ECLI:NL:RBAMS:2022:5635

• Datum uitspraak: 2 september 2022
• Publicatiedatum: 29 september 2022
• Zaaknummer: 13.089007.22
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: K. Oldekamp-Bakker; M. van der Kaay; I.M. Nusselder
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Jeugdstrafrechtelijke uitspraak inzake gewapende winkeloverval met geweld en bedreiging

Op 2 september 2022 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in een jeugdstrafzaak tegen een verdachte, geboren in 2005, die zich schuldig heeft gemaakt aan een gewapende overval op een winkel op 8 april 2022. De rechtbank heeft de zaak behandeld in een meervoudige kamer en heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie, mr. M.D. Braber, en de verdediging door raadsman mr. T.G.M. Houben. De verdachte werd beschuldigd van diefstal met geweld en bedreiging met geweld in vereniging, en vernieling in vereniging. De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig was en dat zij bevoegd was om de zaak te behandelen.

De rechtbank heeft de verdachte vrijgesproken van de vernieling, omdat er onvoldoende bewijs was voor een nauwe en bewuste samenwerking met de medeverdachte. Echter, de rechtbank heeft de verdachte wel schuldig bevonden aan de diefstal met geweld, gebaseerd op de bekennende verklaring van de verdachte en de overige bewijsmiddelen. De rechtbank heeft de ernst van het delict en de impact op de slachtoffers in overweging genomen bij het bepalen van de straf.

De rechtbank heeft de verdachte veroordeeld tot een jeugddetentie van 41 dagen, met aftrek van voorarrest, en heeft een maatregel opgelegd voor gedrag van de jeugdige (GBM) voor de duur van 12 maanden. De rechtbank heeft ook de schadevergoedingsmaatregelen voor de benadeelde partijen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] toegewezen, waarbij de totale schadevergoeding voor [slachtoffer 1] is vastgesteld op € 1.354,79 en voor [slachtoffer 2] op € 250,-. De rechtbank heeft de vordering van de benadeelde partijen gedeeltelijk toegewezen en de verdachte veroordeeld tot betaling van deze bedragen, vermeerderd met wettelijke rente.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK AMSTERDAM

Team Familie & Jeugd

Parketnummer: 13.089007.22

Datum uitspraak: 2 september 2022

Verkort vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de zaak tegen

[verdachte] ,

geboren te [geboorteplaats in buitenland] op [geboortedatum] 2005,

wonende op het adres [adres verdachte] , thans gedetineerd te: [detentieplaats]

1. Onderzoek ter terechtzitting

De rechtbank heeft beraadslaagd naar aanleiding van het onderzoek met gesloten deuren op de terechtzitting van 2 september 2022.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie

mr. M.D. Braber en van wat verdachte en zijn raadsman, mr. T.G.M. Houben, naar voren hebben gebracht.

Voorts heeft de rechtbank kennisgenomen van wat onder meer door mevrouw [naam 1] , namens de Raad voor de Kinderbescherming (hierna: de Raad), de heer [naam 2] namens Jeugdbescherming Regio Amsterdam (hierna: JBRA), IFA-coach de heer [naam 3] en de vader van verdachte naar voren is gebracht.

Ter zitting is benadeelde partij [slachtoffer 1] verschenen.

De benadeelde partijen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] zijn ter zitting vertegenwoordigd door mevrouw [naam 4] en mevrouw [naam 5] , namens Slachtofferhulp Nederland.

2. Tenlastelegging

Aan verdachte is - kort gezegd - ten laste gelegd dat hij zich heeft schuldig gemaakt aan

Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde:

diefstal met geweld en/of bedreiging met geweld in vereniging uit de [naam winkel] gevestigd op [adres winkel] van één of meerdere telefoon(s) en/of één of meer ipad(s) en/of een kassalade met inhoud toebehorende aan voornoemde winkel op 8 april 2022 te Amsterdam

Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde:

vernieling in vereniging van één of meer telefoon(s) toebehorende aan [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] op 8 april 2022 te Amsterdam.

De tekst van de integrale tenlastelegging is opgenomen in een bijlage die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.

