ECLI:NL:RBNHO:2025:4515

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Team Straf, zittingsplaats Alkmaar

Meervoudige strafkamer

Parketnummer: 15/102518-21 (P)

Uitspraakdatum: 25 april 2025

Tegenspraak

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 11 april 2025 in de zaak tegen:

[naam verdachte],

geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats],

ingeschreven in de basisregistratie personen op het adres:

[adres].

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie,

mr. A. van Loon, en van hetgeen de verdachte en haar raadsman, mr. D.C. Dorrestein, advocaat te Houten, naar voren hebben gebracht.

1.Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

zij op of omstreeks 11 april 2021 te Den Helder, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk en met voorbedachten rade [het slachtoffer] van het leven te beroven, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met dat opzet en na kalm, beraad en rustig overleg:
- naar de woning van die [het slachtoffer] aan de [adres A] is/zijn gegaan en/of
- (vervolgens) op het raam heeft/hebben geklopt en/of
- de voordeur heeft/hebben opengebroken/opengetrapt (waardoor die [het slachtoffer] naar de voordeur werd gelokt en/of naar buiten is gekomen) en/of
- (vervolgens) meermalen, althans eenmaal (terwijl die [het slachtoffer] buiten was) met (een) vuurwapen(s) (een) kogel(s) heeft/hebben afgevuurd op/in de richting van die [het slachtoffer] en/of de woning van die [het slachtoffer],
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

subsidiair althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

zij op of omstreeks 11 april 2021 te Den Helder, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, [het slachtoffer] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, en/of met zware mishandeling, door meermalen, althans eenmaal (terwijl die [het slachtoffer] buiten was) met (een) vuurwapen(s) (een) kogel(s) af te vuren op/in de richting van die [het slachtoffer] en/of de woning van die [het slachtoffer].

2.Voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

3.Beoordeling van het bewijs

3.1

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot bewezenverklaring van het primair ten laste gelegde feit.

3.2

Standpunt van de verdediging

De raadsman van de verdachte heeft bepleit dat de verdachte integraal van al hetgeen haar ten laste is gelegd dient te worden vrijgesproken. [de verdachte] heeft geen opdracht gegeven om aangever te beschieten en ook verder geen significante rol gespeeld bij de uitvoering van het feit dat haar ten laste is gelegd. Er is daarom geen sprake van medeplegen.

Het verweer van de raadsman zal hierna bij de beoordeling van het bewijs worden besproken.

3.3

Oordeel van de rechtbank

3.3.1

Redengevende feiten en omstandigheden

De rechtbank komt tot bewezenverklaring van het primair ten laste gelegde feit (medeplegen van poging tot moord) op grond van de bewijsmiddelen die in de bijlage bij dit vonnis zijn vervat.

3.3.2

Bewijsmotivering en bespreking van het verweer

De rechtbank stelt voorop dat de betrokkenheid aan een strafbaar feit als medeplegen kan worden bewezenverklaard indien vast is komen te staan dat bij het begaan daarvan sprake is geweest van een voldoende nauwe en bewuste samenwerking.

Ook indien het tenlastegelegde medeplegen in de kern niet bestaat uit een gezamenlijke uitvoering tijdens het begaan van het strafbare feit, kan sprake zijn van de voor

medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking. De materiële en/of intellectuele bijdrage van de verdachte aan het strafbare feit zal dan van voldoende gewicht moeten zijn.

Bij de beoordeling of daaraan is voldaan, kan rekening worden gehouden met onder meer de intensiteit van de samenwerking, de onderlinge taakverdeling, de rol in de voorbereiding, de uitvoering of de afhandeling van het delict en het belang van de rol van de verdachte, diens aanwezigheid op belangrijke momenten en het zich niet terugtrekken op een daartoe geëigend tijdstip.

Betrokkenheid verdachte

Naar het oordeel van de rechtbank volgt uit de bewijsmiddelen dat de verdachte de opdracht heeft gegeven tot het schietincident. Hiertoe overweegt de rechtbank het volgende.

