ECLI:NL:RBMNE:2021:320

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Strafrecht

Zittingsplaats Lelystad

Parketnummer: 16/112998-20 (P)

Vonnis van de meervoudige kamer van 3 februari 2021

in de strafzaak tegen

[verdachte],

geboren op [1994] te [geboorteplaats] ,

ingeschreven in de Basisregistratie personen op het adres: [woonplaats] , [adres] ,

nu zonder bekende woon- of verblijfplaats,

hierna te noemen: verdachte.

1.ONDERZOEK TER TERECHTZITTING

Dit vonnis is bij verstek gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzittingen van 23 september 2020, 2 december 2020 en 20 januari 2021.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering en standpunten van officier van justitie mr. H.J. Lambers en van hetgeen mr. L.M.F. Aarts, advocaat te Amsterdam, namens benadeelde partij [slachtoffer 1] alsmede mr. G.J. de Hosson, advocaat te Utrecht, namens benadeelde partijen [benadeelde 1] , [benadeelde 2] , [benadeelde 3] , [benadeelde 4] , [benadeelde 5] en [benadeelde 6] naar voren hebben gebracht. Nabestaande en tevens slachtoffer [slachtoffer 1] en nabestaanden [benadeelde 1] , [benadeelde 3] , [benadeelde 4] en [benadeelde 5] hebben ter terechtzitting een slachtofferverklaring afgelegd.

2.TENLASTELEGGING

De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

De verdenking komt erop neer dat verdachte:

Ten aanzien van feit 1:

op 21 december 2019 in Almere, alleen of met (een) ander(en), [slachtoffer 2] opzettelijk van het leven heeft beroofd, welke doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van diefstal (met geweld) in vereniging gepleegd;

Ten aanzien van feit 2:

op 21 december 2019 in Almere, alleen of met (een)ander(en), geld, verdovende middelen en/of een tas van [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 1] heeft gestolen, met geweld en/of bedreiging met geweld, ten gevolge waarvan [slachtoffer 2] is overleden;

Ten aanzien van feit 3:

op 21 december 2019 in Almere heeft geprobeerd om, alleen of met (een) ander(en), [slachtoffer 1] opzettelijk van het leven te beroven, welke poging tot doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van diefstal (met geweld) in vereniging gepleegd.

3.VOORVRAGEN

De dagvaarding is geldig, de rechtbank is bevoegd tot kennisneming van het ten laste gelegde, de officier van justitie is ontvankelijk in de vervolging van verdachte en er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

4.WAARDERING VAN HET BEWIJS

4.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde wettig en overtuigend te bewijzen.

4.2

Het oordeel van de rechtbank

Bewijsoverweging ten aanzien van de betrouwbaarheid van de verklaringen van [slachtoffer 1] en [getuige 1]

Bij haar beoordeling van de betrouwbaarheid van de verklaringen van de getuigen [slachtoffer 1] en [getuige 1] overweegt de rechtbank als volgt.

[slachtoffer 1] heeft vrijwel direct na het plaatsvinden van de schietpartij een verklaring afgelegd. Hetgeen hij toen heeft verklaard en de verklaringen die hij later over de schietpartij heeft afgelegd, zijn in de kern consistent. Ook komen zijn verklaringen grotendeels overeen met de verklaringen van [getuige 1] , wiens verklaringen in de kern eveneens consistent zijn. Beider verklaringen worden ondersteund door diverse andere onderzoeksbevindingen. Dat [slachtoffer 1] geen volledige openheid van zaken heeft gegeven over onderwerpen waarmee hij zichzelf mogelijk zou incrimineren (bijvoorbeeld ter zake verdovende middelen), doet niet af aan de betrouwbaarheid van hetgeen hij over de fatale schietpartij heeft verklaard. Vastgesteld kan worden dat [slachtoffer 1] en [getuige 1] hun verklaringen niet op elkaar hebben kunnen afstemmen. Immers, uit het procesdossier blijkt dat [getuige 1] onverwijld na het tijdstip waarop de schietpartij zich heeft afgespeeld, omstreeks 15:47 uur, nog voor het arriveren van de hulpdiensten, de woning aan het [adres] in [woonplaats] heeft verlaten. Hij heeft zichzelf diezelfde avond op het politiebureau gemeld. [slachtoffer 1] , die in de woning achterbleef, is kort na het arriveren van de hulpdiensten aangehouden en heeft ter plaatse verklaringen afgelegd die in lijn zijn met hetgeen [getuige 1] later heeft verklaard. Voor afstemming van verklaringen is aldus geen enkele gelegenheid geweest.

Al het voorgaande, in onderling verband en in onderlinge samenhang bezien, maakt dat de rechtbank van oordeel is dat de verklaringen van [slachtoffer 1] en [getuige 1] voldoende betrouwbaar zijn en dat deze elkaar ondersteunen. Hun verklaringen kunnen daarom voor het bewijs worden gebruikt, zoals volgt uit onderstaande bewijsconstructie.

Bewijsmiddelen ten aanzien van het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde^[1]

Gelet op de stukken in het procesdossier stelt de rechtbank het volgende vast.