3. Voorvragen

De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

4. Vrijspraak

De officier van justitie heeft geconcludeerd dat het onder 2 ten laste gelegde feit wettig en overtuigend kan worden bewezen. Er is duidelijk sprake van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en zijn medeverdachte. Dit betekent dat verdachte ook verantwoordelijk kan worden gehouden voor de gedragingen van zijn medeverdachte en dus ook voor de door de medeverdachte verrichtte handeling ten aanzien van het vernielen van de telefoons van de slachtoffers.

De raadsman van verdachte heeft bepleit dat verdachte dient te worden vrijgesproken van het onder 2 ten laste gelegde.

De rechtbank overweegt als volgt.

De rechtbank is van oordeel dat onvoldoende is gebleken van een voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en de medeverdachte ten aanzien van het vernielen van de telefoons van de slachtoffers tijdens de overval op de [naam winkel] . Het is de medeverdachte geweest die de telefoons heeft vernield, verdachte heeft daar geen eigen rol in gehad. Het gezamenlijke plan bestond uit het overvallen van de winkel. Bij een overval op een winkel is het niet dusdanig gebruikelijk dat telefoons van in de winkel aanwezige personen worden vernield. Verdachte hoefde daar dus ook geen rekening mee te houden. Dat het opzet van verdachte tevens was gericht op het vernielen van de telefoons kan dus niet bewezen worden, ook niet in voorwaardelijke vorm, immers een winkeloverval ziet juist op geldelijk gewin. Verdachte heeft bovendien ter zitting ook verklaard dat hij in geldnood zat en dat dat hem er toe bewoog de overval te plegen. De rechtbank is dan ook van oordeel dat verdachte dient te worden vrijgesproken van de ten laste gelegde vernieling.

5. Waardering van het bewijs

Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde:

De raadsman heeft zich ten aanzien van de bewezenverklaring gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank. De rechtbank is – met de officier van justitie – van oordeel dat verdachte kan worden aangemerkt als medepleger van de ten laste gelegde diefstal met geweld en bedreiging met geweld, gelet op de ter zitting gedane bekennende verklaring van verdachte en zijn verklaring steun vindt in de overige bewijsmiddelen in het dossier. Uit het dossier volgt niet dat ook iPads zijn meegenomen zodat verdachte van dat deel van de tenlastelegging zal worden vrijgesproken.

6. Bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde:

op 8 april 2022 te Amsterdam, tezamen en in vereniging met een ander, telefoons en een kassalade met inhoud, toebehorende aan [naam winkel] (vestiging [adres winkel] ), heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 4] en [slachtoffer 5] en voornoemde [slachtoffer 1] en voornoemde [slachtoffer 2] en voornoemde [slachtoffer 3] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, door

- met gezichtsbedekkende kleding voornoemde vestiging van [naam winkel] zijn

binnengaan en

- dreigend te roepen "Dit is een overval!" en "Ga op de grond liggen!" en "Niet

filmen, geen telefoons!" en

- dreigend een mes, te tonen en daarmee dreigend in de richting van voornoemde [slachtoffer 4] te wijzen en/of zwaaien en

- dreigend een lang voorwerp te tonen en daarmee glazen vitrines stuk te slaan.

7. De strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

8. Strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

9. Motivering van de straf en maatregelen

9.1

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft bij requisitoir gevorderd dat verdachte ter zake van de door haar bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een jeugddetentie voor de duur van 41 dagen, met aftrek van voorarrest.

Tevens heeft de officier van justitie gevorderd aan verdachte de maatregel betreffende het gedrag van de jeugdige (GBM) op te leggen, onder de voorwaarden zoals geadviseerd door de Raad en deze voorwaarden dadelijk uitvoerbaar te verklaren.

9.2

Het standpunt van de verdediging

De raadsman van verdachte heeft geen verweer gevoerd ten aanzien van de straf. De raadsman verzoekt rekening te houden met artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht en het feit dat bij verdachte nauwelijks sprake is van een justitiële documentatie.

9.3

Het oordeel van de rechtbank

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals van een en ander ter terechtzitting is gebleken.

