ECLI:NL:RBAMS:2019:5002

• Datum uitspraak: 12 juli 2019
• Publicatiedatum: 11 juli 2019
• Zaaknummer: AWB - 18 _ 6016
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: J.T. Kruis
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Bestuursrechtelijke procedure over WOZ-waarde en dwangsom met betrekking tot ingebrekestelling

In deze zaak heeft eiseres, een inwoner van Amsterdam, bezwaar gemaakt tegen een waardebeschikking die door de heffingsambtenaar van de gemeente Amsterdam was afgegeven op 28 september 2017. Deze waardebeschikking betrof de WOZ-waarde van haar woning voor het jaar 2015. Eiseres heeft de heffingsambtenaar in gebreke gesteld wegens het niet tijdig beslissen op haar bezwaar. De heffingsambtenaar verklaarde de ingebrekestelling en de dwangsomclaim van eiseres niet-ontvankelijk, wat eiseres niet kon accepteren. In de uitspraak op bezwaar van 23 augustus 2018 werd het bezwaar van eiseres ongegrond verklaard, waarop zij beroep instelde bij de rechtbank.

De rechtbank heeft de zaak behandeld op 18 juni 2019. Eiseres was vertegenwoordigd door haar gemachtigde, terwijl de heffingsambtenaar werd bijgestaan door mr. P.E.H.A. Ingenhou. De rechtbank oordeelde dat de heffingsambtenaar niet in gebreke was met het nemen van een beslissing op het bezwaar, omdat er een afspraak was gemaakt om de ingebrekestelling tijdelijk te 'zetten'. Dit betekende dat de heffingsambtenaar geen verplichting had om binnen vijftien dagen een beslissing te nemen. De rechtbank concludeerde dat de heffingsambtenaar de gemaakte afspraken had nageleefd en dat er geen dwangsom verschuldigd was.

De rechtbank oordeelde verder dat de heffingsambtenaar niet verplicht was om eiseres te horen in bezwaar, omdat het bezwaar kennelijk ongegrond was. De rechtbank verklaarde het beroep van eiseres ongegrond en er was geen aanleiding voor een veroordeling in de proceskosten. De uitspraak werd openbaar uitgesproken op 12 juli 2019.

Uitspraak

RECHTBANK AMSTERDAM

Bestuursrecht

zaaknummer: AMS 18/6016

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 12 juli 2019 in de zaak tussen

[eiseres] , te Amsterdam, eiseres,

(gemachtigde: mr. A. Bakker),

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Amsterdam,

(gemachtigde: mr. P.E.H.A. Ingenhou).

Procesverloop

De heffingsambtenaar heeft, op verzoek van eiseres, op 28 september 2017 (opnieuw) een waardebeschikking voor het jaar 2015 afgegeven op grond van de Wet Waardering onroerende zaken (Wet WOZ) voor de onroerende zaak op het adres [adres] te Amsterdam (hierna: de woning). Eiseres heeft hiertegen bezwaar gemaakt.

Op 1 februari 2018 heeft eiseres de heffingsambtenaar in gebreke gesteld voor het niet tijdig beslissen op het bezwaar.

Bij besluit van 14 februari 2018 (het primaire besluit) heeft de heffingsambtenaar de ingebrekestelling en de dwangsomclaim van eiseres niet-ontvankelijk verklaard. Eiseres heeft hiertegen bezwaar gemaakt.

In de uitspraak op bezwaar van 23 augustus 2018 (de bestreden uitspraak) heeft de heffingsambtenaar het bezwaar van eiseres tegen het primaire besluit ongegrond verklaard.

Eiseres heeft tegen de bestreden uitspraak beroep ingesteld.

De heffingsambtenaar heeft een verweerschrift ingediend.

De zaak is behandeld op de zitting van 18 juni 2019. Eiseres heeft zich laten vertegenwoordigen door haar gemachtigde. De heffingsambtenaar is verschenen bij
mr. P.E.H.A. Ingenhou.

Overwegingen

Het verzoek en het geschil

1. Eiseres heeft de heffingsambtenaar verzocht om (opnieuw) een waardebeschikking over het jaar 2015 af te geven voor de woning. De heffingsambtenaar heeft op 28 september 2017 deze waardebeschikking (opnieuw) afgegeven. Eiseres heeft daartegen bezwaar gemaakt. Op 1 februari 2018 heeft eiseres de heffingsambtenaar in gebreke gesteld wegens het niet tijdig beslissen op het bezwaar en verzocht alsnog binnen vijftien dagen op het bezwaar te beslissen.

2. Bij het primaire besluit heeft de heffingsambtenaar de ingebrekestelling en de dwangsomclaim van eiseres niet-ontvankelijk verklaard. De heffingsambtenaar heeft zich daarbij op het standpunt gesteld dat geen bezwaarschrift tegen de waardebeschikking was ingediend.

3. In de uitspraak op bezwaar heeft de heffingsambtenaar erkend dat in het primaire besluit onjuist is vermeld dat geen bezwaarschrift is ontvangen. Er was wel een bezwaarschrift ontvangen. De heffingsambtenaar heeft vervolgens het bezwaar tegen het primaire besluit ongegrond verklaard, omdat de ingebrekestelling in overleg met (de gemachtigde van) eiseres is stopgezet. Volgens de heffingsambtenaar kan dan ook geen sprake zijn van (het verbeuren van) een dwangsom.