De aard van de ontmoeting tussen [slachtoffer 2] , [slachtoffer 1] , [getuige 1] , medeverdachte [medeverdachte] en verdachte

Op 21 december 2019 omstreeks 15:51 uur belt [slachtoffer 1] 112 en meldt hij aan de politie dat zijn broertje een deal had met een paar Marokkaanse jongens, dat die jongens op zijn broertje en hem geschoten hebben en dat zijn broertje nu dood op de grond ligt.^[2]Getuige [getuige 2] heeft verklaard dat hij een vriend is van [slachtoffer 2] , dat hij hem die dag naar Almere heeft gebracht, dat [slachtoffer 2] drugs verkocht, dat hij die dag een afspraak had met een man
(de rechtbank begrijpt: [getuige 1] )en dat het daarbij om een grote partij ging.^[3]Getuige [getuige 1] heeft over die afspraak verklaard dat de Marokkanen de kopers waren en dat de Surinamer
(de rechtbank begrijpt: [slachtoffer 2] )de verkoper was.^[4]In de woning aan het [adres] in [woonplaats] werden pannen met daarin vermoedelijk verdovende middelen aangetroffen.^[5]Uit onderzoek is gebleken dat het hier om cocaïne ging.^[6]Vanuit de woning aan het [adres] in [woonplaats] was een spoor van bloeddruppels zichtbaar, dat leidde tot de achtertuin behorend bij de woning aan het [adres] in [woonplaats] . Aldaar werd een stapel schoenendozen met daarin vermoedelijk verdovende middelen aangetroffen.^[7]Uit forensisch onderzoek is gebleken dat zich in die schoenendozen cocaïne bevond.^[8]Op één van die schoenendozen en op een tegel in die tuin werden bloedsporen aangetroffen.^[9]Uit forensisch onderzoek naar beide bloedsporen komt naar voren dat het DNA-profiel matcht met dat van [slachtoffer 1] en dat de kans dat een willekeurige andere persoon hetzelfde profiel heeft kleiner is dan één op één miljard.^[10]Bij de fouillering van [slachtoffer 1] werd bij hem een geperst blok van een witte substantie aangetroffen.^[11]Forensisch onderzoek wees uit dat dit cocaïne betrof.^[12][slachtoffer 1] verklaarde daarover: “dat heb ik van mijn broer gepakt,
de resthebben zij meegenomen denk ik”.^[13]

Op grond van de hiervoor genoemde bewijsmiddelen, in onderling verband en in samenhang bezien, stelt de rechtbank vast dat de afspraak tussen [slachtoffer 2] , [slachtoffer 1] , [getuige 1] , medeverdachte [medeverdachte] en verdachte in de woning aan het [adres] in [woonplaats] een afspraak in het kader van een cocaïnedeal betrof, waarbij [slachtoffer 2] als de verkopende partij en verdachte en zijn medeverdachte als de kopende partij kunnen worden aangemerkt.

Hulpdiensten gaan naar de woning aan het [adres] in [woonplaats]

[verbalisant 1] heeft geverbaliseerd dat hij in de woonkamer een man op de grond zag liggen. Bij de man was geen hartslag voelbaar en hij ademde niet. In zijn borst, ter hoogte van zijn hart, zat een op een schotwond gelijkende wond. Uit de kleding van de man rolde een huls.^[14]Vastgesteld werd dat de man [slachtoffer 2] is.^[15]

[verbalisant 2] heeft geverbaliseerd dat hij in die woonkamer meerdere lege hulzen en één huls met patroon zag liggen.^[16]

[verbalisant 3] heeft geverbaliseerd dat [slachtoffer 1] een bebloed gezicht had.^[17]

De doodsoorzaak van [slachtoffer 2]

Dr. V. Soerdjbalie-Maikoe, arts en forensisch patholoog, heeft pathologisch onderzoek aan het lichaam van [slachtoffer 2] verricht en gerapporteerd over de oorzaak van zijn overlijden. Bij het pathologisch onderzoek zijn bij [slachtoffer 2] (onder meer) perforaties van het hart, de rechterlong, het middenrif en de lever geconstateerd. Het overlijden van [slachtoffer 2] wordt verklaard door perforatie van die structuren, die gepaard ging met ernstig bloedverlies en hart- en longfunctiestoornissen, met verminderde zuurstoftoevoer van vitale organen tot gevolg. Gebleken is dat bij [slachtoffer 2] fors bloedverlies is opgetreden.^[18]Het overlijden van [slachtoffer 2] wordt verklaard door de gevolgen van één schotletsel in de romp.^[19]

Ook radiologen dr. H.G.M. Peters en prof. dr. P.A.M. Hofman hebben onderzoek aan het lichaam van [slachtoffer 2] verricht en gerapporteerd over de oorzaak van zijn overlijden. Hierbij is geconcludeerd dat de doodsoorzaak van [slachtoffer 2] een harttamponnade (dat wil zeggen: een functiebeperking van het hart door de aanwezigheid van bloed in het hartzakje) en verbloeding in de borstholte is. Beide aandoeningen zijn veroorzaakt door extern penetrerend geweld op de borstkas met betrokkenheid van (onder meer) het borstbeen, het hartzakje, de rechterlong, het middenrif en de lever. De metaaldense structuur in de rechterflank is zeer waarschijnlijk passend bij een projectiel.^[20]

