Uitspraak
Rechtbank GELDERLAND
Woningstichting De Goede Woning,
in haar hoedanigheid van bewindvoerster van de onder bewind gestelde:
[naam gedaagde sub 1]en
[naam gedaagde sub 2],
beiden wonende te [woonplaats] ,
gedaagde partij,
[naam gedaagde sub 2] worden hierna [gedaagde sub 1] en [gedaagde sub 2] genoemd.
1.Het procesverloop
Tijdens de zitting van 23 oktober 2017 is de zaak besproken. De griffier heeft aantekeningen gemaakt van deze zitting.
2.De feiten
In de algemene voorwaarden bij de huurovereenkomst is vastgelegd dat de huurders, de familie [achternaam] dus, er voor moeten zorgen dat zij geen overlast of hinder veroorzaken aan andere mensen in de flat. Zij moeten er ook voor zorgen dat hun huisdieren geen overlast of hinder opleveren. En zij mogen geen huisdieren los laten lopen op de galerijen, in de trappenhuizen, binnenterreinen, tuinen en andere gemeenschappelijke ruimtes.
Op de foto’s is te zien dat vanuit de open liftdeuren (kennelijk was de lift toen op de begane grond), één van de honden zonder riem wegrent. Op de volgende foto’s is te zien dat deze hond vlak bij of tegen een jonge vrouw staat die in het halletje voor de lift op een bankje zit. Op de derde foto zie je dat de vrouw haar linkerhand omhoog houdt en er naar kijkt. Ze staat dan bij de lift en er is een man bij haar, die ook naar de hand kijkt.
Verder is er nog een foto waarop twee politieagenten te zien zijn bij de lift, samen met [gedaagde sub 1] en de dochters.
“-
agressieve hond die bijt. Veel mensen zijn bang.- honden agressief zijn in de lift. Altijd trap nemen 8 hoog (…) honden zijn meestal los en vallen bijna aan.- honden lopen los rennen weg. Gevaarlijk!! Bijten. Durf de lift niet in. Bijna mijn nichtje van2 gebeten!! ’s Avonds veel overlast. Kinderen gaan huilen omdat ze bang zijn. Durf niet in de buurt te komen.- twee wilde honden (…) ze zijn heel agressief en vallen mensen aan en eigenaar en laatste tijd meerdere mensen gebeten. Is bekend bij politie (…) we zijn erg bang. We willen zo snel mogelijk oplossing.- de hond heeft mij gesprongen en ben bang van de hond.- de hond blaft en wil bijten en woedend als de mensen zien. Iedereen is bang van de honden. Eigenaar van de hond kan ook moeilijk de hond met de riem vasthouden en vaak de kinderen van de persoon heeft de hond buiten uitlaten. Kinderen kunnen heel moeilijk vast houden.”
(…) Ik kwam gelijktijdig de hal binnen met [gedaagde sub 2] , zij was met haar twee honden. Een aan de lijn, de andere los!. De lift kwam eraan en zij stapte erin en ik vroeg of ik met haar mee mocht. Dit mocht. Halverwege de tocht wilde de hond aan de lijn mij plots aanvallen. Mw. moest behoorlijk werken om de hond tegen te houden. Hij deed dit om haar te beschermen gaf ze aan. Nu ben ik niet zo bang en ook niet voor honden maar ik schrok er toch wel van. Even niet opletten door haar en de hond vliegt weer iemand aan!. (…)”.
Op de tweede foto van 7:12:15 staat de buurtbeheerder naast de liftdeur die een klein stukje open is. [gedaagde sub 2] staat achter in de lift. Eén hond staat ongeveer tussen haar benen. Het lijkt Asta, maar dat is niet goed te zien.