Uit de bewijsmiddelen blijkt dat de verdachte voorafgaand aan het schietincident meerdere bedreigingen heeft geuit richting de aangever. De context hiervan was een seksfilmpje, waarvan de verdachte bang was dat het verspreid zou worden. Op 11 april 2021 om 21:48:51 uur is blijkens een screenshot van een chatgesprek tussen de verdachte en aangever, door de aangever gesproken over een filmpje. De verdachte zegt daarna tegen aangever: “
Zo dan pik. Jij moet heel goed gaan oppassen”. De verdachte heeft daarnaast aan hem een Snapchatbericht heeft gestuurd met de volgende tekst: “
Ik geef het uit handen, je gaat het vanzelf merken.”

Na het schietincident heeft de verdachte in (getapte) telefoongesprekken met [getuige 1] op 12 en 13 april 2021 over het schietincident gesproken. Op 12 april 2021 vertelt de verdachte aan [getuige 1] dat “
er gisteren wat gebeurd is”, maar dat “
ze niet kan zeggen wat omdat ze opgepakt gaat worden door de smeris”. Ze zegt dat ze “
wat geflikt heeft” en “
dat ze het zat was”. Op de vraag van [getuige 1] “
bij [beginletter achternaam aangever]?”, antwoordt verdachte met “
[beginletters voor- en achternaam aangever]” en verduidelijkt dat vervolgens met de woorden “
[tezamen de achternaam van aangever vormend]”, waarmee zij de aangever aanduidde. In het telefoongesprek van 13 april 2021 tussen de verdachte en [getuige 1] spreken zij weer over de schietpartij in Den Helder van 11 april 2021. De verdachte vertelt aan [getuige 1] dat het om [voornaam aangever] gaat en als [getuige 1] aan de verdachte vraagt of [voornaam aangever] heeft geschoten of dat er op hem is geschoten antwoordt de verdachte met: “
ja dat zeg ik gisteren nou. Ik heb het laten doen”. Kennelijk grijpt zij daarbij terug op wat ook in het getapte gesprek van
12 april door haar gezegd was, te weten ‘
Maar ik heb niks gedaan maar ik heb het laten’.

Naar het oordeel van de rechtbank heeft de verdachte met de bewoordingen dat zij het heeft laten doen (impliciet) gezegd dat zij de opdracht daarvoor heeft gegeven

Dat het de verdachte is geweest die de opdracht heeft gegeven voor het schietincident wordt verder nog bevestigd door verschillende (getapte) telefoongesprekken die zij op 12 mei 2021 heeft gevoerd met medeverdachte [medeverdachte A]. In een gesprek van die datum merkt [medeverdachte A] diverse malen het volgende op: “
Je weet wat je gedaan hebt” en “
je hebt een hele foute keus gemaakt” en “
je moet het niet in mijn schoenen schuiven”.

Ook zegt [medeverdachte A] tegen de verdachte: “
Heb ik het gedaan? ben ik de gene die dag gedaan heb? Jij bent de gene die contact heb met die gene? Ik snap jou ook echt niet he, Hoe kan je nou zo stom zijn geweest?” Verder zegt [medeverdachte A] tegen de verdachte: “
je hebt mij niks gezegd, je hebt uit je eigen dingen gehandeld, je hebt mij niks verteld he”. De verdachte bevestigt dit vervolgens met: “
soms is het ook maar beter denk ik dan”.

Bovenstaande feiten en omstandigheden zijn redengevend voor het oordeel dat de verdachte opdracht heeft gegeven om op aangever te schieten. Hiertegenover heeft de verdachte gesteld dat haar opmerking “
Ik heb het laten doen”slechts ‘popiejopie’ gedrag van haar was om stoer over te komen op [getuige 1]. Deze verklaring is naar het oordeel van de rechtbank niet aannemelijk geworden. De rechtbank wijst erop dat de inhoud van het gesprek met [getuige 1] daarvoor geen aanknopingspunten biedt, ook gezien het verloop van het gesprek. Verder laat verdachtes lezing zich niet goed rijmen met de inhoud van het hierboven genoemde gesprek tussen haar en de medeverdachte [medeverdachte A], waarin zij immers bevestigt dat zij op eigen houtje heeft gehandeld. Haar verklaring dat het als het ware slechts grootspraak van haar zijde was, schuift de rechtbank dan ook als niet aannemelijk geworden terzijde en kan de redengevendheid van de hiervoor genoemde feiten en omstandigheden niet wegnemen.