Wat aan het overlijden van [slachtoffer 2] is voorafgegaan

[getuige 1] heeft verklaard dat hij de dikke Marokkaan
(de rechtbank begrijpt: medeverdachte [medeverdachte] )(voor 21 december 2019) twee keer eerder heeft gezien en dat hij de kleine Marokkaan
(de rechtbank begrijpt: verdachte)drie keer eerder heeft gezien.^[21]Vaststaat dat hij in de vier dagen voorafgaand aan de schietpartij in elk geval één keer een ontmoeting met beiden had.^[22]

Medeverdachte [medeverdachte] maakt gebruik van een Volkswagen Touran met kenteken [kenteken] .^[23]Uit onderzoek is gebleken dat verdachten op 21 december 2019 om 14:17 uur in dit voertuig vanaf Amsterdam naar Almere zijn gereden.^[24]Vanaf 14:45 uur tot 15:00 uur stond het voertuig op een afstand van 120 meter van de winkel van [slachtoffer 1] stil. Om 15:00 uur verliet het voertuig die locatie en begaf zich naar het centrum van Almere. Na 15:20 uur, op welk moment het voertuig zich vlak voor het parkeerterrein voor het Flevoziekenhuis bevond, gaf het voertuig geen GPS-coördinaten meer door.^[25]

Over de dag van de schietpartij heeft [getuige 1] verklaard dat hij om 14:30 uur werd gebeld door [slachtoffer 2] dat de Marokkanen al in de winkel van de kale Surinamer
(de rechtbank begrijpt: [slachtoffer 1] )waren.^[26]Toen [getuige 1] in die winkel aankwam, waren zij met zijn vieren aan het praten en zeiden ze naar het centrum te gaan. [getuige 1] reed met de Marokkanen mee naar het centrum; [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] zouden samen rijden. Nadat ze op de markt weer met de Surinamers bijeen waren gekomen, gingen ze naar het appartement.^[27]

Op de camerabeelden van het appartementencomplex waarvan de woning aan het [adres] in [woonplaats] deel uitmaakt, is te zien dat op voornoemde datum om 15:41:12 uur vijf personen het portaal ingaan. Deze personen zijn herkend als [slachtoffer 2] , [slachtoffer 1] , [getuige 1] , verdachte en zijn medeverdachte.^[28]Op de camerabeelden is te zien dat [slachtoffer 1] een zwarte rugzak op zijn rug draagt.^[29]

Over hetgeen zich in de woning heeft afgespeeld, heeft [getuige 1] het volgende verklaard:

- “ Schreeuwen hoorde ik, een soort vechten.”^[30]

- “ Toen ik geschreeuw hoorde, heb ik de deur van het toilet geopend. Ik zag een pistool.”^[31]

- “ Ik zag de dikke Marokkaan richting de voeten van de kale Surinamer schieten en om de tas vragen.”^[32]

- “ Hij bleef om de tas vragen en schoot ook.”^[33]

-
(op de vraag: wat hoorde u toen u het schieten had gezien?):“Geef de tas, geef de tas.”^[34]

-
(op de vraag: hoe was de rolverdeling tussen de kleine Marokkaan en de dikke Marokkaan?):“Ik zag ze als twee partners.”^[35]

- “ Er is een tas weggenomen.”^[36]

[slachtoffer 1] heeft het volgende verklaard over wat zich in de woning heeft afgespeeld:

- “ ineens hoor ik [een] trekker, ik hoor boem boem. Ik weet niet wie mij ging slaan, waar die vuist vandaan komt”^[37]

- “ We kwamen binnen en het schieten en alles, het was gewoon gelijk”^[38]

- “ Een begon te schieten en toen heb ik gevochten. Toen schoot die ander ook. Daarna renden zij weg en zag ik mijn broer daar liggen.”^[39]

- “ Ze hebben ook op mij geschoten.”^[40]

-
(op de vraag: hoe vaak is er geschoten op jou?):“Ik denk wel vier keer.”^[41]

- “ Die dikkige begon met schieten. De partner zei “schieten”. Ik bedoel met de partner de kleine Marokkaan.”^[42]

-
(op de vraag: hoe stond jij tegenover de schutter?):“Ik was nog half in de hal. Ik wilde al vechten, maar hij begon al op mij te schieten.”^[43]

-
(op de vraag: welke van de twee?):“De bollige Marokkaan.”^[44]

-
(op de vraag: en jouw broertje?):“Hij ging ook vechten met hen. Wij wilden het pistool afpakken van hen.”^[45]

- “ Ik heb met de dikke gevochten. We vielen samen op de grond. De kleine Marokkaan heeft toen het wapen gepakt.”^[46]

- “ Ik zag dat die kleine ook begon met schieten.”^[47]

- “ Ze hebben beide geschoten.”^[48]

- “ Ze schoten op mij en op mijn broertje.”^[49]

- “ Ik hoorde “geef”, “ik schiet” en “ik vermoord je”. Er werd gevochten. Met het vechten zijn we de hele kamer doorgegaan.”^[50]

- “ Ik werd geslagen op mijn hoofd. Heel veel keer.”^[51]

- “ Ik voelde dat de kleine Marokkaan mij sloeg op mijn hoofd.”^[52]

-
(op de vraag: hoe werd jouw broertje geraakt?):“Ik weet niet wanneer hij precies is geraakt. Er waren zoveel schoten, het was links en rechts.”^[53]