Op de derde foto, ook van 7:12:15 uur is de deur iets verder open en staat de man nog steeds bij de deur. Asta gaat naar de deuropening en [gedaagde sub 2] staat achter in de lift tegen de zijmuur met Indy. Indy staat op haar achterpoten en wordt door [gedaagde sub 2] vastgehouden. Op de vierde foto, waar geen tijd op staat, is de liftdeur open. De man loopt naar buiten. Asta is er niet op te zien. [gedaagde sub 2] staat tegen de zijmuur met haar armen om Indy heen. Indy staat op de achterpoten. Op de vijfde foto, van 7:12:17 uur is hetzelfde te zien, maar is de man iets verder uit de lift.
3.3. De vordering
Voor het geval dat deze vordering niet wordt toegewezen heeft DWG ook een vordering opgenomen die iets minder ver gaat. Dan vordert DWG dat de familie [achternaam] de opdracht zal krijgen om Indy buiten de woning altijd aan de riem te houden en een muilkorf te laten dragen. Ook als Indy op het balkon van de woning is of in de omgeving (tot 200 meter) van het flatgebouw is. Ook bij deze vordering wil DGW een dwangsom van € 100,- per dag als het gebod overtreden zou worden. Verder vordert DGW dat de kosten van deze procedure door de familie [achternaam] moeten worden betaald.
Omdat [gedaagden] onder bewind gesteld zijn en dus niet zelf over hun geld en goederen mogen beslissen heeft DGW de vorderingen formeel ingesteld tegen de bewindvoerster. Zij zal de beslissing namelijk moeten uitvoeren als er betaald moet worden of als de hond weggedaan moet worden.
hebben in mails aan DGW en ook op de zitting verteld dat Indy een hond is die door de eerste baas slecht behandeld is. Ze is daarom wild en angstig. Ook was ze bang voor de lift. Ze heeft een slecht rechteroog en kan dus schrikken als er van rechts opeens iets beweegt. [gedaagde sub 1] is met Indy op een training geweest en nu gaat het beter, maar Indy blijft druk en wil graag spelen met andere honden of kinderen en blaft veel. [gedaagde sub 1] heeft de honden wel goed onder controle. Er is nooit iets gebeurd als hij Indy uitliet. Omdat hij werkt kan hij niet altijd Indy uitlaten. [gedaagde sub 2] heeft PTSS en is soms bang. Indy voelt die angst en wil dan het baasje beschermen en andere mensen wegjagen. Indy heeft geleerd dat ze een muilkorf om moet en wordt ook met een muilkorf om uitgelaten. Daarmee kan ze niet bijten. Wel blaffen. Ook probeert Indy wel tegen mensen aan te springen om ze weg te jagen, maar mevrouw houdt dan de hond vast zodat ze dat niet kan doen. Op de foto’s van 5 oktober is ook te zien dat ze Indy vast klemt. De dochters laten de hond bijna nooit uit. Op 20 juli is de riem van Indy losgeschoten. Toen kon Indy wegrennen. Ze is naar die vrouw gerend omdat die aan het eten was en dat was voor Indy aantrekkelijk. Indy heeft niet gebeten. Indy heeft ondertussen een andere riem.
[gedaagden] begrijpen dat mensen bang kunnen worden van een blaffende en springende herdershond, maar vinden dat mensen ook moeten luisteren als er gevraagd wordt om rustig te blijven staan en even te wachten tot mevrouw en Indy uit de lift gestapt zijn.
4.De beoordeling4.1. Het gaat in deze zaak om de vraag of er overlast is van de honden. En als er overlast is, wat er dan aan gedaan moet worden om te zorgen dat de overlast stopt.In een kort geding-procedure wordt gevraagd om een (spoed)maatregel te treffen die niet kan wachten op de beslissing in een gewone rechtszaak. De wet gaat er van uit dat er na de kort geding procedure ook een gewone rechtszaak zal komen. In de praktijk gebeurt dat niet altijd, maar voor de beslissing is dit wel belangrijk. In een kort geding beoordeelt de rechter of het waarschijnlijk is dat in de gewone rechtszaak een beslissing zal worden genomen die in het voordeel van de eisende partij zal zijn. Als dat voldoende waarschijnlijk is, kan de maatregel die daarop vooruit loopt, in kort geding worden toegewezen. Omdat een kort geding snel beslist moet worden is er geen mogelijkheid om getuigen te horen of ander onderzoek te (laten) doen.