Verdachte heeft zich samen met een ander schuldig gemaakt aan een gewapende overval op een winkel. Verdachte en zijn medeverdachte hebben onder dreiging van een mes in de [naam winkel] telefoons weggenomen, nadat zij met een langwerpig voorwerp een vitrine kapot hebben geslagen. Hij en zijn medeverdachte hebben de slachtoffers enorme angst ingeboezemd door hen tijdens hun werk dan wel een bezoek aan de winkel gewapend te overvallen. Er is geen enkel respect getoond voor de eigendommen van de onderneming. De verdachte heeft op geen enkele manier rekening gehouden met de gevoelens van de slachtoffers, die geen idee hadden waartoe verdachte en zijn medeverdachte in staat waren. De slachtoffers, zo blijkt uit de verschillende slachtofferverklaringen en ook uit hetgeen door de heer [slachtoffer 1] ter zitting naar voren is gebracht, hebben zich zeer bedreigd gevoeld. De impact van deze feiten is enorm. Een aantal slachtoffers ervaren tot op heden nog dagelijks de gevolgen van de gebeurtenis, zij zijn nog altijd angstig, ervaren slaapproblemen en herbelevingen. Bij de heer [slachtoffer 1] is zelfs sprake van posttraumatische stressstoornis (PTSS). Naast de gevolgen voor de slachtoffers veroorzaken dit soort feiten ook sterke gevoelens van onveiligheid in hun directe omgeving en in de samenleving. De rechtbank neemt dit de verdachte zeer kwalijk. Verdachte heeft ter zitting spijt betuigd. Deze spijtbetuiging is op de rechtbank, maar ook op het slachtoffer [slachtoffer 1] , oprecht overgekomen.

De rechtbank slaat bij strafoplegging acht op de afspraken zoals deze ten aanzien van een aantal delictsgroepen zijn neergelegd in de Landelijke Oriëntatiepunten voor straftoemeting Jeugd, die dienen ter bevordering van de rechtseenheid in de strafoplegging.

De rechtbank heeft kennisgenomen van een Uittreksel Justitiële Documentatie
d.d. 26 augustus 2022 waaruit blijkt dat verdachte één keer eerder is veroordeeld door de kinderrechter op 16 juni 2022 tot een werkstraf van 30 uren, onder andere voor oplichting, schuldheling en vernieling. Daarmee houdt de rechtbank rekening conform artikel 63 van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank heeft voorts kennisgenomen van de volgende rapportages, die in het kader van de persoonlijke omstandigheden van verdachte zijn opgemaakt:

• de rapportage Pro Justitia van 23 juni 2022 opgemaakt door A.M.I. Peelen, GZ- psycholoog;
• het Raadsrapport opgemaakt op 24 augustus 2022;
• het rapport van JBRA opgemaakt op 11 augustus 2022.

De
psycholoog komt tot de volgende conclusie.

Verdachte heeft te maken met een hechtingsstoornis, normoverschrijdende gedragsstoornis, ouder-kindrelatieproblematiek alsook een bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling. De problematiek van verdachte speelt een rol in zijn handelen, er wordt dan ook geadviseerd om hem het ten laste gelegde verminderd toe te rekenen. Op basis van de gesignaleerde problematiek, ter bevordering van de ontwikkeling van verdachte en om de kans op recidive te verlagen, wordt begeleiding, toezicht en behandeling noodzakelijk geacht. Geadviseerd wordt de behandeling vanuit een forensische en gespecialiseerde GGZ-instelling, zoals Inforsa, te geven omdat hier zowel verdachte als vader begeleid kan worden en er meer specialistische hulp voor verdachte kan worden geboden. Door de psycholoog wordt een GBM voor de duur van 12 maanden geadviseerd. Aangezien behandeling, begrenzing en dagbesteding noodzakelijk wordt geacht om het gedrag van verdachte ten goede te keren, maar behandeling en begeleiding tot dusver onvoldoende van de grond is gekomen vanwege gebrekkige motivatie en weerstand bij verdachte, wordt verwacht dat de interventies beter van de grond kunnen komen in het kader van een GBM met een strak lik op stuk beleid en duidelijke consequenties verbonden aan het niet meewerken. Bovendien heeft verdachte laten zien dat hij beter functioneert wanneer er sprake is van duidelijke structuur en kaders, zoals in de Kleinschalige Voorziening (KV). De duur van 12 maanden wordt geadviseerd omdat verwacht wordt dat deze duur nodig is om tot verandering te komen.

De rechtbank neemt deze conclusies over en maakt deze tot de hare.