- “ Tijdens het vechten voelde ik een ruk en toen werd er aan mijn rugzak getrokken.”^[54]

- “ Ze hebben mijn tas meegenomen, een sporttas van Levi’s.”^[55]

-
(op de vraag: wat is er precies weggenomen op 21 december 2019?):“Die tas. Het is een rugzak.”^[56]

-
(op de vraag: wat ben je allemaal kwijt?):“Geld, parfums, facturen en een handdoek.”^[57]

-
(op de vraag: wat kun je vertellen over het geld?): “Kleingeld, 150 euro ongeveer.”^[58]

Om 15:44:49 uur komen verdachte en zijn medeverdachte weer – ditmaal kennelijk rennend en door een zijdeur – in beeld.^[59]Verdachte heeft dan een zwarte rugzak in zijn handen.^[60]

De tijd tussen de op de camerabeelden van het appartementencomplex geregistreerde aankomst en het vertrek bedraagt in totaal 2 minuten en 34 seconden.^[61]

Op camerabeelden van de stad Almere van na het schietincident is te zien dat verdachten achter elkaar wegrennen.^[62]

[getuige 1] heeft verklaard dat één van de Marokkanen gebruikmaakt van het telefoonnummer [telefoonnummer] .^[63]Uit onderzoek is gebleken dat het telefoonnummer [telefoonnummer] in gebruik is bij verdachte.^[64]In de ochtend van 21 december 2019 was er veel sms-verkeer tussen dit telefoonnummer en het telefoonnummer [telefoonnummer] .^[65]Het telefoonnummer [telefoonnummer] is in gebruik bij medeverdachte [medeverdachte] .^[66]Kort na het schietincident heeft het telefoonnummer [telefoonnummer] gebeld naar het telefoonnummer [telefoonnummer] .^[67]

Na de schietpartij werd in de hal van de woning aan het [adres] in [woonplaats] een donkerblauwe capuchon aangetroffen.^[68]Op de camerabeelden van het appartementencomplex is te zien dat verdachte om 15:41 uur nog een jas met capuchon draagt.^[69]Op de camerabeelden van de stad Almere is te zien dat hij om 15:49 uur een donkerblauwe jas zonder capuchon draagt.^[70]Uit forensisch onderzoek naar DNA op de binnen- en buitenzijde van de linkerflap van de capuchon (SIN: AAMZ9345NL#04) is een DNA-hoofdprofiel van verdachte verkregen, waarbij de matchkans kleiner dan één op één miljard is.^[71]

Een dag na de schietpartij werd in de woning, nabij het gordijn in de woonkamer, een formulier op naam van medeverdachte [medeverdachte] aangetroffen.^[72]Bij dactyloscopisch onderzoek is een zeer grote mate van overeenkomst geconstateerd tussen een spoor op dit formulier (SIN: AANE2371NL) en een afdruk van de linker wijsvinger van medeverdachte [medeverdachte] .^[73]De kans om een dergelijke overeenkomst aan te treffen bij een willekeurig andere persoon is verwaarloosbaar.^[74]

Bewijsoverwegingen

Medeplegen van het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde

De vraag die aan de rechtbank voorligt is of het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde medeplegen kan worden bewezen.

De rechtbank stelt voorop dat de betrokkenheid van verdachte aan een strafbaar feit als medepleger kan worden bewezenverklaard indien is komen vast te staat dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte en zijn medeverdachte en zijn – intellectuele en/of materiële – bijdrage aan het delict zodanig wezenlijk dan wel van dusdanig voldoende gewicht is, dat sprake is van het medeplegen. Voor een bewezenverklaring van medeplegen behoeft niet tot uiting te komen wie van de medeverdachten elk van de verschillende geweldshandelingen heeft of hebben verricht.

Uit het procesdossier leidt de rechtbank met betrekking tot de betrokkenheid van verdachte bij het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde het volgende af.

De verdachten kenden elkaar en werkten eerder samen; blijkens het procesdossier plaatsten zij op 17 december 2019, dus vier dagen voor het ten laste gelegde, in Amsterdam een peilbaken onder een auto. Rond diezelfde periode hebben zij samen in elk geval één keer een ontmoeting met [getuige 1] gehad. Op de dag van de schietpartij hadden verdachte en zijn medeverdachte veelvuldig telefonisch contact in de vorm van sms-verkeer. Later op die dag zijn zij samen vanuit Amsterdam naar Almere gereden en bezochten zij, alvorens zich samen naar de woning aan het [adres] te begeven, samen de winkel van [slachtoffer 1] en reden zij samen (en nu ook in het bijzijn van [getuige 1] ) naar het centrum van Almere. Vervolgens zijn zij zeer kortdurend in de woning aan het [adres] in [woonplaats] geweest, immers zijn zij na 2 minuten en 34 seconden opnieuw te zien op de camerabeelden van het appartementencomplex en ditmaal in het bezit van een rugzak en kennelijk op de vlucht. Binnen dat tijdsbestek is [slachtoffer 2] in zijn borst geschoten, waardoor hij is overleden. Uit de verklaringen die [slachtoffer 1] heeft afgelegd volgt dat er al direct na binnenkomst in de woning geschoten werd, dat het wapen op enig moment van medeverdachte naar verdachte overging, dat beide verdachten hebben geschoten en dat er geschoten werd op zijn broertje en op hem. Ook volgt uit zijn verklaringen dat er “geef” en “ik schiet” geschreeuwd werd, dat één van de verdachten zei “schieten” en dat de andere toen schoot, dat beide verdachten gevochten hebben en dat er tijdens het vechten aan zijn rugzak getrokken werd, waarna verdachten wegrenden. Kort na het schietincident heeft het telefoonnummer dat bij medeverdachte [medeverdachte] in gebruik is bovendien nog gebeld naar het telefoonnummer dat bij verdachte in gebruik is.