De rechtbank beoordeelt het geven van de opdracht tot het schietincident als een bijdrage van voldoende gewicht als hierboven omschreven om van voldoende nauwe en bewuste samenwerking met de mededaders te spreken, zodat de verdachte als medepleger wordt aangemerkt.

Voorbedachte raad

Voor een bewezenverklaring van het bestanddeel ‘voorbedachte raad’ moet komen vast te staan dat de verdachte zich gedurende enige tijd heeft kunnen beraden op het te nemen of het genomen besluit en dat zij niet heeft gehandeld in een ogenblikkelijke gemoedsopwelling, zodat zij de gelegenheid heeft gehad na te denken over de betekenis en de gevolgen van haar voorgenomen daad en zich daarvan rekenschap te geven.

Uit de volgende feiten en omstandigheden in onderling verband en samenhang beschouwd blijkt dat de verdachte zich gedurende enige tijd heeft kunnen beraden. De verdachte heeft immers voorafgaand aan het schietincident aangever al bericht
dat zij het uit handen gaf. Zij heeft ook verklaard dat zij nog later, toen ze al wist dat de uitvoerders richting de aangever vertrokken, aan aangever een bericht heeft gestuurd dat hij
zijn deur maar in de gaten moest houden. Hieruit blijkt van voldoende tijdsverloop om na te kunnen denken over de voorgenomen daad en de mogelijke gevolgen. Tevens blijkt hieruit van voldoende gelegenheid terug te komen op de gegeven opdracht en de uitvoering daarvan. Het dossier biedt geen aanknopingspunten dat de verdachte ook maar iets heeft ondernomen om haar opdracht of de uitvoering ervan terug te draaien.

Noch uit de verklaringen van de verdachte noch overigens uit het dossier zijn contra-indicaties gebleken die aan het aannemen van voorbedachte raad in de weg staan. Er zijn geen aanwijzingen dat zij heeft gehandeld in een ogenblikkelijke gemoedsopwelling. In tegendeel, zij heeft zich na het schietincident daar meermalen tevreden over uitgelaten. Zo heeft zij op 12 april 2021 tegen [getuige 1] over aangever gezegd: “
lekker voor hem ha ha” en “
ik maak hem helemaal kapot nu.”Ook heeft de verdachte in een groepschatgesprek op 13 april 2021 over de schietpartij geschreven: “
Hahahaha die [voornaam aangever]. Goed voor hem.”

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de verdachte voldoende tijd en gelegenheid heeft gehad na te denken over de betekenis en de gevolgen van haar voorgenomen daad en zich daarvan rekenschap te geven. Daarmee is sprake van voorbedachte raad.

Voorwaardelijk opzet

Voor een bewezenverklaring van de primair ten laste gelegde poging moord is verder vereist dat de verdachte opzet heeft had om de aangever te doden. Ook bij voorbedachte raad, is voldoende dat de verdachte in voorwaardelijke zin opzet heeft gehad op de dood.

Bepaalde gedragingen kunnen naar hun uiterlijke verschijningsvorm worden aangemerkt als zo zeer gericht op een bepaald gevolg dat het, behoudens contra-indicaties, niet anders kan zijn dan dat de verdachte en de schutters de aanmerkelijke kans op het desbetreffende gevolg hebben aanvaard.

