ECLI:NL:RBDHA:2023:16751

• Datum uitspraak: 2 november 2023
• Publicatiedatum: 8 november 2023
• Zaaknummer: NL23.22058
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Vreemdelingenrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: E.F. Bethlehem
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beroep tegen niet in behandeling nemen asielaanvragen op grond van Dublinverordening

In deze zaak heeft de Rechtbank Den Haag op 2 november 2023 uitspraak gedaan in een geschil over de asielaanvragen van drie eisers, waarbij de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid als verweerder optrad. De rechtbank heeft de beroepen van de eisers ongegrond verklaard. De eisers hadden tegen de besluiten van de staatssecretaris, waarin hun asielaanvragen niet in behandeling werden genomen, beroep ingesteld. De staatssecretaris had zich beroepen op de Dublinverordening, die bepaalt dat Duitsland verantwoordelijk is voor de behandeling van de asielverzoeken van de eisers.

De rechtbank heeft vastgesteld dat Duitsland in beginsel verantwoordelijk is voor de behandeling van de asielverzoeken en heeft beoordeeld of de staatssecretaris in redelijkheid heeft kunnen besluiten om de aanvragen niet onverplicht in behandeling te nemen. De rechtbank oordeelde dat de staatssecretaris terughoudend gebruik heeft gemaakt van zijn bevoegdheid en dat er geen bijzondere, individuele omstandigheden waren die een uitzondering op de overdracht aan Duitsland rechtvaardigden. De eisers hadden aangevoerd dat zij in Nederland wilden blijven vanwege de zwangerschap van eiseres en de aanwezigheid van andere familieleden, maar de rechtbank oordeelde dat deze omstandigheden niet voldoende waren om af te wijken van de Dublinverordening.

De rechtbank heeft ook de beroepsgrond van eiser 1 over de verlenging van de overdrachtstermijn verworpen, omdat de uiterste overdrachtstermijn nog niet was verstreken. Tot slot heeft de rechtbank geen aanleiding gezien voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak is openbaar gemaakt en er is een rechtsmiddel tegen deze uitspraak mogelijk binnen een week na bekendmaking.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Zittingsplaats Middelburg

Bestuursrecht

zaaknummers: NL23.22058, NL23.29206 en NL23.29204

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaken tussen

[naam 1], eiser 1

[naam 2] , eiseres

[naam 3] , eiser 2

(Tezamen: eisers)

V-nummers: [nummer 1], [nummer 2] en [nummer 3]

(gemachtigde: mr. C.J. Ullersma),

en

de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, verweerder

(gemachtigde: mr. H.J. Metselaar).

Procesverloop

Bij besluiten van 31 juli 2023 (eiser 1) en 13 september 2023 (eiseres en eiser 2) (de bestreden besluiten) heeft verweerder de asielaanvragen van eisers niet in behandeling genomen op de grond dat Duitsland verantwoordelijk is voor de behandeling daarvan.

Eisers hebben tegen de bestreden besluiten afzonderlijk beroep ingesteld.

De rechtbank heeft de beroepen op 2 november 2023 op zitting behandeld. Eisers en hun gemachtigde zijn, met bericht vooraf, niet verschenen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Na afloop van de behandeling van de zaak ter zitting heeft de rechtbank onmiddellijk uitspraak gedaan.

Beslissing

De rechtbank verklaart de beroepen ongegrond.

Overwegingen

1. Vaststaat dat Duitsland in beginsel verantwoordelijk is voor de behandeling van de asielverzoeken van eisers. In geschil is of verweerder in redelijkheid het standpunt heeft kunnen innemen om de asielaanvragen van eisers niet onverplicht in behandeling te nemen op grond van artikel 17, eerste lid, van de Dublinverordening.

2. Verweerder maakt terughoudend gebruik van zijn bevoegdheid om een verzoek om internationale bescherming onverplicht in behandeling te nemen. De rechtbank volgt verweerder daarin. Gelet op de beslissingsruimte die verweerder hierin heeft, toetst de rechtbank deze beslissing van verweerder terughoudend.

3. De rechtbank is van oordeel dat verweerder in redelijkheid heeft kunnen beslissen dat in dit geval geen sprake is van bijzondere, individuele omstandigheden op grond waarvan zou moeten worden afgezien van overdracht aan Duitsland. Eisers hebben verklaard dat zij graag in Nederland wensen te blijven in verband met de (inmiddels voldragen) zwangerschap van eiseres. Daarnaast zouden er andere familieleden in Nederland verblijven. Eisers hebben met deze omstandigheden niet aannemelijk gemaakt dat hun situatie zo bijzonder is dat zij daarom in Nederland moeten verblijven. Daar komt bij dat eisers hebben verklaard dat, ten aanzien van deze familieleden ook een claimverzoek is ingediend bij de Duitse autoriteiten. Het enkele feit dat eisers in Nederland willen verblijven is onvoldoende. Verweerder heeft op basis van de feiten en omstandigheden zoals door eisers zijn aangevoerd, mogen aannemen dat overdracht van eiser naar Duitsland niet getuigt van onevenredige hardheid.

4. De beroepsgrond van eiser 1 over de verlenging van de overdrachtstermijn behoeft geen nadere bespreking omdat het claimakkoord dateert van 28 juni 2023 en de uiterste overdrachtstermijn nog niet is verlopen.

5. De beroepen zijn ongegrond.

6. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Deze uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 2 november 2023 door mr. E.F. Bethlehem, rechter, in aanwezigheid van mr. S.D.C.J. Verheezen, griffier, en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.

Dit proces-verbaal is bekendgemaakt op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan hoger beroep worden ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State binnen één week na de dag van bekendmaking van dit proces-verbaal.