ECLI:NL:RBNHO:2019:2998

• Datum uitspraak: 10 april 2019
• Publicatiedatum: 9 april 2019
• Zaaknummer: 7100904
• Instantie: Rechtbank Noord-Holland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Civiel recht; Verbintenissenrecht
• Procedures: Op tegenspraak
• Rechters: J.J. Dijk
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Huurgeschil over bedrijfsruimte en zelfstandige woonruimte met betrekking tot huurachterstand en ontbinding huurovereenkomst

In deze zaak, behandeld door de Rechtbank Noord-Holland, is een huurovereenkomst tussen eiser en gedaagden aan de orde. Eiser, die het pand heeft verworven, vordert ontbinding van de huurovereenkomst en ontruiming van de bedrijfsruimte en woning van gedaagden wegens huurachterstand. Gedaagden betwisten de vordering en beroepen zich op huurbescherming, waarbij zij stellen dat het huurgenot door gebreken aan het pand nihil is. De rechtbank oordeelt dat de huurachterstand over de periode van januari 2018 tot en met november 2018 moet worden voldaan, maar wijst de vordering tot ontbinding van de huurovereenkomst af. De rechtbank overweegt dat de omstandigheden van het geval, waaronder het verhuurdersvacuüm en de lange periode van onduidelijkheid over de verhuurder, maken dat de vordering tot ontbinding niet kan worden toegewezen. De vordering tot ontruiming wordt toegewezen voor de bedrijfsruimte, maar niet voor de woning. De rechtbank wijst de tegenvordering van gedaagden tot onderhoud van het gehuurde af, omdat zij niet voldoende heeft onderbouwd welke gebreken er zijn. De proceskosten worden gecompenseerd.

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Handel, Kanton en Insolventie

locatie Haarlem

Zaaknr./rolnr.: 7100904 \ CV EXPL 18-6370

Uitspraakdatum: 10 april 2019

Vonnis van de kantonrechter in de zaak van:

[eiser]

wonende te [woonplaats]

eiser in conventie

verweerder in reconventie

verder te noemen: [eiser] en/of eiser

gemachtigde: mr. T. Hovers

tegen

1. de vennootschap onder firma: [gedaagde sub 1]gevestigd te [plaats A] , gemeente [gemeente]

gedaagde in conventie

eiseres in reconventie

verder te noemen: [gedaagde sub 1]

gemachtigden: mrs. J.N. Heeringa en J.N. Gerritsen

2. [gedaagde sub 2]

wonende te [plaats A] , gemeente [gemeente]

gedaagde in conventie

eiseres in reconventie

verder te noemen: [gedaagde sub 2]

gemachtigden: mrs. J.N. Heeringa en J.N. Gerritsen

3. [gedaagde sub 3]wonende te [plaats A] , gemeente [gemeente]

gedaagde in conventie

eiser in reconventie

verder te noemen: [gedaagde sub 3]

gemachtigden: mrs. J.N. Heeringa en J.N. Gerritsen

[gedaagde sub 1] , [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] ook gezamenlijk te noemen: gedaagden.

1. Het procesverloop

1.1.

Het procesverloop blijkt uit de volgende processtukken:
- de dagvaarding van 3 juli 2018 met producties E.1 – E.9;

- de conclusie van antwoord tevens eis in reconventie d.d. 26 september 2018 met producties G.1 – G.17;

- het tussenvonnis van 17 oktober 2018;

- de conclusie van antwoord in reconventie tevens vermeerdering van eis d.d. 27 november 2018 met producties E.11 – E.20;

- de brief van gedaagden van 27 november 2018 met producties G.18 – G.20;

- de brief van eiser van 28 november 2018 met productie E.21;

- de brief van eiser van 29 november 2018 met productie E.10;

- de brief van eiser van 30 november 2018 met bewijs van inschrijving leveringsakte [nummer] in kadaster (ongenummerd);

- de brief van eiser van 3 december 2018 met productie E.22;

- de brief van eiser van 4 december 2018 met productie E.28 (producties E. 23 – E.27 bestaan niet);

- de brief van gedaagden van 3 december 2018 met productie G.21;

- de brief van gedaagden van 3 december 2018 met producties G.22 en G.23.

1.2.

Op 10 december 2018 heeft een zitting plaatsgevonden. De zaak is gezamenlijk behandeld met de zaken met nummers 7100922 CV EXPL 18-6374, 7100940 CV EXPL 18- 6376, 7100957 CV EXPL 18-6378 en 7100969 CV EXPL 18-6380. De griffier heeft aantekeningen gemaakt van wat partijen ter toelichting van hun standpunten naar voren hebben gebracht. Partijen hebben gebruik gemaakt van pleitaantekeningen, die zijn overgelegd.

1.3.

Tot slot is vonnis bepaald op vandaag.

2. De feiten

2.1.

Op 1 april 2004 is een huurovereenkomst aangegaan door [oorspronkelijke eigenaar] en [gedaagde sub 1] . [oorspronkelijke eigenaar] werd daarbij vertegenwoordigd door haar gemachtigde [beheerder] (hierna te noemen: [beheerder] ). [gedaagde sub 1] werd vertegenwoordigd door [gedaagde sub 3] en [gedaagde sub 2] . Het huurcontract is opgesteld door [beheerder] . Daarbij is gebruik gemaakt van het ROZ model Huurovereenkomst winkelruimte van juli 2003. De Algemene bepalingen huurovereenkomst winkelruimte 2003 zijn van toepassing verklaard. [gedaagde sub 1] heeft getekend voor ontvangst van die bepalingen.

2.2.

Het gehuurde betreft de bedrijfsruimte [a-straat] [nummer winkel] (winkel) en de daarboven gelegen woning [b-straat] [nummer woning] te [plaats A] . Het gehuurde wordt casco verhuurd en is bestemd om te worden gebruikt als cafetaria-snackbar respectievelijk woning. De woning heeft een eigen opgang en eigen voorzieningen.

2.3.

De huur is ingegaan op 1 april 2004 voor een periode van vijf jaar en wordt voortgezet met telkens perioden van vijf jaar. De aanvangshuurprijs is € 10.746,60 per jaar (€ 895,55 per maand). Bij aanvang van de huur trad [beheerder] op als beheerder.

2.4.

In de huurovereenkomst is opgenomen:
“3.3. Beëindiging van deze overeenkomst vindt plaats door opzegging tegen het einde van een huurperiode met inachtneming van een termijn van tenminste één jaar.”.

2.5.

In de algemene bepalingen van de huurovereenkomst is opgenomen:
“
11.1. (…) Huurder moet verhuurder terstond op de hoogte stellen van gebreken of als zich een gebeurtenis als bedoeld in 11.6 voordoet of dreigt voor te doen. (…) 11.6. Verhuurder is niet aansprakelijk voor schade toegebracht aan de persoon of goederen van huurder en huurder heeft geen recht op huurprijsvermindering, geen recht op verrekening of opschorting van enige betalingsverplichting en geen recht op ontbinding van de huurovereenkomst in geval van vermindering van huurgenot ten gevolge van gebreken, waaronder die ten gevolge van zichtbare en onzichtbare gebreken aan het gehuurde of het gebouw of complex waarvan het gehuurde deel uitmaakt, (…) ”.

2.6.

Op 17 mei 2004 heeft de gemeente [gemeente] een exploitatievergunning afgegeven aan [gedaagde sub 2] voor bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer winkel] .

2.7.

Het gebouw, bestaande uit winkel- bedrijfs- of beroepsruimten met apart gelegen bergingen, vijf garages en zestien maisonettes met bijbehorende grond, gelegen te [plaats A] aan de [b-straat] [nummer] tot en met [nummer] (even nummers) en [a-straat] [nummer] tot en met [nummer] (even nummers) is op 23 december 1992 door [oorspronkelijke eigenaar] in eigendom verkregen.

2.8.

[oorspronkelijke eigenaar] is ergens tussen 1 december 2005 en 26 januari 2006 overleden.

2.9.

[beheerder] heeft op 23 februari 2006 aan alle gebruikers van het gebouw geschreven:
“(…) Hierbij delen wij u mede dat wij de beheersovereenkomst van het door u gehuurde perceel m.i.v. 1 februari 2006 hebben beëindigd. Wij hebben van de eigenaar van het pand niet vernomen wie het beheer zal voortzetten en weten om die reden ook niet aan wie u thans de huur dient te voldoen. Wij gaan er van uit dat de eigenaar u hierover op korte termijn zal informeren. (….)”.