De
Raad heeft ter zitting toegelicht dat zij een strak kader noodzakelijk acht, maar gelet op de nieuwe zeer recente verdenking vraagt de Raad zich af of de GBM passend is. De Raad merkt daarbij op dat een time-out onder de GBM niet in een KV zal plaatsvinden, maar in een JJI. Wat voor de Raad vooropstaat is dat verdachte behandeling moet krijgen. Het is volgens de Raad echt noodzakelijk dat verdachte onder behandeling komt bij Inforsa. De Raad uit ook zijn vraagtekens over de verblijfplek van verdachte bij Boomerang, omdat het voor verdachte van belang is dat hij op een plek verblijft waar sprake is van strak toezicht. Tot slot geeft de Raad grote complimenten aan verdachte vanwege zijn zittingshouding en het excuus dat hij naar de benadeelde partij de heer [slachtoffer 1] ter zitting heeft gemaakt.

JBRA heeft gepersisteerd bij het ingediende rapport. Ook JBRA heeft ter zitting toegelicht twijfels te hebben over de vraag of Boomerang de meest geschikte plek is voor verdachte. De komende tijd zal JBRA zeer zorgvuldig onderzoeken waar de meest passende plek voor verdachte zal zijn, zodat hij daar voor langere tijd kan verblijven. Het is immers in het belang van verdachte gelet op zijn verleden dat hij niet keer op keer moet verhuizen. Tot slot maakt ook JBRA een groot compliment aan verdachte vanwege zijn zittingshouding en het excuus dat hij naar de benadeelde partij de heer [slachtoffer 1] ter zitting heeft gemaakt.

De rechtbank overweegt als volgt.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een ernstig geweldsdelict en daar zou in beginsel een langer durende jeugddetentie voor kunnen worden opgelegd. Gelet op de adviezen van de hulpverlening waaruit blijkt dat behandeling voor verdachte van groot belang is, acht de rechtbank het niet wenselijk verdachte opnieuw naar de jeugdgevangenis te sturen. De rechtbank acht het feit wel dermate ernstig dat hiervoor een straf moet volgen. De rechtbank zal hierbij rekening houden met de verminderde toerekeningsvatbaarheid van verdachte en het feit dat verdachte ter zitting zijn excuses richting de benadeelde partij de heer [slachtoffer 1] heeft gemaakt. Aan verdachte zal een jeugddetentie worden opgelegd die gelijk is aan het voorarrest.

Uit de adviezen blijkt dat een streng kader nodig is om het recidiverisico in te perken. De rechtbank zal daarom aan verdachte een GBM opleggen, nu behandeling voorop dient te staan en in aanmerking nemend dat de maatregel in het belang is van een zo gunstig mogelijke verdere ontwikkeling van de verdachte.

De rechtbank neemt het programma van de GBM zoals geadviseerd door de Raad en JBRA over. Gelet op de adviezen dat verdachte intensieve behandeling binnen strakke kaders nodig heeft, acht de rechtbank ook het elektronisch toezicht en de avondklok van belang. Verdachte ontkent dat hij schuldig is aan de recente nieuwe verdenking. De rechtbank kan daar niet over oordelen, maar duidelijk is wel dat verdachte toch weer in de problemen is gekomen sinds de avondklok is weggevallen. De behandeling kan nu op korte termijn starten. Het is van belang dat verdachte daar eerst binnen een strak kader mee start en stappen maakt, waarna vervolgens toegewerkt kan worden naar meer vrijheden. De rechtbank zal tevens als voorwaarde een contactverbod met de medeverdachte opleggen.

De ernst van het door verdachte gepleegde feit, in combinatie met de intensiteit van de benodigde behandeling van verdachte voor een zo gunstige verdere ontwikkeling, maken dat de rechtbank een GBM oplegt voor de duur van 12 maanden. Gezien verdachtes stoornissen en het hoge recidiverisico houdt de rechtbank er ernstig rekening mee dat verdachte opnieuw een strafbaar feit zal plegen dan wel zich belastend zal gedragen. Bovendien is het in het belang van een zo gunstig mogelijke verdere ontwikkeling dat de behandeling zo spoedig mogelijk start. De dadelijke uitvoerbaarheid van het programma is derhalve in het belang van verdachte. Daarom zal de rechtbank het programma van de GBM dadelijk uitvoerbaar verklaren.

Ten aanzien van de benadeelde partijen en de schadevergoedingsmaatregel

Ten aanzien van de benadeelde partij [slachtoffer 1]

De benadeelde partij [slachtoffer 1] vordert € 498,80 aan materiële schadevergoeding en € 2.500,- aan immateriële schadevergoeding, te vermeerderen met de wettelijke rente.

