ECLI:NL:RBMNE:2015:7657

Uitspraak

vonnis

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Afdeling Civiel recht

handelskamer

locatie Utrecht

zaaknummer / rolnummer: C/16/391851 / HA ZA 15-414

Vonnis van 4 november 2015

in de zaak van

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

SQL INTEGRATOR B.V.,

gevestigd te Leerdam,

eiseres,

advocaat mr. A.S. Douma te Rijswijk,

tegen

de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid

TALISMAN SOFTWARE B.V.,

gevestigd te Woerden,

gedaagde,

advocaat mr. R.J. Stoop te Alphen aan den Rijn.

Partijen zullen hierna SQL en Talisman genoemd worden.

1.De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

het tussenvonnis van 15 juli 2015
de nadere producties 9 tot en met 12 van de zijde van SQL
de nadere producties 5 tot en met 9 van de zijde van Talisman
het proces-verbaal van comparitie van 23 september 2015.

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald.

2.Het geschil en de beoordeling

2.1.

Bij vonnis van de rechtbank Utrecht van 4 juli 2012 (315683 / HA ZA 11-1856) is Talisman veroordeelt tot het betalen van een boete aan SQL vanwege het handelen in strijd met het concurrentiebeding in de tussen partijen gesloten raamovereenkomst, door de heer [A] rechtstreeks bij NCB Naturalis (hierna: Naturalis) te plaatsen. Daarnaast is Talisman veroordeeld tot vergoeding van de door SQL geleden schade, nader op te maken bij staat en te vereffenen volgens de wet.

2.2.

In de onderhavige schadestaatprocedure vordert SQL primair veroordeling van Talisman tot betaling van een bedrag van € 244.062,00 vermeerderd met rente en kosten, subsidiair veroordeling tot betaling van een bedrag van € 153.316,80 vermeerderd met rente en kosten en meer subsidiair veroordeling tot betaling van een bedrag van € 65.520,00 vermeerderd met rente en kosten, althans tot betaling van enig in goede justitie vast te stellen ander bedrag vermeerderd met rente en kosten.

Talisman heeft de vordering gemotiveerd betwist en voert als meest verstrekkend verweer aan – kort gezegd – dat het causaal verband tussen de door SQL gestelde schade en het handelen van Talisman ontbreekt.

2.3.

In het vonnis van 4 juli 2012 heeft de rechtbank in rechtsoverweging 4.8. het volgende overwogen: “dat SQL door toedoen van Talisman de mogelijkheid is ontnomen omzet te behalen met het leveren van een automatiseringsdeskundige aan NCB Naturalis. Immers nu NCB Naturalis reeds een klant van SQL was, is het niet onaannemelijk dat NCB Naturalis - al of niet na een doorverwijzing via Talisman - SQL zou hebben benaderd een automatiseringsdeskundige te leveren als Talisman de opdracht geweigerd zou hebben. Reeds in het licht hiervan zal de vordering tot vergoeding van schade nader op te maken bij staat worden toegewezen. In deze schadestaatprocedure zal aan de orde moeten komen of SQL ook daadwerkelijk schade heeft geleden (en de hoogte daarvan) doordat Talisman de opdracht van NCB Naturalis heeft aangenomen”.

2.4.

