ECLI:NL:RBDHA:2024:4332

• Datum uitspraak: 1 maart 2024
• Publicatiedatum: 28 maart 2024
• Zaaknummer: 23/3095
• Instantie: Rechtbank Den Haag
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: A.M.H. van der Poort-Schoenmakers
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Beoordeling van een verkeersbesluit en de rechtsgeldigheid van een tijdelijke parkeerregeling in Den Haag

In deze uitspraak van de Rechtbank Den Haag op 1 maart 2024, wordt het beroep van eiseres tegen een verkeersbesluit van 3 augustus 2022 beoordeeld. Dit verkeersbesluit houdt in dat de [straatnaam 1] en [straatnaam 2] zijn aangewezen als (woon-)erf. Eiseres, die bezwaar had gemaakt tegen dit besluit, stelt dat de tijdelijke parkeerregeling/pilot die door verweerder is ingesteld, niet onder de reikwijdte van het verkeersbesluit valt en dat deze pilot een gedoogbeslissing is waartegen geen bezwaar en beroep mogelijk is. De rechtbank heeft op 2 februari 2024 de zaak behandeld, waarbij eiseres en haar gemachtigden aanwezig waren, evenals de gemachtigden van verweerder.

De rechtbank concludeert dat de pilot geen onderdeel uitmaakt van het verkeersbesluit en dat de bezwaren van eiseres voornamelijk betrekking hebben op de uitvoeringsaspecten van de pilot. De rechtbank stelt vast dat verweerder voldoende gemotiveerd heeft dat de pilot niet onder het verkeersbesluit valt en dat de pilot een gedoogbeslissing is. Eiseres heeft op de zitting verklaard geen bezwaar te hebben tegen de aanwijzing van de [straatnaam 1] en [straatnaam 2] als (woon-)erf, wat de rechtbank bevestigt in haar beoordeling.

Uiteindelijk verklaart de rechtbank het beroep tegen het verkeersbesluit ongegrond en het beroep tegen de pilot niet-ontvankelijk. Dit betekent dat eiseres geen gelijk krijgt en geen vergoeding van griffierecht of proceskosten ontvangt. De uitspraak is openbaar gedaan en een afschrift is verzonden aan de betrokken partijen.

Uitspraak

RECHTBANK DEN HAAG

Bestuursrecht

zaaknummer: SGR 23/3095

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 1 maart 2024 in de zaak tussen

[eiseres] , uit [woonplaats] , eiseres

en

het college van burgemeester en wethouders van Den Haag, verweerder

(gemachtigden: [naam 1] en [naam 2] ).

Inleiding

1. In deze uitspraak beoordeelt de rechtbank het beroep van eiseres tegen het verkeersbesluit van 3 augustus 2022. Met dit verkeersbesluit heeft verweerder de [straatnaam 1] en de [straatnaam 2] aangewezen als (woon-)erf.

2. Met het bestreden besluit van 22 maart 2023 heeft verweerder het bezwaar van eiseres ongegrond verklaard.

3. De rechtbank heeft het beroep op 2 februari 2024 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: eiseres, Vredenbregt namens eiseres en de gemachtigden van verweerder.

Beoordeling door de rechtbank

Waar gaat deze zaak over?

4. Verweerder heeft met het verkeersbesluit de [straatnaam 1] en de [straatnaam 2] aangewezen als (woon-)erf. Daarnaast is er een tijdelijke parkeerregeling/pilot (de pilot) voor de duur van twee jaar in werking getreden. Gedurende deze periode is het tijdelijk, onder voorwaarden, toegestaan om voertuigen te parkeren voor garages en bergingen. De pilot zal na deze periode worden geëvalueerd.

Wat vindt eiseres in beroep?

5. Volgens eiseres is de conclusie van het bestreden besluit dat de bezwaren met name zien op de uitvoeringsaspecten (de pilot en de aanwijzing van locaties waar auto’s mogen parkeren) van het verkeersbesluit en daarom geen doel treffen. Eiseres is het hier niet mee eens. Een rechtstreeks gevolg van dit verkeersbesluit is dat verweerder een algemene parkeerplaats (vooralsnog als pilot) heeft aangelegd voor haar garage. Dit hebben zij gedaan door het plaatsen van een witsteentje. Het extra bord dat volgens afspraak met wethouder De Mos is geplaatst om bezoekers te attenderen om alleen te parkeren in een vak met een P, bevat niet de juiste informatie. Eiseres wilt ten alle tijden de vrije beschikking houden over de in- en uitgang van haar garage. Dit is haar zo ook toegezegd en afgesproken. Eiseres is niet tegen de inrichting als woonerf.

