4.2.De kinderrechter heeft een brief geschreven aan [de minderjarige] , die gelijktijdig met deze beschikking verzonden wordt. Gelet op zijn jonge leeftijd laat de kinderrechter het aan de ouders om te bepalen wanneer [de minderjarige] deze brief te lezen krijgt. De inhoud ervan luidt als volgt.
Beste [de minderjarige] ,
Je bent op dit moment pas 5 jaar oud en je woont bij opa en oma. Deze brief schrijf ik je voor later als je groter bent. Dat doe ik omdat je dan misschien nog vragen hebt over dingen die in de eerste jaren van jouw leven zijn gebeurd. Ik heb beslissingen genomen over jouw leven; beslissingen waarover jij nu al vragen stelt. Je hebt daarom ook van mij recht op een antwoord.
Het is voor ieder kind belangrijk om te snappen hoe zijn leven is begonnen. Wat er leuk was en wat niet zo leuk was. En welke dingen verdrietig waren. Als je groter bent, zul je ontdekken dat de dingen die je meemaakt belangrijk zijn voor de keuzes die je zelf in jouw leven maakt. Ik wil jou daarom graag een klein beetje helpen met deze brief.
Jij hebt een tijdje niet thuis bij mamma kunnen wonen. Gelukkig kon je terecht bij opa en oma. Ik heb die beslissing vorig jaar moeten nemen, omdat het niet anders kon. Jouw ouders hadden het op dat moment te moeilijk met zichzelf. Het leven kan lastig zijn. Soms regent het, en soms schijnt de zon. [de minderjarige] , ik vind het belangrijk dat jij weet dat je niks verkeerd hebt gedaan. Het lag niet aan jou dat jij bij opa en oma moest wonen. Dan vraag je misschien: hoe kwam het dan wel? Ik zal proberen daar een antwoord op te geven.
Ik heb jouw ouders kortgeleden gesproken in een rechtszaal in de rechtbank Den Haag. Dat was de tweede keer. Jouw ouders wonen niet samen in één huis, maar ze kwamen wel samen door dezelfde deur naar binnen en ze zaten ook naast elkaar. Ze waren heel aardig voor elkaar. Jouw ouders hebben het allebei niet makkelijk gehad. Jouw moeder vond het lastig om haar leven weer op de rit te krijgen. Ik vind het heel knap van haar dat dat inmiddels is gelukt. Jouw vader heeft het soms zwaar en maakt dan niet altijd handige keuzes. Wat ik heel knap vind van jouw vader is dat hij goudeerlijk is over hoe het met hem gaat. Later zul je merken dat mensen er vaak niet leuker van worden als ze niet weten wat het betekent om verdrietig te zijn. Van verdriet wegstoppen is nog nooit iemand leuker geworden. Blij, boos, bang, bedroefd, je mag het allemaal zijn. Het is inderdaad net als met het weer.
Jouw ouders willen zich nergens voor schamen, maar gewoon zeggen hoe het is. Er is een verhaal dat heet “De Kleine Prins”. Je kunt het lezen als je groter bent. In dat verhaal komt de kleine prins een dronkaard tegen die alcohol drinkt om te vergeten dat hij zich schaamt. De kleine prins wil hem helpen en vraagt waarvoor hij zich schaamt. Hij antwoordt: “Ik schaam me omdat ik drink.” Zo ingewikkeld is het als iemand zich schaamt. Daar kom je bijna niet doorheen. Precies daarom ben ik zo blij dat jouw ouders eerlijk en open zijn. Ik hoop dat ze dat altijd zullen zijn, vooral naar jou toe.
Jouw vader drinkt soms ook te veel als hij het moeilijk heeft. Te veel drinken kan een verslaving worden, en een verslaving is een ziekte. Iemand kan daar niets aan doen. In de wereld van nu wordt soms hard geoordeeld over mensen die een probleem hebben. Onthoud maar dat dat niet eerlijk is. Wie het hardst oordeelt, schaamt zich soms het meest voor zijn eigen problemen. Iemand die open en eerlijk is, kan zoeken naar een manier om zichzelf te helpen. Het is voor veel mensen die drinken heel erg moeilijk om die stap te zetten, omdat ze zich schamen, net als de dronkaard van de kleine prins. [de minderjarige] , jouw vader kan zijn probleem hardop zeggen. Dat is ongelofelijk knap van hem. Het betekent ook dat jij nooit jezelf de schuld hoeft te geven van zijn probleem. Hij pakt dat zelf aan. Ik zou voor alle kinderen op de wereld willen dat alle ouders dit konden.
Als jij later ooit de vraag stelt: hoe komt het dat de dingen vroeger zo zijn gegaan? Dan is het antwoord dat ik je kan geven: omdat mensen niet perfect zijn en er wel eens iets misgaat. Perfecte mensen bestaan niet. Mensen die heel erg hun best doen wel. Jouw ouders willen jou geven waar je recht op hebt: twee ouders die er voor jou zijn. Ik vind het heel bijzonder dat jouw ouders elkaar nog altijd helpen. Pappa helpt mamma met het schilderen van het huis, en mamma haalt pappa op als hij naar de rechtbank moet om over jou te praten. Ze begrijpen dat zij elkaar nodig hebben om jou een fijn leven te geven, met hulp van bijvoorbeeld opa en oma. Het is heel fijn dat zij er ook voor jou zijn!
Omdat jouw ouders het zo goed doen, heb ik beslist dat jij binnenkort weer helemaal bij mamma zal gaan wonen. Ik hoop dat je nooit vergeet dat jouw ouders hun uiterste best doen om het goede te doen voor jou. Daarnaast is belangrijk dat jij in je leven ook zelf zult praten over dingen waar je het moeilijk mee hebt. En dat je geniet van school, sport, spelletjes doen, je familie, vriendjes en vriendinnetjes, alle mogelijke dingen die je leuk vindt. Al die dingen - de leuke en de verdrietige - maken het leven de moeite waard.
Met hartelijke groeten,
De kinderrechter