ECLI:NL:RBDHA:2021:1269

• Datum uitspraak: 18 februari 2021
• Publicatiedatum: 18 februari 2021
• Zaaknummer: 19_1571 19_1573 en 19_1574
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: E. Kouwenhoven; T. Blauw
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van verzoek om beperkte kennisneming van processtukken in belastingzaak met betrekking tot giftenaftrek en vergrijpboetes

In deze zaak heeft de rechtbank Den Haag op 18 februari 2021 uitspraak gedaan in een belastingrechtelijke kwestie waarbij eiser, wonende te [woonplaats], in beroep ging tegen de beslissingen van de inspecteur van de Belastingdienst. Eiser had bezwaren ingediend tegen aanslagen en vergrijpboetes die hem waren opgelegd voor de jaren 2013, 2014 en 2015, met betrekking tot de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen. De inspecteur had deze bezwaren afgewezen, waarna eiser beroep instelde.

De rechtbank ontving verschillende processtukken, waaronder een proces-verbaal van de FIOD, dat zowel in een geschoonde als ongeschoonde versie was ingediend. De geschoonde versie was aan eiser verstrekt, maar de ongeschoonde versie bevatte gevoelige informatie die niet met eiser gedeeld mocht worden zonder toestemming. De geheimhoudingskamer van de rechtbank werd ingeschakeld om te beoordelen of beperkte kennisneming van de ongeschoonde versie gerechtvaardigd was.

De geheimhoudingskamer oordeelde dat de privacy van betrokkenen zwaarder woog dan het belang van eiser bij kennisneming van de weggelakte passages. De rechtbank stelde vast dat er gewichtige redenen waren voor geheimhouding, en dat eiser de mogelijkheid had om binnen vier weken toestemming te verlenen voor beperkte kennisneming. De beslissing werd openbaar uitgesproken, en partijen werden geïnformeerd over de uitkomst van het verzoek.

Uitspraak

Rechtbank DEN HAAG

Team belastingrecht

zaaknummers: SGR 19/1571, SGR 19/1573 en SGR 19/1574

beslissing van de enkelvoudige kamer, hierna aangeduid als “geheimhoudingskamer” van 18 februari 2021 in de zaken tussen

[eiser] , wonende te [woonplaats] , eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst, verweerder.

Procesverloop

Aan eiser zijn voor de jaren 2013, 2014 en 2015 aanslagen dan wel navorderingsaanslagen inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen (IB/PVV) opgelegd. Daarbij zijn vergrijpboetes opgelegd en is belastingrente in rekening gebracht.

Verweerder heeft de bezwaren van eiser tegen de (navorderings)aanslagen en de boetebeschikkingen afgewezen. Eiser heeft daartegen beroep ingesteld.

Verweerder heeft verweerschriften en stukken ingediend. Tot de stukken behoort een door de FIOD opgesteld proces-verbaal en een aanvullend proces-verbaal. Van deze stukken is zowel een versie overgelegd waarin onderdelen zijn weggelakt (hierna aangeduid als de geschoonde versie) als een versie waarin deze onderdelen niet zijn weggelakt (hierna aangeduid als de ongeschoonde versie). De geschoonde versie is op DVD aan eiser verstrekt.

Onder verwijzing naar artikel 8:29 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) heeft verweerder medegedeeld dat uitsluitend de bestuursrechter kennis mag nemen van de ongeschoonde versie van het proces-verbaal en het aanvullend proces-verbaal.

De rechtbank heeft partijen geïnformeerd dat het dossier in handen is gesteld van de geheimhoudingskamer van de rechtbank om een beslissing te nemen op het verzoek van verweerder om beperkte kennisneming.

De geheimhoudingskamer heeft geconstateerd dat in de overgelegde geschoonde versie meer was weggelakt dan op basis van het verzoek om beperkte kennisneming kon worden verwacht. Verweerder heeft daarop de geschoonde versie opnieuw ingediend, waarbij de weggelakte delen wél aansluiten op het verzoek van verweerder. De “nieuwe” geschoonde versie is op DVD aan eiser verstrekt.

Overwegingen

1. Bij de beoordeling van het verzoek van verweerder heeft als uitgangspunt te gelden dat alle op de zaak betrekking hebbende stukken als bedoeld in artikel 8:42 van de Awb aan eiser en aan de rechter dienen te worden overgelegd. De omstandigheid dat stukken behoren tot op de zaak betrekking hebbende stukken in de zin van artikel 8:42 van de Awb, brengt echter niet automatisch mee dat die stukken (volledig) aan de andere partij ter kennis moeten worden gebracht. Het bepaalde in artikel 8:29, eerste lid, van de Awb biedt aan partijen, indien daarvoor gewichtige redenen zijn, de mogelijkheid het overleggen van stukken te weigeren (geheimhouding) of mede te delen dat uitsluitend de bestuursrechter kennis zal mogen nemen van deze stukken (beperkte kennisneming). Ingevolge artikel 8:29, vijfde lid, van de Awb is beperkte kennisneming enkel toegestaan met toestemming van de andere partij.

2. Bij het geheimhouden van (delen van) op de zaak betrekking hebbende stukken moet de grootst mogelijke terughoudendheid wordt betracht. Slechts indien de door de inspecteur voor geheimhouding of beperkte kennisneming aangevoerde redenen zwaarder wegen dan het belang van belanghebbende bij onbeperkte kennisneming van (delen van) de op de zaak betrekking hebbende stukken, is sprake van gewichtige redenen die geheimhouding of beperkte kennisneming rechtvaardigen.

3. Het proces-verbaal en het aanvullend proces-verbaal zijn opgesteld in het kader van onderzoek dat onder de naam [codenaam] 2 is verricht naar, onder meer, de afgifte van mogelijk valse kwitanties en/of verklaringen van giften aan [stichting 1] en [stichting 2] . Verweerder heeft in de geschoonde versie namen en andere persoonsgegevens van verbalisanten, verdachten, verhoorden en andere betrokkenen weggelakt. De geheimhoudingskamer heeft kennis genomen van de ongeschoonde versie. Vervolgens heeft de geheimhoudingskamer een afweging gemaakt van het belang van eiser bij kennisneming tegenover de redenen van verweerder om die stukken niet met eiser te delen.

4. Verweerder voert aan dat de namen en persoonsgegevens niet met eiser gedeeld moeten worden omwille van de privacy van betreffende personen. Naar het oordeel van de geheimhoudingskamer is daarmee sprake van een gewichtige reden die beperkte kennisneming rechtvaardigt. De geheimhoudingskamer acht het belang van de privacy van betreffende personen groter dan het belang dat eiser heeft bij kennisname van de weggelakte passages.

Slotsom

5. De slotsom is dat het verzoek om beperkte kennisneming slaagt. De geheimhoudingskamer zal beperkte kennisneming toestaan indien eiser daar toestemming voor verleent.

Beslissing

De geheimhoudingskamer:

• beslist als overwogen in 5;
• stelt eiser in de gelegenheid binnen 4 weken na dagtekening van deze beslissing schriftelijk mede te delen of hij toestemming verleent voor beperkte kennisneming.

Deze beslissing is genomen door mr. E. Kouwenhoven, rechter, in aanwezigheid van
mr. T. Blauw, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 18 februari 2021.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Tegen deze tussenbeslissing kan niet eerder beroep worden ingesteld, dan tegelijk met het hoger beroep tegen de einduitspraak.