ECLI:NL:RBDHA:2022:16292

• Datum uitspraak: 16 november 2022
• Publicatiedatum: 27 januari 2025
• Zaaknummer: EOB-1-2022019456
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Strafrecht
• Procedures: Raadkamer
• Rechters: N.F.R. de Rooij
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beslissing over beklag ex artikel 552a Sv in verband met Europees Onderzoeksbevel

Op 16 november 2022 heeft de rechtbank Den Haag uitspraak gedaan in een zaak waarin een klaagster, geboren in 1995, een beklag heeft ingediend ex artikel 552a juncto artikel 5.4.10 van het Wetboek van Strafvordering (Sv). Dit beklag was ingediend naar aanleiding van een Europees Onderzoeksbevel (EOB) van de Belgische autoriteiten, waarbij beslag was gelegd op haar goederen, waaronder een iPhone en een Apple smartwatch. De klaagster verzocht om teruggave van deze goederen, stellende dat zij de eigenaar was en dat het belang van strafvordering zich niet verzet tegen teruggave, aangezien de causaliteit tussen de beslagname en de verdenking jegens de verdachte niet was aangetoond.

De rechtbank heeft het beklag op 2 november 2022 in raadkamer behandeld, waarbij de klaagster en haar advocaat, mr. N.M. Fakiri, zijn gehoord, evenals de officier van justitie, mr. B. Koenders. De officier van justitie stelde dat het beklag ongegrond moest worden verklaard, omdat de Belgische autoriteiten om overdracht van de goederen hadden verzocht. De rechtbank oordeelde dat zij bevoegd was om het beklag te behandelen en dat de klaagster ontvankelijk was, aangezien zij binnen de wettelijke termijn van veertien dagen haar klaagschrift had ingediend.

In de inhoudelijke beoordeling concludeerde de rechtbank dat het belang van strafvordering zich verzet tegen teruggave van de inbeslaggenomen goederen, omdat het EOB was uitgevaardigd in het kader van een lopend strafrechtelijk onderzoek. De rechtbank stelde vast dat de Belgische autoriteiten niet hadden medegedeeld af te zien van het beslag, waardoor er een voortdurend belang van strafvordering bestond. De rechtbank verklaarde het beklag ongegrond, maar merkte op dat de wettelijke termijn voor het doen van een beschikking was overschreden, wat echter geen gevolgen had voor de beoordeling van het beklag. De beslissing werd uitgesproken ter openbare zitting en ondertekend door de rechter en de griffier.

Uitspraak

beslissing

RECHTBANK DEN HAAG

Strafrecht

Lurisnummer: EOB-1-2022019456 Raadkamernummer: 22-020859

Beslissing van de rechtbank Den Haag, enkelvoudige raadkamer in strafzaken, op het beklag ex artikel 552a juncto artikel 5.4.10 van het Wetboek van Strafvordering (Sv) van:

[klaagster] ,

geboren op [geboortedatum] 1995 te [geboorteplaats] ,

woonplaats kiezen op het kantoor van mr. N.M. Fakiri, te 's-Gravenhage, Nieuwe Uitleg 15,

hierna: de klaagster.

1. Inleiding

Naar aanleiding van een Europees Onderzoeksbevel (hierna: EOB) van de Belgische autoriteiten is in het kader van een strafrechtelijk onderzoek beslag gelegd op de goederen zoals vermeld in het proces-verbaal van doorzoeking van de woning aan [adres] te [plaatsnaam] , van de rechter-commissaris d.d. 8 september 2022.

De klaagster heeft op 19 september 2022 bij deze rechtbank een beklag ex artikel 552a Sv ingediend, strekkende tot teruggave van haar goederen.

2. De procedure in raadkamer

De rechtbank heeft dit beklag op 2 november 2022 in raadkamer behandeld en heeft kennis genomen van het dossier met bovengenoemd lurisnummer.

De Belgische autoriteiten hebben in de aanhef van het door hen uitgevaardigde EOB verzocht om geheimhouding van het onderliggende onderzoek. Het EOB en de onderliggende stukken zijn daarom niet verstrekt aan de klaagster.

De klaagster, bijgestaan door mr.
N.M. Fakiri, is gehoord. De officier van justitie, mr. B. Koenders, is gehoord.

3. Het standpunt van klager

Klaagster heeft ter zitting toegelicht dat het klaagschrift ziet op de iPhone en de Apple smartwatch. Klaagster heeft zich op het standpunt gesteld dat zij de eigenaar is van deze goederen en verzoekt het klaagschrift gegrond te verklaren.

