Beoordeling
Ontvankelijkheid verzoek
6. De eerste vraag die beantwoord dient te worden is of het verzoek, mede gelet op het door Change Laserclinic gevoerde verweer, zich leent voor behandeling in een deelgeschilprocedure als bedoeld in artikelen 1019w-1019cc Rv.
7. Doel van de deelgeschilprocedure is de vereenvoudiging en versnelling van de buitengerechtelijke afhandeling van letsel- en overlijdensschade. De deelgeschilprocedure biedt betrokkenen de mogelijkheid om bij een geschil voor letsel- en overlijdensschade in de buitengerechtelijke onderhandelingsfase de rechter in te schakelen, waardoor partijen een extra instrument in handen krijgen ter doorbreking van een impasse in de buitengerechtelijke onderhandelingen (Kamerstukken II, 2007-2008, 31518, nr. 3, p. 2). Gezien de ratio om buitengerechtelijke onderhandelingen te bevorderen, dient de rechter te beoordelen of de verzochte beslissing voldoende kan bijdragen aan de totstandkoming van een vaststellingsovereenkomst. De investering in tijd, geld en moeite moet worden afgewogen tegen het belang van de vordering en de bijdrage die een beslissing aan de totstandkoming van een minnelijke regeling kan leveren (Kamerstukken II 2007-2008, 31518, nr. 3, p. 18).
8. Het standpunt van Change Laserclinic dat het verzoek niet geschikt is voor behandeling in deelgeschil ziet met name op een betwisting van de aansprakelijkheid. Dat tussen partijen een impasse bestaat over de aansprakelijkheid is duidelijk. De omstandigheid dat Change Laserclinic van meet af aan aansprakelijkheid van de hand heeft gewezen is echter onvoldoende voor het oordeel dat het geschil niet geschikt is voor behandeling in deelgeschil. De aansprakelijkheidsvraag betreft immers een geschil aan het begin van de buitengerechtelijke onderhandelingen en een oordeel van de kantonrechter over de aansprakelijkheidsvraag zou kunnen bijdragen aan de beëindiging van het geschil tussen partijen. Dat over wezenlijke andere geschilpunten (ook) geen overeenstemming kan worden bereikt is niet gebleken. Door Change Laserclinic is immers niet, althans onvoldoende, weersproken dat [eiseres] (als gevolg van de behandeling) letsel, bestaande uit een huidreactie/beschadiging, heeft opgelopen en de omvang van de door [eiseres] gestelde schade is nog geen enkele keer aan bod gekomen.
9. Ook de bewering van Change Laserclinic dat, zelfs na een oordeel over de aansprakelijkheid, geen aanleiding bestaat om een vaststellingsovereenkomst te sluiten maakt nog niet dat het verzoek zich niet leent voor behandeling in deelgeschil. Zou deze stelling reeds tot gevolg hebben dat [eiseres] niet in haar verzoek wordt ontvangen, dan zou dit in elk deelgeschil door verwerende partij met succes kunnen worden opgeworpen, hetgeen niet in overeenstemming is met het door de wetgever beoogde ruime toepassingsbereik van de deelgeschilprocedure. Bovendien strookt deze stelling niet met de overgelegde correspondentie van 13 februari 2021 en 24 mei 2021 waar door Change Laserclinic een financiële compensatie van € 1.499,00 (terugbetaling van het gehele laserpakket) tegen finale kwijting is aangeboden. Dit is aan te merken als (een begin van) onderhandeling en geeft er geen blijk van dat een vaststellingsovereenkomst niet tot de mogelijkheden behoort.
10. Gezien het voorgaande is de kantonrechter van oordeel dat het verzoek zich leent voor behandeling in deelgeschil. Dit betekent dat [eiseres] ontvankelijk is in haar verzoek.
11. De vraag die vervolgens beantwoord dient te worden is of Change Laserclinic tekortgeschoten is in haar verplichtingen en aansprakelijk is voor de door [eiseres] als gevolg van de op 30 september 2020 ondergane laserbehandeling geleden schade.
