt, maar daar staat tegenover dat zij kennelijk al die jaren het kookboek op de Nederlandse markt heeft gebracht, zonder dat daartegen door [gedaagde] of door anderen (de school in Suriname) is geprotesteerd. Niet aannemelijk is geworden dat de vader van [gedaagde] het kookboek (ook) in Nederland op de markt heeft gebracht.
Uit het door [gedaagde] in het geding gebrachte krantenartikel uit 1978 volgt niet zonder meer dat het Stichting Kankantrie alleen was toegestaan de eerste druk in Nederland op de markt te brengen. Hieruit volgt – voor zover leesbaar en ter zitting nader toegelicht – alleen maar dat de eerste druk van het Groot Surinaams Kookboek is “afgesloten”; niet duidelijk is wat hiermee precies wordt bedoeld. Verder acht de voorzieningenrechter het ongeloofwaardig dat [gedaagde] het auteursrecht in 2006 van haar vader zou hebben gekregen. Allereerst is niet aangetoond dat haar vader dit recht van de Eerste Surinaamse Huishoud- en Industrieschool zou hebben verkregen, maar belangrijker is dat [gedaagde] dit dan kennelijk jarenlang niet heeft geweten. Als zij dit had geweten, dan had zij immers niet de distributieovereenkomst met Stichting Kankantrie gesloten (waarmee zij heeft erkend dat het auteursrecht bij Stichting Kankantrie ligt) en dan had zij ook niet gecorrespondeerd met de rechtsopvolger van OTO om toestemming te vragen voor het op de markt brengen van het kookboek. De verklaring van [gedaagde] dat zij leed aan geheugenverlies, acht de voorzieningenrechter hiervoor ontoereikend.

5.3.

De conclusie tot zover is dat Stichting Kankantrie wordt gevolgd in haar stellingen dat zij het auteursrecht heeft op het kookboek en dus ook het recht heeft het kookboek in Nederland op de markt te brengen. [gedaagde] zal worden bevolen de inbreuk die zij maakt op dit recht te staken en gestaakt te houden. Het spoedeisend belang dat Stichting Kankantrie hierbij heeft, vloeit voort uit de aard van de vordering (een voortdurende inbreuk op een intellectueel eigendomsrecht). Vordering I onder a is derhalve toewijsbaar. Aan de bespreking van vordering I onder b komt de voorzieningenrechter dan niet toe. Toegespitst op de Versie Streepjescode overweegt de voorzieningenrechter dat deze versie weliswaar niet door Stichting Kankantrie in het geding is gebracht, maar [gedaagde] heeft niet bestreden dat die inhoudelijk hetzelfde is als de Oorspronkelijke versie. Nu de distributieovereenkomst is ontbonden, hetgeen evenmin is bestreden door [gedaagde] , zijn de vorderingen voor zover betrekking hebbend op de Versie Streepjescode toewijsbaar. Hetzelfde geldt voor de Inbreukmakende versie, die [gedaagde] in 2016 zelfstandig op de markt heeft gebracht. Stichting Kankantrie heeft gesteld dat deze versie voor 95% overeenkomt met de Oorspronkelijke versie en ook dit is door [gedaagde] niet bestreden. De voorzieningenrechter heeft ook zelf het grote aantal gelijkenissen kunnen vaststellen.

5.4.

[gedaagde] zal de door haar te verstrekken opgave, zoals gevorderd onder II, niet hoeven te voorzien van een controle en goedkeuring door een onafhankelijk accountant. Hiervoor wordt verwezen naar het vonnis van de rechtbank Den Haag van 30 november 2016 (ECLI:NL:RBDHA:2016:14326). [gedaagde] heeft bezwaar gemaakt tegen de onderdelen e, f en g van vordering II, omdat die te ver gaan. De voorzieningenrechter zal [gedaagde] hierin volgen. Ook is het spoedeisend belang bij toewijzing van deze onderdelen onvoldoende aanwezig.

5.5.

De dwangsommen zullen worden gematigd en gemaximeerd als na te melden onder 7.4. Na te noemen termijnen onder 7.1. tot en met 7.3. komen redelijk voor.

5.6.

[gedaagde] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten. Het bezwaar van [gedaagde] tegen de hoogte van de op grond van artikel 1019h Rv gevorderde advocaatkosten zal worden gehonoreerd. Stichting Kankantrie heeft onvoldoende onderbouwd waarom de kosten hoger zijn dan het IE-indicatietarief voor een eenvoudig kort geding (€ 6.000,-). Wel zal rekening worden gehouden met de hogere kosten die zij heeft moeten maken in verband met de zuivering van het verstek en het feit dat zij daardoor tot twee keer toe op zitting is geweest. De advocaatkosten zullen al met al worden gematigd tot € 7.000,-.

6. De beoordeling in reconventie

6.1.

