ECLI:NL:RBMNE:2024:4087

• Datum uitspraak: 5 juli 2024
• Publicatiedatum: 8 juli 2024
• Zaaknummer: UTR 23/1865
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Bestuursprocesrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: A. de Snoo
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Besluit vaststelling tussenbalans Regionale Energiestrategieën en de mogelijkheid tot bezwaar

Op 5 juli 2024 heeft de Rechtbank Midden-Nederland uitspraak gedaan in de zaak tussen verschillende stichtingen en verenigingen, waaronder Stichting Windalarm en Stichting Red de Plassen, en de provinciale staten van de provincie Utrecht. De zaak betreft de vraag of de eisers bezwaar konden maken tegen de besluitvorming van de provinciale staten over de Tussenbalans Regionale Energiestrategieën. De provinciale staten hadden het bezwaar van de eisers niet-ontvankelijk verklaard, omdat het besluit volgens hen geen rechtsgevolg had. De rechtbank heeft de provinciale staten gevraagd om de relevante stukken, maar deze zijn niet aangeleverd, wat in strijd is met artikel 8:42 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). De rechtbank heeft de zaak beoordeeld op basis van de stukken van de eisers en openbaar beschikbare informatie.

Eisers waren van mening dat het besluit van 21 september 2022, dat de Tussenbalans vaststelde, wel degelijk rechtsgevolg had en dat hun bezwaar dus ontvankelijk moest zijn. Ze stelden dat de wijziging van de tekst van het besluit met een amendement invloed had op de rechten van potentiële investeerders. De rechtbank oordeelde echter dat de vaststelling van de Tussenbalans een politiek-bestuurlijke uitspraak was en niet gericht was op rechtsgevolg. De rechtbank concludeerde dat het bezwaar terecht niet-ontvankelijk was verklaard, omdat het besluit geen rechtsgevolg had. Daarom werd het beroep van de eisers ongegrond verklaard, zonder dat er een zitting nodig was. De uitspraak werd openbaar uitgesproken en een afschrift werd verzonden aan de betrokken partijen.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Bestuursrecht

zaaknummer: UTR 23/1865

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 5 juli 2024 in de zaak tussen

Stichting Windalarm, gevestigd in Amsterdam,

Stichting Red de Plassen , gevestigd in De Ronde Venen,

Stichting Stop Windturbines Geingebied , gevestigd in De Ronde Venen,

Vereniging [vereniging] , gevestigd in [vestigingsplaats] ,

Stichting Red de Hoge Dijk , gevestigd in Amsterdam

Stichting Red het Angstellandschap , gevestigd in Baambrugge,

Vereniging Lokaal Belangrijk voor Leusden-Achterveld-Stoutenburg , gevestigd in Leusden,

Stichting STOP WINDTURBINES AETSVELDSEPOLDER i.o. ,

[eiser] , uit [woonplaats]

samen eisers

en

provinciale staten van de provincie Utrecht, verweerder.

Inleiding

1. Deze uitspraak gaat over de vraag of eisers bezwaar konden maken tegen de besluitvorming van provinciale staten over de Tussenbalans Regionale Energiestrategieën. Provinciale staten hebben dit bezwaar niet-ontvankelijk verklaard. In deze uitspraak beslist de rechtbank over het beroep van eisers tegen die beslissing op bezwaar.

Beoordeling door de rechtbank

2. De rechtbank heeft provinciale staten gevraagd de op de zaak betrekking hebbende stukken toe te zenden. Ondanks meerdere herhalingen van het verzoek hebben provinciale staten de stukken niet aan de rechtbank gezonden. Provinciale staten hebben daarmee niet voldaan aan de verplichting van artikel 8:42, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). De rechtbank zal uitspraak doen op basis van de stukken van eisers en openbaar beschikbare stukken.