Het valt op dat zeven van die klachtformulieren op 21 juli 2017 zijn ingeleverd bij DGW. Verder is er één formulier van 10 september 2017 en één van 12 september 2017. Het tiende formulier heeft geen datum. Het formulier van 10 september is van de opa van de vrouw die betrokken was bij het incident op 20 juli 2017. Eigenlijk gaan dus bijna alle klachten over het incident van 20 juli 2017.
Zes klagers schrijven dat ze al een half jaar of zelfs een jaar last hebben van de honden, maar wat er dan in die tijd gebeurd is schrijven ze niet. De klagers schrijven dat de honden agressief zijn, maar schrijven niet waar dat uit blijkt. Er wordt alleen ‘blaffen’ genoemd en ‘rennen’ of ‘springen’. Een paar mensen noemen ook ‘bijten’. Dat gaat dan over het incident van 20 juli.
Het is de verantwoordelijkheid van de eigenaar om er voor te zorgen dat een hond zich rustig gedraagt, zeker in een kleine ruimte als de galerij, een lift of de hal van de flat, waar je dicht bij elkaar en de hond bent. Als dat niet lukt, bijvoorbeeld omdat de hond door nare ervaringen zelf angstig is, moet de eigenaar maatregelen nemen om de hond te trainen om zich zo te gedragen dat andere mensen geen last hebben van de hond. En als dat niet lukt kan van de eigenaar verlangd worden om afstand te doen van de hond. Dat is in het algemeen zo en dus ook voor de familie [achternaam] en hun honden.
Ook de melding van de buurtbeheerder komt niet over als een verzinsel. Wat er gebeurd is, is nu niet te beoordelen, maar dat de man flink geschrokken is van Indy, is wel duidelijk. DGW moet deze klachten serieus nemen en doet dat ook. Het is overlast. [gedaagden] kunnen niet negeren dat een behoorlijk aantal flatbewoners bang is van de honden, in elk geval van Indy. Er moet iets gebeuren om te zorgen dat de angst weggenomen wordt. Daarvoor zijn zij als baasjes van Indy verantwoordelijk.
1 drukke, waakse, blaffende en springerige hond. Dat is wel genoeg om [gedaagden] te verplichten alles te doen om te voorkomen dat Indy mensen weer bang kan maken. De twee (mogelijke) incidenten hebben zich voorgedaan toen iemand anders dan [gedaagde sub 1] Indy uitliet. [gedaagde sub 1] zegt dat hij Indy wel goed onder commando houdt en er is op dit moment geen reden om daaraan te twijfelen. Het is dan belangrijk dat hij zoveel mogelijk degene is die Indy uitlaat. Alleen als het niet anders kan, vanwege ziekte of werk van [gedaagde sub 1] , zou [gedaagde sub 2] dat moeten doen.
[gedaagden] zeggen dat de kinderen Indy niet goed in bedwang kunnen houden. Dan moeten ze Indy niet door de kinderen laten uitlaten. En als [gedaagde sub 2] zich angstig voelt en dus de kans dat Indy waaks reageert groter is, kan het ook verstandig zijn om niet met Indy in de lift te gaan.
Over Asta zijn geen speciale klachten binnengekomen. Wel de algemene klacht van loslopen, rennen en blaffen. Het is zeer waarschijnlijk dat in een gewone rechtszaak, als die komt, [gedaagden] verplicht zullen worden om Asta en Indy allebei buiten de woning steeds aan de lijn te houden. Dat is namelijk al in de voorwaarden van de huurovereenkomst afgesproken tussen DGW en [gedaagden] . Het opleggen van een dwangsom kan een goede prikkel zijn om het te blijven doen. Vanwege de toch al aanwezige geldzorgen zal de dwangsom worden vastgesteld op € 50,- per hond per dag.