2.10.

Bij brief van 31 mei 2006 heeft [adviseur] van [adviesbureau] namens de bewoners en winkeliers van het gebouw aan [beheerder] geschreven:
“(…) Het heeft de huurders dan ook bijzonder verbaasd dat u weer als verhuurder denkt te gaan optreden, zonder enige vorm van overleg. Hierbij vraag ik u, namens de huurders, mij een geldig contract c.q. overeenkomst te doen toekomen waaruit blijkt dat u gerechtigd bent opnieuw op te treden als verhuurder van het pand. (…) Namens de huurders verneem ik graag van u hoe u denkt dat het achterstallige onderhoud van het pand ongedaan te maken. (…) De huurders maken bezwaar tegen het feit dat de buiten functie gestelde betalingsmachtigingen door u, zonder akkoord van de huurders, weer zal worden gebruikt voor het incasseren van de huur. Zij geven u geen toestemming op welke wijze dan ook geld van hun rekeningen af te doen schrijven. (…)”.

2.11.

[adviseur] heeft bij brief van 1 juni 2006 de bewoners en winkeliers van het gebouw bericht:
“(…)
Ik adviseer u zolang er nog geen afdoend antwoord is gekomen van de firma [beheerder] ook nog geen huur aan deze firma over te maken. (…) Mocht u later om welke juridische reden wel verplicht zijn betalingen aan [beheerder] te doen, dan kan dat altijd nog gebeuren. (…)”.

2.12.

Op 22 september 2006 is de stichting: Stichting Beheer Huurpanden [oorspronkelijke eigenaar] [b-straat] - [a-straat] [plaats A] (hierna: stichting [oorspronkelijke eigenaar] ) opgericht en ingeschreven in het handelsregister. Per die datum zijn [adviseur] en [bestuurslid 2] ingeschreven als bestuursleden van de stichting [oorspronkelijke eigenaar] .
Per 1 augustus 2007 is [penningmeester] als penningmeester aan het bestuur toegevoegd. Stichting [oorspronkelijke eigenaar] staat nog steeds ingeschreven in het handelsregister.

2.13.

In 2006 heeft de besloten vennootschap [vennootschap A] , een vennootschap van de broer van [eiser] , gebruikt gemaakt van bedrijfsruimten aan de [a-straat] in het gebouw voor de exploitatie van een badkamerzaak. [eiser] , met de roepnaam [roepnaam] , hielp zijn broer regelmatig in de badkamerzaak. Op de facebook pagina van [eiser] wordt met een link verwezen naar de website van die badkamerzaak, [website] .
De vennootschap heeft gehuurd van stichting [oorspronkelijke eigenaar] en huur betaald aan deze stichting.

2.14.

[gedaagde sub 1] heeft over de periode februari 2006 tot en met oktober 2007 een bedrag van € 487,50 per maand aan huur betaald op bankrekeningnummer 4297.02.00 van de stichting [oorspronkelijke eigenaar] . In 2008 en 2009 heeft [gedaagde sub 1] regelmatig bedragen van € 975,00 met de vermelding huur overgemaakt naar bankrekening 3625.404966, een bankrekening van [gedaagde sub 1] zelf.

2.15.

Op enig moment heeft [adviseur] de bedrijfsruimte [a-straat] [nummer] in gebruik gegeven aan [gedaagde sub 2] en de broer van [eiser] .

2.16.

Op 20 maart 2008 heeft [medewerker advocatenkantoor] , namens Willems Advocaten & Rechtsanwälte N.V. te Amsterdam, aan WKN consult met onderwerp “t.a.v. de [penningmeester] : in zaak “ [oorspronkelijke eigenaar] -property” gemaild:
“
Dear [penningmeester] , Please transfer the existing amount of the foundation concerning the [oorspronkelijke eigenaar] -property tot the following bank connection in Germany: Commerzbank AG Betreft: “Na [oorspronkelijke eigenaar] ” (…) ”.
Deze mail is op 24 maart 2008 door WKN consult doorgestuurd aan ‘ [roepnaam] ’.

2.17.

Enkele bewoners en bedrijfsmatige gebruikers van het pand zijn een procedure onder rolnummer HA ZA 2010-1489 aangevangen tegen stichting [oorspronkelijke eigenaar] om aan de stichting betaalde huurpenningen terug te vorderen.

2.18.

Blijkens een verklaring van het Ambtsgericht Charlottenburg, Duitsland, van 5 juli 2010 heeft [oorspronkelijke eigenaar] als erfgenamen achtergelaten [erfgenaam 1] en [erfgenaam 2] , ieder voor de onverdeelde helft.

2.19.

Een kantoorgenoot van mr. Hovers heeft namens [eiser] vanaf maart 2011 onderhandeld met de Duitse advocaten van de erven [oorspronkelijke eigenaar] . Uiteindelijk is op 22 augustus 2011 overeenstemming bereikt over de koop van het gebouw door [eiser] van de erven [oorspronkelijke eigenaar] . De erven hebben geen vrijwillige medewerking willen verlenen aan de levering van het gebouw omdat zij ook onderhandelingen hadden lopen met een andere gegadigde, [2e gegadigde] . Zowel [eiser] als [2e gegadigde] hebben aanspraak gemaakt op levering van de eigendom van het gebouw. [eiser] en [2e gegadigde] hebben beiden leveringsbeslag gelegd op het gebouw en een vordering tot nakoming ingesteld.

2.20.

Op 2 maart 2012 is [erfgenaam 1] overleden. Op 14 juni 2012 is [erfgenaam 2] overleden.

2.21.

Bij vonnis van 31 oktober 2012 heeft de rechtbank Haarlem bij verstek uitspraak gedaan in de zaak met rolnummer HA ZA 12-263 en [erfgenaam 1] en [erfgenaam 2] hoofdelijk veroordeeld tot verlening van medewerking aan de levering aan [eiser] van het gebouw voor een koopsom van € 975.000,- k.k. binnen dertig dagen na betekening van het vonnis, met bepaling dat de leveringsakte alle bepalingen diende te bevatten die gebruikelijk zijn en dat het vonnis in de plaats zal treden van de medewerking van [erfgenaam 1 en erfgenaam 2] aan het opstellen van en het transporteren van de leveringsakte, veroordeeld tot betaling van een dwangsom van € 10.000,- per dag met een maximum van € 975.000,-, en veroordeeld tot betaling van de beslagkosten en proceskosten.

2.22.

De gemeente [gemeente] heeft de bewoners van het gebouw in een brief van 11 oktober 2011 geïnformeerd:
“(…) Bij brief van 12 juni 2003 is de eigenaar gewezen op de slechte staat van het pand. In juli 2006 heeft een inspectie plaatsgevonden (…) Vervolgens is aan een betonbeschermingsbureau de opdracht gegeven om de betonconstructie van het complex veilig te stellen. Op 1 augustus 2007 is daarvoor een voornemen tot toepassing bestuursdwang verzonden. Deze werkzaamheden zijn vervolgens uitgevoerd waarmee het directe gevaar voor de omgeving is weggenomen. Als u toen al bewoners was van het complex bent u daarover bij brief van 2 november 2007 geïnformeerd. (…) In dit geval is de eigenaar overleden en inmiddels staat vast wie beschikkingsbevoegd is over de nalatenschap (waaronder dit pand). Wij hebben de eigenaar inmiddels aangeschreven (…) Ook hebben wij op 27 september 2011 een inspectie uitgevoerd. (…) Daarom adviseren wij u met klem de balkons niet te betreden. (…) ”.

2.23.

Bij brief van 27 april 2012 heeft de gemeente de bewoners met het oog op de veiligheid verboden om de balkons te betreden. In 2012 heeft de gemeente [gemeente] enige noodzakelijke onderhoudswerkzaamheden aan het gebouw verricht. Deze kosten bedroegen tezamen met onbetaald gebleven gemeentelijke belastingen (WOZ) op 28 juli 2016 € 122.434,87.

2.24.

In 2013 heeft [eiser] de rechtbank te Padua en de rechtbank in Turijn verzocht om een beheerder voor de nalatenschappen aan te stellen. Op 5 december 2013 is [curator 1] en op 21 maart 2014 is [curator 2] als curator over de nalatenschap van [erfgenaam 1] respectievelijk [erfgenaam 2] benoemd.

2.25.

