ECLI:NL:RBAMS:2025:7519

• Datum uitspraak: 2 september 2025
• Publicatiedatum: 10 oktober 2025
• Zaaknummer: 13/297858-22
• Instantie: Rechtbank Amsterdam
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Eerste aanleg - meervoudig
• Rechters: M. Wiewel; C. Bruil; M. Nieuwenhuijs
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Vrijspraak van diefstal van stroom en veroordeling voor opzettelijk telen van hennepplanten met forse overschrijding van redelijke termijn

Op 2 september 2025 heeft de Rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in de strafzaak tegen een verdachte die beschuldigd werd van het medeplegen van en medeplichtigheid aan diefstal van stroom, alsook van het opzettelijk telen van 948 hennepplanten en 4.336,76 gram hennep. De rechtbank heeft vastgesteld dat de verdachte op 8 juni 2020 in een pand in Amsterdam aanwezig was waar een hennepkwekerij werd aangetroffen. De officier van justitie stelde dat de verdachte medeplichtig was aan het telen van hennep, maar niet kon worden bewezen dat zij als medepleger betrokken was. De verdediging voerde aan dat de verdachte niet verantwoordelijk was voor de hennepkwekerij, omdat zij het pand had onderverhuurd aan een onderhuurder die haar zou hebben bedreigd. De rechtbank oordeelde dat de eerdere verklaringen van de verdachte geloofwaardig waren en dat er onvoldoende bewijs was voor de diefstal van stroom. De rechtbank sprak de verdachte vrij van de beschuldiging van diefstal van stroom, maar veroordeelde haar wel voor het opzettelijk telen van hennep. De rechtbank legde een taakstraf op van 120 uren op, met aftrek van voorarrest, en verklaarde de vordering van de benadeelde partij niet-ontvankelijk. De rechtbank hield rekening met de overschrijding van de redelijke termijn en het feit dat de verdachte niet eerder met justitie in aanraking was gekomen.

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK AMSTERDAM

Afdeling Publiekrecht

Team Strafrecht

Parketnummer: 13/297858-22

Datum uitspraak: 2 september 2025

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige kamer voor de behandeling van strafzaken, in de zaak tegen:

[verdachte] ,

geboren op [geboortedag] 1977 in [geboorteplaats] ( [geboorteland] ),

zonder vaste woon- of verblijfplaats in Nederland,

adres in [land] : [adres] ,

hierna: verdachte.

1. Onderzoek op de zitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de zitting van 19 augustus 2025.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie, mr. C. Nij Bijvank, en van wat verdachte en haar raadsman, mr. M. Veldman, naar voren hebben gebracht.

2. Beschuldiging

Verdachte wordt na wijziging van de tenlastelegging – kort gezegd – ervan beschuldigd dat zij zich op 8 juni 2020 heeft schuldig gemaakt aan:

medeplegen van opzettelijk telen, dan wel aanwezig hebben, van 948 hennepplanten en/of 4.336,76 gram hennep. Subsidiair is dit ten laste gelegd als medeplichtigheid hieraan door het pand ter beschikking te stellen;

medeplegen van diefstal van stroom door middel van braak/verbreking. Subsidiair is dit ten laste gelegd als medeplichtigheid hieraan door het pand ter beschikking te stellen.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

De volledige tekst van de gewijzigde tenlastelegging is opgenomen in
bijlage I die aan dit vonnis is gehecht en geldt als hier ingevoegd.

3. Waardering van het bewijs

3.1.

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het onder 1 subsidiair tenlastegelegde kan worden bewezen, maar dat verdachte moet worden vrijgesproken van het onder 1 primair en het onder 2 tenlastegelegde. Niet kan worden bewezen dat verdachte als medepleger hennep heeft geteeld. Wel kan worden bewezen dat zij medeplichtig is geweest aan het telen van hennep. Zij wist dat er een hennepkwekerij was in het pand dat zij onderverhuurde. Zij heeft daarmee een ruimte ter beschikking gesteld en opzettelijk de gelegenheid geboden om hennep te telen. Verder kan ook niet worden bewezen dat verdachte stroom heeft gestolen, omdat zij dit vanuit haar studio niet heeft kunnen zien.

