ECLI:NL:RBOVE:2024:6935

Uitspraak

RECHTBANKOVERIJSSEL

Civiel recht

Kantonrechter

Zittingsplaats Zwolle

Zaaknummer: 11273878 \ CV EXPL 24-3109

Vonnis van 17 december 2024

in de zaak van

[eiseres],

te [woonplaats],

eisende partij,

hierna te noemen: [eiseres],

procederend in persoon,

tegen

WWPLUS B.V.,

te Zwolle,

gedaagde partij,

hierna te noemen: WWplus,

procederend in persoon.

1.De procedure

1.1.

Het verloop van de procedure blijkt uit:

- de dagvaarding
- de conclusie van antwoord
- de conclusie van repliek
- de conclusie van dupliek.

1.2.

Ten slotte is vonnis bepaald.

2.De feiten

2.1.

[eiseres] heeft tot en met 31 juli 2023 gewerkt als docent Duits voor [school]. Op dat moment liep haar tijdelijke arbeidsovereenkomst af. Vóór die tijd, in april 2023, is [eiseres] arbeidsongeschikt geraakt.

2.2.

WWplus is een uitkeringsinstantie voor bovenwettelijke WW-uitkeringen.

2.3.

In augustus 2023 heeft [eiseres] een aanvraag bij WWplus ingediend voor een aanvulling op de Ziektewetuitkering. Per brief van 12 oktober 2023 heeft WWplus haar meegedeeld dat zij vanaf 1 augustus 2023 tot en met 19 oktober 2024 recht heeft op een aanvulling op haar Ziektewetuitkering (hierna: (de)aanvullende uitkering). De brief bevat verder de volgende passage:
“Een aanvraag dient binnen 7 dagen te zijn ingediend nadat de Ziektewetuitkering is ingegaan. Bij overschrijding van deze termijn vervalt de aanspraak gedurende het aantal dagen van deze overschrijding. Tot en met 20-8-2023 heeft u geen recht op de betaling van uw bovenwettelijke Ziektewetuitkering”

2.4.

Op 20 december 2023 heeft [eiseres] bij WWplus een klacht ingediend, omdat ze - zo schrijft ze - over augustus 2023 tot en met oktober 2023 € 246,49 te weinig van WWplus heeft ontvangen. Hierop heeft WWplus per e-mail van 21 december 2023 uiteengezet dat [eiseres] over augustus 2023 gekort is op de aanvullende uitkering, omdat de aanvraag te laat was ingediend. [eiseres] heeft laten weten geen genoegen te nemen met deze uitleg. Dit heeft WWplus opgevat als een verzoek tot heroverweging. Hierop heeft WWplus op 25 januari 2024 beslist, waarbij zij bij haar standpunt is gebleven dat het bedrag van € 246,49 terecht niet aan [eiseres] is uitbetaald.

2.5.

In de dagvaarding heeft WWplus onder andere betaling van het bedrag van € 246,49 gevorderd. In de conclusie van antwoord heeft WWplus aangekondigd dat zij uit coulance alsnog zal overgaan tot betaling van het over augustus 2023 ingehouden bedrag, vermeerderd met de wettelijke rente, omdat onduidelijkheid bestaat over wanneer [eiseres] de aanvraag voor de aanvullende uitkering heeft ingediend. Hierop heeft WWplus in september 2024 een nabetaling van € 303,92 gedaan, gevolgd door een bedrag van € 21,47 aan wettelijke rente.

2.6.

Met ingang van 1 januari 2024 is de aanvullende uitkering die [eiseres] maandelijks ontvangt, verlaagd van € 754,84 naar € 719,84. Met ingang van 1 mei 2024 heeft [eiseres] geen aanvullende uitkering meer ontvangen.

3.Het geschil

3.1.

[eiseres] vordert – na wijziging van eis – om WWplus bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad:

- te veroordelen tot betaling van een aanvullende uitkering voor januari 2024 tot en met april 2024 van € 140,00, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf

1 januari 2024;

- te veroordelen de aanvullende uitkering voor de periode mei 2024 tot en met oktober 2024 te betalen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf

1 mei 2024;

te veroordelen tot betaling van een bedrag van € 1.000,00 voor immateriële schade;
te veroordelen in de proceskosten.

3.2.

WWplus voert verweer. Zij concludeert tot afwijzing van de vorderingen van [eiseres].

3.3.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover nodig, nader ingegaan.

4.De beoordeling

4.1.

Deze procedure is begonnen met een geschil tussen partijen over of WWplus over augustus 2023 terecht een korting op de aanvullende uitkering heeft toegepast. Die kwestie is inmiddels afgehandeld, omdat WWplus alsnog het gekorte bedrag aan [eiseres] heeft voldaan. Het geschil dat nu voorligt heeft betrekking op (de hoogte van) de aanvullende uitkering over de periode januari 2024 tot en met oktober 2024 en op een vordering tot betaling van een immateriële schadevergoeding aan [eiseres].

Januari 2024 tot en met april 2024

4.2.

Volgens [eiseres] heeft WWplus over de periode januari 2024 tot en met april 2024 een bedrag van € 140,00 te weinig aan haar uitbetaald. Zij heeft aangevoerd dat in die periode de aanvullende uitkering € 35,00 per maand lager was dan tot en met december 2023 en dat WWplus dus nog 4 maal € 35,00 = € 140,00 aan haar moet uitbetalen.

4.3.