De vertegenwoordiger van de benadeelde partij heeft ter zitting de ingediende vordering gewijzigd ten aanzien van de materiële schade voor wat betreft de reiskosten. De reiskosten van € 6,- worden verhoogd met een bedrag van € 33,55, bestaande uit de reiskosten van en naar de rechtbank à € 6,55 en de parkeerkosten tijdens de zittingsdag à € 27,-. Het bedrag van de materiële schade komt daarmee op een totaal bedrag van € 498,80.

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij ten aanzien van de materiële en immateriële schade geheel en hoofdelijk toe te wijzen, vermeerderd met de wettelijke rente en aan verdachte de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

De raadsman van verdachte heeft ten aanzien van de materiële schade voor wat betreft het inkomensverlies zich op het standpunt gesteld dat dit geen rechtstreekse schade betreft. de raadsman verzoekt dan ook deze schade niet-ontvankelijk te verklaren. Ten aanzien van de reiskosten en de parkeerkosten heeft de raadsman geen verweer gevoerd. Gelet op de door de raadsman bepleitte vrijspraak ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde verzoekt hij de reparatiekosten van de telefoon niet-ontvankelijk te verklaren. Ten aanzien van de immateriële schade heeft de raadsman verzocht deze te matigen, gelet op de hoogte van de immateriële schadevergoeding van de benadeelde partij [slachtoffer 2] . Tot slot verzoekt de advocaat de vordering niet hoofdelijk toe te wijzen gelet op ingewikkeldheden met betrekking tot het onderlinge regresrecht tussen verdachte en de medeverdachte.

De rechtbank overweegt als volgt.

Materiële schade

Vaststaat dat aan de benadeelde partij door het onder 1 bewezenverklaarde rechtstreeks materiële schade is toegebracht. Nu de rechtbank de raadsman van verdachte volgt in zijn verzoek om de schadevergoeding niet hoofdelijk op te leggen en beide verdachten aansprakelijk zijn voor de overige schade die de heer [slachtoffer 1] heeft geleden, zal de vordering ten aanzien van de reiskosten tot de helft worden toegewezen tot een bedrag van € 19,78. Om dezelfde reden zal de rechtbank ook de kosten ten aanzien van het inkomensverlies tot de helft toewijzen tot een bedrag van € 85,013. Nu is gebleken dat de benadeelde partij als gevolg van het onder 1 bewezenverklaarde is gediagnosticeerd met PTSS en daar inmiddels behandelingen voor heeft gevolgd en ter zitting is verschenen, is het de rechtbank – anders dan de raadsman - voldoende gebleken dat het inkomensverlies rechtstreeks verband houdt met het onder 1 bewezenverklaarde. Nu verdachte van het onder 2 ten laste gelegde wordt vrijgesproken, zal de vordering ten aanzien van de reparatiekosten van de telefoon niet-ontvankelijk worden verklaard.

Immateriële schade

Vaststaat dat aan de benadeelde partij door het onder 1 bewezenverklaarde rechtstreeks immateriële schade is toegebracht. Op grond van artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek heeft de benadeelde partij recht op een naar billijkheid vast te stellen vergoeding van de immateriële schade.

De hoogte van de vordering is ter terechtzitting betwist. Op grond van de door de benadeelde partij gestelde omstandigheden en rekening houdend met de vergoedingen die in soortgelijke zaken, waar onder andere sprake is van een PTSS, worden toegekend, begroot de rechtbank in lijn met de officier van justitie de immateriële schade op een bedrag van € 2.500,-. De gevolgen voor de heer [slachtoffer 1] zijn anders dan die voor de heer [slachtoffer 2] , zodat de vordering niet om die reden gematigd moet worden. Nu de rechtbank de raadsman volgt in zijn verzoek om de schadevergoeding niet hoofdelijk op te leggen, zal voornoemd bedrag tot de helft worden gematigd. De rechtbank zal daarom ten aanzien van de immateriële schade een bedrag van € 1.250,- toewijzen, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment waarop het strafbare feit is gepleegd. Het overige deel van de gevorderde schade zal worden afgewezen.