Op 31 maart 2014 heeft [eiser] het verstekvonnis van 31 oktober 2012 aan de curatoren betekend. [curator 1] heeft het betekende vonnis op 30 april 2014 ontvangen en [curator 2] op 16 mei 2014.

2.26.

Op 29 december 2017 is bij akte verleden voor [notaris] , notaris te Amsterdam, de eigendom van het gebouw geleverd aan [eiser] . De levering vond plaats ter uitvoering van voormeld verstekvonnis. De koopprijs bedroeg € 975.000,00 en is volgens de leveringsakte voldaan door storting op een kwaliteitsrekening van de notaris ter uitbetaling aan de beslagleggers. Verder is in de leveringsakte bepaald dat indien in de akte niet uitdrukkelijk is afgeweken, de bepalingen zoals vermeld in het koopcontract van toepassing zijn. De akte is op 2 januari 2018 om 9:00 uur ingeschreven in de openbare registers.

2.27.

De gemachtigde van [eiser] heeft bij brief van 15 januari 2018 aan de bewoners van de [b-straat] [nummer woning] geschreven dat [eiser] met ingang van 1 januari 2018 eigenaar is van het gebouw en dat hij heeft geconstateerd dat de bewoners de woonruimte hebben gekraakt, althans onrechtmatig in gebruik hebben genomen.
heeft de bewoners gesommeerd om de woonruimte uiterlijk 31 januari 2018 te ontruimen en een kort geding tot ontruiming aangezegd. Ook heeft [eiser] de bewoners aansprakelijk gesteld voor vertragingsschade. [eiser] heeft daarbij aangegeven op de kortste termijn over te gaan tot renovatie en herontwikkeling van het pand.
Een gelijkluidende brief heeft [eiser] aan de gebruikers van de bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer winkel] gestuurd.

2.28.

[eiser] heeft met de curatoren in de voornoemde nalatenschappen een ‘Settlement Agreement’ gesloten, waarin onder meer is overeengekomen:

“2.1 [eiser] shall pay to [curator 2] and [curator 1] , together, a total amount of € 120.000,00 (…) for: b. The transfer of all possible existing rental agreements (with rights and duties) in the Building; c. The purchase of all possible accrued credits (past, present and future) pertaining to the payment of rents for the living units and shops in the Building; (…) 2.3. [curator 2] and [curator 1]

a. confirm by signing this agreement that [eiser] is the rightful purchaser of the Building and that the agreed price has been paid through the payment of the amount mentioned in point 2.1. (…)

d. transfer, by signing this agreement, to [eiser] all possible existing rental contracts in the Building;

(…)

e. transfer by signing this agreement to [eiser] all past, present and future (until the day the ownership of the Building will have been transferred to [eiser] ) credits accrued and to be accrued which are due or will be due to the landlord on the basis of the possible rental contracts in the Building, both still existing and terminated; (…)”. De overeenkomst is door [eiser] in november 2017 ondertekend.

2.29.

[eiser] heeft uitvoering aan deze overeenkomst gegeven en op 5 februari 2018 de helft van het overeengekomen bedrag aan de curatoren betaald. [curator 1] en [curator 2] hebben de overeenkomst op 9 februari 2018 ondertekend. Op 9 maart 2018 heeft [eiser] de tweede helft van het bedrag betaald.

2.30.

[eiser] heeft een deel van de kosten van de door de gemeente [gemeente] uitgevoerde onderhoudswerkzaamheden betaald.

2.31.

Op 14 maart 2018 heeft [eiser] de huur aan [gedaagde sub 1] , [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] opgezegd tegen 1 april 2019 met een beroep op artikel 3.3. van de huurovereenkomst.
Daarnaast heeft [eiser] de huurovereenkomst opgezegd met een beroep op dringend eigen gebruik wegens renovatie, welke niet zonder huurbeëindiging mogelijk is. Subsidiair heeft [eiser] in de brief de redelijke afweging van de wederzijdse belangen (artikel 7:296 lid 3) aan zijn opzegging ten grondslag gelegd.

2.32.

Mr. Hovers heeft mr. K. Gerritsen in de dossiers van zes andere bewoners van woonruimte in het gebouw op 25 april 2018 bericht dat hen een ontruimingstermijn wordt toegestaan tot 31 oktober 2018.

[eiser] heeft met de bewoner van de woonruimte aan de [b-straat] [nummer] op
12 juni 2018 een vaststellingsovereenkomst tot ontruiming gesloten. De betreffende woonruimte is opgeleverd en vervolgens door [eiser] in gebruik gegeven aan een derde.

2.33.

[eiser] heeft gedaagden op 8 mei 2018 per e-mail bericht dat hij aanspraak maakt op de niet betaalde huur vanaf 2013 en dat het daarbij gaat om een bedrag van € 64.734,90. Tevens heeft [eiser] gedaagden uitgenodigd tot het voeren van minnelijk overleg.

2.34.

Op 11 juli 2018 heeft [makelaar] RMT RT, werkzaam bij [makelaarskantoor] te Haarlem, een indicatie afgegeven voor de huur van de bedrijfsruimten aan de [a-straat] [nummer winkel] , [nummer] en [nummer] in opdracht van [gedaagde sub 2] , [opdrachtgever 2] en [opdrachtgever 3] . De bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer winkel] is circa 46m2 groot en [makelaar] heeft de huurwaarde geïndiceerd op € 55,00 per m2 v.v.o. gebaseerd op de uitgangspunten: “
waarderen als winkel-/horeca-/praktijkruimte en een flinke correctie toepassen voor het achterstallige onderhoud/haveloze toestand van het gebouw (…) en waarderen als (eenvoudige) opslagruimte (refererend aan huurprijzen bedrijfs- en opslagruimte in [plaats A] ) ”.

2.35.

[gedaagde sub 1] heeft op 16 juli 2018 € 3.500,00 en op 21 augustus 2018 € 500,00 voor huurpenningen gereserveerd op de derdengeldenrekening van haar gemachtigde.
Bij beschikking van 17 september 2018 is aan [eiser] voorlopig verlof verleend voor het leggen van conservatoir beslag.

2.36.

Ir. [ingenieur] heeft in opdracht van [eiser] onderzoek gedaan naar de staat van de balkons en de galerij. In zijn rapport van 2 oktober 2018 is opgenomen dat de wapening in het beton ernstig is aangetast door corrosie. Daarom dient de wapening, in afwachting van algehele renovatie geconserveerd te worden. De balusters van het hekwerk zitten nog volledig in het beton en zitten nog voldoende vast. Op sterkte voldoen de balkons nog. Verder zijn enige maatregelen op korte termijn noodzakelijk.

2.37.

Bij brief van 9 oktober 2018 heeft de gemeente [gemeente] [eiser] geïnformeerd:
“
Op 1 mei 2018 hebben wij uw ruimtelijk initiatief (…) ontvangen. Op 24 september 2018 heeft u dit initiatief in een overleg mondeling toegelicht. Het door u ingediende initiatief ziet toe op sloop van het bestaande pand en realisatie van een pand van 5 bouwlagen met appartementen, hotelkamers, bedrijfsruimten en bijbehorende parkeergarage.. Uw initiatief past niet binnen het bestaande bestemmingsplan [plaats A] -West, zowel de beoogde bouwmassa als de beoogde functies zijn niet passend. Daarnaast is een herontwikkeling naar hotel en/of bedrijfsruimten op deze locatie op basis van de gemeentelijke Detailhandelsvisie niet wenselijk. Dergelijke functies dienen te worden geconcentreerd op locaties die meer kansrijk zijn dan de [a-straat] . Gezien de bouwkundige staat van het huidige pand vinden we het echter wel wenselijk dat op de locatie herontwikkeling plaatsvindt. Indien u bereid bent om uw initiatief voor herontwikkeling te beperken tot de functie wonen zijn wij bereid om de haalbaarheid hiervan met u te onderzoeken. (…) Een mogelijke herontwikkeling van de locatie begint met het opstellen van een zogenaamd startdocument. (…) Deze startdocumentfase heeft een doorlooptijd van circa 6 tot 9 maanden. Hierna volgen zoals gebruikelijk nog de fasen van voorontwerp bestemmingsplan, het ontwerp bestemmingsplan en de omgevingsvergunning. (…) ”.

2.38.