De rechtbank stelt op grond van de bewijsmiddelen de volgende feiten en omstandigheden vast. De aangever is, na het horen van geklop op zijn raam en het plots openvliegen van de voordeur, zijn huis uitgekomen en zag meteen toen hij voor zijn huis stond een persoon iets op hem richten. Hij zag vervolgens lichtflitsen van die persoon komen en hoorde aan een zoefgeluid langs hem dat er op hem geschoten werd. Hij hoorde dat iets de gevel van zijn woning raakte. Daarna heeft hij nog meer knallen gehoord. Uit het forensisch onderzoek blijkt dat met twee verschillende wapens – waaronder met een zwaar kaliber wapen –minimaal zes keer is geschoten. In de voorgevel van de eigen woning en de woning van de buren zijn diverse schotbeschadigingen gevonden. Deze varieerden in hoogte.

Uit genoemde feiten en omstandigheden volgt dat in het wilde weg meerdere schoten zijn gelost met verschillende wapens, waaronder met een zwaar kaliber, in de richting van de aangever, die zich onbeschermd buiten voor zijn woning bevond. Door zo te handelen is de aanmerkelijke kans in het leven geroepen dat de aangever door een of meer kogels geraakt zou worden. Onder de genoemde omstandigheden ontstond daarmee ook de aanmerkelijke kans dat de aangever dodelijk letsel zou oplopen. De gedragingen van verdachte en haar mededaders zijn naar hun uiterlijke verschijningsvorm zozeer gericht geweest op het in het leven roepen van genoemde aanmerkelijk kans op dodelijk letsel, dat het niet anders kan zijn dan zij die aanmerkelijke kans hebben aanvaard. Van contra-indicaties is niet gebleken.

De rechtbank oordeelt dan ook dat sprake is van voorwaardelijk opzet: de verdachte en de schutters hebben de aanmerkelijke kans aanvaard dat aangever [het slachtoffer] als gevolg van het schietincident zou worden gedood.

Conclusie

De rechtbank acht het medeplegen van poging tot moord zoals primair is ten laste gelegd dan ook wettig en overtuigend bewezen.

3.4.

Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het primair ten laste gelegde feit heeft begaan, met dien verstande dat:

zij op 11 april 2021 te Den Helder, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk en met voorbedachten rade [het slachtoffer] van het leven te beroven, tezamen en in vereniging met anderen, met dat opzet en na kalm beraad en rustig overleg:
- naar de woning van die [het slachtoffer] aan de [adres A] zijn gegaan en
- vervolgens op het raam hebben geklopt en
- de voordeur hebben opengebroken/opengetrapt waardoor die [het slachtoffer] naar de voordeur werd gelokt en naar buiten is gekomen en
- vervolgens meermalen, terwijl die [het slachtoffer] buiten was, met vuurwapens kogels hebben afgevuurd in de richting van die [het slachtoffer],
terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

Hetgeen aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hier als bewezen is aangenomen, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

4.Kwalificatie en strafbaarheid van het feit

Het bewezenverklaarde levert op:

medeplegen van poging tot moord.

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden waardoor de wederrechtelijkheid aan het bewezenverklaarde zou ontbreken. Het bewezenverklaarde is daarom strafbaar.

5.Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is daarom strafbaar.

6.Motivering van de sanctie

6.1

Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vier jaren met aftrek van voorarrest. Daarnaast heeft de officier van justitie verzocht de schorsing van de voorlopige hechtenis per de datum van het vonnis op te heffen.

6.2

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft zich vanwege de bepleite integrale vrijspraak onthouden van een strafmaatverweer.

6.3

Oordeel van de rechtbank

Bij de beslissing over de sanctie die aan de verdachte moet worden opgelegd, heeft de rechtbank zich laten leiden door de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede de persoon van de verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Ernst van het feit

De verdachte heeft zich samen met twee anderen schuldig gemaakt aan een poging tot moord. Zij heeft de opdracht gegeven met vuurwapens te schieten op het slachtoffer. De rechtbank gaat er daarbij vanuit dat haar motief was te voorkomen dat een filmpje van haar openbaar gemaakt zou worden, niet dat de verdachte erop gebrand was dat het slachtoffer gedood zou worden. Maar dat het schietincident een dodelijke afloop kon hebben, hebben zij en haar mededaders zonder meer op de koop toegenomen. Dat valt de verdachte aan te rekenen. Dat het slachtoffer niet is geraakt, is een toevallige gelukkige omstandigheid.

