ECLI:NL:RBMNE:2025:3450

• Datum uitspraak: 4 juli 2025
• Publicatiedatum: 14 juli 2025
• Zaaknummer: UTR 24/4238
• Instantie: Rechtbank Midden-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht
• Procedures: Eerste aanleg - enkelvoudig
• Rechters: I. Helmich
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Afwijzing verzoek om overname van schulden op grond van de Wet hersteloperatie Toeslagen

In deze zaak heeft eiser, een inwoner van [plaats], bezwaar gemaakt tegen de afwijzing van zijn verzoek om overname van schulden door de Minister van Financiën. Het verzoek werd afgewezen bij besluit van 12 juli 2023. Eiser diende op 11 oktober 2023 een bezwaarschrift in, waarin hij ook sprak van een 'verzoek tot herziening'. De minister verklaarde het bezwaar op 23 januari 2024 niet-ontvankelijk, omdat het te laat was ingediend zonder verschoonbare reden. Eiser maakte hiertegen bezwaar, maar de minister gaf aan dat er geen rechtsmiddel openstond tegen de ambtshalve inhoudelijke beoordeling van het bezwaar. Eiser heeft vervolgens op 30 mei 2024 beroep ingesteld tegen de brief van 18 april 2024, waarin de minister zijn bezwaar had afgewezen.

De rechtbank heeft in deze zaak geen zitting gehouden, omdat dit niet nodig werd geacht. De rechtbank overwoog dat de vermelding van 'verzoek tot herziening' boven het bezwaarschrift geen aanvullende betekenis had en dat de minister deze woorden niet als een herhaalde aanvraag hoefde op te vatten. De rechtbank concludeerde dat het bezwaarschrift van eiser in wezen hetzelfde was als zijn bezwaar tegen de afwijzing van de overname van schulden. De rechtbank oordeelde dat de minister terecht had gesteld dat er geen bezwaar openstond tegen de beslissing op bezwaar van 23 januari 2024. Het beroep van eiser werd ongegrond verklaard, en er werd geen proceskostenveroordeling opgelegd. Eiser kreeg ook het griffierecht niet terug.

Uitspraak

RECHTBANK MIDDEN-NEDERLAND

Bestuursrecht

zaaknummer: UTR 24/4238

uitspraak van de enkelvoudige kamer van 4 juli 2025 in de zaak tussen

[eiser] , uit [plaats] , eiser

(gemachtigde: mr. N. Köse-Albayrak),

en

Minister van Financiën, verweerder

(gemachtigde: mr. H. Polat).

Inleiding

Bij besluit van 12 juli 2023 heeft de minister het verzoek van eiser om overname van schulden op grond van de Wet hersteloperatie Toeslagen afgewezen.

Eiser heeft op 11 oktober 2023 bezwaar gemaakt tegen dit besluit. Bovenaan dit bezwaarschrift staat “voorlopig bezwaarschrift c.q. verzoek tot herziening”.

Bij besluit van 23 januari 2024 heeft de minister het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard omdat het te laat is ingediend zonder dat daarvoor een goede (verschoonbare) reden is. De minister heeft in dit besluit ook ambtshalve het bezwaar inhoudelijk beoordeeld en uitgelegd waarom de schulden niet worden overgenomen.

Op 23 februari 2024 heeft eiser hiertegen bezwaar gemaakt, voor zover het besluit van 23 januari 2024 gaat over het eerdergenoemde “verzoek tot herziening”.

Bij brief van 18 april 2024 heeft de minister hierop gereageerd. In die brief staat dat eiser bezwaar heeft gemaakt tegen de ambtshalve inhoudelijke beoordeling van 23 januari 2024, maar dat daartegen geen rechtsmiddel openstaat en dat eiser niet twee keer bezwaar kan maken tegen hetzelfde besluit. Verder heeft de minister geschreven dat het bezwaarschrift van 23 februari 2024 als beroepschrift moet worden doorgezonden naar de rechtbank, maar dat de minister daarvan afziet omdat eiser expliciet heeft aangegeven dat hij zich niet verzet tegen het niet-ontvankelijk verklaren van zijn bezwaar.