[eiser] heeft de gebruikers van de woonruimten en bedrijfsruimten in het gebouw op 13 oktober 2018 bericht dat hij door de gemeente is verplicht om werkzaamheden aan de gevels en de balkons van de woningen te verrichten en dat deze op 22 oktober 2018 zullen aanvangen.

2.39.

[eiser] heeft de gemeente [gemeente] op 16 november 2018 bericht:
“(…) Wij zouden graag doorgaan met de herontwikkeling van deze lokatie aan de [a-straat] op de door de gemeente voorgestelde weg. Met het voornemens om het bouwvolume te vergroten, omdat dit de haalbaarheid vergroot en beter aansluit op de omliggende bebouwing. (…) en het mogelijk mengen met andere gebruiksfuncties op de begane grond. (…)”.

2.40.

Bij de mondelinge behandeling op 16 november 2018 van het verzoek van [eiser] of het tijdelijke verlof zou worden geconverteerd in een permanent verlof hebben partijen een regeling voor de duur van onderhavige zaak getroffen. [gedaagde sub 1] heeft over de periode januari 2018 tot en met november 2018 € 5.500,00 aan huur betaald aan [eiser] . Vanaf december 2018 zal [gedaagde sub 1] maandelijks € 550,00 als voorschot op de huur betalen aan de door [eiser] aangestelde beheerder, Vinken Vastgoed.

3. De vordering

3.1.

[eiser] vordert, na vermeerdering en wijziging van eis, en voor zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:
“
Primair:

A. de tussen [eiser] en [gedaagde sub 1] vigerende huurovereenkomst met betrekking tot de bedrijfsruimte staande en gelegen aan de [a-straat] [nummer winkel] te ( [postcode] ) [plaats A] , alsmede met betrekking tot de woning staande en gelegen aan de [b-straat] [nummer woning] te ( [postcode] ) [plaats A] tegen de vroegst mogelijke datum, althans op een door Uw rechtbank in goede justitie vast te stellen datum en tijdstip, te ontbinden;

B. [gedaagde sub 1] te veroordelen, binnen drie dagen na betekening van het ten deze te wijzen vonnis, de bedrijfsruimte staande en gelegen aan de [a-straat] [nummer winkel] te ( [postcode] ) [plaats A] , alsmede de woning staande en gelegen aan de [b-straat] [nummer woning] te ( [postcode] ) [plaats A] , alsmede bij [gedaagde sub 1] in gebruik zijnde onroerende aanhorigheden, w.o. doch niet uitsluitend aan de [a-straat] / [b-straat] gelegen garageboxen, met al het hare en de haren en al degenen die van harentwege de bedrijfsruimte en woning gebruiken, algeheel en uiterlijk per 1 oktober 2018, althans uiterlijk per een in goede justitie te bepalen datum, te ontruimen onder afgifte van alle sleutels aan [eiser] en ontruimd te houden, zulks op straffe van verbeurte van een jegens [eiser] direct opeisbare dwangsom van € 250,-, althans een in goede justitie te bepalen bedrag, per dag of gedeelte daarvan dat [gedaagde sub 1] niet of niet geheel aan deze veroordeling zal voldoen;

C. [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] te veroordelen om de ontruiming als bedoeld onder B. van het petitum te gehengen en te gedogen en waar nodig hun medewerking aan deze ontruiming te verlenen;

Subsidiair:

D. te bepalen dat de huurovereenkomst met betrekking tot de bedrijfsruimte, staande en gelegen aan de [a-straat] [nummer winkel] te ( [postcode] ) [plaats A] , per 1 april 2019, althans op een door U E.A. in goede justitie te bepalen datum zal zijn beëindigd;

E. [gedaagde sub 1] te veroordelen, binnen drie dagen na betekening van het ten deze te wijzen vonnis, de bedrijfsruimte staande en gelegen aan de [a-straat] [nummer winkel] te ( [postcode] ) [plaats A] , alsmede bij [gedaagde sub 1] in gebruik zijnde onroerende aanhorigheden, w.o. doch niet uitsluitend aan de [a-straat] / [b-straat] gelegen garageboxen, met al het hare en de haren en al degenen die van harentwege de bedrijfsruimte gebruiken, algeheel en uiterlijk per 1 april 2019, althans uiterlijk per een in goede justitie te bepalen datum, te ontruimen onder afgifte van alle sleutels aan [eiser] en ontruimd te houden, zulks op straffe van verbeurte van een jegens [eiser] direct opeisbare dwangsom van € 250,-, althans een in goede justitie te bepalen bedrag, per dag of gedeelte daarvan dat [gedaagde sub 1] niet of niet geheel aan deze veroordeling zal voldoen;

F. [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] te veroordelen om de ontruiming als bedoeld onder E. van het petitum te gehengen en te gedogen en waar nodig hun medewerking aan deze ontruiming te verlenen;

Primair en subsidiair:

G. [gedaagde sub 1] te veroordelen, binnen drie dagen na betekening van het ten deze te wijzen vonnis, de bedrijfsruimte staande en gelegen aan de [a-straat] [nummer] te ( [postcode] ) [plaats A] , alsmede de woning staande en gelegen aan de [b-straat] [nummer woning] te ( [postcode] ) [plaats A] , die [gedaagde sub 1] zonder recht of titel deels in gebruik heeft, met al het hare en de haren en al degenen die van harentwege de bedrijfsruimte en woning gebruiken, algeheel en uiterlijk per 1 oktober 2018, althans uiterlijk per een in goede justitie te bepalen datum, te ontruimen onder afgifte van alle sleutels aan [eiser] en ontruimd te houden, zulks op straffe van verbeurte van een jegens [eiser] direct opeisbare dwangsom van € 250,-, althans een in goede justitie te bepalen bedrag, per dag of gedeelte daarvan dat [gedaagde sub 1] niet of niet geheel aan deze veroordeling zal voldoen;

H. [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] te veroordelen om de ontruiming als bedoeld onder G. van het petitum te gehengen en te gedogen en waar nodig hun medewerking aan deze ontruiming te verlenen;

I. Gedaagden hoofdelijk, des dat de één betalende, de ander gekweten zij, te veroordelen tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [eiser] te betalen een bedrag gelijk aan de huurachterstand gerekend vanaf juni 2013 tot en met december 2017, begroot op een bedrag ad. € 59.161,45, vermeerderd met de wettelijke rente over maandelijks vervallen huurtermijnen vanaf de dag der dagvaarding tot aan de dag der algehele voldoening;

J. Gedaagden hoofdelijk, des dat de één betalende, de ander gekweten zij, te veroordelen tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [eiser] te betalen een bedrag gelijk aan de huurachterstand gerekend vanaf januari 2018 tot en met november 2018, per heden begroot op een bedrag ad € 6.211,59, vermeerderd met de wettelijke rente over maandelijks vervallen huurtermijnen vanaf de dag der dagvaarding tot aan de dag der algehele voldoening;

K. Gedaagden hoofdelijk, des dat de één betalende, de ander gekweten zij, te veroordelen om aan [eiser] te betalen een bedrag ad € 1.114,69 per maand, althans een gebruiksvergoeding gelijk aan de huursom per maand, vanaf 1 december 2018 tot aan de datum van de algehele ontruiming;

L. Gedaagden hoofdelijk, des dat de één betalende, de ander gekweten zij, te veroordelen om aan [eiser] te betalen een gebruikersvergoeding gelijk aan de huursom per maand, te rekenen vanaf de datum der ontbinding, cq. beëindiging van de huurovereenkomst, zulks voor iedere maand, of een gedeelte daarvan, tot aan de datum van de algehele ontruiming;

M. Gedaagden hoofdelijk, des dat de één betalende, de ander gekweten zij, te veroordelen tot betaling van de kosten van dit geding, te vermeerderen met de nakosten ten belope van € 131,- zonder betekening, dan wel € 199,- in het geval van betekening, een en ander te voldoen binnen veertien dagen na dagtekening van het vonnis, en — voor het geval voldoening van de (na-)kosten niet binnen die termijn plaatsvindt — te vermeerderen met de wettelijke rente over de (na-)kosten te rekenen vanaf veertien dagen na dagtekening van het vonnis .”

3.2.

[eiser] legt – samengevat weergegeven – aan zijn vordering jegens [gedaagde sub 1] het volgende ten grondslag.

Primair:

3.3.