3.2.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich – onder verwijzing naar zijn op schrift gestelde pleitnota – op het standpunt gesteld dat verdachte moet worden vrijgesproken van het tenlastegelegde, omdat niet kan worden bewezen dat verdachte als medepleger of medeplichtige betrokken is geweest bij de hennepkwekerij die in haar pand is aangetroffen. De verklaringen die verdachte net na de aanhouding in 2020 bij de politie heeft afgelegd zijn ongeloofwaardig. De verklaring die verdachte in 2025 heeft afgelegd, namelijk dat haar onderhuurder [onderhuurder] de hennepkwekerij exploiteerde en haar bedreigde als zij dat wereldkundig zou maken, is wel geloofwaardig en vindt steun in de in 2025 afgelegde getuigenverklaringen van haar buren. Deze op de zitting gehoorde getuigen maken duidelijk dat het deel achter de garagedeur was onderverhuurd en dat er een onderhuurovereenkomst was gesloten met [onderhuurder] .

3.3.

Oordeel van de rechtbank

Bewezenverklaring opzettelijk telen en aanwezig hebben van hennep (feit 1)

De rechtbank acht, anders dan de officier van justitie en de raadsman, wel bewezen dat verdachte op 8 juni 2020 opzettelijk hennep heeft geteeld. Daartoe overweegt de rechtbank als volgt.

Uit het proces-verbaal van aantreffen van de hennepkwekerij volgt dat er op 8 juni 2020 in een bedrijfspand op het adres [onderhuurder] in [plaats] een hennepkwekerij is aangetroffen. De verbalisanten hebben op basis van de waargenomen uiterlijke kenmerken, kleur, vorm en geur hetgeen zij hebben aangetroffen herkend als hennepplanten en hennep. In totaal stonden er 948 hennepplanten in de kweekruimtes en is 4.336,76 gram hennep aangetroffen.

Op het moment van binnentreden was verdachte in het pand aanwezig waar de hennepkwekerij is aangetroffen. Zij heeft op dat moment tegenover de politie verklaard dat de hennepkwekerij ‘daar zit’ en dat zij deze heeft opgezet. Dit heeft zij tijdens verhoren bij de politie op 9 juni 2020 en, bijna een jaar later, op 14 mei 2021 wederom verklaard. Ook heeft zij op 9 juni 2020, een dag na de inval, een gedetailleerde verklaring afgelegd over de gang van zaken in de hennepkwekerij. Zo heeft zij bijvoorbeeld verklaard over ‘residu’, de prijs per kilo die zij voor de planten heeft gekregen en dat zij zuiveringssoda heeft gebruikt om de planten te behandelen tegen schimmel. Ook verklaarde zij welk soort hennepplanten het waren en dat zij de opbrengst van de hennepplantage nodig had om een film mee te financieren.

Verdachte heeft vervolgens in 2025 een verklaring afgelegd die er in het kort op neer komt dat haar eerdere verklaring bij de politie niet de waarheid is, maar dat zij het pand waar de hennepkwekerij is aangetroffen, heeft onderverhuurd aan [onderhuurder] en dat hij verantwoordelijk was voor de hennepkwekerij. [onderhuurder] zou haar hebben bedreigd als zij dat zou vertellen en daarom heeft zij een ander verhaal tegen de politie verteld. Die verklaring heeft zij tijdens de zitting herhaald en daarbij heeft zij verwezen naar de getuigenverklaringen van haar buren.

De rechtbank acht de verklaringen die verdachte op juni 2020, direct na haar aanhouding, en in mei 2021 heeft afgelegd geloofwaardig. De verklaring die zij in 2025 bij de politie heeft afgelegd, haar verklaring ter zitting en de getuigenverklaringen die op verzoek van verdachte aan het dossier zijn toegevoegd, maken dat niet anders.

Daarbij weegt de rechtbank mee dat de verklaring dat alleen een ander verantwoordelijk zou zijn voor de hennepplantage pas vijf jaar na ontdekking is afgelegd. De door verdachte overgelegde kopie van het paspoort van [onderhuurder] is door de politie gecontroleerd in de systemen en [onderhuurder] blijkt niet te bestaan. De verklaring van verdachte dat zij de ruimte heeft onderverhuurd aan [onderhuurder] is daarom niet te verifiëren.

