Het advies van de psycholoog
Het rapport van de psycholoog houdt, zakelijk weergegeven, onder meer het volgende in.
Bij de terbeschikkinggestelde is sprake van complexe, gecombineerde problematiek. Er zijn meerdere probleemgebieden die in elkaars verlengde liggen en elkaar in negatieve zin beïnvloeden. Bij de terbeschikkinggestelde is sprake van een andere gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis met antisociale trekken, een andere gespecificeerde schizofreniespectrum- of andere psychotische stoornis en een aandachtsdeficiëntie- /hyperactiviteitsstoornis. Daarnaast is sprake van een ziekteangststoornis en zwakbegaafdheid. Ook is sprake van een ernstige stoornis in het gebruik van middelen, alle in remissie in een gereguleerde omgeving.
De terbeschikkinggestelde verblijft sinds augustus 2024 bij [verblijfplaats] waar het traject gericht is op resocialisatie. In vergelijking met eerdere opnames verloopt de behandeling van de terbeschikkinggestelde in deze kliniek verrassend positief. Gedurende de opname is de terbeschikkinggestelde abstinent van middelen en is hij medicatietrouw. De samenwerking met het behandelteam verloopt over het algemeen naar tevredenheid. Het klinisch behandelplafond lijkt echter bereikt te zijn. De terbeschikkinggestelde praktiseert onbegeleide verloven, die zonder bijzonderheden verlopen. Onder de huidige omstandigheden wordt het recidiverisico ingeschat als laag tot matig. Echter, wanneer de terbeschikkinggestelde op dit moment zonder de noodzakelijke begeleiding in de maatschappij zou functioneren, loopt het recidiverisico op naar hoog.
De medicamenteuze behandeling en abstinentie van middelen spelen een essentiële rol binnen het risicomanagement. De terbeschikkinggestelde blijft een kwetsbare man die voortdurend ondersteuning en structuur nodig heeft van het behandelteam. Hij profiteert van de aanwezigheid en de sturing die het behandelteam biedt om spanningen te reguleren. Bij oplopende spanning is het echter onzeker of de terbeschikkinggestelde in staat zal blijven weerstand te bieden aan verleidingen vanuit zijn omgeving. Mocht hij op dit moment uit zorg raken, dan beschikt hij niet over voldoende vaardigheden om zijn leven vorm te geven, wat kan leiden tot een opportunistisch bestaan gericht op directe behoeftebevrediging en een toename van onverschilligheid, waarbij het probleemoplossend vermogen van de terbeschikkinggestelde tekort zal schieten. Daarnaast wordt niet uitgesloten dat de terbeschikkinggestelde zijn antipsychotische medicatie zal staken, wat (al dan niet versterkt door middelengebruik) kan leiden tot een toename van psychotische ontregeling met oordeel- en kritiekstoornissen en ontremming tot gevolg. Het verdere verloop van het resocialisatietraject is nog onbekend. Gezien de complexiteit van de psychopathologie is het essentieel dat de terbeschikkinggestelde in een setting verblijft waar structuur, begeleiding en ondersteuning wordt geboden, in combinatie met forensische scherpte. Gezien het te doorlopen traject waarbij er nog gezocht moet worden naar een passende vervolgplek en kleine stappen gezet moeten worden in verband met de gecombineerde problematiek van de terbeschikkinggestelde, wordt geadviseerd de maatregel met twee jaren te verlengen.