Het door de verdachte gepleegde feit is een van de ernstigste feiten die het Wetboek van Strafrecht kent. Het is algemeen bekend dat slachtoffers van een dergelijk uiterst gewelddadig en levensbedreigend feit nog geruime tijd psychisch nadelige gevolgen kunnen ondervinden. Ook hier heeft het slachtoffer blijkens de toelichting op zijn vordering tot schadevergoeding psychische hulp gezocht en nog steeds last van slapeloosheid en stressklachten.

De verdachte heeft geen verantwoordelijkheid genomen voor haar aandeel in wat er is gebeurd en legt de verantwoordelijkheid bij haar mededaders, de schutters.

Het strafblad

De rechtbank stelt vast dat het strafblad van de verdachte (Uittreksel Justitiële Documentatie) van 13 maart 2025 niet strafverzwarend meeweegt, er blijkt uit dat zij niet eerder voor enig delict is veroordeeld.

De persoon van de verdachte

De rechtbank heeft acht geslagen op het reclasseringsadvies van 10 augustus 2021 en het voortgangsverslag van 26 november 2024. Hieruit volgt dat de verdachte sinds 20 oktober 2021 onder toezicht heeft gestaan van de reclassering in het kader van de schorsing van de voorlopige hechtenis met bijzondere voorwaarden. De verdachte heeft per die datum Elektronische Monitoring ondergaan tot 22 juni 2022. Het reclasseringstoezicht is vervolgens na een periode van meer dan drie jaar bij beslissing van deze rechtbank op 11 december 2024 komen te vervallen. Zij heeft zich al die tijd goed aan de voorwaarden gehouden.

Blijkens de rapportage van de reclassering verkeerde de verdachte voorafgaand aan dit schietincident in een sociaal milieu, waarin geweld en drugsgebruik normaal waren. Ook de verdachte gebruikte destijds veel harddrugs. Haar voorarrest was voor de verdachte een wake-up call om te breken met dit netwerk in Den Helder. Inmiddels heeft de verdachte haar leven radicaal omgegooid. Door haar behandeling bij GGZ te Hoorn heeft zij geleerd beter om te gaan met haar ADHD en haar emoties. Ook is zij gestopt met harddrugsgebruik. Zij heeft een nieuw sociaal netwerk opgebouwd. Inmiddels is zij getrouwd met een nieuwe partner en heeft inmiddels een zoontje van 12 weken oud. Het recidivegevaar wordt door de reclassering ingeschat als laag.

Op te leggen straf

Op grond van de aard en de ernst van het bewezenverklaarde feit en verdachtes aandeel daarin is de rechtbank van oordeel dat niet kan worden volstaan met een andere straf dan een onvoorwaardelijke gevangenisstraf.

In de huidige persoonlijke omstandigheden van de verdachte ziet de rechtbank wel aanleiding om een lagere straf op te leggen dan wordt opgelegd in vergelijkbare zaken. De verdachte heeft haar leven weer op de rit en is net moeder geworden. Verder heeft zij al geruime tijd de vrijheidsbeperkende schorsingsvoorwaarde van elektronisch toezicht ondergaan en heeft zij ruim drie jaar onder toezicht gestaan van de reclassering met bijzondere voorwaarden.

De rechtbank neemt een gevangenisstraf voor de duur van achttien maanden als uitgangspunt, met aftrek van het voorarrest.