Anders dan de raadsman heeft bepleit is de rechtbank ook van oordeel dat de getuigenverklaringen niet meebrengen dat de eerdere verklaring van verdachte niet juist zou zijn of dat aan de juistheid daarvan zou moeten worden getwijfeld. Wat de buren hebben verklaard sluit immers niet uit dat zij van de hennepkwekerij afwist of dat zij daarbij actief betrokken was. Ook indien iemand anders of anderen bij de hennepkwekerij betrokken waren, is daarmee niet gezegd dat verdachte geen rol bij de hennepplantage had. Zij is immers degene die bij de plantage is aangetroffen. Dat bij elkaar maakt dat de rechtbank het scenario dat is geschetst door de verdediging niet aannemelijk vindt.

Gelet op het voorgaande in onderlinge samenhang bezien is de rechtbank van oordeel dat verdachte 948 hennepplanten en 4.336,76 gram hennep heeft geteeld in haar pand op het adres aan de [onderhuurder] in [plaats] .

Tot slot overweegt de rechtbank dat er in het dossier aanwijzingen zijn dat verdachte het telen van de hennep niet alleen heeft gepleegd. Gelet op het aantal planten, de inrichting van de kwekerij en de achttien knipschaartjes die zijn aangetroffen, betrof het een professioneel ingerichte kwekerij waarbij het voor de hand ligt dat er meerdere personen betrokken zijn geweest. Op basis van het dossier en het politieonderzoek kan de rechtbank echter niet vaststellen of en op welke wijze deze eventuele mededaders betrokkenheid hebben gehad bij de kwekerij. De rechtbank kan daarom niet vaststellen dat er een nauwe en bewuste samenwerking is geweest, zodat verdachte partieel zal worden vrijgesproken van het strafverzwarende medeplegen.

Vrijspraak diefstal van stroom en gas (feit 2)

De rechtbank acht niet bewezen dat verdachte de onder 2 primair en subsidiair ten laste gelegde diefstal van stroom heeft gepleegd en zal verdachte daarvan vrijspreken. Daartoe overweegt de rechtbank als volgt.

Op basis van hetgeen hiervoor ten aanzien van feit 1 is overwogen zijn er aanwijzingen dat verdachte met anderen een hennepkwekerij heeft geëxploiteerd in haar pand. Uit het dossier blijkt ook dat er illegaal stroom is afgenomen van [benadeelde partij] . Het is daarbij een feit van algemene bekendheid dat het gebruikelijk is om de stroom voor een hennepkwekerij illegaal af te tappen, zeker bij grotere kwekerijen. Het is daarom moeilijk denkbaar dat de eigenaar van de kwekerij geen weet heeft van de illegaal ten behoeve van die kwekerij aangelegde stroomvoorziening op zijn eigen perceel. Dat is echter volgens vaste rechtspraak niet voldoende om verdachte verantwoordelijk te houden voor de diefstal. Daarvoor moet concreet bewijs van betrokkenheid zijn.

De rechtbank kan op basis van het dossier niet vaststellen dat verdachte betrokken is geweest bij, of wetenschap heeft gehad van, het aanleggen van de illegale stroom- en gasaansluiting en het illegaal afnemen van de stroom en het gas. Niet kan worden vastgesteld op welke wijze de illegale installaties zijn aangelegd en of dit voor verdachte zichtbaar moet zijn geweest. De politie heeft hier geen onderzoek naar gedaan en het kan ook niet worden afgeleid uit de foto’s die zich in het dossier bevinden. Gelet op deze omstandigheden kan niet worden bewezen dat verdachte als medepleger of medeplichtige betrokken is geweest bij de diefstal van de stroom en het gas, zodat zij van dit feit zal worden vrijgesproken.

4. Bewezenverklaring

De rechtbank acht, op grond van de in
bijlage II opgenomen bewijsmiddelen waarin de redengevende feiten en omstandigheden zijn vervat, bewezen dat verdachte:

1 primair:

op 8 juni 2020 te Amsterdam opzettelijk heeft geteeld in een pand aan de [onderhuurder] 948 hennepplanten en 4336,76 gram hennep, zijnde hennep een middel als bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst II.