12. Vooropgesteld wordt dat, nu de overeenkomst tussen partijen niet als geneeskundige behandelingsovereenkomst kan worden gekwalificeerd, het toetsingskader voor aansprakelijkheid is of Change Laserclinic als goed opdrachtnemer in de zin van artikel 7:401 BW heeft gehandeld. Van belang is of Change Laserclinic bij de behandeling van [eiseres] de zorg heeft betracht die een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot in dezelfde omstandigheden zou hebben betracht, waarbij zowel de wijze waarop Change Laserclinic haar behandeling aanprijst als de gevolgen van de behandeling een rol spelen (zie ECLI:NL:RBAMS:2019:9004). 13. Partijen twisten over de vraag of de behandeling van 30 september 2020 onjuist is uitgevoerd en tot tweedegraads brandwonden heeft geleid, alsmede over de vraag of de na de behandeling opgetreden huidreactie/beschadiging tot het normale risico van de behandeling behoort.
14. Ten aanzien van de gevolgen van de behandeling geldt het volgende. [eiseres] heeft ter onderbouwing van de stelling dat zij als gevolg van de op 30 september 2020 ondergane behandeling tweedegraads brandwonden heeft opgelopen verwezen naar de door haar in oktober 2020 t/m februari 2021 gemaakte foto’s, de met Change Laserclinic gevoerde correspondentie en de bevindingen van de dermatoloog Van Gerwen. Op de foto’s is duidelijk te zien dat direct na de behandeling rode vlekken op de boven- en onderbenen zijn ontstaan, die na korstvorming omstreeks eind oktober 2020 in witte pigmentatievlekken zijn veranderd, welke vlekken blijkens de foto’s tot in ieder geval 18 februari 2021 aanwezig zijn geweest. De door [eiseres] ingeschakelde dermatoloog komt op basis van deze foto’s en een op 1 april 2021 uitgevoerd huidonderzoek tot de conclusie dat de behandeling tot tweedegraads brandwonden heeft geleid:
“Een te hoge energie-instelling kan dan leiden tot een te sterke verbranding van de huid, vergelijkbaar met een 2e graads brandwond. Dan zijn er op alle behandelde plekken blaren zichtbaar, die na indrogen tot korstvorming leiden. In deze casus leidde de behandeling dus tot een 2e graads verbranding met blaarvorming, wat geen “normale reactie” genoemd mag worden, maar duidt op een te hoge energie-instelling van de laser, in ieder geval voor deze patiënte op dat moment (..)”(zie 1.7).
15. De kantonrechter is van oordeel dat [eiseres] hiermee voldoende heeft onderbouwd dat de behandeling van 30 september 2020 tot tweedegraads brandwonden heeft geleid. Het ligt dan ook op de weg van Change Laserclinic om deze stelling, alsmede de conclusie van de dermatoloog op dit punt, voldoende te weerleggen en het tegendeel aannemelijk te maken. Change Laserclinic heeft over de gevolgen van de behandeling (enkel) aangevoerd dat sprake is van een eerstegraads, en dus niet een tweedegraads, verbranding omdat op de foto’s geen blaren te zien zijn. Dit is onvoldoende om de ondubbelzinnige conclusie van de dermatoloog dat sprake was van tweedegraads verbrandingen met blaarvorming in twijfel te trekken. Een dermatoloog is immers bij uitstek geschikt om hierover een oordeel te geven en hij heeft de situatie niet alleen aan de hand van foto’s, maar ook aan de hand van de staat van de huid op 1 april 2021, toen nog enkele witte pigmentatievlekken zichtbaar waren, beoordeeld.
16. Aan het (ter zitting) gedane aanbod van Change Laserclinic om een andere deskundige de huidreactie/beschadiging te laten beoordelen zal voorbij worden gegaan. De kantonrechter is van oordeel dat dit aanbod te laat is gedaan, nu de verklaring van de dermatoloog al bij brief van 19 mei 2021 aan Change Laserclinic is gestuurd, en in dit stadium van het proces dus reeds van Change Laserclinic had mogen worden verwacht eventuele verklaringen die haar verweer ondersteunen over te leggen. Dit geldt te meer nu Change Laserclinic te kennen heeft gegeven dat het lastig zal zijn om een vergelijkbaar onderzoek uit te voeren nu inmiddels meer dan een jaar na de behandeling is verstreken en de huid zelf geen uitsluitsel meer geeft op de vraag of sprake was van een eerste- of tweedegraadsverbranding.
17. Uit de verklaring van de dermatoloog volgt dat deze huidreactie niet te kwalificeren is als “niet te verwachten complicatie” en evenmin als een reactie die behoort tot het normale risico van de behandeling, maar duidt op een te hoge energie-instelling van de laser (zie 1.7). Het behoort tot de verantwoordelijkheid van Change Laserclinic om een juiste energie-instelling te hanteren.