Op grond van bovenstaande overwegingen stelt de rechtbank vast dat verdachten voor, tijdens en (kort) na de schietpartij samen hebben opgetreden en dat er daarbij tussen verdachten sprake is geweest van een nauwe en bewuste samenwerking. De rechtbank merkt verdachte dan ook aan als medepleger van het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde.

Conclusie

Op grond van voornoemde bewijsmiddelen en bewijsoverwegingen acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde, zoals hierna omschreven in rubriek 5.

Daarbij geldt dat de hiervoor weergegeven bewijsmiddelen steeds worden gebruikt tot het bewijs van het feit of de feiten waarop zij blijkens hun inhoud uitdrukkelijk betrekking hebben. Sommige onderdelen van de bewijsmiddelen hebben niet betrekking op alle feiten, maar op één of meerdere feiten.

5.BEWEZENVERKLARING

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte:

ten aanzien van feit 1:

op 21 december 2019 te Almere tezamen en in vereniging met een ander [slachtoffer 2] opzettelijk van het leven heeft beroofd door eenmaal met een vuurwapen een kogel in de borst van die [slachtoffer 2] te schieten, ten gevolge waarvan voornoemde [slachtoffer 2] is overleden, welke doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van enig strafbaar feit, te weten een diefstal met geweld in vereniging van een tas van het merk Levi (met inhoud, te weten onder meer een geldbedrag van in totaal ongeveer 150 euro) (strafbaar gesteld in artikel 312 van het Wetboek van Strafrecht), en welke doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en/of aan de andere deelnemer aan dat feit straffeloosheid en/of het bezit van het wederrechtelijk verkregene te verzekeren;

ten aanzien van feit 2:op 21 december 2019 te Almere tezamen en in vereniging met een ander met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een tas van het merk Levi (met inhoud, te weten onder meer een geldbedrag van in totaal ongeveer 150 euro), die geheel aan een ander dan aan verdachte en/of zijn mededader toebehoorde, te weten aan [slachtoffer 1] , welke diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 2] en [slachtoffer 1] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of de andere deelnemer aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren door- tegen die [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 1] te schreeuwen "Geef de tas" en "Geef" en "Ik schiet" en "Ik vermoord je" en- die [slachtoffer 1] meermalen op het hoofd te slaan en- eenmaal met een vuurwapen een kogel in de borst van die [slachtoffer 2] te schieten, ten gevolge waarvan voornoemde [slachtoffer 2] is overleden;ten aanzien van feit 3:

op 21 december 2019 te Almere, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander [slachtoffer 1] opzettelijk van het leven te beroven, meermalen met een vuurwapen in de richting van het lichaam van die [slachtoffer 1] heeft geschoten, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid, welke poging tot doodslag werd gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van enig strafbaar feit, te weten een diefstal met geweld in vereniging van een tas van het merk Levi (met inhoud, te weten onder meer een geldbedrag van in totaal ongeveer 150 euro) (strafbaar gesteld in artikel 312 van het Wetboek van Strafrecht), en welke poging tot doodslag werd gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf en/of aan de andere deelnemer aan dat feit straffeloosheid en/of het bezit van het wederrechtelijk verkregene te verzekeren.

Voor zover in het bewezen verklaarde deel van de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Verdachte is daardoor niet in de verdediging geschaad.

Hetgeen onder 1, 2 en 3 meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. Verdachte wordt hiervan vrijgesproken.

6.STRAFBAARHEID VAN DE FEITEN

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezen verklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezen verklaarde levert volgens de wet de volgende strafbare feiten op:

Ten aanzien van feit 1 en feit 2, voor zover feit 2 betrekking heeft op slachtoffer [slachtoffer 2] :

de eendaadse samenloop van

medeplegen van doodslag, gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van een strafbaar feit en gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers aan dat feit hetzij straffeloosheid hetzij het bezit van het wederrechtelijk verkregene te verzekeren

diefstal, voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en bedreiging met geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers van het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen en terwijl het feit de dood ten gevolge heeft

Ten aanzien van feit 3 en feit 2, voor zover feit 2 betrekking heeft op slachtoffer [slachtoffer 1] :

de eendaadse samenloop van

medeplegen van poging tot doodslag, gevolgd, vergezeld en/of voorafgegaan van een strafbaar feit en gepleegd met het oogmerk om de uitvoering van dat feit voor te bereiden, gemakkelijk te maken en/of bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers van het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren

7.STRAFBAARHEID VAN VERDACHTE

Er is geen omstandigheid gebleken of aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

8.OPLEGGING VAN STRAF

8.1

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd verdachte ter zake van het door hem bewezen geachte tot een gevangenisstraf van veertien jaren te veroordelen en daarnaast om bij vonnis de gevangenneming van verdachte te bevelen.