WWplus betwist dat zij over deze periode te weinig aan [eiseres] heeft uitgekeerd. In de conclusie van dupliek heeft WWplus aan de hand van een berekening uiteengezet waarom de aanvullende uitkering tot en met december 2023 maandelijks 754,84 netto bedroeg en vanaf januari 2024 € 719,85 netto. Zij heeft toegelicht dat de verlaging van de aanvullende uitkering te maken heeft met de verhoging van het Ziektewetdagloon. Door een verhoging van de Ziektewetuitkering wordt de aanvullende uitkering lager, omdat de aanvullende uitkering zorgt voor een aanvulling van de Ziektewetuitkering tot 100 procent van het laatstverdiende loon, aldus WWplus.

4.4.

De kantonrechter overweegt dat WWplus een sluitende toelichting heeft gegeven op het feit dat de aanvullende uitkering per januari 2024 lager was dan per december 2023 en volgt WWplus hierin. Van achterstallige betalingen in de aanvullende uitkering over de periode januari 2024 tot en met april 2024 is dan ook geen sprake. De vordering die hierop ziet zal daarom worden afgewezen.

Mei 2024 tot en met oktober 2024

4.5.

[eiseres] stelt dat WWplus vanaf mei 2024 ten onrechte geen aanvullende uitkering meer aan haar heeft uitbetaald. Hierbij heeft zij verwezen naar de brief van WWplus van

12 oktober 2023, waarin staat dat zij tot en met 19 oktober 2024 recht heeft op een aanvullende uitkering.

4.6.

WWplus betwist dat zij over deze periode nog een bedrag aan [eiseres] verschuldigd is. Zij heeft uiteengezet dat [eiseres] vanaf 20 april 2024 tot en met 19 oktober 2024 recht had op een aanvullende uitkering tot 70 procent van haar laatst verdiende loon. Omdat de Ziektewetuitkering over die periode echter hoger was dan 70 procent van haar laatstverdiende loon kwam de aanvullende uitkering uit op € 0,00.

4.7.

Ook hierin volgt de kantonrechter het standpunt van WWplus. In de brief van

12 oktober 2023 waarnaar [eiseres] verwijst, staat dat de Ziektewetuitkering in de laatste zes maanden (20 april 2024 tot en met 19 oktober 2024) wordt aangevuld tot 70 procent van de laatstgenoten bezoldiging. WWplus heeft duidelijk gemaakt dat die aanvulling niet meer hoefde plaats te vinden omdat de Ziektewetuitkering al meer bedroeg dan 70% van haar laatst verdiende loon. Ook de vordering tot betaling van een aanvullende uitkering over mei 2024 tot en met oktober 2024 zal daarom worden afgewezen.

Immateriële schade

4.8.

[eiseres] vordert een bedrag van € 1.000,00 als vergoeding voor immateriële schade. Zij stelt dat WWplus te laat op haar aanvraag heeft beslist en daarmee de aanvullende uitkering twee maanden te laat heeft uitbetaald. Hierdoor heeft zij geen mogelijkheid gehad om haar medische behandeling op tijd te starten, waardoor zij immateriële schade heeft geleden, aldus [eiseres].

4.9.

WWplus weerspreekt dat zij te laat een beslissing op de aanvraag van [eiseres] heeft genomen. In dat verband voert zij aan dat in de betreffende regeling (Zavo) geen termijn staat waarbinnen beslist moet worden en dat [eiseres] nog op 12 september 2023 voor de beslissing benodigde informatie heeft toegestuurd, zodat zij pas na die tijd een besluit over de aanvraag kon nemen. Ook blijkt volgens haar nergens uit dat [eiseres] door gebrek aan financiële middelen niet tijdig aan een medische behandeling kon beginnen.

4.10.

De kantonrechter overweegt dat in de artikelen 6:95 en 6:106 van het Burgerlijk Wetboek (BW) de voorwaarden staan waaronder immateriële schade voor vergoeding in aanmerking komt. Hierbij staat voorop dat er een wettelijke verplichting tot schadevergoeding moet bestaan. De kantonrechter ziet hier niet op welke grond WWplus verplicht is om aan [eiseres] een schadevergoeding te betalen. Dat WWplus op 12 oktober 2023 beslist heeft op de aanvraag van [eiseres] en de eerste uitbetaling heeft gedaan op

25 oktober 2023 is hiervoor onvoldoende. De hier van toepassing zijnde Zavo bevat namelijk geen beslistermijn. Daarnaast heeft [eiseres] ook niet betwist dat zij op

12 september 2023 nog informatie heeft gestuurd die WWplus nodig had voor de beoordeling van de aanvraag. Omdat hier geen grond is voor een schadevergoeding, zal de gevorderde immateriële schade worden afgewezen. Daarmee kunnen de overige bezwaren tegen de gevorderde schadevergoeding onbesproken blijven.

Proceskosten

4.11.

De kantonrechter ziet hier aanleiding de proceskosten te compenseren, in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt. [eiseres] heeft namelijk deels gelijk gekregen, omdat WWplus de over augustus 2023 toegepaste korting ongedaan heeft gemaakt door het gekorte bedrag alsnog aan [eiseres] uit te keren. Voor het overige is [eiseres] in het ongelijk gesteld.

5.De beslissing

De kantonrechter

5.1.

wijst de vorderingen af;

5.2.

compenseert de kosten van de procedure tussen partijen, in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt.

Dit vonnis is gewezen door mr. R.F. van Aalst en in het openbaar uitgesproken op 17 december 2024.