ECLI:NL:RBOVE:2023:3708

Rechtbank Overijssel

Datum uitspraak
12 september 2023
Publicatiedatum
20 september 2023
Zaaknummer
10521888 \ CV EXPL 23-1849
Instantie
Rechtbank Overijssel
Type
Uitspraak
Rechtsgebied
Civiel recht
Procedures
  • Eerste aanleg - enkelvoudig
Vindplaatsen
  • Rechtspraak.nl
AI samenvatting door LexboostAutomatisch gegenereerd

Verplichtingen van consumenten bij overname energielevering na faillissement

In deze zaak heeft de kantonrechter van de Rechtbank Overijssel op 12 september 2023 uitspraak gedaan in een geschil tussen de besloten vennootschap Innova Energie en een gedaagde partij die niet is verschenen. Innova had gevorderd dat de gedaagde partij zou worden veroordeeld tot betaling van € 428,80, bestaande uit hoofdsom, wettelijke rente en buitengerechtelijke incassokosten, na de overname van de energielevering van Flexenergie na diens faillissement. De kantonrechter heeft vastgesteld dat de gedaagde partij een overeenkomst op afstand had gesloten met Flexenergie, maar dat na het faillissement van deze leverancier Innova de levering had overgenomen zonder dat er een nieuwe overeenkomst tot stand was gekomen. De rechter oordeelde dat de verplichting voor de gedaagde om energie af te nemen van Innova slechts gold voor de eerste maand na de overname, en dat er geen contractuele verplichting bestond voor de periode daarna, omdat het aanbod van Innova niet was aanvaard. De vordering van Innova werd afgewezen, en zij werd veroordeeld in de proceskosten van de gedaagde partij, die op nihil werden begroot. De uitspraak benadrukt de juridische nuances rondom de overname van energiecontracten na faillissement en de rechten van consumenten in dergelijke situaties.

Uitspraak

RECHTBANK OVERIJSSEL

Team kanton en handelsrecht
Zittingsplaats Enschede
Zaaknummer : 10521888 \ CV EXPL 23-1849
Vonnis van 12 september 2023
in de zaak van
de besloten vennootschap
INNOVA ENERGIE,
gevestigd te Delft,
eisende partij, hierna te noemen Innova,
gemachtigde: B.E.J. Caminada,
tegen
[gedaagde],
wonende te gemeente [woonplaats]
gedaagde partij, hierna te noemen [gedaagde] ,
niet verschenen.

1.De procedure

1.1.
Het verloop van de procedure blijkt uit:
- de dagvaarding
- het tegen [gedaagde] verleende verstek.
1.2.
Ten slotte is vonnis bepaald.

2.Het geschil

2.1.
Innova heeft bij dagvaarding gevorderd [gedaagde] bij vonnis, uitvoerbaar bij voorraad, te veroordelen tot betaling van € 428,80 (bestaande uit € 344,80 aan hoofdsom,
€ 32,28 aan wettelijke rente en € 51,72 aan buitengerechtelijke incassokosten), te vermeerderen met de wettelijke rente over € 344,80 vanaf 17 mei 2023 tot de dag van volledige betaling en met veroordeling van [gedaagde] in de proceskosten.
2.2.
Ter onderbouwing van die vordering heeft Innova gesteld dat [gedaagde] een overeenkomst op afstand heeft gesloten tot het leveren van gas en/of elektriciteit met Flexenergie. Na het faillissement van Flexenergie heeft Innova in samenspraak met de curator de levering overgenomen. Zij heeft [gedaagde] hiervan op de hoogte gesteld bij e-mail van 31 oktober 2018. Op 1 november 2018 heeft zij een aanbod gedaan voor een vaste energieovereenkomst. Innova heeft gesteld dat [gedaagde] dit aanbod niet heeft aanvaard en dat zij vervolgens energie is blijven leveren op basis van de variabele energieovereenkomst die gold voor de periode van 30 dagen nadat zij de levering van Flexenergie heeft overgenomen.

3.De beoordeling

Bestaat er een energieovereenkomst tussen Innova en [gedaagde] ?

