Uitspraak
RECHTBANK DEN HAAG
Bestuursrecht
zaaknummer: SGR 18/1508
uitspraak van de enkelvoudige kamer van 26 oktober 2018 in de zaak tussen
[eiser], te [plaats], eiser
(gemachtigde: mr. R.C.C.M. Nadaud),
en
De Directie van de RDW, verweerder
(gemachtigde: mr. F.H.G. Frielink).
Procesverloop
Eiser heeft op 21 juli 2016 bij verweerder een aanvraag ingediend ter verkrijging van een echtheidsverklaring van een Nederlands rijbewijs.
Bij brief van 10 oktober 2016 heeft verweerder een verklaring afgegeven.
Bij brief van 20 februari 2017 heeft gemachtigde van eiser om nadere informatie verzocht. Verweerder heeft hierop gereageerd bij brief van 18 april 2017.
Bij brief van 28 juli 2017 heeft eiser verzocht om afgifte van een echtheidsverklaring van een eerder aan hem verstrekt rijbewijs.
Bij brief van 17 oktober 2017 heeft verweerder gereageerd op het verzoek van eiser van 28 juli 2017.
Met dagtekening 24 oktober 2017 heeft eiser een bezwaarschrift ingediend tegen de brief van verweerder van 17 oktober 2017. Op 11 januari 2018 heeft eiser verweerder in gebreke gesteld.
Verweerder heeft hierop bij schrijven van 26 januari 2018 gereageerd.
Eiser heeft daarop een beroepschrift ingediend.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 14 september 2018.
Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde.
Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.
Overwegingen
1. Aan eiser is door de gemeente Vaals op 22 juni 1988 een Nederlands rijbewijs verstrekt met nummer [nummer 1]. Aan eiser is op 15 mei 1992 een rijbewijs verstrekt met nummer [nummer 2] ter vervanging van het rijbewijs met nummer [nummer 1]. Het rijbewijs met nummer [nummer 2] is op 24 augustus 1992 ongeldig verklaard. Eiser heeft op 26 augustus 2002 aangifte bij de Nederlandse politie gedaan van verlies van zijn rijbewijs.
2. Eiser heeft op 21 juli 2016 bij verweerder een aanvraag ingediend ter verkrijging van een echtheidsverklaring van zijn Nederlands rijbewijs.
3. Bij brief van 10 oktober 2016 heeft verweerder aan eiser verklaard dat in het Centraal Rijbewijzenregister (CRB) het rijbewijs met nummer [nummer 2] is opgenomen. Dit rijbewijs is afgegeven op 15 mei 1992 en is op 24 augustus 1992 ongeldig verklaard aangezien het is ingewisseld voor een rijbewijs van een ander Europees land.
4. Bij brief van 28 juli 2017 heeft de gemachtigde van eiser verzocht om afgifte van een echtheidsverklaring van het eerste Nederlandse rijbewijs van eiser met nummer [nummer 1].
5. Bij brief van 17 oktober 2017 heeft verweerder gereageerd op het verzoek zoals vermeld onder 4. In deze brief vermeldt verweerder dat het rijbewijs met nummer [nummer 2] is afgegeven ter vervanging van het rijbewijs met nummer [nummer 1] en dat door het afgeven van het rijbewijs met nummer [nummer 2] op grond van artikel 123 Wegenverkeerswet 1994 (WVW) de geldigheid van het voorgaande rijbewijs is komen te vervallen. Het is niet mogelijk om een echtheidsverklaring van rijbewijs met nummer [nummer 1] te verstrekken aangezien de historische rijbewijsgegevens tot 1 juni 1996 werden overschreven en deze gegevens aldus niet meer voorhanden zijn.
6. Eiser heeft tegen de brief van 17 oktober 2017 een bezwaarschrift ingediend. Hierop heeft verweerder bij brief van 26 januari 2018 gereageerd. Eiser stelt zich op het standpunt dat deze brief van verweerder is aan te merken als een beslissing op bezwaar en heeft een beroepschrift bij de rechtbank ingediend.
7. De rechtbank dient allereerst te beoordelen of de brief van verweerder van 10 oktober 2016 dan wel de brief van 17 oktober 2017 zijn aan te merken als een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb).
8. Verweerder stelt zich primair op het standpunt dat geen sprake is van een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Awb. Subsidiair stelt verweerder zich op het standpunt dat indien de rechtbank oordeelt dat wel sprake is van een besluit in de zin van de Awb, door de afgifte van de echtheidsverklaring eiser geen belang meer heeft bij deze procedure.
8. Ingevolge artikel 1:3, eerste lid, van de Awb wordt onder besluit verstaan: een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, inhoudende een publiekrechtelijke rechtshandeling.
9. Naar het oordeel van de rechtbank bevat de brief van verweerder gedateerd 10 oktober 2016 slechts informatie over de in het CRB opgenomen gegevens over het laatste door de RDW aan eiser verstrekte rijbewijs met nummer [nummer 2]. Ook de door verweerder aan gemachtigde van eiser verstrekte brief van 17 oktober 1992 bevat alleen uitleg over de in het CRB opgenomen gegevens. Beide brieven zijn niet gericht op enig rechtsgevolg en zijn informatief van aard zijn. Derhalve is geen sprake van een besluit in de zin van artikel 1:3 van de Awb. Het beroep is om die reden niet-ontvankelijk.
10. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep niet-ontvankelijk.
Deze uitspraak is gedaan door mr. E. Kouwenhoven, rechter, in aanwezigheid van
mr. B. van Eeuwijk, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op
26 oktober 2018.
griffier rechter
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Als hoger beroep is ingesteld, kan bij de voorzieningenrechter van de hogerberoepsrechter worden verzocht om het treffen van een voorlopige voorziening of om het opheffen of wijzigen van een bij deze uitspraak getroffen voorlopige voorziening.