Eiser heeft op 30 mei 2024 beroep ingesteld tegen de brief van 18 april 2024.

Beoordeling door de rechtbank

De rechtbank nodigt partijen niet uit voor een zitting, omdat dit in deze zaak niet nodig is. Artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) maakt dit mogelijk.

In deze zaak gaat het erom dat eiser het niet eens is met de afwijzing van zijn verzoek om overname van schulden. Daarom heeft hij bezwaar gemaakt. Bovenaan zijn bezwaarschrift heeft hij niet alleen geschreven dat het gaat om een voorlopig bezwaarschrift, maar heeft hij ook vermeld “verzoek tot herziening”. Vervolgens heeft eiser in het bezwaarschrift uitgelegd waarom hij het niet eens is met de afwijzing van zijn verzoek om overname van schulden.

Eiser betoogt dat hij met het bezwaarschrift ook een aanvraag tot herziening heeft gedaan, waarop de minister heeft beslist met het besluit van 23 januari 2024. Volgens eiser heeft de minister niet onderkend dat hij tegen dat besluit bezwaar kan maken.

De rechtbank overweegt als volgt. Boven het voorlopig bezwaarschrift staat “verzoek tot herziening”. In het bezwaarschrift licht eiser toe waarom hij het niet eens is met afwijzing van zijn verzoek tot overname van zijn schulden, maar hij gaat in het bezwaarschrift niet concreet in op het “verzoek tot herziening”. De rechtbank leidt hieruit af dat eiser met het “verzoek tot herziening” in wezen beoogt dat de minister de afwijzing van zijn verzoek tot overname van schulden heroverweegt. Dat is hetzelfde als wat hij met zijn bezwaar vraagt van de minister. De enkele vermelding “verzoek tot herziening” boven het bezwaarschrift voegt dus niets toe aan het bezwaarschrift. Dat blijkt ook uit de omstandigheid dat eiser aan het eind van het bezwaarschrift (in het petitum) wel verzoekt om zijn bezwaren ontvankelijk te verklaren, maar niets verzoekt ten aanzien van zijn “verzoek tot herziening”. Het “verzoek tot herziening” is dus beperkt tot deze drie woorden boven het bezwaarschrift en houdt verder niets in. Anders dan eiser betoogt, hoefde de minister die woorden boven het bezwaarschrift niet op te vatten als een herhaalde aanvraag, als bedoeld in artikel 4:6 van de Awb. Ook hoefde de minister die woorden niet op te vatten als een verzoek om het besluit van 12 juli 2023 te herzien op grond van de Algemene wet inkomensafhankelijke regelingen. Nog los van de vraag of de Awir in dit geval van toepassing is, zijn drie woorden boven een bezwaarschrift zonder nadere toelichting daarvoor evident onvoldoende.

5. De minister heeft op 23 januari 2024 een beslissing op bezwaar genomen. Eiser heeft vervolgens bezwaar gemaakt tegen deze beslissing op bezwaar voor zover dat gaat over het “verzoek tot herziening”, maar uit het voorgaande volgt dat dit verzoek geen aanvullende betekenis heeft naast het bezwaarschrift. Dat betekent dat de minister zich in de brief van 18 april 2024 terecht op het standpunt heeft gesteld dat tegen de beslissing op bezwaar van 23 januari 2024 geen bezwaar openstaat.
Conclusie en gevolgen Het beroep is ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. Eiser krijgt ook het griffierecht niet terug.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. I. Helmich, rechter, in aanwezigheid van mr. M.L. Bressers, griffier.

Uitgesproken in het openbaar op 4 juli 2025.

griffier

rechter

Een afschrift van deze uitspraak is verzonden aan partijen op:

Informatie over verzet

Als partijen het niet eens zijn met deze uitspraak, kunnen zij een verzetschrift sturen naar de rechtbank waarin zij uitleggen waarom zij het niet eens zijn met deze uitspraak. Het verzetschrift moet worden ingediend binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. Als partijen graag een zitting willen om het verzetschrift toe te lichten, moeten zij dit in het verzetschrift vermelden.