8.2

Het oordeel van de rechtbank

Bij het bepalen van de op te leggen straf heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het bewezen verklaarde, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.

Verdachte heeft zich, samen met een ander, schuldig gemaakt aan gekwalificeerde doodslag op de 35-jarige [slachtoffer 2] . Verdachte is samen met zijn medeverdachte voor een drugsdeal naar Almere gegaan. Ze zijn bewapend de woning binnengegaan waar de drugsdeal zou plaatsvinden. Vrijwel direct na binnenkomst is er geroepen “schiet” en “ik vermoord je”, waarbij het slachtoffer van dichtbij door de borst is geschoten. Het slachtoffer is hierdoor komen te overlijden. Er zijn meerdere schoten gelost, waarbij ook [slachtoffer 1] – op wie immers eveneens is gericht en geschoten – dodelijk geraakt had kunnen worden. Verdachte en zijn medeverdachte hebben met deze schietpartij getoond geen respect te hebben voor het menselijk leven. Door het handelen van verdachte en zijn medeverdachte hebben zij het slachtoffer zijn meest kostbare bezit ontnomen, namelijk zijn leven – en dat kennelijk enkel om hem geld of drugs afhandig te maken. De gewelddadige dood van het slachtoffer is schokkend voor zijn familieleden, waarbij op de eerste plaats gedacht moet worden aan zijn ouders, zusje, partner en twee jonge kinderen. Door de moeder, het zusje, de partner en de dochter van het slachtoffer is ter terechtzitting op indringende wijze verwoord hoezeer zij het slachtoffer missen en hoe ingrijpend hun levens door het handelen van verdachte en zijn medeverdachte zijn veranderd. Hun leed is amper te overzien. Daarnaast heeft een dergelijke fatale, drugsgerelateerde schietpartij op klaarlichte dag in een woning midden in een druk stadscentrum vanzelfsprekend ook een enorme maatschappelijke impact. Op dergelijk excessief crimineel gedrag moet strafrechtelijk fors gereageerd worden, niet alleen om hetgeen de nabestaanden is aangedaan te vergelden, maar ook om duidelijk te maken dat misdaad niet loont.

Verdachte heeft zich naast het medeplegen van een gekwalificeerde doodslag ook schuldig gemaakt aan het medeplegen van een poging daartoe op [slachtoffer 1] . Benadeelde partij [slachtoffer 1] heeft ter terechtzitting verklaard dat hij tot op de dag van vandaag ernstige psychische problemen ondervindt van de gewelddadigheden die hem op 21 december 2019 in de woning zijn overkomen. De rechtbank heeft acht geslagen op de wettelijke strafmaxima die op de door verdachte begane strafbare feiten zijn gesteld en constateert dat dit in het geval van een gekwalificeerde doodslag een levenslange gevangenisstraf is. Daarnaast heeft de rechtbank acht geslagen op de straffen die in soortgelijke zaken zijn opgelegd.

Verdachte heeft geen enkele verantwoordelijkheid voor zijn handelen genomen; hij is op de vlucht geslagen en houdt zich tot op heden onvindbaar voor justitie. Van berouw of enig inzicht in het misdadige karakter van zijn handelen en het leed dat hij daarmee heeft veroorzaakt is niet gebleken.

De rechtbank heeft acht geslagen op een de verdachte betreffend uittreksel uit het Justitieel Documentatieregister van 13 januari 2021, waaruit volgt dat verdachte eerder wegens het plegen van strafbare feiten is veroordeeld, waaronder voor een poging tot zware mishandeling en een poging tot het medeplegen van een gekwalificeerde diefstal. De gevangenisstraffen die verdachte eerder zijn opgelegd, hebben hem er kennelijk niet van weerhouden zich opnieuw aan strafbare feiten schuldig te maken.

De rechtbank is van oordeel dat, gelet op de evident grote ernst van de strafbare feiten waaraan verdachte zich heeft schuldig gemaakt en de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd, niet kan worden volstaan met een andere of lichtere sanctie dan een straf die langdurige vrijheidsbeneming met zich brengt. Gelet op de ernst van het bewezen verklaarde en ter bescherming van de maatschappij acht de rechtbank het passend en geboden dat aan verdachte een gevangenisstraf wordt opgelegd, gelijk aan de duur die door de officier van justitie is gevorderd.

Alles afwegende zal de rechtbank voor het bewezen verklaarde aan verdachte een gevangenisstraf opleggen voor de duur van veertien jaren.

Bevel gevangenneming

De rechtbank zal op de voet van artikel 65, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering de gevangenneming van verdachte bevelen en licht dat als volgt toe.

De rechtbank veroordeelt verdachte ter zake feiten waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van twaalf jaren of meer is gesteld. De ernstige bezwaren volgen uit dit veroordelend vonnis. Uit omstandigheden is gebleken van een gewichtige reden van maatschappelijke veiligheid, welke de onverwijlde vrijheidsbeneming vordert, namelijk veroordeling ter zake feiten waardoor de rechtsorde ernstig is geschokt. Verdachte heeft zich immers schuldig gemaakt aan zeer ernstige levensdelicten. Het zou maatschappelijk niet aanvaardbaar zijn als een verdachte, van wie de betrokkenheid bij feiten als de onderhavige is vastgesteld, een (eventueel) hoger beroep in vrijheid zou mogen afwachten.