In het belang van [slachtoffer 1] voornoemd wordt, als extra waarborg voor betaling aan laatstgenoemde, de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht aan verdachte opgelegd.

Ten aanzien van de benadeelde partij [slachtoffer 2]

De benadeelde partij [slachtoffer 2] vordert € 255,29 aan materiële schadevergoeding en € 500,- aan immateriële schadevergoeding, te vermeerderen met de wettelijke rente.

De officier van justitie heeft gevorderd de vordering van de benadeelde partij ten aanzien van de materiële en immateriële schade geheel en hoofdelijk toe te wijzen, vermeerderd met de wettelijke rente en aan verdachte de schadevergoedingsmaatregel op te leggen.

De vertegenwoordiger van de benadeelde partij heeft gepersisteerd bij de ingediende vordering.

De raadsman van verdachte heeft ten aanzien van de materiële schade verzocht deze niet-ontvankelijk te verklaren, gelet op de door hem bepleitte vrijspraak ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde. Ten aanzien van de immateriële schade heeft de raadsman geen verweer gevoerd. Tot slot verzoekt de advocaat de vordering niet hoofdelijk toe te wijzen gelet op ingewikkeldheden met betrekking tot het onderlinge regresrecht tussen verdachte en de medeverdachte.

De rechtbank overweegt als volgt.

Materiële schade

De vordering van de benadeelde partij ten aanzien van de materiële schade zal niet-ontvankelijk worden verklaard, omdat verdachte wordt vrijgesproken van het onder 2 ten laste gelegde.

Immateriële schade

Vaststaat dat aan de benadeelde partij door het onder 1 bewezenverklaarde rechtstreeks immateriële schade is toegebracht. Op grond van artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek heeft de benadeelde partij recht op een naar billijkheid vast te stellen vergoeding van de immateriële schade. De aard en de ernst van de normschending brengen mee dat de in dit verband relevante nadelige gevolgen daarvan voor de benadeelde zo voor de hand liggen, dat een aantasting in de persoon in de zin van art. 6:106, aanhef en onder b, BW kan worden aangenomen. De rechtbank is met de officier van justitie van oordeel dat ten aanzien van de immateriële schade een bedrag van € 500,- passend is. Nu de rechtbank de raadsman van verdachte volgt in zijn verzoek om de schadevergoeding niet hoofdelijk op te leggen, zal de rechtbank voornoemd bedrag tot de helft toewijzen en voor het overige afwijzen. De rechtbank zal daarom ten aanzien van de immateriële schade een bedrag van € 250,- toewijzen, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf het moment waarop het strafbare feit is gepleegd. Het overige deel van de gevorderde schade zal worden afgewezen.

In het belang van [slachtoffer 2] voornoemd wordt, als extra waarborg voor betaling aan laatstgenoemde, de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht aan verdachte opgelegd.

10. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 36f, 63, 77a, 77g, 77i, 77w, 77wa, 77wc en 312 van het Wetboek van Strafrecht.

11. Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart het onder 2 ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat verdachte het onder feit 1 ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 6 is aangegeven.

Verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

Ten aanzien van het onder 1 bewezen verklaarde:

diefstal, voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart verdachte,
[verdachte] , daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een jeugddetentie van
41 (eenenveertig) dagen .

Beveelt dat de tijd die door verdachte voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.

Legt aan de verdachte op de
maatregel betreffende het gedrag van de jeugdige voor de duur van
12 (twaalf) maanden, die bestaat uit:

• het verblijven in een instelling voor begeleid wonen op de locatie die de jeugdreclassering passend en geboden acht en zich houden aan alle regels en afspraken die daar gelden;
• het volgen van school/stage volgens het rooster;
• zich niet zal bevinden in de directe omgeving van de [naam winkel] , gelegen aan de [adres winkel] , [postcode] te Amsterdam en de aangrenzende straten [straatnaam] (achterzijde winkel) en de [adres winkel] (voorzijde winkel);
• op geen enkele wijze – direct of indirect – contact zal opnemen, zoeken of hebben met [medeverdachte] , geboren op [geboortedag medeverdachte] 2004;
• zich houden aan een avondklok. Deze avondklok houdt in dat veroordeelde zich dagelijks tussen 19:00 uur en 07:00 uur zal bevinden op het adres van zijn begeleid wonen verblijf. Deze avondklok loopt gedurende drie maanden vanaf de uitspraak, te weten tot 2 december 2022. Van deze avondklok kan in overleg met en met goedkeuring van de jeugdreclassering worden afgeweken.;
• meewerken aan alle hulpverlening, waaronder het IFA-traject, die de jeugdreclassering noodzakelijk acht;

het hebben en behouden van een positieve vrijetijdsbesteding;

