ECLI:NL:RBMNE:2023:6899

• Datum uitspraak: 2 november 2023
• Publicatiedatum: 21 december 2023
• Zaaknummer: UTR 23/2497
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Socialezekerheidsrecht
• Procedures: Proces-verbaal
• Rechters: E.E.M. van Abbe
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Weigering gewaarborgde hulp als geen besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht

In deze zaak heeft de Rechtbank Midden-Nederland op 2 november 2023 uitspraak gedaan in een bestuursrechtelijke procedure. Eiseres, vertegenwoordigd door [A], had bezwaar gemaakt tegen de afwijzing van haar verzoek om gewaarborgde hulp (GWH) voor haar moeder. De afwijzing vond plaats op 21 december 2022, waarna verweerder, Zilveren Kruis Zorgkantoor, het bezwaar op 2 maart 2023 niet-ontvankelijk verklaarde. Eiseres heeft hiertegen beroep ingesteld.

De rechtbank heeft in haar overwegingen vastgesteld dat de afwijzing van [A] als GWH niet kan worden aangemerkt als een besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht. Dit betekent dat er geen rechtsgevolg aan de afwijzing is verbonden, waardoor er geen mogelijkheid is voor bezwaar of beroep. De rechtbank verwijst naar relevante rechtspraak, waaronder uitspraken van de Centrale Raad van Beroep, die deze interpretatie ondersteunen.

Daarnaast heeft de rechtbank opgemerkt dat de machtiging van eiseres voor [A] beperkt was tot de bezwaarprocedure en dat er in de beroepsfase geen nieuwe machtiging is ingediend. Hierdoor kon de rechtbank niet ingaan op de inhoudelijke vraag of de afwijzing van [A] als GWH terecht was. De rechtbank heeft geconcludeerd dat eiseres geen gelijk krijgt en heeft het beroep ongegrond verklaard. Er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling. De uitspraak is openbaar gedaan en partijen zijn op de hoogte gesteld van de mogelijkheid tot hoger beroep bij de Centrale Raad van Beroep binnen zes weken na verzending van het proces-verbaal.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Zittingsplaats Utrecht

Bestuursrecht

zaaknummer: UTR 23/2497

proces-verbaal van de mondelinge uitspraak van de enkelvoudige kamer van

2 november 2023 in de zaak tussen

[eiseres], te [woonplaats], eiseres,

(gemachtigde: [A])

en

Zilveren Kruis Zorgkantoor, verweerder

(gemachtigde: mr. T. van Eijk).

Procesverloop

Bij brief van 21 december 2022 heeft verweerder [A] afgewezen als gewaarborgde hulp (GWH) voor zijn moeder [eiseres].

Bij besluit van 2 maart 2023 (het bestreden besluit) heeft verweerder het bezwaar van eiseres niet-ontvankelijk verklaard.

[A] heeft namens eiseres tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 2 november 2023. [A] is verschenen. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door zijn gemachtigde.

Na afloop van de zitting heeft de rechtbank onmiddellijk uitspraak gedaan.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Overwegingen

1. De rechtbank komt om twee redenen niet toe aan de inhoudelijke vraag of

[A] geweigerd mocht worden als GWH.

2. De eerste reden is dat de afwijzing van [A] als GWH niet is aan te merken als een besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht waartegen bezwaar kan worden gemaakt en beroep kan worden ingesteld. De afwijzing als GWH is namelijk niet gericht op enig rechtsgevolg: er verandert hierdoor niets in de positie van eiseres als budgethouder van het persoonsgebonden budget. De rechtbank verwijst daarbij naar rechtspraak ^[1] , waaronder die van de hoogste instantie in dit soort zaken, de Centrale Raad van Beroep. ^[2] Verweerder heeft het bezwaar om die reden terecht niet-ontvankelijk verklaard.

3. De tweede reden is dat de machtiging van eiseres van 27 januari 2023 zich beperkt tot de bezwaarprocedure en in de beroepsfase geen nieuwe machtiging is ingebracht waaruit blijkt dat [A] namens eiseres in beroep mag optreden. De rechtbank ziet geen aanleiding eiseres in de gelegenheid te stellen dit verzuim te herstellen, omdat de eerste reden hoe dan ook een inhoudelijke discussie belet.

4. De conclusie is dan eiseres geen gelijk krijgt. Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Deze uitspraak is gedaan door mr. E.E.M. van Abbe, rechter, in aanwezigheid van

mr. H.J.J.M. Kock, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op

2 november 2023.

De rechter is verhinderd het proces-verbaal te ondertekenen.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending van het proces-verbaal daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de Centrale Raad van Beroep.

Voetnoten

1. Zie bijvoorbeeld de uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant van 10 oktober 2019, ECLI:NL:RBOBR:2019:6510 en de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 23 april 2021, ECLI:NL:RBROT:2021:3586.

2. Zie bijvoorbeeld de uitspraak van 21 juni 2023, ECLI:NL:CRVB:2023:1178.