Daarnaast dient er ernstig rekening mee te moeten worden gehouden dat verdachte een misdrijf zal begaan waarop naar de wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van zes jaren of meer is gesteld of waardoor de gezondheid of veiligheid van personen in gevaar kan worden gebracht. Verdachte is in het verleden eerder veroordeeld ter zake onder meer een vermogens- en geweldsdelict, ook tot onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Ten slotte is er sprake van (gebleken) vluchtgevaar.

Gelet op de ernst van het bewezen verklaarde en de strafoplegging, alsmede de aanwezigheid van gronden voor voorlopige hechtenis, zal de rechtbank met onmiddellijke ingang de gevangenneming van verdachte bevelen. Deze beslissing is in een afzonderlijk bevel geminuteerd. Een kopie van dit bevel is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

9.BESLAG

9.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de inbeslaggenomen voorwerpen die op de door hem ter terechtzitting van 20 januari 2021 overgelegde beslaglijst staan aan de rechthebbenden daarvan dienen te worden teruggegeven.

9.2

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank beoordeelt de inbeslaggenomen voorwerpen aan de hand de ter terechtzitting van 20 januari 2021 door de officier van justitie overgelegde beslaglijst. Deze beslaglijst zal aan het vonnis worden gehecht en de rechtbank zal de op die beslaglijst gehanteerde nummering volgen.

Teruggave aan de rechthebbende(n)

De rechtbank zal teruggave aan de rechthebbende(n) gelasten van onderstaande in beslag genomen voorwerpen:

1. Simkaart van zaktelefoon (omschrijving: LYCA);
2. Simkaart van zaktelefoon (omschrijving: LYCA);
3. Simkaart van zaktelefoon (omschrijving: LYCA).

10 BENADEELDE PARTIJEN [benadeelde 1] , [benadeelde 2] , [benadeelde 3] , [benadeelde 4] , [benadeelde 5] EN [benadeelde 6]

[benadeelde 1] , [benadeelde 2] , [benadeelde 3] , [benadeelde 4] , [benadeelde 5] en [benadeelde 6] hebben zich – daartoe vertegenwoordigd door mr. G.J. de Hosson – als benadeelde partijen in het geding gevoegd en vorderen schadevergoedingen ter zake van het aan verdachte onder 1 en 2 ten laste gelegde. Gezamenlijk vorderen zij een bedrag van € 15.673,32 aan materiële schade. Daarnaast wordt de volgende immateriële schadevergoeding gevorderd:

[benadeelde 1] vordert een bedrag van € 17.500,00;
[benadeelde 2] vordert een bedrag van € 17.500,00;
[benadeelde 4] vordert een bedrag van € 20.000,00;
[benadeelde 5] vordert een bedrag van € 20.000,00;
[benadeelde 6] vordert een bedrag van € 20.000,00.

Tot slot vorderen zij gezamenlijk een bedrag van € 616,48 als vergoeding van proceskosten, bestaande uit gemaakte reiskosten en te maken proceskosten voor het geval de zaak in hoger beroep dient.

10.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht de vorderingen van de benadeelde partijen hoofdelijk, vermeerderd met de gevorderde wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel als volgt toewijsbaar:

Ten aanzien van [benadeelde 1] :

Materiële schadevergoeding:

€ 1.957,18 (de kosten voor vliegtickets van haarzelf en [benadeelde 3] );
€ 1.470,00 (de kosten voor de huur van een appartement en een auto in Suriname);
€ 8.476,14 (de kosten voor de uitvaart in Suriname);

Immateriële schadevergoeding:

€ 17.500,00;

Vergoeding proceskosten:

- € 58,24 ( € 58,24 (reiskosten).

Totaal: € 29.461,56

Ten aanzien van [benadeelde 2] :

Immateriële schadevergoeding:

€ 17.500,00.

Totaal: € 17.500,00

Ten aanzien van [benadeelde 4] :

Materiële schadevergoeding:

- € 4.300,00 ( € 4.300,00 (de kosten voor vliegtickets van haarzelf, [benadeelde 5] en [benadeelde 6] , aldus de officier van justitie);

Immateriële schadevergoeding:

€ 20.000,00;

Vergoeding proceskosten:

- € 58,24 ( € 58,24 (reiskosten).

Totaal: € 24.358,24

Ten aanzien van [benadeelde 5] :

Immateriële schadevergoeding:

€ 20.000,00.

Totaal: € 20.000,00

Ten aanzien van [benadeelde 6] :

Immateriële schadevergoeding:

€ 20.000,00.

Totaal: € 20.000,00

De officier van justitie acht [benadeelde 3] niet-ontvankelijk in de vordering van materiële schade, omdat haar vliegticket naar Suriname van de rekening van [benadeelde 1] is afschreven en vergoeding van die kosten daarom aan [benadeelde 1] dient te worden toegekend. Ook voor wat betreft het meer gevorderde dienen de benadeelde partijen niet-ontvankelijk in hun vorderingen te worden verklaard.

10.2

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank ziet zich voor de vraag gesteld of de vorderingen van de benadeelde partijen tot vergoeding van de door hen geleden schade inhoudelijk kunnen worden behandeld, nu de zaak tegen verdachte bij verstek wordt behandeld. In dat kader verwijst de rechtbank naar het overzichtsarrest van de Hoge Raad van 28 mei 2019 (ECLI:NL:HR:2019:793), dat betrekking heeft op vorderingen van benadeelde partijen.