- meewerken aan behandeling door Inforsa of soortgelijke instelling en verdere behandeling die door de jeugdreclassering noodzakelijk wordt geacht;

waarbij de veroordeelde zich gedurende drie maanden vanaf de dag van de uitspraak onder elektronisch toezicht zal stellen ter nakoming van de hiervoor genoemde programma, te weten tot 2 december 2022.

Jeugdbescherming regio Amsterdam, een gecertificeerde instelling die jeugdreclassering uitvoert, heeft tot taak de ondersteuning van de tenuitvoerlegging van de maatregel.

Beveelt, voor het geval de veroordeelde niet naar behoren aan de tenuitvoerlegging van de maatregel heeft meegewerkt, dat de maatregel zal worden vervangen door jeugddetentie voor de duur van
12 (twaalf) maanden .

Beveelt dat het programma waaruit de maatregel bestaat,
dadelijk uitvoerbaar is.

Wijst de vordering van
[slachtoffer 1] gedeeltelijk toe tot € 1.354,79,- (zegge: duizend driehonderd en vierenvijftig euro en negenenzeventig cent), waarvan € 104,79- (zegge: honderd en vier euro en negenenzeventig cent) voor materiële schade en € 1.250,- (zegge: duizend en tweehonderdvijftig euro) uit immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf de dag dat de schade is ontstaan tot aan de dag van de algehele voldoening.

Veroordeelt verdachte tot betaling van het toegewezen bedrag aan [slachtoffer 1] voornoemd.

Veroordeelt verdachte voorts in de kosten door de benadeelde partij [slachtoffer 1] gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.

Legt aan verdachte op de maatregel van schadevergoeding ten behoeve van [slachtoffer 1] ter hoogte € 1.354,79,- (zegge: duizend driehonderd en vierenvijftig euro en negenenzeventig cent). Voornoemd bedrag bestaat uit materiële en immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf de dag dat de schade is ontstaan tot aan de dag van de algehele voldoening. Bepaalt daarbij de maximale duur van de gijzeling op 0 dagen.

Bepaalt dat, indien en voor zover verdachte aan een van genoemde betalingsverplichtingen heeft voldaan, daarmee de andere is vervallen.

Bepaalt dat de benadeelde partij ten aanzien van de materiële schadevergoeding voor het overige niet-ontvankelijk is.

Wijst de vordering ten aanzien van de immateriële schadevergoeding voor het overige af.

Wijst de vordering van
[slachtoffer 2] gedeeltelijk toe tot € 250,- (zegge: tweehonderdvijftig euro), waarvan € 250,- (zegge: tweehonderdvijftig euro) uit immateriële schade bestaat, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf de dag dat de schade is ontstaan tot aan de dag van de algehele voldoening.

Veroordeelt verdachte tot betaling van het toegewezen bedrag aan [slachtoffer 2] voornoemd.

Veroordeelt verdachte voorts in de kosten door de benadeelde partij [slachtoffer 2] gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.

Legt aan verdachte op de maatregel van schadevergoeding ten behoeve van [slachtoffer 2] ter hoogte van € 250,- (zegge: tweehonderdvijftig euro). Voornoemd bedrag bestaat uit immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf de dag dat de schade is ontstaan tot aan de dag van de algehele voldoening. Bepaalt daarbij de maximale duur van de gijzeling op 0 dagen.

Bepaalt dat, indien en voor zover verdachte aan een van genoemde betalingsverplichtingen heeft voldaan, daarmee de andere is vervallen.

Bepaalt dat de benadeelde partij ten aanzien van de materiële schadevergoeding niet-ontvankelijk is.

Wijst de vordering ten aanzien van de immateriële schadevergoeding voor het overige af.

Heft op het geschorste bevel tot voorlopige hechtenis.

Dit vonnis is gewezen door

mr. K. Oldekamp-Bakker, voorzitter tevens kinderrechter,

mrs. M. van der Kaay en I.M. Nusselder, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. S. Bien, griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 2 september 2022.