De advocaat van klaagster heeft zich op het standpunt gesteld dat het belang van strafvordering zich niet verzet tot teruggave van de inbeslaggenomen goederen van klaagster. Hiertoe is aangevoerd dat de causaliteit tussen de beslagname van de goederen van klaagster en de verdenking jegens de verdachte in de zaak waar het uitgevaardigde EOB op ziet niet blijkt. Daarnaast is het aannemelijk dat het onderzoek jegens deze verdachte niet meer loopt, waardoor teruggave van de goederen in de rede ligt.

4. Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het beklag ongegrond moet worden verklaard. Hiertoe is aangevoerd dat het belang van strafvordering zich verzet tegen teruggave, nu de Belgische autoriteiten om overdracht van de goederen hebben gevraagd.

5. Het oordeel van de rechtbank

5.1

De bevoegdheid van de rechtbank

De rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het beklag, nu de erkenning en tenuitvoerlegging van het EOB is geschied door de officier van justitie van het arrondissementsparket te Den Haag.

5.2

De ontvankelijkheid van klager

Ingevolge artikel 5.4.10 Sv moet een beklag tegen inbeslagname naar aanleiding van een EOB binnen veertien dagen na kennisgeving van het rechtsmiddel worden ingediend bij de rechtbank.

Na de beslaglegging op 7 september 2022 is aan de klaagster door het toezenden van het proces-verbaal van doorzoeking d.d. 8 september 2022 voormelde kennisgeving verstrekt. De klaagster heeft vervolgens binnen de termijn van veertien dagen haar klaagschrift ingediend bij de rechtbank, zodat zij kan worden ontvangen in haar beklag.

5.3

De inhoudelijke beoordeling

De toetsing van de beklagrechter in verband met de rechtmatigheid van het beslag en de voortduring van het beslag omvat de vraag of aan de eisen van de wet is voldaan, en of anderszins geen fundamentele beginselen zijn geschonden. Het beklag over de rechtmatigheid van de inbeslagneming dan wel voortduring van het beslag kan tevens betrekking hebben op de gevolgen van de eventuele overdracht van het beslag.

Voor wat betreft de vraag of is voldaan aan de eisen van de wet en of anderszins geen fundamentele beginselen zijn geschonden, dient te worden gekeken naar de bepalingen met betrekking tot de erkenning en uitvoering. Een eventuele toetsing die de rechter uitvoert, mocht een beroep worden gedaan op de zorgvuldigheidseis, kan niet anders dan marginaal zijn, en betreft enkel de zorgvuldigheid waarmee de officier van justitie zijn afweging heeft gemaakt.

Evenals in beklagprocedures naar aanleiding van beslag dat is gelegd in een Nederlands strafrechtelijk onderzoek behelst de toets van de rechter verder of het belang van strafvordering zich tegen teruggave verzet. Die toets blijft marginaal, nu de omstandigheid dat een staat een EOB uitvaardigt in een (kennelijk) lopend onderzoek of strafrechtelijke procedure voldoende is om dit strafvorderlijk belang aan te nemen. Het is immers niet aan de Nederlandse rechter om onderzoek te doen naar de gronden voor het uitvaardigen van het onderliggende rechtshulpverzoek.

De rechtbank stelt vast dat de Belgische autoriteiten een EOB hebben uitgevaardigd, in het kader van een lopend strafrechtelijk onderzoek. Dit EOB is door de officier van justitie erkend en tenuitvoergelegd. Daarbij is gebruik gemaakt van de bevoegdheid als neergelegd in artikel 94 en 104 Sv. De inzet van de bevoegdheden is naar Nederlands recht rechtmatig geschied en er doen zich geen weigeringsgronden als bedoeld in artikel 5.4.4 Sv voor.

Nu de Belgische autoriteiten niet hebben medegedeeld af te zien van het beslag, is er naar het oordeel van de rechtbank dan ook een voortdurend belang van strafvordering. Ook overigens is niet gebleken dat de verdenking van de verdachte op wie het uitgevaardigde EOB ziet is komen te vervallen. Gelet op vorenstaande moet het beklag ongegrond worden verklaard.

Ten overvloede constateert de rechtbank dat de in artikel 5.4.10, vierde lid, Sv neergelegde wettelijke termijn van dertig dagen om tot een beschikking te komen, is overschreden. Dit heeft echter geen gevolgen voor de beoordeling van het beklag, nu deze krappe termijn - evenals de andere termijnen met betrekking tot het EOB - tot doel heeft de doorlooptijden in de internationale samenwerking te beknotten en niet het borgen van.de belangen van individuele betrokkenen.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beklag ongegrond.

Aldus gedaan te Den Haag door mr. N.F.R. de Rooij, rechter, in tegenwoordigheid van

S.J.H. Oosterloo, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van 16 november 2022. Deze beslissing is ondertekend door de rechter
-en de griffier.