In deze zaak heeft een freelance journalist en persfotograaf, aangeduid als [eiser], een kort geding aangespannen tegen de Staat der Nederlanden, vertegenwoordigd door het ministerie van Infrastructuur en Milieu. De vordering van [eiser] was gericht op het verkrijgen van toestemming om foto's te maken van de vergassingsprocedure van ganzen rondom Schiphol. Deze procedure is jaarlijks noodzakelijk voor de veiligheid van het vliegverkeer. [eiser] had eerder toestemming gekregen, maar deze was op 21 mei 2014 ingetrokken door het ministerie, dat het vastleggen van de vergassing als onsmakelijk en shockerend beschouwde.
Tijdens de zitting op 21 mei 2014 heeft de voorzieningenrechter de zaak behandeld. [eiser] stelde dat zijn persvrijheid en recht op vrije nieuwsgaring werden geschonden door het intrekken van de toestemming. De Staat heeft echter betoogd dat de beslissing om al dan niet toestemming te geven voor het fotograferen van de vergassingsprocedure niet bij hen ligt, maar bij Duke Faunabeheer, het bedrijf dat de vergassing uitvoert. De Staat heeft aangegeven geen bezwaar te hebben tegen het fotograferen, maar dat Duke daartegen bezwaar heeft gemaakt.
De voorzieningenrechter heeft geconcludeerd dat [eiser] geen belang heeft bij de vorderingen, omdat de toestemming voor het fotograferen niet alleen van de Staat afhangt, maar ook van Duke. De rechter heeft geoordeeld dat de vorderingen van [eiser] niet toewijsbaar zijn, omdat het ministerie geen instructie heeft gegeven aan Duke om het fotograferen te verbieden. Uiteindelijk zijn de vorderingen van [eiser] afgewezen en is hij veroordeeld in de proceskosten, die zijn begroot op € 1.424,--.