De maand november 2018
3.1.
Als een energieleverancier failliet gaat, is in de wet [1] (hierna de Besluiten) een regeling opgenomen met als doel om de kleinverbruiker van energie te blijven voorzien. In deze regeling zijn twee vensterperiodes opgenomen. De eerste vensterperiode start vanaf het besluit van het ACM waarbij het ACM besluit de vergunning van de failliete leverancier in te trekken en geldt voor maximaal 20 werkdagen. In deze periode kan de curator het klantenbestand verkopen aan een andere energieleverancier. Na deze periode start de tweede vensterperiode, waarbij de niet verkochte klanten worden verdeeld over de andere energieleveranciers.
3.2.
De kantonrechter begrijpt dat er een overname is geweest in de eerste vensterperiode, waarbij Innova het klantenbestand van Flexenergie heeft overgenomen. Dit volgt uit punt 4 van de dagvaarding en punt 12 van de brief van de curator (productie 2 van de dagvaarding).
3.3.
In de Besluiten is niet bepaald dat een opvolgende energiemaatschappij die de klanten van een gefailleerde energiemaatschappij heeft gekocht, ook de energiecontracten moet overnemen. Dit volgt ook niet uit de wet of enige toelichting hierop. In de praktijk gebeurt dat doorgaans ook niet. Dit is anders wanneer een leverancier klanten overneemt in de tweede vensterperiode. In de Besluiten is bepaald dat bij overname in de tweede vensterperiode de nieuwe energieleveranciers hun eigen voorwaarden en tarieven kunnen toepassen op basis van een overeenkomst voor onbepaalde tijd [2] .
3.4.
Omdat het ontbreekt aan een regeling die bepaalt dat de energiecontracten moeten worden overgenomen door de opvolgende energiemaatschappij, in geval van een koop van het klantenbestand in de eerste vensterperiode, moet worden teruggevallen op het Burgerlijk Wetboek (hierna BW).
3.5.
Artikel 6:159 BW bepaalt dat voor een overgang van een overeenkomst de medewerking van alle contractspartijen vereist is. Dit staat haaks op de ontstane praktijk, waarbij klanten van gefailleerde energiemaatschappijen ongevraagd nieuwe voorwaarden en tarieven krijgen opgelegd van de opvolgende energiemaatschappij.
3.6.
Artikel 6:217 BW bepaalt dat een (nieuwe) overeenkomst tot stand komt door een aanbod en aanvaarding daarvan. Ook blijkt uit de praktijk dat er voor de eerste 30 dagen niet een aanbod wordt gedaan, dat moet worden aanvaard. De nieuwe energieleverancier stuurt enkel een bevestiging dat zij de nieuwe leverancier is en in de onderhavige casus heeft Innova bij deze bevestiging een overeenkomst verstrekt. Deze overeenkomst is echter niet tot stand gekomen middels aanbod en aanvaarding, zoals vereist in de wet. Van een overeenkomst is dus geen sprake.
3.7.
Het BW biedt nog een andere een ingang: de op grond van artikel 6:216 jo. artikel 6:2 jo. artikel 6:248 BW heersende redelijkheid en billijkheid. Tussen de klanten en de energiemaatschappij die in de eerste vensterperiode het klantenbestand heeft gekocht, ontstaat weliswaar niet een overeenkomst, want daarvoor is wilsovereenstemming vereist, maar wel een verbintenis waarop op grond van artikel 6:216 BW de redelijkheid en billijkheid van toepassing zijn. De verbintenis ontstaat, omdat de Besluiten in de eerste vensterperiode aan de klant de vrijheid ontnemen om van energiemaatschappij te wisselen. De klant gaat gedwongen over naar de energiemaatschappij die het klantenbestand in de eerste vensterperiode heeft gekocht, en kan pas na dertig dagen overstappen naar een andere energiemaatschappij [3] .
3.8.
De kantonrechter is van oordeel dat op grond van hetgeen hiervoor is overwogen er voor de eerste 30 dagen een verbintenis bestond tussen partijen. Die ziet enkel op de maand november 2018.
Na 30 november 2018
3.9.
