ECLI:NL:RBNNE:2017:3457

• Datum uitspraak: 17 augustus 2017
• Publicatiedatum: 5 september 2017
• Zaaknummer: 17/2193 17/2194 17/2195
• Instantie: Rechtbank Noord-Nederland
• Type: Uitspraak
• Rechtsgebied: Bestuursrecht; Belastingrecht
• Procedures: Vereenvoudigde behandeling
• Rechters: T. Tanghe
• Vindplaatsen: Rechtspraak.nl

AI samenvatting door Lexboost • Automatisch gegenereerd

Niet-ontvankelijkheid van beroep tegen niet tijdig nemen van beslissing op bezwaar motorrijtuigenbelasting

In deze zaak heeft eiser op 24 maart 2016 de Belastingdienst verzocht om alsnog te beslissen op zijn bezwaren met betrekking tot naheffingsaanslagen motorrijtuigenbelasting. Eiser heeft op 8 juni 2017 beroep ingesteld wegens het uitblijven van een beslissing. De rechtbank heeft vastgesteld dat eiser op 28 november 2014, 27 november 2014 en 13 januari 2015 motorrijtuigenbelasting heeft betaald, maar dat zijn mededeling bij deze betalingen niet voldoet aan de vereisten voor een bezwaarschrift volgens de Algemene wet bestuursrecht (Awb). De rechtbank oordeelt dat de ingebrekestelling van eiser niet duidelijk genoeg was en dat er geen sprake is van een doorzendplicht. Hierdoor zijn de beroepen prematuur en niet-ontvankelijk verklaard. De rechtbank wijst erop dat de doorzendverplichting van de Awb niet geldt voor de ontvanger van de belasting, en dat de mededeling van eiser bij de betalingen niet als een geldig bezwaar kan worden aangemerkt. De rechtbank komt niet toe aan de behandeling van de overige grieven van eiser en er is geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Uitspraak

RECHTBANK NOORD-NEDERLAND

Zittingplaats Groningen

Bestuursrecht

zaaknummers: LEE 17/2193, LEE 17/2194 en LEE 17/2195

uitspraak van de enkelvoudige belastingkamer van 17 augustus 2017 in de zaak tussen

[eiser], te [woonplaats], eiser

en

Belastingdienst/Centrale Administratie, verweerder

(gemachtigde: [verweerder].

Procesverloop

Eiser heeft op 24 maart 2016 verweerder verzocht om alsnog te beslissen op zijn bezwaren.

Bij brief van 8 juni 2017 heeft eiser beroepen ingesteld vanwege het niet tijdig nemen van een beslissing.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Overwegingen

Feiten

1.1

Eiser heeft via elektronisch bankieren op 28 november 2014, 27 november 2014 en 13 januari 2015 overboekingen verricht waarbij hij verschuldigde motorrijtuigenbelasting heeft betaald. Tot de gedingstukken behoren kopieën van de beschrijvingen van de hiervoorgenoemde transacties. Eiser heeft bij zijn overboekingen de tekst “
hierbij maak ik bezwaar ” toegevoegd.

1.2

Tot de gedingstukken behoort een brief van eiser met dagtekening 24 maart 2016. In de betreft-regel heeft eiser vermeld: “bezwaar tegen naheffingsaanslag motorrijtuigenbelasting nr. [aanslagnummer] en de boete”.

In de tweede alinea van die brief heeft eiser vermeld:
“(…) Voorts wil ik graag dat mijn eerdere bezwaren tegen de eerdere naheffingsaanslagen alsnog in behandeling worden genomen. Mocht u hieraan binnen zes weken geen gehoor hebben gegeven, dan stel ik u alvast hierbij in gebreke. ”.

1.3

Bij brief van 8 juni 2017, door de rechtbank ontvangen op 12 juni 2017, is eiser in beroep gekomen wegens het uitblijven van de betreffende uitspraken op bezwaar.

Geschil en beoordeling

2. Eiser is in beroep gekomen tegen het uitblijven van de uitspraken op bezwaar. Eiser is van mening dat verweerder – ondanks de ingebrekestelling (zie 1.2) – de bezwaren (zie 1.1) nog niet in behandeling heeft genomen waardoor verweerder een dwangsom is verschuldigd. Volgens eiser kan in het midden blijven of zijn mededelingen (zie 1.1) als wettelijk gekwalificeerde bezwaren hebben te gelden, omdat verweerder hem dan in staat had moeten stellen zijn verzuim te herstellen.

3. Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat er geen bezwaarschrift is ingediend. Eisers mededeling bij de betalingen voldoet niet aan de vereisten van artikel 6:4 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) voor het indienen van een bezwaar. Van een doorzendplicht is dientengevolge ook geen sprake.

4. Tussen partijen is niet in geschil dat er geen uitspraken op bezwaar zijn gedaan.

5. De rechtbank doet op grond van artikel 8:54 Awb uitspraak zonder zitting.

6. De rechtbank overweegt dat ingevolge artikel 6:2, aanhef en letter b, van de Awb beroep kan worden ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit. Ingevolge artikel 6:12 van de Awb is een beroep niet aan een termijn gebonden indien het is gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit dan wel het niet tijdig bekendmaken van een van rechtswege verleende beschikking. Het beroepschrift kan in dat geval worden ingediend zodra het bestuursorgaan in gebreke is tijdig een besluit te nemen of een van rechtswege verleende beschikking bekend te maken, en twee weken zijn verstreken na de dag waarop belanghebbende het bestuursorgaan schriftelijk heeft medegedeeld dat het in gebreke is.

7. De rechtbank overweegt voorts dat voor de ingebrekestelling als bedoeld in het tweede lid van artikel 6:12 van de Awb onder andere de eis geldt dat het geschrift voldoende duidelijk maakt op welke aanvraag het betrekking heeft (vgl. HR 10 juni 2016, nr. 15/04352, ECLI:NL:HR:2016:1124). De rechtbank is van oordeel dat de brief van eiser van 24 maart 2016 (zie 1.2) hieraan niet voldoet. De enkele zinssnede: "Voorts wil ik dat mijn eerdere bezwaren tegen de eerdere naheffingsaanslagen alsnog in behandeling worden genomen", maakt naar het oordeel van de rechtbank niet duidelijk op welke naheffingsaanslagen dit ziet. Nu een ingebrekestelling als bedoeld in artikel 6:12, tweede lid, onderdeel b van de Awb ontbreekt en geen beroep is gedaan op het derde lid van artikel 6:12 van de Awb zijn de beroepen prematuur.

8. Gelet op het voorgaande zal de rechtbank de beroepen niet-ontvankelijk verklaren. De rechtbank komt dus niet toe aan de behandeling van de overige door eiser naar voren gebrachte grieven.

9. De rechtbank wijst eiser er wel op dat in artikel 1, eerste lid van de Invorderingswet 1990 is bepaald dat Hoofdstuk 6 van de Awb niet van toepassing is. Dit betekent dat de doorzendverplichting van artikel 6:15 van de Awb niet geldt voor de ontvanger. Artikel 2:3 van de Awb is echter wel van toepassing op de ontvanger. In dit artikel is opgenomen dat geschriften die kennelijk bij een andere bestuursorgaan thuishoren, moeten worden doorgezonden. De term 'kennelijk' houdt in dat het geschrift de ontvanger op eenvoudige wijze in staat stelt na te gaan bij welk ander bestuursorgaan het thuishoort. De vermelding: "hierbij maak ik bezwaar" bij een elektronische betaling voldoet niet, zodat geen sprake is van een geschrift in de zin van artikel 2:3 van de Awb. De ontvanger is in dit geval daarom ook niet gehouden deze 'vermelding' door te zenden aan verweerder. Het vorenstaande houdt dus ook in dat van herstel van verzuimen ook geen sprake kan zijn.

10. De beroepen zijn daarom kennelijk niet-ontvankelijk.

11. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Beslissing

De rechtbank verklaart de beroepen niet-ontvankelijk.

Deze uitspraak is gedaan door mr. T. Tanghe, rechter, in aanwezigheid van mr. M.J. Tijnagel, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 17 augustus 2017.

griffier rechter

(is buiten staat te ondertekenen)

Afschrift verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kan binnen zes weken na de dag van verzending daarvan verzet worden gedaan bij deze rechtbank. De indiener van het verzetschrift kan daarbij vragen in de gelegenheid te worden gesteld over het verzet te worden gehoord.