ECLI:NL:RBDHA:2018:4199

• Datum uitspraak: 11 april 2018
• Publicatiedatum: 12 april 2018
• Zaaknummer: C/09/544889 / FT RK 17/2227
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Insolventierecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: R. Cats
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing verzoek tot faillietverklaring wegens gebrek aan pluraliteit van schuldeisers

Op 11 april 2018 heeft de Rechtbank Den Haag uitspraak gedaan in een zaak betreffende een verzoek tot faillietverklaring van een verweerder, ingediend door Stichting Bedrijfstakpensioenfonds voor de Bouw, Stichting Aanvullingsfonds Bouw & Infra, en Stichting Opleidings- en Ontwikkelingsfonds voor D. De rechtbank heeft het verzoek afgewezen op grond van het ontbreken van pluraliteit van schuldeisers. De verzoeksters hebben een gezamenlijk vorderingsrecht gepretendeerd, maar de rechtbank oordeelde dat er geen sprake was van meerdere afzonderlijke schuldeisers met elk een zelfstandig vorderingsrecht. Dit is een vereiste voor de honorering van een verzoek tot faillietverklaring.

De rechtbank heeft vastgesteld dat de verzoeksters zich met elkaar vereenzelvigen en dat in het verzoekschrift niet duidelijk is gemaakt wie van hen welk bedrag van de verweerder te vorderen heeft. De rechtbank heeft ook opgemerkt dat de ter zitting overgelegde stukken niet voldoende toelichting gaven op de vorderingen en dat deze stukken betrekking hadden op andere vorderingen dan in het verzoekschrift vermeld. Hierdoor kon de rechtbank niet concluderen dat aan het pluraliteitsvereiste was voldaan.

De beslissing van de rechtbank houdt in dat het verzoek tot faillietverklaring van de verweerder wordt afgewezen. Tegen deze uitspraak staat beroep open binnen acht dagen na de uitspraak, uitsluitend via een advocaat, bij het gerechtshof te Den Haag.

Uitspraak

beschikking

RECHTBANK DEN HAAG

Team insolventies – enkelvoudige kamer

rekestnummer: C/09/544889 / FT RK 17/2227

uitspraakdatum: 11 april 2018
(bij vervroeging)

STICHTING BEDRIJFSTAKPENSIOENFONDS VOOR DE BOUWNIJ

STICHTING AANVULLINGSFONDS BOUW & INFRA

STICHTING OPLEIDINGS- EN ONTWIKKELINGSFONDS VOOR D

verzoeksters

mr. E.T. van den Hout

hebben een verzoekschrift met bijlagen ingediend strekkende tot faillietverklaring van:

[verweerder],

verweerder.

Het verzoekschrift is op 28 maart 2018 en 10 april 2018 behandeld in raadkamer. Bij deze behandelingen is mr. G. Janssen verschenen namens verzoeksters.

De beoordeling

De rechtbank is, gelet op het bepaalde in artikel 3, eerste lid, Verordening 2015/848 van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie (herschikking IVO), bevoegd deze insolventieprocedure als hoofdprocedure te openen nu het centrum van voornaamste belangen van verweerster in Nederland ligt.

Ten aanzien van hun vorderingsrecht stellen verzoekers bij verzoekschrift het volgende: “
Verzoekers vorderen tezamen van gerekwestreerde, mede uit hoofde van het vonnis d.d. 11/05/2015 van de rechtbank Den Haag (...) de som pro resto € 100.796,75 ”. Het hier gehanteerde woord “mede” wordt in het verzoekschrift niet gepreciseerd in de zin dat nog meer vorderingen worden gesteld. In het vonnis van 11 mei 2015 worden verzoekers tezamen aangeduid als “eisende partij” en wordt [verweerder] veroordeeld aan de “eisende partij” te betalen onder meer € 122.141,65, te vermeerderen met wettelijke rente. In dat vonnis, noch in de daaraan ten grondslag liggende dagvaarding wordt duidelijk gemaakt wie van verzoekers welk bedrag van [verweerder] te vorderen heeft. In het voorliggende verzoekschrift wordt dit evenmin gedaan. Verzoekers lijken zich aldus met elkaar te vereenzelvigen. De rechtbank gaat er dus van uit dat verzoekers één gezamenlijk vorderingsrecht op [verweerder] pretenderen te hebben. Dit maakt dat niet kan worden uitgegaan van – de voor honorering van een verzoek tot faillietverklaring vereiste – pluraliteit van schuldeisers, omdat in dat geval sprake moet zijn van meerdere afzonderlijke schuldeisers die ieder een zelfstandig vorderingsrecht hebben.

Aan het vorenstaande doen de ter terechtzitting van 10 april 2018 overgelegde stukken niet af. Nog daargelaten dat een duidelijke toelichting op die stukken ontbreekt, kan (ook) daaruit niet worden opgemaakt wie van verzoekers uit hoofde van het vonnis van 11 mei 2015 welk bedrag van [verweerder] te vorderen heeft. Mochten verzoekers met overlegging van deze stukken bedoelen dat zij, naast de bedragen tot betaling waarvan [verweerder] bij vonnis van 11 mei 2018 is veroordeeld, afzonderlijk nog andere bedragen van hem hebben te vorderen, dat is dit onvoldoende toegelicht. Bovendien zou dit ook anderszins niet door de rechtbank in aanmerking zijn genomen, omdat verzoekers dan hun verzoek baseren op andere vorderingen dan in het verzoekschrift vermeld en niet is gebleken dat zij [verweerder] hierover hebben geïnformeerd.

Het vorenstaande maakt dat de rechtbank er niet van kan uitgaan dat is voldaan aan het zogenoemde pluraliteitsvereiste, zodat het verzoek zal worden afgewezen.

BESLISSING

De rechtbank:

- wijst af het verzoek tot faillietverklaring van [verweerder], voornoemd.

Gegeven door mr. R. Cats en uitgesproken op 11 april 2018, in tegenwoordigheid van mr. F.M. Verburg, griffier.

Tegen deze uitspraak kan degene aan wie de Faillissementswet dat recht toekent, uitsluitend via een advocaat binnen acht dagen na de dag van deze uitspraak hoger beroep instellen bij een verzoekschrift, in te dienen ter griffie van het gerechtshof te Den Haag.