4. Op 20 augustus 2018 heeft de heffingsambtenaar uitspraak gedaan op het bezwaar tegen de waardebeschikking van 28 september 2017.

Standpunt van eiseres

5. Volgens eiseres heeft de heffingsambtenaar de hoorplicht geschonden, omdat zij in bezwaar niet is gehoord, terwijl zij daar wel nadrukkelijk om had verzocht. Gelet op het feit dat de heffingsambtenaar heeft erkend dat het primaire besluit op onjuiste gronden is genomen, stelt eiseres dat het primaire besluit had moeten worden vernietigd. Nu de heffingsambtenaar nog steeds niet (tijdig) op bezwaar heeft beslist, is dan ook terecht een ingebrekestelling verzonden, aldus eiseres. Verder voert eiseres aan dat de ingebrekestelling slechts was opgeschort totdat de heffingsambtenaar op de erfpachtcorrecties zou hebben gereageerd. Nu die reactie is uitgebleven, maar de heffingsambtenaar wel uitspraak heeft gedaan, meent eiseres dat een dwangsom (van € 1.260,-) is verschuldigd.

Beoordeling door de rechtbank

Is een dwangsom verschuldigd?

6. Op grond van artikel 4:17, eerste lid, in samenhang met artikel 7:14 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) is een dwangsom verschuldigd, indien het bestuursorgaan in gebreke is om tijdig een beslissing op bezwaar te nemen.

7. Naar het oordeel van de rechtbank was de heffingsambtenaar in dit geval niet in gebreke met het nemen van een beslissing op het bezwaar tegen de waardebeschikking van 28 september 2017. Daartoe is het volgende van belang. In de gedingstukken is een
e-mailwisseling tussen partijen opgenomen van woensdag 7 februari 2018. Hieruit blijkt dat partijen hebben afgesproken de op 1 februari 2018 ingediende ingebrekestelling door de gemachtigde van eiseres
on hold te zetten. De hieraan gekoppelde voorwaarde is dat de heffingsambtenaar binnen een redelijke termijn – nadat nadere stukken zijn aangeleverd – een besluit op bezwaar neemt. De gemachtigde van eiseres en de heffingsambtenaar hebben deze afspraak op de zitting bij de rechtbank bevestigd. De afspraak over het
on hold zetten van de ingebrekestelling betekent dat de ingebrekestelling vanaf het moment van die afspraak tijdelijk niet meer gold. Er was voor de heffingsambtenaar dus op dat moment geen verplichting meer om binnen vijftien dagen na ontvangst van de ingebrekestelling een beslissing op het bezwaar tegen de waardebeschikking te nemen.

8. De heffingsambtenaar heeft op 20 augustus 2017 uitspraak gedaan op het bezwaar tegen de waardebeschikking van 28 september 2017. Niet gebleken is dat de heffingsambtenaar daarmee de gemaakte afspraken niet is nagekomen. Voor de stelling van eiseres, dat de afspraken ook inhielden dat per zaak een afzonderlijke hoorzitting over de erfpachtcorrectie zou worden gehouden, is geen steun te vinden in de stukken.

9. Uit het voorgaande volgt dat de heffingsambtenaar niet in gebreke was. Eiseres kan dus geen aanspraak maken op een dwangsom en de heffingsambtenaar heeft in de uitspraak op bezwaar terecht beslist dat geen dwangsom is verschuldigd.

Hoorplicht

10. Over de vraag of de heffingsambtenaar eiseres in bezwaar had moeten horen, overweegt de rechtbank als volgt. Op grond van artikel 7:3 van de Awb kan van het horen worden afgezien indien het bezwaar kennelijk ongegrond is. Een bezwaar is kennelijk ongegrond indien er op voorhand redelijkerwijs geen twijfel over mogelijk is dat de bezwaren niet kunnen leiden tot een andersluidend besluit. Dat was in deze zaak het geval. Nu tussen partijen was afgesproken om de ingebrekestelling
on hold te zetten, was er geen twijfel over dat de bezwaren niet konden leiden tot een ander besluit. De heffingsambtenaar heeft dus mogen afzien van het horen in bezwaar. Deze beroepsgrond slaagt niet.

Conclusie

11. Het beroep is ongegrond.

12. Voor een veroordeling in de proceskosten is geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. J.T. Kruis, rechter, in aanwezigheid van mr. L. Stoelinga, griffier
. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 12 juli 2019.

griffier

rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Wat kunt u doen als u het niet eens bent met deze uitspraak?

Tegen deze uitspraak kunt u binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep instellen door het sturen van een brief aan het gerechtshof Amsterdam, Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.

Bij het instellen van hoger beroep is het volgende nodig:

1. bij het beroepschrift moet een kopie van deze uitspraak worden overgelegd.

2. het beroepschrift moet zijn ondertekend

3. het beroepschrift moet in ieder geval het volgende vermelden:

a. de naam en het adres van de indiener;

b. een dagtekening (datum);

c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;

d. de gronden van het hoger beroep.

Let op: U kunt geen hoger beroep instellen per e-mail.

U kunt wel digitaal hoger beroep instellen via de website www.rechtspraak.nl. U heeft in dat geval uw DigiD nodig om het formulier voor het hoger beroep digitaal te kunnen verzenden.