18. Dit betekent dat Change Laserclinic tekortgeschoten is in haar verplichtingen door [eiseres] op 30 september 2020 zodanig te behandelen dat zij tweedegraads brandwonden heeft opgelopen, welke tekortkoming haar kan worden toegerekend. Dat de huid van [eiseres] thans volledig is hersteld doet aan deze tekortkoming niet af. [eiseres] heeft op voorhand ingestemd met normale, te verwachten risico’s van de behandeling maar niet met deze tekortkoming. Change Laserclinic is dan ook aansprakelijk voor de door [eiseres] als gevolg van deze behandeling geleden schade.
19. Voor zover Change Laserclinic een beroep doet op de exoneratie van aansprakelijkheid in artikel 8 van haar algemene voorwaarden (zie 1.4) wordt overwogen dat [eiseres] op grond van het bepaalde in artikel 6:233 aanhef en sub a jo. artikel 6:237 aanhef en sub f BW een beroep op vernietigbaarheid van deze voorwaarden toekomt. Krachtens deze bepalingen wordt iedere uitsluiting van aansprakelijkheid jegens een consument vermoed onredelijk bezwarend te zijn. Change Laserclinic moet daar tegenover aantonen dat de exoneratie gerechtvaardigd is. Dat heeft zij niet gedaan.
20. De slotsom is dat het eerste verzoek van [eiseres] wordt toegewezen, voor zover dit ziet op de aansprakelijkheid van Change Laserclinic voor de door [eiseres] als gevolg van de op 30 september 2020 ondergane laserbehandeling geleden schade. Voor de kantonrechter staat gelet op de opgetreden huidreactie/beschadiging vast dat [eiseres] (enige) schade heeft geleden. Ook volgt uit het voorgaande dat [eiseres] zelf geen schuld daaraan heeft en dat de aansprakelijkheid van Change Laserclinic niet rechtsgeldig is uitgesloten/beperkt.
Kosten deelgeschil
21. Ingevolge het bepaalde in artikel 1019aa Rv dient de kantonrechter de kosten te begroten die [eiseres] heeft moeten maken in verband met de behandeling van het deelgeschil. De kantonrechter dient daarbij de zogenaamde dubbele redelijkheidstoets te hanteren: het dient redelijk te zijn dat deze kosten zijn gemaakt en de hoogte van de kosten dient eveneens redelijk te zijn.
22. De gemachtigde van [eiseres] stelt in totaal 17,5 uren aan de (voorbereiding van de) zaak te hebben besteed: 5 uren voor het opstellen van het verzoekschrift, 4 uren voor het opstellen van de pleitnota, 1 uur voor het bijwonen van de zitting, 5 uren reistijd, 1 uur voor correspondentie en 1,5 uur voor overleg met [eiseres] . Gelet op het uurtarief van
€ 280,00 komt dit neer op een bedrag van € 4.900,00 excl. btw.
23. Change Laserclinic heeft aangevoerd dat voor het verzoekschrift en de pleitnota, gelet op de complexiteit van de zaak en de omvang van deze stukken, teveel uren in rekening zijn gebracht. Volgens Change Laserclinic is maximaal 12,5 uur redelijk.
24. De kantonrechter is met Change Laserclinic van oordeel dat de voor het verzoekschrift en de pleitnota in rekening gebrachte uren aan de hoge kant zijn. Aangezien het hier gaat om een beperkt en overzichtelijk deelgeschil, waarbij het alleen gaat over de vraag of Change Laserclinic aansprakelijk is voor de (gevolgen van de) op 30 september 2020 ondergane laserbehandeling, worden de redelijke kosten begroot op 14 uur x het uurtarief van € 280,00. Vermeerderd met het griffierecht van € 85,00 en de btw komt dit neer op een bedrag van € 4.828,20. Nu geoordeeld is dat Change Laserclinic aansprakelijk is voor de schade van [eiseres] , zal de kantonrechter Change Laserclinic veroordelen tot betaling van dit bedrag.
25. [eiseres] heeft niet verzocht om deze beschikking uitvoerbaar bij voorraad te verklaren en de kantonrechter ziet ook geen aanleiding om dat ambtshalve te doen (artikel 288 Rv).