Overschrijding van de redelijke termijn

In artikel 6, eerste lid van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) is het recht van iedere verdachte gewaarborgd om binnen een redelijke termijn te worden berecht. Als uitgangspunt geldt dat de behandeling van een zaak moet zijn afgerond met een eindvonnis binnen twee jaar na aanvang van de op zijn redelijkheid te beoordelen termijn, tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden, zoals de ingewikkeldheid van de zaak, de invloed van de verdachte op het procesverloop en de wijze waarop de zaak door de bevoegde autoriteiten is behandeld. Het aanvangstijdstip van de redelijke termijn in deze zaak wordt bepaald op 18 mei 2021, te weten de dag waarop de verdachte in verzekering is gesteld. Gelet op de datum van dit vonnis (25 april 2025), is de redelijke termijn met bijna twee jaar (1 jaar en 11 maanden) overschreden. De rechtbank is – met de officier van justitie - van oordeel dat de overschrijding van de redelijke termijn niet aan de verdachte valt toe te rekenen en dat ook anderszins niet is gebleken van bijzondere omstandigheden die aanleiding geven tot een andere berekening van de redelijke termijn. Regel is dat overschrijding van de redelijke termijn wordt gecompenseerd door vermindering van de straf die zou zijn opgelegd als de redelijke termijn niet zou zijn overschreden.

De geconstateerde overschrijding van de redelijke termijn maakt dat de rechtbank het passend vindt om ter compensatie tot vermindering van bovengenoemd uitgangspunt te komen en een gevangenisstraf van 1 jaar op te leggen, met aftrek van het voorarrest.

Tenuitvoerlegging van de op te leggen gevangenisstraf zal volledig plaatsvinden binnen de penitentiaire inrichting, tot het moment dat de verdachte in aanmerking komt voor deelname aan een penitentiair programma als bedoeld in artikel 4 van de Penitentiaire beginselenwet.

De rechtbank ziet tot slot, mede gelet op het forse tijdsverloop sinds het feit gepleegd werd en de geruime tijd dat de verdachte inmiddels weer in vrijheid is zonder dat sprake is geweest van incidenten, anders dan de officier van justitie, geen aanleiding om de schorsing van de voorlopige hechtenis op te heffen. Dit betekent dat de verdachte een eventueel hoger beroep in vrijheid mag afwachten.

7.Vordering benadeelde partij en schadevergoedingsmaatregel

De benadeelde partij [het slachtoffer] heeft een vordering tot schadevergoeding van € 5.000,- ingediend tegen verdachte wegens immateriële schade die hij als gevolg van het ten laste gelegde feit heeft geleden, vermeerderd met de wettelijke rente over dit bedrag.

Standpunt van de officier van justitie

De vordering kan volgens de officier van justitie geheel worden toegewezen, inclusief wettelijke rente en toepassing van de schadevergoedingsmaatregel.

Standpunt van de raadsman

Omdat de verdachte moet worden vrijgesproken, is de benadeelde partij naar het standpunt van de raadsman niet-ontvankelijk in de vordering. Daarnaast heeft de raadsman bepleit dat de benadeelde partij niet-ontvankelijk moet worden verklaard, omdat de verdachte en aangever een vaststellingsovereenkomst hebben gesloten als resultaat van een mediationtraject. Het instellen van een verzoek tot schadevergoeding is volgens de raadsman in strijd met de gemaakte afspraken in de mediationovereenkomst.

Oordeel van de rechtbank

De ontvankelijkheid van de vordering benadeelde partij in een strafzaak wordt beheerst door het bepaalde in artikel 361 van het Wetboek van Strafvordering (Sv). De vordering van de benadeelde partij voldoet aan de vereisten van artikel 361 Sv en de benadeelde partij is om die reden ontvankelijk in zijn vordering. De rechtbank komt daarom toe aan een inhoudelijke beoordeling van de vordering.

De benadeelde partij legt aan de vordering ten grondslag dat sprake is van een aantasting in zijn persoon op andere wijze als bedoeld in artikel 6:106 lid 1 sub b van het Burgerlijk Wetboek (BW). De rechtbank is van oordeel dat hiervan sprake is geweest. De aard en ernst van de normschending brengt in dit geval mee dat de in dit verband relevante nadelige gevolgen daarvan voor de benadeelde zo voor de hand liggen, dat een aantasting in de persoon kan worden aangenomen. Er heeft immers een aanslag op zijn leven plaatsgevonden. [het slachtoffer] is eerst zijn woning uit gelokt, waarna zesmaal met scherpe munitie in zijn richting is geschoten.