Ter onderbouwing van het causaal verband tussen het handelen in strijd met de raamovereenkomst en de door SQL gestelde schade heeft SQL verwezen naar rechtsoverweging 4.8. in het vonnis van 4 juli 2012 en in aanvulling daarop gesteld dat tussen SQL en Naturalis een raamovereenkomst was gesloten tot het leveren van automatiseringsdeskundigen via deelovereenkomsten. Volgens SQL was het de bedoeling van partijen dat SQL dé leverancier van automatiseringsdeskundigen van Naturalis zou worden. Er liep reeds een deelovereenkomst tussen SQL en Naturalis met betrekking tot de heer [B] . Naturalis was dus bekend met SQL. Ter comparitie is namens SQL nog verklaard dat de heer [C] van SQL een goede relatie had met de heer [D] van Naturalis. Door deze relatie is de heer [B] destijds ook via SQL bij Naturalis geplaatst, omdat de heer [C] (via de heer [D] ) al van de vacature voor de functie van (uiteindelijk) [B] op de hoogte was, nog voordat de vacature werd geplaatst. Ook in dit geval had de heer [D] de heer [C] er al op attent gemaakt dat er een nieuwe vacature aan zat te komen. Gelet op dit alles is het volgens SQL volstrekt aannemelijk dat Naturalis SQL zou hebben benaderd indien en voor zover Talisman de opdracht van Naturalis tot het leveren van een automatiseringsdeskundige zou hebben geweigerd. SQL stelt daarnaast nog dat zij in dat geval ook een automatiseringsdeskundige had kunnen leveren; ofwel een automatiseringsdeskundige ‘uit eigen stal’, ofwel de heer [A] .

2.5.

Talisman betwist dat SQL de opdracht om een automatiseringsdeskundige te leveren van Naturalis zou hebben gekregen als Talisman deze opdracht niet had aangenomen. Of een opdracht wordt verkregen is volgens Talisman afhankelijk van tal van (in dit geval onzekere) factoren. Talisman betwist dat er in de praktijk sprake was van exclusiviteit tussen SQL en Naturalis en dat het de bedoeling van partijen zou zijn geweest dat SQL dé leverancier van automatiseringsdeskundigen van Naturalis zou worden. Deze stelling wordt ook niet met stukken onderbouwd. Volgens Talisman is exclusiviteit ook niet mogelijk in verband met de lopende aanbesteding en aanbestedingsplicht van Naturalis. Talisman was ook niet gehouden om de opdracht door te verwijzen naar SQL; Naturalis had de vrijheid om zich tot iedere leverancier van automatiseringsdeskundigen te wenden.

2.6.

De rechtbank overweegt dat in deze schadestaatprocedure, anders dan in de hoofdprocedure, moet komen vast te staan dat SQL schade heeft geleden door het handelen van Talisman. Om causaal verband tussen het handelen van Talisman en de door SQL gestelde schade vast te kunnen stellen moet allereerst komen vast te staan dat Naturalis SQL zou hebben benaderd als Talisman de opdracht om een automatiseringsdeskundige te leveren zou hebben geweigerd. SQL zal, als eisende partij voldoende feiten en omstandigheden moeten stellen – en zonodig moeten bewijzen – waaruit kan worden geconcludeerd dat Naturalis SQL zou hebben benaderd als Talisman de opdracht zou hebben geweigerd. Naar het oordeel van de rechtbank heeft SQL niet aan deze, op haar rustende, stelplicht voldaan. Voor dit oordeel acht de rechtbank allereerst van belang dat SQL haar stelling, dat het de bedoeling van SQL en Naturalis was dat SQL dé leverancier van automatiseringsdeskundigen van Naturalis zou worden, gelet op de gemotiveerde betwisting door Talisman niet, althans onvoldoende (nader) heeft onderbouwd. Weliswaar hebben SQL en Naturalis een raamovereenkomst gesloten die als raamwerk diende voor meerdere deelovereenkomsten, maar dienaangaande heeft Talisman onweersproken gesteld dat het in de detachering- en uitzendbranche gebruikelijk is om een dergelijke raamovereenkomst en deelovereenkomsten te sluiten. Als het de bedoeling van SQL en Naturalis zou zijn geweest dat SQL dé leverancier van automatiseringsdeskundigen van Naturalis zou worden, dan had het op haar weg gelegen om gemotiveerd te stellen dat SQL ook de enige partij was die een dergelijke raamovereenkomst met Naturalis had gesloten. Dit heeft SQL niet gedaan. Ter zitting is namens SQL bovendien erkend dat er geen sprake was van exclusiviteit tussen SQL en Naturalis. Naturalis had derhalve de vrijheid om zich tot iedere leverancier van automatiseringsdeskundigen te wenden.