3. Eisers zijn het niet eens met het besluit van 21 september 2022 van provinciale staten tot vaststelling van de Tussenbalans Regionale Energiestrategieën. Daarom hebben zij tegen dat besluit bezwaar gemaakt. Dat bezwaar is op 15 februari 2023 niet-ontvankelijk verklaard, omdat het besluit geen rechtsgevolg zou hebben.

3.1.

Het maken van bezwaar tegen een beslissing van een bestuursorgaan is alleen mogelijk als sprake is van een besluit in de zin van artikel 1:3 Awb. Een van de voorwaarden is dat de beslissing rechtsgevolg heeft. Een beslissing heeft rechtsgevolg als zij erop is gericht een bevoegdheid, recht of verplichting voor een of meer anderen te doen ontstaan of teniet te doen, dan wel een juridische status van een persoon of een zaak vast te stellen. Aan deze voorwaarde moet zijn voldaan, om sprake te laten zijn van een besluit waartegen bezwaar kan worden gemaakt. De rechtbank zal beoordelen of sprake is van een rechtsgevolg.

3.2.

Ter onderbouwing van het standpunt dat sprake is van een rechtsgevolg, wijzen eisers erop dat de tekst van het besluit tot vaststelling van de Tussenbalans met een amendement is gewijzigd. De gewijzigde tekst zou op rechtsgevolg zijn gericht. Daarom zou volgens eisers de niet-ontvankelijkverklaring van hun bezwaar onjuist zijn. Het gewijzigde beslispunt 7 luidt als volgt:
“Gedeputeerde Staten op te dragen om bij de mogelijke planvorming minimaal 50% lokaal eigendom als uitgangspunt te hanteren, waarbij gestreefd wordt naar maximale participatie door omwonenden;”

3.3.

Eisers verwijzen ter onderbouwing van hun standpunt naar een advies van professor [A ] van de Stichting voor Beleidsanalyse en Bestuursondersteuning. In dit advies staat dat de Tussenbalans met het amendement het recht van potentiële investeerders wijzigt. Daarom zou volgens het advies sprake zijn van een algemeen verbindend voorschrift. De Tussenbalans zou het voor niet lokale investeerders moeilijker maken om voor meer dan 50% eigenaar van een windmolen te worden. De rechten van die potentiële investeerders zouden zo worden beïnvloed en daarom zou sprake zijn van een rechtsgevolg.

3.4.

De redenering in het advies is onjuist. De vaststelling van de Tussenbalans met het amendement is een politiek-bestuurlijke uitspraak van provinciale staten. Het bevat de wens van provinciale staten over wat het college van gedeputeerde staten zal hanteren als uitgangspunt bij mogelijke plannen. Van mogelijke rechtsgevolgen voor potentiële investeerders zal pas sprake zijn nadat het college van gedeputeerde staten de opdracht heeft verwerkt in zijn planvorming. Die toekomstige plannen kunnen gericht zijn op rechtsgevolg, of kunnen leiden tot latere besluiten die gericht zijn op rechtsgevolg. De vaststelling van de Tussenbalans zelf is niet gericht op rechtsgevolg. Ook is het geen algemeen verbindend voorschrift.

3.5.

Omdat het bezwaar was gericht tegen een besluit waartegen geen bezwaar of beroep open staat, hebben provinciale staten dit terecht niet-ontvankelijk verklaard. Daarom slaagt het beroep niet. Dat is op voorhand duidelijk, zodat de rechtbank deze uitspraak doet zonder zitting. Provinciale staten hoeven ook geen griffierecht of proceskosten te vergoeden.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A. de Snoo, rechter, in aanwezigheid van mr. C.H. Verweij, griffier. De uitspraak is uitgesproken in het openbaar op 5 juli 2024.

griffier

rechter

Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:

Informatie over verzet

Als partijen het niet eens zijn met deze uitspraak, kunnen zij een verzetschrift sturen naar de rechtbank waarin zij uitleggen waarom zij het niet eens zijn met deze uitspraak. Het verzetschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Als partijen graag een zitting willen om het verzetschrift toe te lichten, moeten zij dit in het verzetschrift vermelden.