[gedaagde sub 1] heeft over de periode januari 2018 tot en met juni 2018 geen huur betaald aan [eiser] . Omdat huur een brengschuld is die op tijd moet worden voldaan, geldt dat een huurder meteen in verzuim is als de huur niet tijdig wordt voldaan. De achterstand over die periode bedraagt € 6.688,14. [eiser] gaat daarbij uit van een huidige huur per jaar van € 13.376,31.

3.4.

Daarnaast heeft [eiser] per de datum van de levering van de eigendom van het gebouw de openstaande huurpenningen gecedeerd gekregen van de met het beheer van de nalatenschappen belaste curatoren. Over de jaren 2013 tot en met 2017 bedragen de onbetaald gelaten huurpenningen € 59.161,45.

3.5.

Gelet op de omvang van de huurachterstand is er sprake van een ernstige tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen uit de huurovereenkomst door [gedaagde sub 1] . Deze tekortkomingen kunnen niet meer ongedaan worden gemaakt. [eiser] maakt daarom terecht aanspraak op ontbinding van de huurovereenkomst en ontruiming van het gehuurde.

3.6.

Ook dient [gedaagde sub 1] de huurachterstand aan [eiser] te betalen. Anders dan [gedaagde sub 1] aanvoert kan zij zich niet rechtsgeldig beroepen op opschorting van betaling van de huurpenningen omdat er geen sprake kan zijn van huurprijsvermindering. Verder is van betaling van huur in natura door het verrichten van verhuurdersonderhoud niets gebleken.

3.7.

[gedaagde sub 1] heeft de bedrijfsruimte [a-straat] [nummer] zonder recht of titel in gebruik genomen. Aan dit gebruik ligt geen huurovereenkomst ten grondslag. De vordering tot ontruiming ligt daarom voor toewijzing gereed, aldus [eiser] .

Subsidiair:

3.8.

De bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer winkel] is door [eiser] opgezegd per 1 april 2019. [eiser] heeft het gehuurde dringend nodig voor eigen gebruik omdat renovatie van de bedrijfsruimte zonder beëindiging van de huur niet mogelijk is. Enkel sloop en nieuwbouw van het gebouw waarin de bedrijfsruimte is gelegen komt in aanmerking als een reëel renovatieplan. Het renovatieplan is weliswaar nog niet in detail uitgewerkt, maar al wel kan worden vastgesteld dat het gehuurde zal verdwijnen bij de renovatie en dat algemene bedrijfseconomische redenen aan het dringend eigen gebruik ten grondslag liggen, aldus [eiser] .

Meer subsidiair:

3.9.

Voor zover de vordering tot beëindiging op grond van dringend eigen gebruik zou worden afgewezen, vordert [eiser] dat de huurovereenkomst zal worden beëindigd op grond van de belangenafweging ex artikel 7:296 lid 3 BW. Voor [eiser] bestaat er absolute noodzaak om over het gehuurde te kunnen beschikken en daarmee als eigenaar/belegger het gebouw te kunnen slopen en herontwikkelen. Omdat [gedaagde sub 1] per einddatum van de huurovereenkomst reeds vijftien jaar gebruik heeft kunnen maken van het gehuurde, heeft de beschermingsbehoefte van de huurder veel aan kracht verloren. [gedaagde sub 1] heeft voldoende tijd gehad om haar investeringen terug te kunnen verdienen en een huurovereenkomst is per definitie van tijdelijke aard.

3.10.

[eiser] legt aan zijn vordering op [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] ten grondslag dat zij de ontruiming van het gehuurde dienen te gehengen en gedogen alsmede dat zij daaraan hun medewerking dienen te verlenen. Daarnaast zijn zij als vennoten van [gedaagde sub 1] hoofdelijk aansprakelijk voor de huurachterstand.

4. Het verweer

4.1.

Gedaagden betwisten de vordering. Zij voeren – samengevat – daartoe het volgende aan.

4.2.

Gedaagden doen een beroep op de huurbescherming die zij genieten op basis van de huurovereenkomst. Omdat de ruimte aan de [a-straat] [nummer woning] een zelfstandige woonruimte betreft is daarop het woonruimteregime van toepassing terwijl op de bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer winkel] (en [nummer] ) het 290-bedrijfsruimteregime van toepassing is.

4.3.

[gedaagde sub 1] betwist dat sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de huurovereenkomst bestaande uit het laten ontstaan van een huurachterstand. De huurbetalingen zijn vanaf 2013 rechtsgeldig opgeschort omdat het huurgenot al een decennium lang nihil is vanwege de zeer slechte onderhoudstoestand van het gehuurde en de verwaarloosde staat van het gebouw. Zij heeft daarom recht op huurvermindering naar evenredigheid van het verminderde huurgenot. Omdat [eiser] bekend was met de gebreken van het gehuurde, mocht [gedaagde sub 1] zonder voorafgaande melding aan [eiser] de betaling van de huur opschorten. Daarbij komt dat [gedaagde sub 1] haar bedrijfsruimte zelf intact heeft gehouden en dat dit verrichte onderhoud als in natura betaalde huur dient te worden beschouwd.

4.4.

Ook voert [gedaagde sub 1] aan dat het voor haar sinds vele jaren onduidelijk is aan wie zij de huur bevrijdend had kunnen betalen. Na de ontvangst van de brief van 15 januari 2018 heeft [gedaagde sub 1] via haar voormalige gemachtigde direct contact opgenomen met [eiser] en zijn partijen in overleg getreden, onder andere over de hoogte van de huur. Door de twijfel bij [gedaagde sub 1] over de rechtmatigheid van de eigendomsverkrijging door [eiser] en de eerdere slechte ervaringen met huur betalingen via de Stichting [oorspronkelijke eigenaar] , zijn de huurbetalingen in eerste instantie gereserveerd op de derdenrekening van haar gemachtigde.

4.5.

Voor zover de huurachterstand is gebaseerd op cessie beroept [gedaagde sub 1] zich op de nietigheid daarvan. Er is niet voldaan aan het bepaalbaarheidsvereiste omdat de door [eiser] in het geding gebrachte settlement agreement en leveringsakte daartoe onvoldoende zijn. Ook uit het bepaalde in artikel 7:226 volgt niet dat de ‘oude wanprestatie’ van [gedaagde sub 1] is mee overgegaan op de nieuwe eigenaar en verhuurder. Tot slot kan het recht op ontbinding wegens de oude vermeende wanprestatie niet via cessie worden overgedragen.

4.6.

Gelet op de jarenlange betrokkenheid van [eiser] bij het gebouw waarin het gehuurde is gelegen en het feit dat hij sinds 2012 beschikte over een verstekvonnis waarmee hij de eigendom van het gebouw geleverd kon krijgen, had hij zich vele jaren eerder bij de huurders kunnen melden als potentiele eigenaar. Door dit niet te doen, heeft hij zijn rechten thans verwerkt, althans zijn zijn aanspraken op betaling van achterstallige huur naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar.

4.7.

[gedaagde sub 1] verweert zich ook tegen de subsidiaire grondslag van de eis. Zij voert aan dat er geen sprake is van dringend eigen gebruik. Het voornemen van [eiser] om te slopen en te herbouwen is nog niet voldoende geconcretiseerd.

Verder heeft te gelden dat voor een deel van de verhuurde ruimtes in het gebouw, waaronder de onderhavige woonruimte aan de [b-straat] [nummer woning] , gelet op de wachttijd van drie jaar ex 7:274 lid 5 onder b, niet kan worden opgezegd. Voorlopig komt het gebouw dus niet leeg en is sloop niet aan de orde. Van een gefaseerde uitvoering kan geen sprake zijn, aldus gedaagden.

4.8.

Voor zover [eiser] zijn vordering grondt op artikel 7:296 lid 3 voert [gedaagde sub 1] aan dat de belangenafweging in haar voordeel uit dient te vallen. De in het gehuurde door haar uitoefende onderneming is de enige inkomstenbron van de vennoten van [gedaagde sub 1] en hun gezinsleden. Verder is het bijna onmogelijk voor [gedaagde sub 1] om in de gemeente [gemeente] een vergelijkbare bedrijfsruimte te vinden waarin een snackbar/cafetaria mag worden uitgebaat. Voor [eiser] is het gebouw enkel een beleggingsobject.

4.9.

Tot slot verzetten gedaagden zich tegen de gevorderde ontruimingstermijn van drie dagen na betekening van het vonnis omdat dit slechts tot leegstand zal leiden nu van een concreet, realiseerbaar plan nog geen sprake is.

4.10.