De verplichte verbintenis gold slechts voor de maand november 2018. Daarna golden wederom de vaste regels voor het aangaan van een overeenkomst. Innova diende een aanbod te doen en dit moest worden aanvaard door [gedaagde] .
3.10.
Innova heeft gesteld dat zij per e-mail van 1 november 2018 een aanbod heeft gedaan voor een vaste energieovereenkomst. Deze e-mail heeft zij ook overgelegd. De kantonrechter begrijpt dat deze overeenkomst voor [gedaagde] te zien was geweest indien zij had geklikt op de link ‘Bekijk het scherpe aanbod’. Innova heeft ook gesteld dat [gedaagde] dit aanbod niet heeft geaccepteerd, maar dat zij vervolgens energie is blijven leveren op basis van de energieovereenkomst die gold voor de maand november 2018.
3.11.
Omdat [gedaagde] het aanbod niet heeft geaccepteerd, is er geen energieovereenkomst tot stand gekomen voor de periode na november 2018. Dat Innova energie is blijven leveren, is haar eigen keuze geweest maar de overeenkomst voor de maand november 2018 kan niet als grondslag hiervoor dienen, zoals reeds hiervoor is overwogen.
3.12.
Innova heeft nog als (meer) subsidiaire rechtsgrond aangevoerd dat er sprake is van onverschuldigde betaling.
3.13.
De kantonrechter overweegt hierover het volgende.
Ingevolge het bepaalde in artikel 7:7 lid 2 BW bestaat geen verplichting tot betaling voor een consument bij de ongevraagde levering van onder andere elektriciteit, waarbij geldt dat het uitblijven van een reactie van hem op de ongevraagde levering of verstrekking niet als aanvaarding wordt aangemerkt. In de Memorie van Toelichting wordt opgemerkt dat de zinsnede “geen verplichting tot betaling ontstaat” elke vorm van vergoeding bestrijkt, in welke vorm dan ook, wanneer een consument te maken krijgt met een ongevraagde levering, dat evenmin op een andere rechtsgrond, zoals onverschuldigde betaling (6:203 BW) of ongerechtvaardigde verrijking (artikel 6:212 BW) een betalingsverplichting kan ontstaan, voor zover deze is te herleiden tot de geleverde zaken of de verrichte diensten en dat dit betekent dat de verrichte diensten jegens de consument om niet zijn verricht. (Kamerstukken II 2012/13, 33520, 3, p. 58).
3.14.
Gesteld noch gebleken is dat [gedaagde] op enig moment aan Innova uitdrukkelijk heeft medegedeeld dat zij energie wilde afnemen of dat zij een andere handeling heeft verricht waardoor Innova er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat zij het aanbod van de levering van energie heeft aanvaard. Daarom is er sprake van ongevraagde levering van energie in de zin van artikel 7:7 lid 2 BW. Conclusie van het voorgaande is dat de vordering tot betaling van de geleverde energie na 30 november 2018 niet toewijsbaar is.
Wat betekent dit alles?
3.15.
Omdat de volledige hoofdsom ziet op de periode na 30 november 2018, zal de hoofdsom op grond van hetgeen hiervoor is overwogen, worden afgewezen. Dit maakt dat ook de buitengerechtelijke incassokosten en wettelijke rente niet verschuldigd zijn en daarom worden afgewezen.
3.16.
Innova zal als de verliezende partij in de proceskosten worden veroordeeld. De proceskosten aan de zijde van [gedaagde] worden begroot op nihil.

4.De beslissing

De kantonrechter:
4.1.
wijst de vordering af;
4.2.
veroordeelt Innova tot betaling van de proceskosten aan de zijde van [gedaagde] , tot de uitspraak van dit vonnis begroot op nihil.
Dit vonnis is gewezen door mr. R.F. van Aalst, kantonrechter, en in het openbaar uitgesproken op 12 september 2023. (SK)

Voetnoten

1.Besluit leveringszekerheid Gaswet en het Besluit leveringszekerheid Elektriciteitswet 1998
2.artikel 3 lid 6 sub c Besluit leveringszekerheid Gaswet; artikel 2 lid 6 sub c Besluit leveringszekerheid Elektriciteitswet 1998
3.artikel 52b lid 7 Gaswet en art. 95m lid 7 Elektriciteitswet 1998