De rechtbank heeft naar andere vergelijkbare zaken gekeken en naar de bedragen aan schadevergoeding die daarin zijn toegekend. Al met al is het gevorderde bedrag van € 5.000,- naar het oordeel van de rechtbank redelijk en billijk. De vordering wordt toegewezen voor dat bedrag.

Daarbij is de verdachte hoofdelijk aansprakelijk met haar mededaders en zal de rechtbank bepalen dat indien een medeverdachte dit bedrag geheel of gedeeltelijk heeft betaald, verdachte in zoverre zal zijn bevrijd.

Daarnaast dient verdachte te worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog moet maken. De tot op heden door de benadeelde partij gemaakte kosten worden vastgesteld op nihil.

wettelijke rente

Het toegewezen bedrag wordt vermeerderd met de wettelijke rente daarover, te rekenen vanaf 11 april 2021.

schadevergoedingsmaatregel

De rechtbank ziet als gevolg van verdachtes bewezen verklaarde handelen (kort gezegd: medeplegen van poging tot moord) aanleiding ter zake van de vordering van de benadeelde partij de schadevergoedingsmaatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht op te leggen.

8.Toepasselijke wettelijke voorschriften

De volgende wetsartikelen zijn van toepassing:

36f, 45, 47, 289 van het Wetboek van Strafrecht.

9.Beslissing

De rechtbank:

Verklaart bewezen dat de verdachte het primair ten laste gelegde feit heeft begaan zoals hiervoor onder 3.4 weergegeven.

Verklaart niet bewezen wat aan de verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven als bewezen is aangenomen en spreekt haar daarvan vrij.

Bepaalt dat het primair bewezen verklaarde feit het hierboven onder 4. vermelde strafbare feit oplevert.

Verklaart de verdachte hiervoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van
een (1) jaar.

Bepaalt dat de tijd die verdachte vóór de tenuitvoerlegging van dit vonnis in verzekering en voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering wordt gebracht, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Wijst toe de vordering tot vergoeding van de door de benadeelde partij
[het slachtoffer]geleden schade tot een bedrag van
€ 5.000,00als vergoeding voor de immateriële schade, en veroordeelt verdachte tot betaling van dit bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 11 april 2021 tot aan de dag der algehele voldoening, aan [het slachtoffer], voornoemd, tegen behoorlijk bewijs van kwijting. Bepaalt dat indien genoemd bedrag geheel of gedeeltelijk door een van de medeverdachten is betaald, verdachte in zoverre zal zijn bevrijd.

Veroordeelt verdachte in de kosten door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden begroot op nihil, en in de kosten ten behoeve van de tenuitvoerlegging alsnog te maken.

Legt verdachte als schadevergoedingsmaatregel ten behoeve van slachtoffer [het slachtoffer] de verplichting op tot betaling aan de Staat van een bedrag van € 5.000,00 bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 60 dagen gijzeling en bepaalt dat het te betalen bedrag wordt vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 11 april 2021 tot aan de dag der algehele voldoening. De toepassing van de gijzeling heft de hiervoor opgelegde betalingsverplichting niet op.

Bepaalt dat voor zover dit bedrag of een gedeelte daarvan reeds door of namens een (van de) medeverdachte(n) aan de benadeelde partij en/of de Staat is betaald, verdachte in zoverre van die verplichting zal zijn ontslagen.

Bepaalt dat betalingen aan de benadeelde partij in mindering strekken op de verplichting tot betaling aan de Staat en dat betalingen aan de Staat in mindering strekken op de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij.

Wijst af de vordering tot opheffing van de schorsing van het bevel tot voorlopige hechtenis.

Heft op het reeds geschorste bevel tot voorlopige hechtenis van verdachte.

Samenstelling rechtbank en uitspraakdatum

Dit vonnis is gewezen door

mr. P.E. van der Veen, voorzitter,

mr. A. Buiskool en mr. S.H. Bouwers, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier, mr. L.P. van Os

en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 25 april 2025.