Verder dient een eventuele ontruimingsverplichting niet uitvoerbaar bij voorraad te worden verklaard omdat de gevolgen voor gedaagden: het verlies van hun onderneming en broodwinning, te verstrekkend zijn.

5. De tegenvordering en het verweer

5.1.

Gedaagden vorderen bij wijze van tegenvordering dat de kantonrechter [eiser] veroordeelt om binnen twee dagen na betekening van dit vonnis over te gaan tot het laten uitvoeren van integraal onderhoud aan het gehuurde en het gehuurde weer volledig in veilige staat te brengen op straffe van verbeurte van een dwangsom van € 250,00 voor elke dag dat hij hieraan niet voldoet tot een maximum van € 75.000,00, te vermeerderen met de proceskosten en nakosten.

5.2.

Gedaagden leggen aan de tegenvordering ten grondslag – kort weergegeven – dat sinds 2006, of eerder, geen enkel onderhoud is uitgevoerd door de verhuurder. Het gebouw is onveilig en brokkelt letterlijk af. Hierdoor is het gehuurde feitelijk onbewoonbaar en onbruikbaar. Al jarenlang ontbreekt vrijwel elk huurgenot.

5.3.

[eiser] betwist de tegenvordering en stelt dat [gedaagde sub 1] niet concreet heeft aangegeven welke gebreken aan het gehuurde het betreft. De door [gedaagde sub 1] genoemde punten zijn geen gebreken die het gehuurde zelf betreffen. Het afbrokkelende beton betreft de buitenzijde van het gebouw waarin het gehuurde is gelegen. [eiser] heeft dit inmiddels laten sealen. Het door [gedaagde sub 1] genoemde uitblijven van onderhoud aan het gebouw en de verminderde representativiteit van het gebouw, kwalificeren niet als gebreken aan het gehuurde zelf. Voor zover wel sprake zou zijn van een gebrek, dan kan niet van [eiser] worden verlangd dat hij in aanloop naar de beoogde renovatie en sloop nog grootschalig herstelwerk aan het gebouw moet verrichten, te minder daar het belang van [gedaagde sub 1] als huurder bij een verbeterde uitstraling van het gebouw zeer beperkt is.
Gezien de specifieke omstandigheden van onderhavige casus is het verbinden van een dwangsom aan de vordering ongepast nu de huurinkomsten nagenoeg nihil bedragen. Subsidiair acht [eiser] een forse matiging op zijn plaats.
Verder dient de vordering in reconventie niet uitvoerbaar bij voorraad te worden verklaard gelet op aard van de vordering, te weten de uitvoering van tijdelijke herstelmaatregelen tot aan renovatie en/of sloop van het gebouw.

6. De beoordeling

de vorderingen A, B en C

cessie ‘oude’ huurachterstand

6.1.

[eiser] heeft ter gelegenheid van zijn eiswijziging de gronden van zijn eis aangevuld en een nadere uitleg en onderbouwing gegeven met betrekking tot zijn stelling dat hij de eigendom van het gebouw en de vorderingsrechten wegens huurachterstand rechtmatig heeft verkregen. Ter zitting hebben gedaagden hun verweer omtrent de rechtmatige eigendomsverkrijging van het gebouw door [eiser] laten varen, doch gehandhaafd met betrekking tot de verkrijging van de vordering wegens huurachterstand over de periode gelegen vóór 2018. Volgens hen is geen sprake van een rechtsgeldige cessie. Voor zover dat wel het geval zou zijn, hebben gedaagden aangevoerd dat het beroep van [eiser] op de cessie en de daaruit voortvloeiende rechtsgevolgen naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.

6.2.

Naar het oordeel van de kantonrechter kan het antwoord op de vraag of al dan niet sprake is van een rechtsgeldige cessie in het midden blijven, omdat het beroep van gedaagden op de beperkende werking van de redelijkheid en billijkheid in de gegeven omstandigheden slaagt. Daartoe is het volgende redengevend.

6.3.

Een huurovereenkomst is een tweezijdige overeenkomst waarbij huurder en verhuurder over en weer verplichtingen jegens elkaar hebben. Weliswaar is ter beschikking geven en houden van het gehuurde aan de huurder een essentiële verplichting van de verhuurder, maar hij heeft daarnaast andere verplichtingen onder meer daar waar het gaat om het herstel van gebreken. Voorts is van belang dat de wetgever aan met name huurders van woonruimte en 290-bedrijfsruimte als de veelal zwakkere partijen, vaak vergaande bescherming heeft toegekend waarvan niet of nauwelijks bij overeenkomst kan worden afgeweken.

6.4.

Vast staat dat het voor de huurders van het gebouw, gedaagden incluis, na het overlijden van [oorspronkelijke eigenaar] gedurende vele jaren volstrekt onduidelijk was wie zij als hun verhuurder konden en moesten beschouwen. Afgezien van de door de gemeente uitgevoerde werkzaamheden, heeft onderhoud aan het gehuurde in die periode nooit plaatsgevonden en zijn gebreken evenmin verholpen, terwijl uit de onder 2.22 genoemde correspondentie en de huidige toestand van het gebouw kan worden afgeleid dat de onderhoudstoestand daarvan al vele jaren te wensen overlaat. De huurders konden zelfs nergens terecht als zij een indeplaatsstelling hadden willen realiseren, als zij een huurprijswijziging hadden willen bewerkstelligen of als zij de huurovereenkomst hadden willen opzeggen. Hoewel de huurders aanvankelijk nog moeite hebben gedaan om huur te betalen via de door hen zelf opgerichte Stichting [oorspronkelijke eigenaar] , is door de eigenaren in die periode (de zusters [erfgenaam 1 en erfgenaam 2] en de nalatenschap van de zusters) nooit aanspraak gemaakt op betaling van achterstallige huur. En hoewel [eiser] al jaren doende is de eigendom van het pand te verkrijgen en bovendien zelf gebruiker was van een ruimte in het gebouw en dus op de hoogte was van de positie waarin de huurders zich bevonden, heeft hij zich steeds stil gehouden. Hij heeft de huurders er in elk geval nooit op gewezen dat hij als vermoedelijke nieuwe eigenaar te zijner tijd nog aanspraak zou maken op de achterstallige huur. In deze bijzondere situatie hoefden de huurders er geen rekening meer mee te houden dat zij alsnog voor de achterstallige huur zouden worden aangesproken. Evenmin kan van hen worden verlangd dat zij de huur voor al die jaren hebben gereserveerd. Indien [eiser] alsnog aanspraak zou kunnen maken op de achterstallige huur van vóór 1 januari 2018, zouden de huurders op oneigenlijke wijze worden benadeeld, hetgeen niet strookt met de wettelijke huurbescherming waarop zij aanspraak kunnen maken. Gelet hierop heeft [eiser] zijn rechten verwerkt, althans is een beroep daarop naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar. Dat betekent dat voor zover de vorderingen van [eiser] zijn gebaseerd op de vóór 1 januari 2018 ontstane huurachterstand, deze zullen worden afgewezen.

m.b.t. huurachterstand vanaf januari 2018

6.5.

Verder heeft [eiser] gesteld dat [gedaagde sub 1] ook sinds januari 2018 tekort is geschoten in de betaling van de huur. Zoals [eiser] terecht stelt, is sinds 15 januari 2018 bij huurders duidelijk dat [eiser] de eigenaar is en dat [gedaagde sub 1] bevrijdend de huur kan betalen. Dat [gedaagde sub 1] vanwege ervaringen in het verleden met [adviesbureau] en Stichting [oorspronkelijke eigenaar] huiverig was om huur te betalen, kan zij [eiser] niet tegenwerpen. Zij had door inzage in de openbare registers eenvoudig kunnen vaststellen of [eiser] stelling dat hij de eigenaar was geworden van het gehuurde, juist was.
Vastgesteld kan worden dat [gedaagde sub 1] vóór de totstandkoming van de regeling van 16 november 2018 geen huur heeft betaald aan [eiser] .

6.6.