Het bezwaar van Stichting Kankantrie dat de eis in reconventie pas voorafgaand aan de (tweede) zitting van 27 februari 2017 is aangekondigd en dat dit al voorafgaand aan de eerste zitting van 9 februari 2017 had gemoeten, is ter zitting reeds door de voorzieningenrechter verworpen. Uit het procesreglement kan niet worden afgeleid, en dit ligt ook niet voor de hand, dat een eis in reconventie voorafgaand aan een zitting waarop tegen de gedaagde partij verstek wordt verleend, door die gedaagde partij moet worden aangekondigd.

6.2.

Stichting Kankantrie zal wel worden gevolgd in haar verweer dat de voorzieningenrechter niet bevoegd is van het geschil kennis te nemen. Het geschil betreft de uitvoering van de distributieovereenkomst. In artikel 12 zijn partijen overeengekomen dat alle geschillen die mochten ontstaan naar aanleiding van die overeenkomst zullen worden beslecht overeenkomstig het arbitragereglement van de Kamer van Koophandel in welk gebied de distributeur ( [gedaagde] ) is gevestigd.

6.3.

[gedaagde] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. Gezien de samenhang met het geding in conventie worden die kosten op nihil gesteld.

7. De beslissing

De voorzieningenrechter

In conventie:

7.1.

beveelt [gedaagde] met ingang van veertien dagen na betekening van dit vonnis de inbreuk op het auteursrecht van Stichting Kankantrie om het kookboek in Nederland op de markt te brengen te staken en gestaakt te houden, in het bijzonder door het niet meer (doen) vervaardigen en/of (doen) aanbieden in Nederland van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie;

7.2.

beveelt [gedaagde] binnen vier weken na betekening van dit vonnis aan de advocaat van Stichting Kankantrie te overleggen een opgave van:
a. het totaal aantal exemplaren van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie dat [gedaagde] heeft laten drukken en/of anderszins heeft vervaardigd of doen vervaardigen zowel door haarzelf als door derden;
b. het totaal aantal exemplaren van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie dat [gedaagde] heeft verkocht en die door [gedaagde] werden aangeboden zowel in de fysieke winkels (via onder meer Slauerhoff en Het Alphabet Antiquariaat) als op het internet (via onder meer de websites die onder II sub b van het petitum van de dagvaarding zijn opgenomen);
c. de inkoopprijs en de verkoopprijs die [gedaagde] heeft betaald c.q. ontvangen voor de producten onder b;
d. de totale bruto en netto winst die [gedaagde] heeft genoten als gevolg van de verhandeling van de producten genoemd onder b;

7.3.

beveelt [gedaagde] om binnen vier weken na betekening van dit vonnis
a. alle exemplaren van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie terug te (doen) halen bij haar afnemers, niet zijnde particulieren, en deze binnen dezelfde termijn aan Stichting Kankantrie af te leveren, dit ter vernietiging op kosten van [gedaagde] , zonder dat Stichting Kankantrie daarvoor een vergoeding is verschuldigd;

b. alle websites, brochures en/of andere promotiematerialen waarop of waarmee de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie op de markt werden of worden aangeboden en/of waarin afbeeldingen van de Versie Streepjescode en de Inbreukmakende versie zijn opgenomen te vernietigen of anderszins niet-beschikbaar te (doen) maken en te (doen) houden;

7.4.

veroordeelt [gedaagde] aan Stichting Kankantrie een dwangsom te betalen van

€ 500,- voor iedere dag (een dagdeel daaronder begrepen) dat zij één of meer van de bevelen onder 7.1 en/of 7.2 en/of 7.3 overtreedt, dan wel (naar keuze van Stichting Kankantrie) per overtreding van één van de bevelen onder 7.1 en/of 7.2 en/of 7.3, met een maximum van in totaal € 50.000,-;

7.5.

veroordeelt [gedaagde] in de kosten van dit geding, tot op heden aan de zijde van Stichting Kankantrie begroot op € 102,10 aan dagvaardingskosten, € 618,- aan griffierecht en € 7.000,- aan salaris advocaat, te vermeerderen met de wettelijke rente over deze bedragen met ingang van veertien dagen na de betekening van dit vonnis tot aan de voldoening,

7.6.

veroordeelt [gedaagde] in de na dit vonnis ontstane kosten, begroot op € 131,- aan salaris advocaat, te vermeerderen met € 68,- en de kosten van het betekeningsexploot ingeval betekening van dit vonnis plaatsvindt en te vermeerderen met de wettelijke rente over deze bedragen met ingang van veertien dagen na de betekening van dit vonnis tot aan de voldoening,

7.7.

bepaalt de termijn als bedoeld in artikel 1019i Rv op zes maanden, te rekenen vanaf de datum van dit vonnis,

7.8.

verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad,

7.9.

wijst het meer of anders gevorderde af,

In reconventie:

7.10.

verklaart zich onbevoegd om van dit geschil kennis te nemen,

7.11.

veroordeelt [gedaagde] in de kosten van dit geding, begroot op nihil.

Dit vonnis is gewezen door mr. M. van Walraven, voorzieningenrechter, bijgestaan door mr. M. Veraart, griffier, en in het openbaar uitgesproken op 13 maart 2017. ^[1]

Voetnoten

1. type: MV