De Hoge Raad overweegt in dit arrest dat de schadevergoedingsprocedure in het strafrecht aan de benadeelde partij en aan de verdachte niet dezelfde processuele waarborgen biedt als een gewone civiele procedure, onder meer omdat in de context van de strafrechtelijke procedure ingevolge artikel 334 van het Wetboek van Strafvordering slechts in beperkte mate plaats is voor bewijslevering. De Hoge Raad overweegt voorts dat dit bezwaar echter in afdoende mate wordt ondervangen door artikel 361, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering, welke bepaling mede in het licht van artikel 6, eerste lid, van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) aldus moet worden uitgelegd dat de strafrechter verplicht is tot niet-ontvankelijkverklaring indien de rechtbank niet verzekerd acht dat beide partijen (dus zowel de benadeelde partij als de verdachte) in voldoende mate in de gelegenheid zijn geweest om naar voren te brengen wat zij ter staving van de vordering onderscheidenlijk tot verweer tegen de vordering kunnen aanvoeren en, voor zover nodig en mogelijk, daarvan bewijs te leveren.

De rechtbank acht niet verzekerd dat verdachte eventuele verweren tegen de vordering van de benadeelde partijen genoegzaam naar voren heeft kunnen brengen, aangezien hij niet geïnformeerd is (en kon worden) over de voeging en de vorderingen van de benadeelde partijen.

Gelet op hetgeen zij hiervoor heeft overwogen, zal de rechtbank de benadeelde partijen

niet-ontvankelijk in hun vorderingen verklaren en bepalen dat zij hun vorderingen bij de burgerlijke rechter kunnen aanbrengen.

Nu de benadeelde partijen niet-ontvankelijk worden verklaard in hun vorderingen, zullen de benadeelde partijen in de kosten van verdachte worden veroordeeld voor zover deze betrekking hebben op verweren tegen de vorderingen. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

11.BENADEELDE PARTIJ [slachtoffer 1]

heeft zich – daartoe vertegenwoordigd door mr. L.M.F. Aarts – als benadeelde partij in het geding gevoegd en vordert een bedrag van in totaal € 29.199,58.

Dit bedrag bestaat uit:

€ 1.158,02 aan materiële schade ten gevolge van het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde;
€ 7.500,00 aan immateriële schade (niet-zijnde shockschade) ten gevolge van het onder 2 en 3 ten laste gelegde;
€ 20.000,00 aan immateriële schade (zijnde shockschade) ten gevolge van het onder 1 en 2 ten laste gelegde.

Daarnaast vordert hij een bedrag van € 541,56 als vergoeding van proceskosten, bestaande uit gemaakte reiskosten en te maken reis- en parkeerkosten voor geval de zaak in hoger beroep dient.

11.1

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft geconcludeerd tot gehele toewijzing van de vordering, met uitzondering van een vergoeding van te maken reis- en parkeerkosten voor het geval de zaak in hoger beroep dient. De officier van justitie acht de vordering hoofdelijk, vermeerderd met de gevorderde wettelijke rente en met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel toewijsbaar.

11.2

Het oordeel van de rechtbank

Gelet op wat de rechtbank hiervoor in rubriek 10 heeft overwogen – hetgeen op deze plaats evenzeer te gelden heeft –, zal zij benadeelde partij [slachtoffer 1] eveneens niet-ontvankelijk in zijn vordering verklaren en bepalen dat hij zijn vordering bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Nu de benadeelde partij niet-ontvankelijk wordt verklaard in zijn vordering, zal de benadeelde partij in de kosten van verdachte worden veroordeeld voor zover deze betrekking hebben op het verweer tegen de vordering. Deze kosten worden tot op dit moment begroot op nihil.

12.TOEPASSELIJKE WETTELIJKE VOORSCHRIFTEN

De beslissing berust op de artikelen 45, 47, 55, 57, 288 en 312 van het Wetboek van Strafrecht, zoals de artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.

13.BESLISSING

De rechtbank:

Bewezenverklaring

- verklaart het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde bewezen zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld;

- verklaart het onder 1, 2 en 3 meer of anders ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij;

Strafbaarheid

- verklaart het onder 1, 2 en 3 bewezen verklaarde strafbaar en kwalificeert dit zoals hiervoor in rubriek 6 is vermeld;

- verklaart verdachte strafbaar;

Oplegging straf

- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstraf van veertien (14) jaren;

Bevel gevangenneming

- beveelt de gevangenneming van verdachte, welk bevel apart is geminuteerd en waarvan een kopie als bijlage aan dit vonnis is gehecht;

Beslag

- gelast de teruggave aan de rechthebbende(n) van onderstaande in beslag genomen voorwerpen:

1. Simkaart van zaktelefoon (omschrijving: LYCA);
2. Simkaart van zaktelefoon (omschrijving: LYCA);
3. Simkaart van zaktelefoon (omschrijving: LYCA);

Benadeelde partij [benadeelde 1]

- verklaart [benadeelde 1] niet-ontvankelijk in haar vordering en bepaalt dat de vordering kan worden aangebracht bij de burgerlijke rechter;