In de wet (artikel 6:265 lid 1 BW) is ten aanzien van wederkerige overeenkomsten, zoals een huurovereenkomst, bepaald dat iedere tekortkoming van een partij in de nakoming van een van haar verbintenissen, aan de wederpartij de bevoegdheid geeft om de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te ontbinden, tenzij de tekortkoming, gezien haar bijzondere aard of geringe betekenis, deze ontbinding met haar gevolgen niet rechtvaardigt. Verder is bepaald dat, voor zover nakoming niet blijvend of tijdelijk onmogelijk is, de bevoegdheid tot ontbinding pas ontstaat wanneer de schuldenaar in verzuim is. Door sinds januari 2018 de huur niet te betalen is [gedaagde sub 1] in verzuim komen te verkeren. [eiser] heeft daarom in beginsel recht op ontbinding van de huurovereenkomst, tenzij [gedaagde sub 1] zich terecht beroept op de aanwezigheid van tekortkomingen van geringe betekenis of omstandigheden van bijzondere aard.

6.7.

[gedaagde sub 1] heeft aangevoerd dat zij in onderhandeling is getreden met [eiser] over onder meer de hoogte van de huur en de beëindiging van de huur. Lopende die onderhandeling heeft [eiser] [gedaagde sub 1] niet herinnerd aan haar verplichting tot huurbetaling, aldus [gedaagde sub 1] . Ook voert [gedaagde sub 1] aan dat huurgenot vrijwel geheel ontbreekt en dat de huur daarom op nihil gesteld zou moeten worden: van een huurachterstand is dan geen sprake. Voor zover de huur niet op nihil dient te worden gesteld, voert [gedaagde sub 1] aan dat zij wel huur heeft willen betalen, doch zich terecht op opschorting beroept omdat [eiser] geen onderhoud laat uitvoeren.
beroep huurder op aanwezigheid van een tekortkoming van geringe betekenis

6.8.

Het verweer van [gedaagde sub 1] dat het niet tijdig betalen van huur over de periode januari – november 2018 een tekortkoming van geringe betekenis is, faalt. Daarvoor is het volgende redengevend. De aanvangshuurprijs bedroeg € 895,55 per maand. Ingevolge indexatie bedraagt deze volgens [eiser] thans € 1.114,69 per maand. [gedaagde sub 1] heeft deze berekening niet inhoudelijk betwist, zodat tussen partijen heeft te gelden dat de huur thans € 1.114,69 per maand bedraagt. Anders dan [gedaagde sub 1] heeft aangevoerd, heeft [eiser] bij e-mail van 8 mei 2018 betaling van de geïndexeerde huurprijs gevorderd. Het standpunt van [gedaagde sub 1] dat zij lopende een onderhandelingstraject geen huur zou zijn verschuldigd en/of dit traject de huurbetaling opschortte, is door [eiser] betwist en door [gedaagde sub 1] niet verder onderbouwd, zodat dit verweer niet kan worden gevolgd. Dat [gedaagde sub 1] een bedrag van € 4.000,00 aan huur heeft gereserveerd op een derdengeldenrekening van haar gemachtigde, maakt dit niet anders. Daarbij komt dat de reservering pas is gestort nadat de dagvaarding in onderhavige procedure was uitgebracht en niet is gebleken dat een en ander in overleg met [eiser] heeft plaatsgevonden.

6.9.

Het verweer van [gedaagde sub 1] dat er – samengevat – geen sprake kan zijn van huurachterstand om dat het huurgenot grotendeels ontbrak en zij daardoor recht heeft op vermindering van de huur naar evenredigheid en daarmee in retroperspectief de betalingen rechtsgeldig heeft opgeschorst, dient te falen. Terecht heeft [eiser] gesteld dat [gedaagde sub 1] zich ten onrechte op opschorting beroept omdat geen sprake kan zijn van een beroep op huurvermindering nu [eiser] niet in kennis is gesteld van concrete gebreken aan het gehuurde en overigens de door [gedaagde sub 1] genoemde kwesties geen gebrek zijn. Ook vormen de door [gedaagde sub 1] aangehaalde voorbeelden geen betaling via onderhoud in natura, omdat (i) die voorbeelden onderhoud betreffen dat nodig is aan de binnenzijde van het gehuurde en daarmee (in beginsel) kwalificeren als huurdersonderhoud; (ii) de gestelde verminderde representativiteit van het gebouw het gehuurde niet minder bruikbaar maakt; en (iii) huurder geen verhuurdersonderhoud heeft gepleegd. Daarbij kan huurprijsvermindering alleen worden gevorderd voor gebreken die verhuurder kende en daarvan is in dit geval geen sprake. Verder is het gehuurde blijkens het huurcontract casco verhuurd en valt uit de stukken en de standpunten van [gedaagde sub 1] onvoldoende op te maken welke mankementen de woonruimte en welke de bedrijfsruimte betreffen en hoe dit zich verhoudt tot de casco huur en de gebrekenregeling in de huurovereenkomst. Uit de door [gedaagde sub 1] overgelegde huurwaarde taxatie, die alleen ziet op de bedrijfsruimte, volgt niet dat de huur nihil is.
beroep huurder op aanwezigheid omstandigheden van bijzondere aard

6.10.

[gedaagde sub 1] heeft zich beroepen op omstandigheden van bijzondere aard die de gevolgen van de ontbinding van de huurovereenkomst niet rechtvaardigen. Dit beroep slaagt, gelet op het bestaan van een verhuurdersvacuüm sinds het overlijden van [oorspronkelijke eigenaar] tot aan [eiser] eerste brief van 15 januari 2018 van circa twaalf jaar later en de handelswijze van [eiser] die gericht was op het huur- en gebruiksvrij krijgen van het gebouw. Uit de overgelegde, spaarzame correspondentie tussen [eiser] en [gedaagde sub 1] blijkt dat [eiser] niet gericht was op het voortvarend scheppen van duidelijkheid in de huurverhouding, naleving en bestendiging van de huurrelatie doch uitsluitend op beëindiging daarvan. Daarbij lijkt de wens om tot huur beëindiging te komen niet zozeer te zijn ingegeven door de omstandigheid dat de huur niet is betaald, maar door het voornemen van [eiser] om het gebouw te slopen en daar een nieuw gebouw neer te zetten. Voorts is van belang dat partijen thans een tijdelijke regeling hebben getroffen over de betaling van een huurvoorschot, die door [gedaagde sub 1] wordt nageleefd. Deze omstandigheden maken dat, hoewel de betaling van een huurvordering een brengschuld is, het betalingsgedrag van [gedaagde sub 1] thans niet kan leiden tot ontbinding van de huur.

6.11.

Het primair onder A, B en C gevorderde zal voor wat betreft de gehuurde bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer winkel] en voor wat betreft de gehuurde woonruimte aan de [b-straat] [nummer woning] gelet op het vorenstaande worden afgewezen.

6.12.

De vordering tot ontruiming van de bij [gedaagde sub 1] in gebruik zijnde onroerende aanhorigheden zal worden toegewezen voor wat betreft de bij [gedaagde sub 1] in gebruik zijnde helft van de bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer] . [eiser] heeft ten aanzien van die ruimte onvoldoende weersproken gesteld dat [gedaagde sub 1] deze op enig moment in gebruik heeft genomen en thans zonder recht of titel nog in gebruik heeft. Gesteld noch gebleken is dat sprake is van een huurovereenkomst met betrekking tot deze ruimte. Van een gebruiksovereenkomst is evenmin sprake omdat een dergelijke overeenkomst een wederpartij (de gebruikgever) veronderstelt, terwijl vast staat dat deze er nu juist niet was. [eiser] hoeft als eigenaar niet toe te staan dat zonder recht of titel van zijn eigendom gebruik wordt gemaakt. De datum van ontruiming zal in goede justitie worden bepaald op
1 mei 2019 en de door [eiser] gevorderde dwangsom zal worden gematigd tot € 100,00 per dag.
de vorderingen D, E en F opzegging huur bedrijfsruimte

6.13.

[eiser] heeft als primaire grond voor opzegging aangevoerd dat hij het gehuurde dringend nodig heeft voor eigen gebruik. Dit dringend eigen gebruik bestaat uit renovatie van het gehuurde die zonder beëindiging van de huurovereenkomst niet mogelijk is. De bouwkundige staat van het gebouw is zodanig dat alleen sloop en nieuwbouw als reëel renovatieplan in aanmerking komt. [eiser] heeft ter onderbouwing van het renovatieplan bouwtekeningen overgelegd die voorzien in sloop van het gebouw en nieuwbouw van 68 hotelkamers, 32 appartementen en bedrijfsruimten. [gedaagde sub 1] heeft de dringende noodzaak en vooral het realiteitsgehalte van het renovatieplan betwist.

6.14.

