Uitspraak
RECHTBANK HAARLEM
Sector kanton
Locatie Zaandam
zaak/rolnr.: 487548 / CV EXPL 10-8428
datum uitspraak: 3 maart 2011
VONNIS VAN DE KANTONRECHTER
inzake
Novasol Vakantiehuizen B.V.
te Tilburg
eisende partij
hierna te noemen Novasol
gemachtigde mr. J.N. Reijn
tegen
[X.]
te [woonplaats]
gedaagde partij
hierna te noemen [X.]
procedeert in persoon
De procedure
Novasol heeft op gronden zoals in de dagvaarding vermeld een vordering ingesteld tegen [X.].
Hierop heeft [X.] geantwoord.
Vervolgens is op 23 december 2010 een tussenvonnis gewezen, waarnaar wordt verwezen.
Daarop zijn partijen ter terechtzitting verschenen voor het geven van inlichtingen en het beproeven van een schikking. Daarvan zijn door de griffier aantekeningen gemaakt die zo nodig in de vorm van een proces-verbaal worden uitgewerkt.
Tenslotte is de uitspraak op vandaag bepaald.
De vordering
Novasol vordert dat de kantonrechter, bij vonnis uitvoer¬baar bij voorraad, [X.] zal veroordelen aan Novasol te betalen de somma van € 554,36 met (verdere) rente en kos¬ten. In hoofdsom (€ 432,--) gaat het om de kosten verbonden aan de annulering van een volgens Novasol via haar internetsite geboekte vakantiewoning.
Het verweer
Het verweer strekt tot afwijzing van de vordering. Daarop wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.
De feiten
In deze procedure zijn de volgende feiten voldoende komen vast te staan omdat deze niet, dan wel onvoldoende gemotiveerd betwist zijn gebleven.
1. Novasol stelt potentiële klanten in de gelegenheid via haar website vakantiewoningen te boeken. Daartoe moet men vier stappen doorlopen. Men begint met het uitzoeken van het gewenste vakantiehuis (stap 1). Vervolgens moet men de gewenste betaalwijze aanvinken (stap 2). Daarna moeten de persoonlijke gegevens van de klant worden ingevuld (stap 3). Als men dat gedaan heeft wordt de klant uitgenodigd om op de knop “definitief boeken” te drukken. Als men dat doet dan wordt de boeking onmiddellijk definitief. Men komt dus niet eerst terecht bij stap 4, aangeduid als boekingsbevestiging, waar men alsnog kan besluiten om de boeking werkelijk definitief te maken. Integendeel, nadat men bij stap 3 de knop “definitief boeken” heeft ingedrukt komt men weliswaar bij stap 4 terecht, maar daarin wordt gemeld dat de boeking al definitief is.
2. [X.] heeft op 5 mei 2010 de hiervoor onder 1. bedoelde 3 stappen doorlopen, voor wat betreft een vakantiewoning in Spanje, waarna ze op de knop “definitief boeken” heeft gedrukt. Novasol heeft deze definitieve boeking geaccepteerd, wat ook nog eens per email aan [X.] is bevestigd.
3. Nadat [X.], die de Nederlandse taal slechts gebrekkig machtig is, een aantal malen tevergeefs had geprobeerd deze boeking ongedaan te maken, heeft ze dat uiteindelijk schriftelijk bevestigd. Novasol heeft dat opgevat als een annulering, waarna zij conform haar voorwaarden 75% van de huursom als annuleringskosten in rekening heeft gebracht. [X.] heeft ondanks herhaalde aanmaning geweigerd deze kosten te betalen.
De beoordeling van het geschil
Het meest verstrekkende verweer van [X.] komt hierop neer, dat sprake is van een misverstand en dat zij nooit definitief heeft willen boeken. Zij bezocht de site van Novasol slechts in het kader van haar inburgeringcursus, waar men haar had aangeraden goed te oefenen met internetwinkels en internetreisbureaus. Zij had verwacht dat zij, nadat zij op de knop “definitief boeken” had gedrukt, naar een volgend scherm (stap 4) zou worden geleid, waar deze definitieve boeking pas zijn beslag zou krijgen. Vanwege haar gebrekkige kennis van de Nederlandse taal heeft zij op dat moment niet begrepen, dat er al definitief geboekt was, waarna zij de site heeft verlaten! Ook daarna heeft [X.], wederom vanwege haar taalachterstand, kennelijk niet tijdig voldoende duidelijk kunnen maken dat het om een vergissing ging en niet om een annulering.
Daarover wordt het volgende overwogen.
Voor het sluiten van een bindende boekingsovereenkomst was in beginsel inderdaad nodig, dat de wil van [X.] daarop gericht was. Bij het ontbreken van wilsovereenstemming kwam geen overeenkomst tot stand, tenzij Novasol er in de gegeven omstandigheden in redelijkheid vanuit mocht gaan, dat [X.] wel degelijk definitief wilde boeken.
Zoals in het tussenvonnis van 23 december 2010 reeds aan partijen gemeld, is de kantonrechter, die wilde kijken of men via de site van Novasol inderdaad ‘per ongeluk’ definitief kon boeken, er zelf ingelopen. Ook hij dacht dat hij, na het indrukken van de knop “definitief boeken” , eerst nog naar een vervolgpagina zou worden geleid, waar dat definitieve boeken zijn beslag zou krijgen. Dat is bij boekingssites als de onderhavige immers gebruikelijk.
Aldus bezien kan de kantonrechter natuurlijk niet aan [X.] verwijten, dat ze beter had moeten opletten. Waar het op neer komt is, dat de door Novasol in het leven geroepen boekingsprocedure op dat punt kennelijk onvoldoende duidelijk is, althans de aanmerkelijke kans in het leven roept dat mensen zich vergissen.
De kantonrechter, die er voldoende van overtuigd is dat [X.] zich inderdaad vergist heeft, oordeelt dat het risico daarvan in redelijkheid voor rekening van Novasol moet blijven. Het is immers Novasol die de onderhavige boekingsprocedure heeft bedacht en daarmee de aanmerkelijke kans op een vergissing in het leven heeft geroepen.
Dat betekent dat de vordering van Novasol moet worden afgewezen en dat zij moet worden veroordeeld in de proceskosten. De gemachtigde van Novasol wordt gevraagd om zijn cliënte te adviseren de aan [X.], die in persoon procedeert, toe te kennen proceskosten op eigen initiatief uit te betalen, zodat zij daarvoor niet op haar beurt naar een deurwaarder toe hoeft.
Beslissing
De vordering wordt afgewezen.
Novasol wordt veroordeeld in de kosten van deze procedure, deze voor zover gerezen aan de zijde van [X.] tot op heden begroot op € 50,--.
Dit vonnis is gewezen door mr. F.M.Visser, kantonrechter, en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 3 maart 2011, in tegen¬woor¬digheid van de griffier.