Wat is het oordeel van de rechtbank

6. De rechtbank stelt allereerst vast dat de pilot geen onderdeel uitmaakt van het verkeersbesluit. De pilot wordt in de overwegingen wel genoemd, maar het verkeersbesluit houdt alleen in dat door het plaatsen van borden volgens model G05 en G06 van Bijlage I van het Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens 1990 (RVV 1990) de weggedeelten [straatnaam 1] en [straatnaam 2] worden aangewezen als (woon-)erf.

7. Volgens vaste jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) komt het bestuursorgaan bij het nemen van een verkeersbesluit een ruime beoordelingsmarge toe. ^[1] Het is aan het bestuursorgaan om alle verschillende belangen tegen elkaar af te wegen bij het nemen van een dergelijk besluit. De rechtbank dient zich bij de beoordeling van zo’n besluit terughoudend op te stellen en slechts te toetsen of het besluit niet strijdig is met wettelijke voorschriften, dan wel of er sprake is van een zodanige onevenwichtigheid in de afweging van de betrokken belangen, dat het bestuursorgaan niet in redelijkheid tot dat besluit heeft kunnen komen.

8. De rechtbank ziet in wat eiseres heeft aangevoerd geen aanleiding aan te nemen dat er sprake is van een onevenwichtigheid in de afweging van de betrokken belangen. Verweerder heeft het besluit ook voldoende gemotiveerd. In het bestreden besluit heeft verweerder verwezen naar het advies van de Adviescommissie bezwaarschriften. Daarmee is verweerder voldoende ingegaan op de bezwaren. Daar komt nog bij dat eiseres op de zitting heeft verklaard geen bezwaar te hebben tegen de aanwijzing van de [straatnaam 1] en de [straatnaam 2] als (woon-)erf. Zoals hiervoor al is overwogen heeft het besluit alleen betrekking op die aanwijzing.

9. In een woonerf mag alleen geparkeerd worden in de daartoe aangewezen parkeervakken. ^[2] Deze parkeervakken zijn door verweerder aangeduid met een tegel met de letter P. Aan het begin van het (woon-)erf is een bord geplaatst waarop staat dat uitsluitend in de vakken met een P mag worden geparkeerd.

10. Verweerder heeft, zoals de rechtbank het begrijpt, de bewoners met een garage/berging tegemoet willen komen en het met de pilot voor
deze bewoners mogelijk willen maken om, in afwijking van artikel 46 RVV 1990, onder voorwaarden te kunnen parkeren voor de ingang van de eigen garage/berging. Deze vakken zijn, anders dan de openbare parkeervakken, niet aangeduid met de letter P, maar met een wit steentje op de hoeken van het openbare weggedeelte voor de garagedeuren. Het is daarom niet zo dat bezoekers mogen parkeren voor de garagedeuren. Op die plekken is immers geen P-tegel aangebracht.

11. De beroepsgronden van eiseres richten zich alleen tegen de pilot. Zoals de rechtbank onder 6 heeft vastgesteld valt de pilot niet onder de reikwijdte van het bestreden besluit. De rechtbank is het bovendien met verweerder eens dat de pilot een gedoogbeslissing is, waartegen geen bezwaar en beroep mogelijk is. Eiseres heeft dit op zitting niet weersproken.

Conclusie en gevolgen

12. Het beroep tegen het verkeersbesluit is ongegrond en het beroep tegen de pilot is niet ontvankelijk. Dat betekent dat eiseres geen gelijk krijgt. Eiseres krijgt daarom het griffierecht niet terug. Zij krijgt ook geen vergoeding van haar proceskosten.

Beslissing

De rechtbank:

- verklaart het beroep tegen het verkeersbesluit ongegrond; en

- verklaart het beroep tegen de parkeerregeling/de pilot niet-ontvankelijk.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.M.H. van der Poort-Schoenmakers, rechter, in aanwezigheid van mr. S. Hoeijmans, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 1 maart 2024.

griffier

rechter

Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:

Informatie over hoger beroep

Een partij die het niet eens is met deze uitspraak, kan een hogerberoepschrift sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin wordt uitgelegd waarom deze partij het niet eens is met deze uitspraak. Het hogerberoepschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Kan de indiener de behandeling van het hoger beroep niet afwachten, omdat de zaak spoed heeft, dan kan de indiener de voorzieningenrechter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State vragen om een voorlopige voorziening (een tijdelijke

Voetnoten

1. Zie onder meer de uitspraak van de Afdeling van 8 februari 2023, ECLI:NL:RVS:2023:499.

2. Artikel 46 van de RVV 1990.