De vraag of een verhuurder het gehuurde dringend nodig heeft, moet worden beantwoord aan de hand van alle omstandigheden van het geval. Het is aan de verhuurder om het dringend eigen gebruik aannemelijk te maken. Dat heeft [eiser] niet gedaan. Zoals uit de brief van de gemeente [gemeente] van 9 oktober 2018 blijkt, past het bouwplan dat [eiser] aan zijn opzegging ten grondslag heeft gelegd, zowel voor wat betreft beoogde bouwmassa als beoogde functies niet binnen het bestaande bestemmingsplan, terwijl de gemeente een herontwikkeling naar hotel of bedrijfsruimte op deze locatie ook niet wenselijk vindt. Het betreffende bouwplan kan dus niet worden ontwikkeld. Weliswaar is de gemeente bereid om met [eiser] een herontwikkeling naar woningbouw te onderzoeken en heeft [eiser] zich daaraan geconformeerd, maar gesteld noch gebleken is dat op dit moment sprake is van enig concreet plan voor een dergelijke herontwikkeling. Zonder concreet plan is het niet mogelijk om te beoordelen of de beoogde herontwikkeling enig realiteitsgehalte heeft. Evenmin is het mogelijk om te beoordelen wat een herontwikkeling [eiser] gaat opleveren, zodat ook niet kan worden beoordeeld welk belang hij daarbij heeft. Dat betekent dat het dringend nodig hebben voor eigen gebruik niet is komen vast te staan en dat de daarop gebaseerde vordering tot beëindiging van de huur en ontruiming van de gehuurde bedrijfsruimte moet worden afgewezen.

6.15.

Als subsidiaire opzeggingsgrond heeft [eiser] aangevoerd dat zijn belangen bij beëindiging van de huur zwaarder dienen te wegen dan die van [gedaagde sub 1] bij voortzetting daarvan. Deze opzeggrond kan uitsluitend betrekking hebben op de gehuurde bedrijfsruimte aangezien opzegging van de huur van woonruimte wegens “de belangenafweging” niet mogelijk is. Het belang van [eiser] is gelegen in de door hem beoogde herontwikkeling. [gedaagde sub 1] heeft aangevoerd dat zij belang heeft bij behoud van het gehuurde omdat de snackbar voor [gedaagde sub 2] haar enige inkomstenbron is. [gedaagde sub 1] heeft in het gehuurde goodwill opgebouwd en mogelijkheden voor herhuisvesting in de nabije omgeving van het gehuurde bestaan niet of nauwelijks.

6.16.

De subsidiaire opzeggingsgrond kan niet leiden tot beëindiging van de huurovereenkomst. Bij gebreke van een concreet plan kan immers niet worden beoordeeld welke belangen [eiser] bij uitvoering daarvan en dus bij beëindiging van de huur heeft. Dat betekent dat de door [gedaagde sub 1] aangevoerde belangen bij voortzetting van de huur dienen te prevaleren. Dit leidt ertoe dat de vorderingen die zijn gegrond op de opzegging van de huur, stranden.

de vorderingen onder G, H, I, J, K, en L

6.17.

Nu de vorderingen tot ontbinding en beëindiging van de huurovereenkomsten met betrekking tot de bedrijfsruimte aan de [a-straat] [nummer] en de woning aan de [b-straat] [nummer woning] worden afgewezen, kan de vordering tot ontruiming van die ruimten ook niet worden toegewezen. Voor zover de vordering tot ontruiming van de woning gegrond zou zijn op het zonder recht of titel in gebruik hebben van die ruimte, heeft [eiser] die vordering onvoldoende onderbouwd en toegelicht, zodat deze ook op grond daarvan niet kan worden toegewezen. De vordering om [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] te veroordelen de ontruiming te gehengen en te gedogen zal gelet op het voorgaande eveneens worden afgewezen.

6.18.

Zoals uit hetgeen onder 6.4 is overwogen kan [eiser] geen aanspraak maken op betaling van de huurachterstand over de periode vanaf juni 2013 tot en met december 2017. De daarop gerichte vordering zal dan ook worden afgewezen.

6.19.

Gelet op hetgeen onder 6.8 is overwogen ter zake van de verplichting van [gedaagde sub 1] tot het betalen van huur vanaf 1 januari 2018 zal de vordering tot betaling daarvan worden toegewezen, waarbij de achterstallige huur tot en met november 2018 wordt begroot op € 6.211,59. Ook de vordering tot betaling van de huur ad € 1.114,69 vanaf december 2018 zal worden toegewezen, terwijl de gevorderde gebruiksvergoeding zal worden afgewezen. De gevorderde rente over de achterstallige huur tot en met november 2018 zal als niet betwist worden toegewezen.

de tegenvordering

6.20.

In reconventie heeft [gedaagde sub 1] gevorderd dat [eiser] wordt veroordeeld tot het, op straffe van een dwangsom, uitvoeren van integraal onderhoud aan het gehuurde. Volgens [gedaagde sub 1] is het gebouw waarvan het gehuurde deel uitmaakt in zodanig slechte staat dat hierdoor een onveilige situatie is ontstaan. Dit wordt door [eiser] betwist.

6.21.

Hoewel vast staat dat het gebouw in slechte staat is en onderhoud behoeft, kan de vordering niet worden toegewezen. Daartoe is het volgende redengevend. Een verhuurder is gehouden om op verlangen van een huurder gebreken te verhelpen. Dat impliceert dat de huurder aan de verhuurder kenbaar moet maken met welke gebreken het gehuurde behept is en waarvan hij reparatie verlangt. Het uitvoeren van integraal onderhoud ziet op meer dan alleen het herstellen van gebreken. Het uitvoeren van onderhoud kan en zal immers ook gericht zijn op werkzaamheden ter voorkoming van (toekomstige) gebreken. Dergelijk onderhoud kan in elk geval niet als het herstel van gebreken worden aangemerkt. [gedaagde sub 1] had zowel in haar aanmaningen aan [eiser] als in de dagvaarding specifiek moeten omschrijven van welke gebreken zijn reparatie verlangde. Nu zij dat heeft nagelaten, dient de vordering te worden afgewezen.

de proceskosten

6.22.

Gelet op de uitkomst van de procedure van de vordering en van de tegenvordering is de kantonrechter van oordeel dat het redelijk is dat partijen ieder de eigen proceskosten dragen in beide procedures.

7. De beslissing

De kantonrechter:

de vordering

7.1.

veroordeelt [gedaagde sub 1] , om de bedrijfsruimte staande en gelegen aan de [a-straat] [nummer] te ( [postcode] ) [plaats A] , die [gedaagde sub 1] zonder recht of titel deels in gebruik heeft, met al het hare en de haren en al degenen die van harentwege de bedrijfsruimte en woning gebruiken, algeheel en uiterlijk per 1 mei 2018, te ontruimen onder afgifte van alle sleutels aan [eiser] en ontruimd te houden, zulks op straffe van verbeurte van een jegens [eiser] direct opeisbare dwangsom van € 1000,-, per dag of gedeelte daarvan dat [gedaagde sub 1] niet of niet geheel aan deze veroordeling zal voldoen;

7.2.

veroordeelt [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] om de ontruiming als bedoeld onder 7.1. te gehengen en te gedogen en waar nodig hun medewerking aan deze ontruiming te verlenen;

7.3.

veroordeelt gedaagden hoofdelijk, des dat de één betalende, de ander gekweten zij, tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan [eiser] te betalen een bedrag gelijk aan de huurachterstand gerekend vanaf januari 2018 tot en met november 2018, ad € 6.211,59, vermeerderd met de wettelijke rente over de maandelijks vervallen huurtermijnen vanaf de dag der dagvaarding tot aan de dag der algehele voldoening;

7.4.

veroordeelt gedaagden hoofdelijk, des dat de één betalende, de ander gekweten zij, om aan [eiser] te betalen een bedrag ad € 1.114,69 per maand vanaf 1 december 2018;

7.5.

bepaalt dat iedere partij de eigen proceskosten draagt;

7.6.

verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad;

7.7.

wijst de vordering voor het overige af.

de tegenvordering

7.8.

wijst de vordering af;

7.9.

bepaalt dat iedere partij de eigen proceskosten draagt.

Dit vonnis is gewezen door mr. J.J. Dijk, kantonrechter, en op bovengenoemde datum in het openbaar uitgesproken in aanwezigheid van de griffier, mr. A.H.I. Hoogendam.

De griffier De kantonrechter