5. Strafbaarheid van het feit en van verdachte

Het bewezen verklaarde feit is volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

6. Strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

7. Motivering van de straf

7.1.

Eis van de officier van justitie

De officier van justitie vordert ten aanzien van het door haar onder 1 subsidiair bewezen geachte feit een taakstraf van 80 uren met aftrek van voorarrest.

7.2.

Standpunt van de raadsman

De raadsman heeft geen standpunt ingenomen over de op te leggen straf, omdat hij vindt dat verdachte moet worden vrijgesproken.

7.3.

Oordeel van de rechtbank

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezenverklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan op de zitting is gebleken.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het opzettelijk telen van een grote hoeveelheid hennep. De aangetroffen hoeveelheden hennep en de professionaliteit van de inrichting van de kwekerij maken het aannemelijk dat de hennep bestemd was voor verdere verspreiding en handel, waarmee vaak andere vormen van criminaliteit gepaard gaan. Daarbij komt dat hennepkwekerijen brandgevaar met zich brengen.

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank gekeken naar de oriëntatiepunten voor straftoemeting die rechtbanken en hoven hebben vastgesteld. Ook heeft de rechtbank gekeken naar straffen die in vergelijkbare zaken zijn opgelegd. Gelet op de aard en ernst van het feit en de straffen die in soortgelijke zaken zijn opgelegd, ligt een taakstraf in combinatie met een voorwaardelijke gevangenisstraf in de rede.

De rechtbank heeft ook gekeken naar het strafblad van verdachte. Daaruit blijkt dat verdachte niet eerder met justitie in aanraking is gekomen.

Verder houdt de rechtbank er in het voordeel van verdachte rekening mee dat sprake is van een oud feit en dat de redelijke termijn waarbinnen deze zaak met een eindvonnis had moeten zijn afgerond fors is overschreden. Omdat het feit in 2020 is gepleegd en verdachte daarna niet meer met justitie in aanraking is gekomen en vanwege de forse overschrijding van de redelijke termijn, ziet de rechtbank geen reden om een voorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen. De rechtbank komt wel tot een hogere straf dan door de officier van justitie gevorderd, omdat de rechtbank uitgaat van een andere bewezenverklaring.

Alles afwegende vindt de rechtbank een taakstraf voor de duur van 120 uren met aftrek van voorarrest passend en geboden.

8. Ten aanzien van de benadeelde partij [benadeelde partij]

De rechtbank kan een vordering van een benadeelde partij alleen inhoudelijk beoordelen als de verdachte – kort gezegd – wordt veroordeeld voor het ten laste gelegde feit waarop de vordering betrekking heeft.

Omdat verdachte wordt vrijgesproken van de diefstal van de stroom en het gas, kan de rechtbank de vordering van de benadeelde partij dus niet inhoudelijk beoordelen. De benadeelde partij zal daarom niet-ontvankelijk worden verklaard in haar vordering.

De benadeelde partij en verdachte zullen ieder de eigen kosten dragen.

9. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 9, 22c, 22d en 55 van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 3 en 11 van de Opiumwet.

10. Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart het onder 2 tenlastegelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat verdachte het onder 1 primair tenlastegelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 4 vermeld.

Verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het onder 1 primair bewezenverklaarde levert op:

opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3, onder B, van de Opiumwet gegeven verbod

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar.

Verklaart verdachte,
[verdachte] , daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een
taakstraf voor de duur van
120 (honderdtwintig) uur , met bevel, voor het geval dat verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht, dat vervangende hechtenis zal worden toegepast van 60 (zestig) dagen en met bevel dat de tijd die door verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering is doorgebracht, bij de uitvoering van deze straf geheel in mindering zal worden gebracht naar de maatstaf van 2 (twee) uren per dag.

Verklaart [benadeelde partij] niet-ontvankelijk in haar vordering.

Bepaalt dat de benadeelde partij en de verdachte ieder de eigen kosten dragen.

Dit vonnis is gewezen door

mr. M. Wiewel, voorzitter,

mrs. C. Bruil en M. Nieuwenhuijs, rechters,

in tegenwoordigheid van mr. G. Brokkelkamp griffier,

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 2 september 2025.

[--]

[--]

[--]

[--]

[--]

[--]