Verder overweegt de rechtbank dat als het de bedoeling zou zijn geweest dat SQL ‘hofleverancier’ van Naturalis zou worden, het zonder nadere toelichting, die ontbreekt, niet valt in te zien waarom Naturalis zich bij het vrijkomen van een nieuwe functie in eerste instantie tot Talisman heeft gericht voor het vervullen hiervan en niet meteen tot SQL. Ondanks het bestaan van de raamovereenkomst en de bekendheid van Naturalis met SQL heeft Naturalis zich juist niet tot SQL gewend maar tot Talisman. Het door SQL geuite vermoeden dat dit een ‘één-tweetje’ is geweest tussen de heer [B] (die via Talisman en SQL bij Naturalis werkzaam was) en diens echtgenote, die als accountmanager bij Talisman werkzaam is, is door SQL niet feitelijk onderbouwd. Daarbij heeft de heer [A] verklaard dat met betrekking tot de functie bij Naturalis mevrouw [E] (en niet mevrouw [B] ) zijn contactpersoon bij Talisman was.

Tot slot overweegt de rechtbank dat ter zitting is komen vast te staan dat Talisman geen verplichting had om Naturalis door te verwijzen naar SQL. Naturalis had als hiervoor reeds overwogen de vrijheid om zich tot iedere (andere) leverancier van automatiseringsdeskundigen te wenden. De stelling van SQL dat het wel logisch zou zijn geweest indien Talisman Naturalis zou hebben doorverwezen naar SQL, maakt, het bovenstaande mede in aanmerking genomen, nog niet dat Naturalis zich dan dus ook tot SQL zou hebben gewend.

Dat er destijds kennelijk een goede relatie bestond tussen de heer [D] (programmamanager) van Naturalis en de heer [C] van SQL doet hier niets aan af. Immers, als het de bedoeling van de heer [D] was geweest om een automatiseringsdeskundige via SQL te verwerven, zoals SQL stelt, dan valt niet in te zien waarom de procedure hiertoe niet op gelijke wijze is gevoerd als voor de verwerving van de heer [B] ; te weten door middel van het versturen van de vacature voor de functie van (uiteindelijk) de heer [A] aan de heer [C] , nog voordat de vacature werd geplaatst.

2.7.

Gelet op het hiervoor overwogene heeft SQL onvoldoende gemotiveerd gesteld dat Naturalis zich tot SQL zou hebben gewend indien Talisman de opdracht zou hebben geweigerd, zodat dit niet is komen vast te staan. Dit betekent dat het causaal verband tussen het handelen van Talisman in strijd met de tussen SQL en Talisman gesloten raamovereenkomst en de door SQL gestelde schade niet is komen vast te staan, zodat de vordering zal worden afgewezen. De nevenvorderingen delen dit lot.

2.8.

SQL zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van Talisman worden tot op heden begroot op

- betaald vast recht € 3.864,00

- salaris advocaat
€ 4.000,00(2,0 punten × tarief € 2.000,00)

Totaal € 7.864,00

De nakosten, waarvan Talisman betaling vordert, zullen op de in het dictum weergegeven wijze worden begroot. De gevorderde wettelijke rente over de nakosten zal worden toegewezen al na te melden.

3.De beslissing

De rechtbank

3.1.

wijst de vorderingen af,

3.2.

veroordeelt SQL in de proceskosten, aan de zijde van Talisman tot op heden begroot op € 7.864,00,

3.3.

veroordeelt SQL, onder de voorwaarde dat zij niet binnen 14 dagen na aanschrijving door Talisman volledig aan dit vonnis voldoet, in de na dit vonnis ontstane kosten, begroot op:

- € 131,00 aan salaris advocaat, vermeerderd met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW met ingang van de vijftiende dag na aanschrijving,

- te vermeerderen, indien betekening van het vonnis heeft plaatsgevonden, met een bedrag van € 68,00 aan salaris advocaat en de explootkosten van betekening van het vonnis, vermeerderd met de wettelijke rente als bedoeld in artikel 6:119 BW met ingang van de vijftiende dag na betekening.

Dit vonnis is gewezen door mr. L. Jongen en in het openbaar uitgesproken op 4 november 2015.